Insulin glargine
Insulina glargine – wskazania
Insulina glargine to syntetyczna długodziałająca insulina, mimikująca bazalne wydzielanie insuliny przez trzustkę. Stosowana jest w leczeniu cukrzycy typu 1 i 2 u pacjentów, którzy wymagają intensywnej terapii insuliną. Dzięki swojemu długotrwałemu działaniu, stanowi podstawę programu leczenia krótkotrwałymi insulinami. W cukrzycy typu 1, jest stosowana zazwyczaj w połączeniu z krótkodziałającymi insulinami. W cukrzycy typu 2, insulina glargine jest wykorzystywana, gdy leczenie oralnymi lekami przeciwcukrzycowymi jest niewystarczające dla utrzymania prawidłowego poziomu glukozy we krwi.
Insulina glargine – jak stosować, dawkowanie
Dawkowanie insuliny glargine zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta. Zwykle jest stosowana raz na dobę, niezależnie od pory posiłków. Może być podawana podskórnie w dowolnym momencie w ciągu dnia, ale ważne jest, aby robić to zawsze o tej samej porze. Bezwzględne jest regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi i dostosowywanie dawkowania w zależności od uzyskanych wyników.
Insulina glargine – przeciwwskazania
Insulina glargine jest przeciwwskazana u osób, które mają nadwrażliwość na insulinę glargine lub którekolwiek z jej składników. Przeciwwskazaniem jest również hipoglikemia. Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów cierpiących na choroby nerek i wątroby, gdyż mogą oni wymagać dostosowania dawkowania insuliny. Przy stosowaniu insuliny glargine, konieczne jest regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi.
Insulina glargine – interakcje z lekami
Intensywne leczenie insuliną, w tym z wykorzystaniem insuliny glargine, może zwiększać działanie leków obniżających ciśnienie krwi, przez co zwiększa ryzyko wystąpienia hipoglikemii. Ponadto, niektóre leki, takie jak kortykosteroidy, mogą wpływać na skuteczność insuliny glargine, powodując wzrost poziomu glukozy we krwi.
Insulina glargine – skutki uboczne
Najczęstszym skutkiem ubocznym stosowania insuliny glargine jest hipoglikemia, zwłaszcza jeśli dawka insuliny jest zbyt wysoka. Możliwe są również miejscowe reakcje skórne na miejscu wstrzyknięcia, takie jak zaczerwienienie skóry czy pieczenie. W niektórych przypadkach może wystąpić tzw. lipodystrofia, czyli zmiana struktury tkanki tłuszczowej pod wpływem wstrzykiwania insuliny. Mniej częste, ale poważniejsze skutki uboczne, które mogą wymagać natychmiastowej pomocy medycznej, to: zaburzenia rytmu serca, trudności w oddychaniu, oraz obrzęki w obrębie stawów.
Leki zawierające tę substancję
100 j.m./ml - 10 wkł. 3 ml
Długo działający analog insuliny ludzkiej o słabej rozpuszczalności w obojętnym pH. Rozpuszcza się całkowicie w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań preparatu (pH 4). Po wstrzyknięciu do tkanki podskórn...
100 j./ml - 5 wkł. 3 ml
Długo działający analog insuliny ludzkiej o słabej rozpuszczalności w obojętnym pH, całkowicie rozpuszczalny w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań (pH 4). Po wstrzyknięciu do tkanki podskórnej kwaśny r...
100 j./ml - wstrzyk. SoloStar® x 3 ml
Długo działający analog insuliny ludzkiej o słabej rozpuszczalności w obojętnym pH, całkowicie rozpuszczalny w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań (pH 4). Po wstrzyknięciu do tkanki podskórnej kwaśny r...
100 j./ml - 5 wstrzyk. 3 ml
Długo działający analog insuliny ludzkiej o słabej rozpuszczalności w obojętnym pH. Rozpuszcza się całkowicie w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań preparatu (pH 4). Po wstrzyknięciu do tkanki podskórn...
,
(100 j.+33 µg)/ml - 3 wstrzyk. SoloStar® 3 ml
Lek stanowi skojarzenie dwóch substancji czynnych o uzupełniających się wzajemnie mechanizmach działania, co sprzyja poprawie kontroli glikemii: insuliny glargine, analogu insuliny bazalnej (wpływając...
300 j./ml - 10 wstrzyk. SoloStar® x 1,5 ml
Długo działający analog insuliny ludzkiej o słabej rozpuszczalności w obojętnym pH. Rozpuszcza się całkowicie w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań preparatu (pH 4). Po wstrzyknięciu do tkanki podskórn...
