Cyclaid

1. Co to jest lek Cyclaid i w jakim celu się go stosuje

Co to jest lek Cyclaid

Ten lek nazywa się Cyclaid. Zawiera on substancję czynną cyklosporynę. Ten lek należy do grupy
leków zwanych środkami immunosupresyjnymi. Leki te są stosowane w celu zmniejszenia reakcji
immunologicznej organizmu.

W jakim celu stosuje się lek Cyclaid i jak działa lek Cyclaid

• U pacjentów po przeszczepieniu narządu, szpiku kostnego i komórek macierzystych
  działanie leku Cyclaid polega na kontrolowaniu układu immunologicznego. Cyclaid zapobiega
  odrzucaniu przeszczepionego narządu blokując rozwój pewnych komórek, które w
  normalnych warunkach zaatakowałyby przeszczepioną tkankę.
• U pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi, w których układ immunologiczny
  atakuje komórki własnego organizmu, Cyclaid zatrzymuje tę reakcję immunologiczną. Do
  chorób tych należą choroby oczu zagrażające utratą wzroku (endogenne zapalenie błony
  naczyniowej oka, w tym zapalenie błony naczyniowej oka w chorobie Behçeta), ciężkie
  przypadki pewnych chorób skóry (atopowego zapalenia skóry lub wyprysku i łuszczycy),
  ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów i choroba nerek zwana zespołem nerczycowym.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Cyclaid

U pacjentów przyjmujących lek Cyclaid po transplantacji lek ten będzie przepisany wyłącznie przez
lekarza mającego doświadczenie w zakresie transplantacji i (lub) chorób autoimmunologicznych.

Zalecenia zawarte w tej ulotce mogą być różne, w zależności od tego, czy pacjent przyjmuje ten lek z
powodu przeszczepienia narządu czy w leczeniu choroby autoimmunologicznej.

Należy starannie przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza. Mogą one różnić się od informacji
ogólnych zawartych w tej ulotce.

Kiedy nie stosować leku Cyclaid:

- jeśli pacjent ma uczulenie na cyklosporynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego
  leku (wymienionych w punkcie 6),
- z lekami zawierającymi Hypericum perforatum (ziele dziurawca),
- z lekami zawierającymi eteksylan dabigatranu (stosowanego w celu uniknięcia zakrzepów po
  zabiegach) lub bozentanu i aliskirenu (stosowanego do zmniejszenia ciśnienia krwi).

Nie należy stosować leku Cyclaid i należy powiedzieć lekarzowi, jeśli taka sytuacja odnosi się do
pacjenta. W razie wątpliwości należy porozmawiać z lekarzem przed zastosowaniem leku Cyclaid.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed i podczas leczenia lekiem Cyclaid należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli:
• u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy zakażenia, takie jak gorączka lub ból gardła. Lek
  Cyclaid hamuje działanie układu immunologicznego i może również wpływać na zdolność
  organizmu do zwalczania infekcji.
• jeśli u pacjenta występują choroby wątroby.
• u pacjenta występują choroby nerek. Lekarz będzie zlecał regularne badania krwi i w
  razie konieczności może zmienić dawkę leku.
• u pacjenta wystąpi wysokie ciśnienie krwi. Lekarz będzie regularnie kontrolował ciśnienie
  krwi pacjenta i w razie konieczności może zlecić przyjmowanie leku zmniejszającego ciśnienie
  krwi.
• pacjent ma niedobór magnezu. Lekarz może zalecić pacjentowi przyjmowanie suplementów
  magnezu, zwłaszcza bezpośrednio po operacji, jeśli pacjent otrzymał przeszczep.
• u pacjenta występuje duże stężenie potasu we krwi.
• u pacjenta występuje dna moczanowa.
• pacjent będzie szczepiony.

Jeśli u pacjenta wystąpi którakolwiek z tych sytuacji przed lub podczas leczenia lekiem Cyclaid,
należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.

