Diacomit

1. Co to jest lek Diacomit i w jakim celu się go stosuje

Styrypentol, substancja czynna leku Diacomit, należy do grupy leków przeciwpadaczkowych.

Lek stosuje się w skojarzeniu z klobazamem i walproinianem (innymi lekami przeciwpadaczkowymi)
w terapii pewnej postaci padaczki występującej u dzieci, określanej jako ciężka miokloniczna
padaczka niemowląt (zespół Draveta). Lekarz pediatra przepisał ten lek, aby wspomóc leczenie
padaczki, którą rozpoznano u dziecka.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Diacomit

Dziecko NIE może zażywać leku Diacomit

• jeśli ma uczulenie na styrypentol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6);
• jeśli pacjent kiedykolwiek wystąpił u niego stan majaczeniowy (stan umysłu, w którym
  występuje dezorientacja, pobudzenie, niepokój i omamy).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed podaniem dziecku leku Diacomit należy omówić to z lekarzem pediatrą lub farmaceutą
• jeśli dziecko cierpi na choroby nerek lub wątroby.
• przed rozpoczęciem przyjmowania leku Diacomit należy wykonać u dziecka badanie czynności
  wątroby, a następnie powtarzać je co 6 miesięcy.
• przed rozpoczęciem przyjmowania leku Diacomit należy wykonać badanie morfologii krwi
  dziecka, a następnie powtarzać je co 6 miesięcy.
• ze względu na częste działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego występujące
  podczas przyjmowania leku Diacomit, klobazamu i walproinianu, takie jak jadłowstręt, utrata
  łaknienia czy wymioty, należy starannie obserwować tempo wzrostu dziecka.

Jeśli dziecko ma problemy z niektórymi składnikami leku Diacomit (np. aspartam, glukoza, sorbitol).
W takim przypadku należy przeczytać punkt „Diacomit zawiera aspartam, glukozę, sorbitol i sód”.

Lek Diacomit a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez dziecko
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które dziecko planuje stosować.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli dziecko przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:

• leki zawierające:
  - cyzapryd (stosowany w terapii nocnych objawów zgagi);
  - pimozyd (stosowany w terapii objawów zespołu Tourette’a, np. tików głosowych i
    powtarzanych, niekontrolowanych ruchów ciała);
  - ergotaminę (stosowaną w leczeniu migreny);
  - dihydroergotaminę (stosowaną w łagodzeniu objawów i dolegliwości związanych z
   pogorszeniem sprawności umysłowej spowodowanym procesem starzenia);
  - halofantrynę (lek przeciw malarii);
  - chinidynę (stosowaną w terapii zaburzeń rytmu serca);
  - beprydyl (stosowany w terapii bólu w klatce piersiowej);
  - cyklosporynę, takrolimus, syrolimus (stosowane w zapobieganiu odrzucenia przeszczepu
    wątroby, nerek lub serca);
  - statyny (symwastatyna i atorwastatyna stosowane w celu zmniejszenia ilości cholesterolu we
    krwi).
  - leki przeciwpadaczkowe zawierające:
    fenobarbital, prymidon, fenytoinę, karbamazepinę, diazepam;
  - leki zawierające:
    midazolam lub triazolam (produkty zmniejszające lęk i bezsenność – podawane w skojarzeniu z
    lekiem Diacomit mogą wywoływać u dziecka znaczną senność);
    chlorpromazynę (stosowaną w terapii chorób psychicznych, np. psychozy).
  - Jeśli dziecko przyjmuje leki zawierające:
    Kofeinę (substancję zwiększającą koncentrację i uwagę) lub teofilinę (substancję stosowaną w
    leczeniu astmy). Należy unikać jednoczesnego ich stosowania z lekiem Diacomit z uwagi na
    ryzyko zwiększenia stężenia wymienionych substancji we krwi, co prowadzi do zaburzeń
    żołądkowych, kołatania serca i bezsenności.

