Aripiprazol – wskazania

Aripiprazol to substancja czynna o potwierdzonym działaniu przeciwpsychotycznym. Stosowana jest przede wszystkim w leczeniu schizofrenii u dorosłych oraz młodzieży w wieku powyżej 15 lat. Posiada również zastosowanie w terapii zespołu maniakalnego w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej, a także w profilaktyce nawrotów maniakalnych u osób dorosłych, które wyraźnie reagują na leczenie aripiprazolem. Wykazuje skuteczność w leczeniu autyzmu poprzez łagodzenie objawów drażliwości.

Aripiprazol – jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie aripiprazolu jest indywidualne i zależy od stanu klinicznego pacjenta. W leczeniu schizofrenii u dorosłych oraz młodzieży powyżej 15 roku życia zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 10 lub 15 mg raz na dobę, którą można stopniowo zwiększać. Maksymalna dawka wynosi 30 mg na dobę. W przypadku zespołu maniakalnego w chorobie afektywnej dwubiegunowej dawka początkowa to 15 mg raz na dobę, natomiast dawka podtrzymująca to 15 mg na dobę. Lekarz może dostosować dawkowanie w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Aripiprazol – przeciwwskazania

Nie zaleca się stosowania aripiprazolu w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu. Przeciwwskazane jest również jego podawanie osobom cierpiącym na ciężkie zaburzenia czynności wątroby. W odniesieniu do osób z chorobą serca, taką jak niewydolność serca, niedawny zawał serca, nieregularny rytm serca, aripiprazol należy stosować z ostrożnością.

Aripiprazol – interakcje z lekami

Aripiprazol może oddziaływać z innymi lekami, co może wpływać na jego działanie lub nasilać skutki uboczne. Może mieć interakcje szczególnie z lekami przeciwarytmicznymi, lekami przeciwpadaczkowymi, lekami przeciwnadciśnieniowymi, jak również inhibitorami enzymów wątrobowych. W razie potrzeby jednoczesnego stosowania aripiprazolu z innymi lekami, należy skonsultować to z lekarzem.

Aripiprazol – skutki uboczne

Podobnie jak wiele leków, aripiprazol może powodować skutki uboczne, choć nie każdy musi je odczuć. Najczęstsze to bezsenność, niepokój, wzrost masy ciała, ból głowy, senność, nudności, wymioty czy zmienność nastroju. Pojawienie się jakichkolwiek skutków ubocznych, szczególnie tych ciężkich czy długotrwałych, wymaga natychmiastowego zgłoszenia lekarzowi.