Ochrona przed światłem słonecznym i działaniem słońca

Cyclaid hamuje działanie układu immunologicznego, co zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów
złośliwych, zwłaszcza skóry i układu chłonnego. Należy ograniczyć ekspozycję na światło słoneczne i
promieniowanie UV przez:
• noszenie odpowiedniej odzieży ochronnej,
• częste stosowanie kremów z wysokim filtrem ochronnym.

Należy poinformować lekarza przed zastosowaniem leku Cyclaid, jeśli:

   • u pacjenta występują problemy wynikające z picia alkoholu, obecnie lub w przeszłości,
   • pacjent ma padaczkę,
   • u pacjenta występują jakiekolwiek choroby wątroby,
   • pacjentka jest w ciąży,
   • pacjentka karmi piersią,
   • ten lek został przepisany dziecku.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji odnosi się do pacjenta (lub pacjent nie jest tego
pewien), należy powiedzieć o tym lekarzowi przed zastosowaniem leku Cyclaid, ponieważ lek
ten zawiera alkohol (patrz także niżej „Cyclaid zawiera etanol”).

Badania kontrolne podczas stosowania leku Cyclaid

Lekarz będzie kontrolował następujące parametry:
• stężenie cyklosporyny we krwi, zwłaszcza u pacjentów po transplantacji,
• ciśnienie krwi przed rozpoczęciem leczenia i regularnie podczas leczenia,
• czynność wątroby i nerek,
• stężenie lipidów (tłuszczów) we krwi.

W razie jakichkolwiek pytań dotyczących działania leku Cyclaid lub powodów, dla których
ten lek został przepisany pacjentowi, należy zwrócić się do lekarza.

Ponadto, pacjenci przyjmujący lek Cyclaid z powodu innych wskazań niż po transplantacji

(zapalenia błony naczyniowej pośredniego lub tylnego odcinka oka i zapalenia błony naczyniowej oka
w chorobie Behçeta, atopowego zapalenia skóry, ciężkiego reumatoidalnego zapalenia stawów lub
zespołu nerczycowego), nie powinni przyjmować leku Cyclaid, jeśli:
   • u pacjenta występują choroby nerek (z wyjątkiem zespołu nerczycowego);
   • u pacjenta występuje zakażenie niedające się opanować za pomocą leków;
   • u pacjenta występuje jakikolwiek nowotwór złośliwy;
   • u pacjenta występuje wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) nieleczone lub niepoddające się
     leczeniu. Jeśli wysokie ciśnienie krwi wystąpi podczas leczenia i nie będzie możliwe
     opanowanie go za pomocą leków, lekarz powinien przerwać stosowanie leku Cyclaid.
Nie należy stosować leku Cyclaid, jeśli którakolwiek z tych sytuacji odnosi się do pacjenta. W razie
wątpliwości należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Cyclaid.

U pacjentów leczonych z powodu zapalenia błony naczyniowej oka w chorobie Behçeta, lekarz będzie
dokładnie monitorował stan pacjenta, jeśli wystąpią u niego objawy neurologiczne (np. nasilona
skłonność do zapominania, zmiany osobowości podczas leczenia, zaburzenia psychiczne lub
zaburzenia nastroju, uczucie pieczenia w kończynach, zmniejszone odczuwanie bodźców w
kończynach, uczucie mrowienia w kończynach, osłabienie kończyn, zaburzenia chodu, ból głowy
z nudnościami i wymiotami lub bez, zaburzenia widzenia, w tym ograniczona ruchomość gałek
ocznych).

Lekarz będzie dokładnie monitorował leczenie u pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób leczonych
z powodu łuszczycy lub atopowego zapalenia skóry. Jeśli lek Cyclaid został przepisany pacjentowi w
leczeniu łuszczycy lub atopowego zapalenia skóry, pacjent nie może narażać się na działanie
promieniowania UVB ani nie może stosować fototerapii podczas leczenia.

Dzieci i młodzież

Leku Cyclaid nie należy podawać dzieciom w leczeniu chorób pozatransplantacyjnych, z wyjątkiem
leczenia zespołu nerczycowego.