• jeśli dziecko przyjmuje leki metabolizowane przez niektóre enzymy wątrobowe:
  - cytalopram (stosowany w terapii epizodów depresyjnych);
  - omeprazol (stosowany przy wrzodach żołądka);
  - inhibitory proteazy HIV (stosowane w terapii HIV);
  - astemizol, chlorfeniramina (leki przeciwhistaminowe);
  - antagonisty kanałów wapniowych (stosowane w terapii dusznicy bolesnej i zaburzeń rytmu
    serca);
  - doustne środki antykoncepcyjne;
  - propranolol, karwedilol, tymolol (stosowane w leczeniu nadciśnienia);
  - fluoksetynę, paroksetyna, sertralina, imipramina, klomipramina (leki przeciwdepresyjne);
  - haloperydol (leki przeciwpsychotyczne);
  - kodeinę, dekstrometorfan, tramadol (stosowane w leczeniu bólu).

Stosowanie leku Diacomit z jedzeniem i piciem

NIE należy zażywać leku Diacomit z mlekiem ani z produktami nabiałowymi (jogurtem, serem
twarogiem itp.), sokiem owocowym, napojami gazowanymi ani żywnością lub napojami
zawierającymi kofeinę bądź teofilinę (np. cola, czekolada, kawa, herbata oraz napoje energetyzujące).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli dziecko jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być być w ciąży lub planuje zajście
w ciążę, poproś lekarza o poradę przed przyjęciem tego leku.

NIE należy przerywać skutecznego leczenia przeciwpadaczkowego w ciąży.

Przed zażyciem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania tego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Ten lek może wywoływać u dziecka senność.
Jeżeli dziecko będzie senne, nie powinno korzystać z narzędzi, maszyn ani jeździć lub kierować
pojazdami. Należy skonsultować się z lekarzem.

Diacomit zawiera aspartam, glukozę, sorbitol i sód

Lek zawiera 2,5 mg aspartamu w każdej saszetce 250 mg i 5 mg aspartamu w każdej saszetce 500 mg.
Aspartam jest źródłem fenyloalaniny, która może być szkodliwa dla chorujących na fenyloketonurię
(PKU). Jest to rzadka choroba genetyczną, w której dochodzi do odkładania się fenyloalaniny, gdyż
organizm nie może jej prawidłowo usuwać.
Lek zawiera sorbitol: 2,4 mg w każdej saszetce 250 mg i 4.8 mg w każdej saszetce 500 mg.

Glukoza może być szkodliwa dla zębów.
Jeżeli lekarz rozpoznał nietolerancję niektórych cukrów, przed rozpoczęciem zażywania tego leku
należy skontaktować się z lekarzem.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w saszetce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Diacomit

Dziecko powinno stosować zawartość saszetki zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie

Dawka powinna zostać dostosowana przez lekarza w zależności od wieku, masy ciała i stanu zdrowia
dziecka – na ogół wynosi ona 50 mg na kg masy ciała na dobę.

Kiedy stosować lek Diacomit

Dziecko powinno zażywać lek dwa lub trzy razy na dobę, w regularnych odstępach czasu, zgodnie z
zaleceniami lekarza pediatry, na przykład: rano – w południe – przed pójściem spać, aby jego
działanie objęło dzień i noc.

Dostosowanie dawki

Dawkę należy zwiększać stopniowo, przez kilka tygodni, podczas których dawka(i) innych leków
przeciwpadaczkowych będzie(będą) równocześnie zmniejszana(e). Lekarz prowadzący poinformuje,
jakie mają być nowe dawki innego(ych) leku(ów) przeciwpadaczkowego(ych).

Jeżeli działanie leku wydaje się za silne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz dobierze dawkę w zależności od stanu dziecka.

Jeżeli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, należy zasięgnąć porady lekarza pediatry, który
może wówczas zmienić dawkę tego leku i innego leku przeciwpadaczkowego (innych leków
przeciwpadaczkowych).

Istnieją niewielkie różnice między lekiem Diacomit w kapsułkach i w postaci proszku przeznaczonego
do sporządzania zawiesiny doustnej. Jeśli pojawią się jakiekolwiek problemy u dziecka po zmianie z
przyjmowania kapsułek na stosowanie proszku do zawiesiny doustnej lub na odwrót, należy
powiadomić o tym lekarza. Zmiana z kapsułek na preparat proszkowy powinna odbywać się
wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza.