Pacjenci w podeszłym wieku (65 lat i starsi)

Doświadczenie ze stosowaniem leku Cyclaid u pacjentów w podeszłym wieku jest ograniczone. U
tych pacjentów lekarz powinien kontrolować czynność nerek. Pacjenci w wieku powyżej 65 lat z
łuszczycą lub atopowym zapaleniem skóry powinni być leczeni lekiem Cyclaid tylko, jeśli ich choroba
jest szczególnie ciężka.

Lek Cyclaid a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z
następujących leków przed lub podczas leczenia lekiem Cyclaid:
• Leki mogące wpływać na stężenie potasu. Należą do nich leki zawierające potas,
  suplementy potasu, tabletki moczopędne (diuretyki) zwane diuretykami
  oszczędzającymi potas oraz niektóre leki zmniejszające ciśnienie krwi.
• Metotreksat. Jest on stosowany w leczeniu nowotworów, ciężkiej łuszczycy i ciężkiego
  reumatoidalnego zapalenia stawów.
• Leki, które mogą zwiększać lub zmniejszać stężenie cyklosporyny (substancji czynnej
  leku Cyclaid) we krwi. Lekarz może zalecić kontrolę stężenia cyklosporyny we krwi
  podczas rozpoczynania lub przerywania leczenia innymi lekami.
  - Do leków, które mogą zwiększać stężenie cyklosporyny we krwi należą: antybiotyki
    (takie jak erytromycyna lub azytromycyna), leki przeciwgrzybicze (worykonazol,
    itrakonazol), leki stosowane w leczeniu chorób serca lub wysokiego ciśnienia krwi
    (diltiazem, nikardypina, werapamil, amiodaron), metoklopramid (stosowany w
    leczeniu wymiotów), doustne środki antykoncepcyjne, danazol (stosowany w leczeniu
    zaburzeń menstruacji), leki stosowane w leczeniu dny (allopurynol), kwas cholowy i
    jego pochodne (stosowane w leczeniu kamieni żółciowych), inhibitory proteazy
    stosowane w leczeniu HIV, imatynib (stosowany w leczeniu białaczki lub
    nowotworów), kolchicyna, telaprewir (stosowany w leczeniu zapalenia wątroby typu
    C).
  - Do leków, które mogą zmniejszać stężenie cyklosporyny we krwi należą: barbiturany
    (stosowane np. jako leki nasenne), niektóre leki przeciwdrgawkowe (takie, jak
    karbamazepina lub fenytoina), oktreotyd (stosowany w leczeniu akromegalii lub guzów
    neuroendokrynnych jelita), leki przeciwbakteryjne stosowane w leczeniu gruźlicy,
    orlistat (wspomagający zmniejszenie masy ciała), leki ziołowe zawierające ziele
    dziurawca, tyklopidyna (stosowana po udarze), pewne leki zmniejszające ciśnienie krwi
    (bozentan) i terbinafina (lek przeciwgrzybiczy stosowany w leczeniu zakażeń palców
    nóg i paznokci).
• Leki wpływające na czynność nerek. Należą do nich: leki przeciwbakteryjne (gentamycyna,
  tobramycyna, cyprofloksacyna), leki przeciwgrzybicze zawierające amfoterycynę B, leki
  stosowane w leczeniu zakażeń układu moczowego zawierające trymetoprym, leki
  przeciwnowotworowe zawierające melfalan, leki stosowane w celu zmniejszenia ilości kwasu
  w żołądku (inhibitory wydzielania kwasu będące antagonistami receptora H₂), takrolimus, leki
  przeciwbólowe (niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak diklofenak), leki zawierające
  kwas fibrynowy (stosowane w celu zmniejszenia ilości tłuszczów we krwi, tzw. fibraty).
• Nifedypina. Lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i bólu serca. Stosowanie
  nifedypiny podczas leczenia cyklosporyną może spowodować obrzęk dziąseł i ich
  przerastanie wokół zębów.
• Digoksyna (stosowana w leczeniu chorób serca), leki zmniejszające stężenie cholesterolu
  (inhibitory reduktazy HMG-CoA zwane również statynami), prednizolon, etoposyd
  (stosowany w leczeniu raka), repaglinid (lek przeciwcukrzycowy), leki immunosupresyjne
  (ewerolimus, syrolimus), ambrisentan oraz specyficzne leki przeciwnowotworowe zwane
  antracyklinami (takie jak doksorubicyna).
Jeśli którakolwiek z tych sytuacji odnosi się do pacjenta (lub pacjent nie jest tego pewien),
należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Cyclaid.

Cyclaid z jedzeniem i piciem

Nie należy przyjmować leku Cyclaid z grejpfrutem lub sokiem grejpfrutowym, ponieważ mogą one
wpłynąć na działanie leku Cyclaid.

Ciąża i karmienie piersią

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Lekarz omówi z
pacjentką ryzyko wynikające z przyjmowania leku Cyclaid podczas ciąży.
• Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka jest w ciąży lub zamierza zajść w ciążę.
  Doświadczenie ze stosowania leku Cyclaid podczas ciąży jest ograniczone. Na ogół lek Cyclaid
  nie powinien być stosowany podczas ciąży. Jeśli konieczne jest przyjmowanie tego leku przez
  pacjentkę, lekarz omówi z pacjentką korzyści i ryzyko wynikające ze stosowania tego leku w
  ciąży.
• Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka karmi piersią. Karmienie piersią nie jest zalecane
  podczas leczenia lekiem Cyclaid, ponieważ cyklosporyna, substancja czynna leku, przenika do
  mleka kobiecego. Może to mieć wpływ na karmione dziecko.

Zapalenie wątroby typu C

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje zapalenie wątroby typu C. Czynność
wątroby może ulec zmianie podczas leczenia zapalenia wątroby typu C, co może wpływać na stężenie
cyklosporyny we krwi. Może być wskazane uważne monitorowanie przez lekarza stężenia
cyklosporyny we krwi pacjenta i dostosowanie dawki po rozpoczęciu leczenia zapalenia wątroby typu
C.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Cyclaid zawiera alkohol, który może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn.

Cyclaid zawiera makrogologlicerolu hydroksystearynian

- Cyclaid zawiera makrogologlicerolu hydroksystearynian, który może powodować podrażnienie
  żołądka i biegunkę.

Cyclaid zawiera etanol

Cyclaid zawiera średnio 12,7% alkoholu (etanolu) – co odpowiada do 525 mg alkoholu na
dawkę (dawkę maksymalną) stosowaną u pacjentów po przeszczepie. Jest to ilość alkoholu
odpowiadającą ok. 13 ml piwa lub średnio 6 ml wina.
Lek ten może być szkodliwy dla osób z chorobą alkoholową, padaczką, urazami mózgu, zaburzeniami
wątroby lub dla kobiety w ciąży lub karmiącej piersią. Może być również szkodliwy, jeśli jest
podawany dzieciom.

3. Jak stosować lek Cyclaid

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza.

Nie należy przyjmować większej dawki leku niż zalecana.

Lekarz dostosuje dawkę tego leku do stanu zdrowia pacjenta. Zbyt duża ilość leku może wpłynąć na
czynność nerek. Pacjent będzie zgłaszał się na regularne badania krwi i wizyty w szpitalu, zwłaszcza
po transplantacji. Pacjent będzie mógł porozmawiać z lekarzem na temat leczenia oraz wszystkich
problemów z niego wynikających.

Ile leku Cyclaid należy przyjąć

Lekarz dostosuje dawkę leku Cyclaid dla pacjenta. Dawka zależy od masy ciała pacjenta oraz powodu,
dla którego lek jest stosowany. Lekarz prowadzący poinformuje też pacjenta jak często ma
przyjmować lek.