Jeśli kilka minut po zażyciu leku wystąpią wymioty, należy przyjąć, że lek nie został wcale
wchłonięty i podać nową dawkę.
Inaczej jest jednak, gdy wymioty występują ponad godzinę po podaniu leku, gdyż styrypentol bardzo
szybko się wchłania. W takiej sytuacji przyjmuje się, że znaczna część podanej dawki została
przyswojona przez organizm z przewodu pokarmowego, nie ma więc potrzeby podawania nowej
dawki ani modyfikowania dawki kolejnej.

Jak stosować Diacomit proszek do sporządzania zawiesiny doustnej

Proszek należy przyjąć podczas posiłku, natychmiast po rozmieszaniu w szklance wody. Dziecko
powinno zażywać lek Diacomit z posiłkami, a NIE na pusty żołądek.
Informacje o pokarmach i napojach, których należy unikać, przedstawiono powyżej, w punkcie
„Stosowanie leku Diacomit z jedzeniem i piciem”.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Diacomit

Jeżeli wiadomo lub podejrzewa się, że dziecko zażyło dawkę większą od zalecanej, należy
skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie przyjęcia leku Diacomit

Ważne aby dziecko zażywało ten lek regularnie, każdego dnia o tej samej porze. Jeżeli dziecko
zapomni przyjąć dawkę, opiekun powinien ją podać, gdy tylko sobie o tym przypomni, chyba że
nadszedł czas przyjęcia kolejnej dawki. W takiej sytuacji należy podać kolejną dawkę zgodnie z
normalnym schematem leczenia. Dziecko nie powinno przyjąć dawki podwójnej w celu uzupełnienia
pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Diacomit

Dziecko nie powinno przerywać stosowania tego leku, jeśli nie zaleci tego lekarz. Nagłe przerwanie
leczenia może wywołać napad padaczkowy.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku, należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):

• utrata apetytu, zmniejszenie masy ciała (szczególnie w przypadku leczenia skojarzonego z
  lekiem przeciwpadaczkowym — walproinianem sodu);
• bezsenność, nadmierna senność;
• ataksja (niezdolność koordynowania ruchów), hipotonia (niedostateczna siła mięśniowa),
  dystonia (niekontrolowane skurcze mięśni).

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):

• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, szczególnie w przypadku jednoczesnego
  stosowania z lekami przeciwpadaczkowymi — karbamazepiną i walproinianem sodu;
• agresywność, drażliwość, pobudzenie, nadpobudliwość (stan nadmiernej pobudliwości);
• zaburzenia snu (nieprawidłowy sen);
• hiperkineza (nadmiernie wyrażone ruchy);
• nudności, wymioty;
• za mała liczba jednego z rodzajów białych krwinek.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):

• podwójne widzenie (w przypadku jednoczesnego stosowania z lekiem przeciwpadaczkowym —
  karbamazepiną);
• nadmierna wrażliwość na światło;
• wysypka, alergia skórna, pokrzywka (różowawe swędzące zmiany skórne z obrzękiem);
• znużenie (zmęczenie).

Działania niepożądane występujące rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 osób):

• zmniejszenie liczby płytek krwi;
• nieprawidłowe wyniki badania dotyczącego czynności wątroby.

Aby wyeliminować wymienione działania niepożądane, lekarz może zmienić dawkę leku Diacomit
lub jednego z innych przepisanych dziecku leków.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Diacomit

• Lek ten należy przechowywać w miejscu i niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Dziecko nie powinno stosować leku Diacomit po upływie terminu ważności zamieszczonego na
  etykiecie po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Diacomit 250 mg

• Substancją czynną leku jest styrypentol. Każda saszetka zawiera 250 mg styrypentolu.
• Pozostałe składniki saszetki to powidon, glikolan sodowy skrobi, płynna glukoza
  (otrzymywana w procesie suszenia rozpryskowego), erytrozyna (E127), tytanu dwutlenek
  (E171), aspartam (E951), substancja smakowa tutti frutti (zawiera sorbitol), sodu karmeloza i
  hydroksyetyloceluloza.

Co zawiera lek Diacomit 500 mg

• Substancją czynną leku jest styrypentol. Każda saszetka zawiera 500 mg styrypentolu.
• Pozostałe składniki saszetki to powidon, glikolan sodowy skrobi, płynna glukoza (otrzymywana
  w procesie suszenia rozpryskowego), erytrozyna (E127), tytanu dwutlenek (E171), aspartam
  (E951), substancja smakowa tutti frutti (zawiera sorbitol), sodu karmeloza i
  hydroksyetyloceluloza.