• U dorosłych:

Przeszczepienie narządu, szpiku kostnego lub komórek macierzystych

  - Całkowita dawka dobowa wynosi zwykle od 2 mg do 15 mg na kilogram masy
    ciała. Dzielona jest na dwie dawki.
  - Większe dawki są zazwyczaj stosowane przed i tuż po transplantacji. Mniejsze dawki stosuje
    się po uzyskaniu stabilizacji czynności przeszczepionego narządu lub szpiku.
  - Lekarz dostosuje dawkę leku tak, by była ona optymalna dla danego pacjenta. W tym celu
    może być konieczne wykonanie badań krwi.

Endogenne zapalenie błony naczyniowej oka

  - Całkowita dawka dobowa wynosi zazwyczaj od 5 mg do 7 mg na kilogram masy ciała.
     Dzielona jest na dwie dawki.

Zespół nerczycowy

  - Całkowita dawka dobowa zazwyczaj wynosi 5 mg na kilogram masy ciała. Dzielona jest na
    dwie dawki. U pacjentów z chorobami nerek pierwsza dawka podawana każdego dnia nie
    powinna być większa niż 2,5 mg na kilogram masy ciała.

Ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów

  - Całkowita dawka dobowa wynosi zwykle od 3 mg do 5 mg na kilogram masy ciała.
    Dzielona jest na dwie dawki.

Łuszczyca i atopowe zapalenie skóry

  - Całkowita dawka dobowa wynosi od 2,5 mg do 5 mg na kilogram masy ciała.
    Dzielona jest na dwie dawki.

• U dzieci:

Zespół nerczycowy

  - Całkowita dawka dobowa zwykle wynosi 6 mg na kilogram masy ciała. Dzielona jest na
    dwie dawki. U pacjentów z chorobami nerek pierwsza dawka podawana każdego dnia nie
    powinna być większa niż 2,5 mg na kilogram masy ciała.
Należy dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza i nigdy samodzielnie nie zmieniać dawki leku, nawet
jeśli pacjent czuje się dobrze.

Jeśli lekarz zmieni jeden doustny lek z cyklosporyną na inny

Po zmianie leczenia z jednej doustnej postaci cyklosporyny na inną:
• Lekarz będzie przez krótki czas ściśle monitorował stan pacjenta.
• U pacjenta mogą wystąpić pewne działania niepożądane. Jeśli tak się stanie, należy powiedzieć o
  tym lekarzowi lub farmaceucie. Może być konieczna zmiana dawki leku. Nigdy nie należy
  samodzielnie zmieniać dawki, jeśli nie zaleci tego lekarz.

Kiedy przyjmować lek Cyclaid

Lek Cyclaid należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Jest to bardzo ważne u pacjentów po
transplantacji.

Jak przyjmować lek Cyclaid

Dawkę dobową należy zawsze przyjmować w dwóch dawkach podzielonych. Wyjąć kapsułki z blistra.
Kapsułki połykać w całości, popijając wodą.

Jak długo stosować lek Cyclaid

Lekarz poinformuje pacjenta jak długo stosować lek Cyclaid. Zależy to od tego, czy pacjent
przyjmuje lek po otrzymaniu przeszczepu czy w leczeniu ciężkich chorób skóry, reumatoidalnego
zapalenia stawów, zapalenia błony naczyniowej oka lub zespołu nerczycowego. W przypadku ciężkiej
wysypki leczenie zazwyczaj trwa 8 tygodni.

Należy kontynuować przyjmowanie leku Cyclaid tak długo, jak to zalecił lekarz.

W razie pytań o to jak długo stosować lek Cyclaid należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Cyclaid

Jeśli przypadkowo została przyjęta zbyt duża ilość leku niż zalecona przez lekarza, należy natychmiast
powiadomić lekarza prowadzącego lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala. Pacjent może
wymagać pomocy medycznej.

Pominięcie przyjęcia leku Cyclaid

• Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli
  jest to już prawie pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę leku.
  Następnie należy przyjmować lek tak, jak poprzednio.
• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Cyclaid

Nie należy przerywać stosowania leku Cyclaid, chyba że tak zalecił lekarz.

Należy kontynuować przyjmowanie leku Cyclaid nawet, jeśli pacjent czuje się dobrze. Przerwanie
leczenia lekiem Cyclaid może zwiększyć ryzyko odrzucenia przeszczepionego narządu.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent zauważy u siebie którekolwiek z
następujących ciężkich działań niepożądanych:
• Podobnie jak inne leki wpływające na układ immunologiczny, cyklosporyna może zmieniać
  zdolność organizmu do zwalczania zakażeń oraz może powodować powstawanie guzów lub
  innych nowotworów złośliwych, zwłaszcza skóry. Objawami zakażenia może być gorączka
  lub ból gardła.
• Zmiany widzenia, utrata koordynacji, niezborność ruchowa, utrata pamięci, trudności w
  mówieniu lub rozumieniu tego, co mówią inni oraz osłabienie mięśni. Mogą to być objawy
  zakażenia mózgu zwanego postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią.
• Zaburzenia mózgu z takimi objawami jak napady padaczkowe, splątanie, dezorientacja,
  zmniejszona reaktywność, zmiany osobowości, pobudzenie, bezsenność, zmiany widzenia,
  ślepota, śpiączka, porażenie części lub całego ciała, sztywność karku, utrata koordynacji z (lub
  bez) zaburzeniami mowy lub ruchów gałek ocznych.
• Obrzęk tylnej części oka. Może wynikać z niewyraźnego widzenia. Może również
  wpływać na widzenie z powodu zwiększenia ciśnienia w głowie (nadciśnienie śródczaszkowe
  niemające podłoża nowotworowego).
• Zaburzenia i uszkodzenie wątroby z zażółceniem skóry i oczu, nudnościami, utratą apetytu i
  ciemnym zabarwieniem moczu lub bez tych objawów.
• Zaburzenia nerek, które mogą znacznie zmniejszyć ilość produkowanego moczu.
• Mała liczba krwinek czerwonych lub płytek krwi. Objawy to: bladość skóry, uczucie
  zmęczenia, duszność, ciemne zabarwienie moczu (objaw rozpadu krwinek czerwonych),
  powstawanie siniaków lub krwawienia bez konkretnej przyczyny, uczucie splątania, uczucie
  dezorientacji, zmniejszona czujność i zaburzenia nerek.

Inne działania niepożądane to:

Działania niepożądane występujące bardzo często: mogą dotyczyć więcej niż 1 pacjenta na 10.

  • Zaburzenia czynności nerek.
  • Wysokie ciśnienie krwi.
  • Ból głowy.
  • Niekontrolowane drżenie ciała.
  • Nadmierny wzrost włosów na skórze ciała i twarzy.
  • Duże stężenie lipidów we krwi.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Działania niepożądane występujące często: mogą dotyczyć 1 do 10 pacjentów na 100.

  • Napady padaczkowe (drgawki).
  • Zaburzenia czynności wątroby.
  • Duże stężenie cukru we krwi.
  • Zmęczenie.
  • Brak apetytu.
  • Nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcie, biegunka.
  • Nadmierne owłosienie.
  • Trądzik, nagłe zaczerwienienie.
  • Gorączka.
  • Mała liczba białych krwinek.
  • Drętwienie lub mrowienie.
  • Ból mięśni, skurcz mięśni.
  • Wrzód żołądka.
  • Przerost dziąseł pokrywających zęby.
  • Duże stężenie kwasu moczowego i potasu we krwi, małe stężenie magnezu we krwi.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Działania niepożądane występujące niezbyt często: mogą dotyczyć 1 do 10 pacjentów na 1 000.