Jak wygląda lek Diacomit 250 mg i co zawiera opakowanie

Lek ma postać bladoróżowego proszku w saszetkach.
W opakowaniu tekturowym znajduje się 30, 60 lub 90 saszetek. Nie wszystkie rodzaje opakowań
muszą znajdować się w obrocie.

Jak wygląda lek Diacomit 500 mg i co zawiera opakowanie

Lek ma postać bladoróżowego proszku w saszetkach.
W opakowaniu tekturowym znajduje się 30, 60 lub 90 saszetek. Nie wszystkie rodzaje opakowań
muszą znajdować się w obrocie.
Diacomit jest również dostępny w kapsułkach 250 lub 500 mg do stosowania doustnego.

Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu

Biocodex
7 avenue Gallieni – F-94250 Gentilly – Francja
Tel.: + 33 1 41 24 30 00 – e-mail: medinfo@biocodex.com

Wytwórca:

Biocodex
1 avenue Blaise Pascal – F-60000 Beauvais – Francja

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

AT/BE/BG/CY/EL/ES/FR/HR/HU/IE/IS/IT/LU/MT/NL/PL/PT/SI

Biocodex
7 avenue Gallieni - F-94250 Gentilly
Франция/ Γαλλία/ France/ Francia/ Franciaország/ Frakkland/ Francija/ Franza/ Frankrijk/ Francja
Tél/Tel/Teл/Τηλ/Sími: + 33 (0)1 41 24 30 00
e-mail: medinfo@biocodex.com

CZ

Desitin Pharma spol. s r.o
Opletalova 25
11121 Prague 1
Republika Czeska
Tel: 00420-2-222 45 375
e-mail: desitin@desitin.cz

DE

Desitin Arzneimittel GmbH
Weg beim Jäger 214
D-22335 Hamburg
Niemcy
Tel: +49 (0)40 59101 525
e-mail: epi.info@desitin.de

DK

Biocodex Oy
Metsänneidonkuja 8
02130 Espoo
Finlandia Tel: +358 9 329 59100
e-mail: info@biocodex.fi

EE

Biocodex OÜ
Väike-Paala 1
11415 Tallinn
Estonia
Tel: +372 605 6014
e-mail: info@biocodex.ee

FI

Biocodex Oy
Metsänneidonkuja 8
02130 Espoo
Finlandia
Tel: +358 9 329 59100
e-mail: info@biocodex.fi

LT

Biocodex UAB
Savanorių av. 349
LT-51480 Kaunas
Litwa
Tel: +370 37 408681
e-mail: info@biocodex.lt

LV

Biocodex SIA
Kalniņi A, Mārupes nov.,
Mārupe, LV-2167
Łotwa
Tel: +371 67 619365
e-mail: info@biocodex.lv

NO

Biocodex AS
C/O regus Lysaker
Lysaker Torg 5, 3 etg
NO-1366 Lysaker
Norwegia
Tel: +47 66 90 55 66
e-mail: info@biocodex.no

RO

Desitin Pharma s.r.l
Sevastopol street, no 13-17
Diplomat Business Centre, office 102
Sector 1, 010991 Bucharest
Rumunia
Tel: 004021-252-3481
e-mail: office@desitin.ro

SE

Biocodex AB
Knarrnäsgatan 7164 40 Kista
Szwecja
Tel: +46 8 615 2760
e-mail: info@biocodex.se

SK

Desitin Pharma s.r.o.
Trojicné námestie 13
82106 Bratislava
Słowacja
Tel: 00421-2-5556 38 10
e-mail: desitin@desitin.sk
medinfo@biocodex.com

UK (NI)

Alan Pharmaceuticals,
Acre House, 11-15 William Road,
London NW1 3ER,
Anglia
Tel. +44 (0) 20 7284 2887
E-mail: info@alanpharmaceuticals.com.

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Inne źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
http://www.ema.europa.eu. Znajdują się tam również linki do stron internetowych o rzadkich
chorobach i sposobach leczenia.