  • Objawy zaburzeń mózgu, w tym nagłe napady padaczkowe, splątanie, bezsenność,
    dezorientacja, zaburzenia widzenia, brak świadomości, uczucie osłabienia kończyn,
    zaburzenia ruchowe.
  • Wysypka.
  • Obrzęk ogólny.
  • Zwiększenie masy ciała.
  • Mała liczba krwinek czerwonych, mała liczba płytek krwi, co może zwiększać ryzyko
    krwawienia.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Działania niepożądane występujące rzadko: mogą dotyczyć 1 do 10 pacjentów na 10 000.

  • Zaburzenia nerwowe z drętwieniem lub mrowieniem palców rąk i nóg.
  • Zapalenie trzustki z silnym bólem w górnej części brzucha.
  • Osłabienie mięśni, utrata siły mięśniowej, bóle mięśni nóg lub dłoni lub innych mięśni ciała.
  • Zniszczenie krwinek czerwonych, w tym zaburzenia nerek z takimi objawami jak obrzęk
     twarzy, brzucha, dłoni i (lub) stóp, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, trudności z
     oddychaniem, ból w klatce piersiowej, napady padaczkowe, brak świadomości.
  • Zmiany w cyklu menstruacyjnym, powiększenie piersi u mężczyzn.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko: mogą dotyczyć 1 do 10 pacjentów na 100 000.

  • Obrzęk tylnej części oka, który może być związany ze zwiększeniem ciśnienia wewnątrz
    głowy i zaburzenia widzenia.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Inne działania niepożądane występujące z nieznaną częstością: częstość nie może być określona na

podstawie dostępnych danych.
  • Ciężkie zaburzenia wątroby z zażółceniem oczu lub skóry bądź bez, nudności, utrata apetytu,
    ciemne zabarwienie moczu, obrzęk twarzy, stóp, dłoni i (lub) całego ciała.
  • Krwawienia podskórne lub fioletowe plamy na skórze, nagłe krwawienie bez wyraźnej
     przyczyny.
  • Migrena lub silny ból głowy często z nudnościami lub wymiotami i wrażliwością na światło.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży

Nie należy spodziewać się dodatkowych działań niepożądanych u dzieci i młodzieży w porównaniu do
osób dorosłych.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al.
Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi
odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej
informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Cyclaid

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Ten lek nie wymaga specjalnych warunków dotyczących temperatury przechowywania.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.

Kapsułki należy przechowywać w blistrach. Opakowanie należy usunąć bezpośrednio przed
przyjęciem leku.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: „EXP”. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Po otwarciu blistra odczuwa się charakterystyczny zapach leku. Jest to prawidłowe i nie oznacza, że
kapsułki nie nadają się do użytku.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Cyclaid

Substancją czynną leku jest cyklosporyna. Każda kapsułka miękka zawiera 25 mg, 50 mg lub 100 mg
cyklosporyny.
Pozostałe substancje pomocnicze to:
Zawartość kapsułki: etanol bezwodny, all-rac-α-tokoferylu octan (E 307), glikolu dietylenowego
monoetylowy eter, makrogologlicerydów oleiniany, makrogologlicerolu hydroksystearynian.
Otoczka kapsułki: żelatyna, glicerol, glikol propylenowy, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek
czarny (E172) (tylko 25 mg i 100 mg).

Jak wygląda Cyclaid i co zawiera opakowanie

Lek Cyclaid dostępny jest w trzech dawkach:
25 mg: kapsułka miękka, koloru szarego.
50 mg: kapsułka miękka, koloru białego.
100 mg: kapsułka miękka, koloru szarego.

Opakowanie zawiera po 10, 20, 30, 50 lub 60 kapsułek miękkich w blistrach Aluminium/Aluminium.

Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.
ul. Sokratesa 13D lok. 27
01-909 Warszawa
Polska

Wytwórca

Morningside Pharmaceuticals Ltd.
5 Pavilion Way, Castle Business Park
Loughborough
Leicestershire, LE11 5GW
Wielka Brytania

Monteresearch s.r.l
Via IV Novembre n.92
20021 – Bollate (MI)
Włochy

Medis International a.s., production plant Bolatice
Průmyslová 961/16
747 23 Bolatice
Czechy

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04.2021