Carvin

1. Co to jest lek Carvin i w jakim celu się go stosuje

Lek Carvin w postaci tabletek o mocy 6,25 mg, 12,5 mg lub 25 mg zawiera substancję czynną karwedylol,
którego działanie polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych poprzez blokowanie receptorów
adrenergicznych typu alfa1 oraz hamowaniu aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron poprzez
blokadę receptorów beta-adrenergicznych.

Lek Carvin wskazany jest w leczeniu:

− przewlekłej niewydolności serca (stabilnej, łagodnej, umiarkowanej i ciężkiej, przewlekłej
  niewydolności serca), jako uzupełnienie zazwyczaj stosowanego leczenia podstawowego,
− nadciśnienia tętniczego,
− stabilnej choroby wieńcowej,
− pacjentów po przebytym zawale mięśnia serca ze stwierdzonymi zaburzeniami czynności lewej
  komory (frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF) ≤40%).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Carvin

Kiedy nie przyjmować leku Carvin

- jeśli pacjent ma uczulenie na karwedylol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6),
- jeśli pacjent ma niestabilną lub niewyrównaną niewydolność serca,
- jeśli pacjent ma objawiające się klinicznie zaburzenie czynności wątroby,
- jeśli u pacjenta stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (z wyjątkiem
  pacjentów z wszczepionym na stałe stymulatorem serca),
- jeśli u pacjenta występuje znaczne zwolnienie czynności serca (
- jeśli u pacjenta stwierdzono zespół chorej zatoki (w tym blok zatokowo-przedsionkowy),
- jeśli pacjent ma ciężkie niedociśnienie tętnicze (ciśnienie tętnicze skurczowe
- jeśli u pacjenta stwierdzono ciężkie zaburzenia czynności serca (wstrząs kardiogenny),
- jeśli u pacjenta stwierdzono choroby dróg oddechowych, przebiegające ze stanami skurczowymi
  oskrzeli lub astmę,
- jeśli u pacjenta stwierdzono znaczną retencję (zatrzymanie) płynów w organizmie lub przeciążenie
  serca wymagające dożylnego podawania leków zwiększających siłę skurczu mięśnia sercowego,
- jeśli u pacjenta stwierdzono kwasicę metaboliczną,
- jeśli u pacjenta stwierdzono guz chromochłonny (z wyjątkiem pacjentów, u których objawy są
  skutecznie kontrolowane lekami alfa-adrenolitycznymi).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Carvin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Należy zachować szczególną ostrożność, stosując lek Carvin:

- u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, ponieważ może dochodzić do nasilenia objawów
  niewydolności serca lub zatrzymania płynów w organizmie;
- u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przewlekłą niewydolnością serca leczonych
  glikozydami naparstnicy – w takim przypadku lek Carvin należy stosować ostrożnie, ponieważ zarówno
  glikozydy naparstnicy, jak i Carvin zwalniają przewodzenie przedsionkowo-komorowe;
- u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), którzy nie są leczeni doustnymi lub
  wziewnymi lekami rozszerzającymi oskrzela;
- u pacjentów z cukrzycą, gdyż lek Carvin może maskować lub osłabiać wczesne objawy ostrej
  hipoglikemii (zmniejszenie stężenia glukozy we krwi). Podczas rozpoczynania leczenia lekiem Carvin i
  zwiększania dawek leku u tych pacjentów zaleca się systematyczną kontrolę stężenia glukozy we krwi i
  odpowiednie dostosowywanie dawek leków przeciwcukrzycowych, ponieważ podawanie leku Carvin
  może powodować pogorszenie kontroli stężenia glukozy we krwi;
- u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i niskim ciśnieniem tętniczym (ciśnienie tętnicze
  skurczowe współistniejącą niewydolnością nerek. Podczas zwiększania dawki leku Carvin u tych pacjentów lekarz
  będzie monitorować czynność nerek, a w przypadku jej pogorszenia zaleci przerwanie podawania leku lub
  zmniejszy stosowaną dawkę;
- u pacjentów noszących soczewki kontaktowe. Powinni oni wiedzieć o możliwości zmniejszenia
  wydzielania łez;
- u pacjentów z chorobami naczyń obwodowych i objawem Raynauda, ponieważ w czasie
  stosowania leków blokujących tylko receptory typu beta istnieje ryzyko wystąpienia lub nasilenia
  objawów niewydolności tętnic. Jednak blokowanie dodatkowo receptorów alfa1-adrenergicznychprzez lek
  Carvin w dużym stopniu wpływa na złagodzenie tych objawów;
- u pacjentów z ciężkimi niepożądanymi reakcjami skórnymi. W trakcie leczenia karwedylolem
  odnotowano bardzo rzadkie przypadki ciężkich niepożądanych reakcji skórnych, takich jak rumień
  wielopostaciowy, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka lub zespół Stevensa-Johnsona (patrz punkt
  4 „Możliwe działania niepożądane”). Należy całkowicie zaprzestać leczenia karwedylolem, jeśli u pacjenta
  wystąpią ciężkie niepożądane reakcje skórne, które mogą wiązać się ze stosowaniem karwedylolu;
- u pacjentów z łuszczycą związaną z podawaniem leków beta-adrenolitycznych - lekarz rozważy
  potencjalne korzyści i ryzyko stosowania leku Carvin;
- u pacjentów z nadczynnością tarczycy, gdyż Carvin może maskować objawy nadczynności
  tarczycy;
- u pacjentów, u których w przeszłości występowały ciężkie reakcje nadwrażliwości, a także u
  pacjentów w trakcie odczulania (Carvin podobnie jak inne leki z tej grupy nasila wrażliwość na alergeny i
  zwiększa nasilenie reakcji uczuleniowych);
- u pacjentów z guzem chromochłonnym. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. Przed
  rozpoczęciem podawania leku Carvin lekarz zaleci przyjmowanie leków blokujących receptory alfa-
  adrenergiczne;
- u pacjentów z podejrzeniem dusznicy bolesnej typu Printzmetala, ponieważ w czasie stosowania
  leków blokujących tylko receptory typu beta istnieje ryzyko wystąpienia bólów w klatce piersiowej, jednak
  blokowanie dodatkowo receptorów alfa1-adrenergicznych przez lek Carvin może zapobiegać występowaniu
  tych objawów;
- u pacjentów ze skłonnością do stanów skurczowych oskrzeli. Należy powiedzieć lekarzowi o
  wystąpieniu jakichkolwiek objawów skurczu oskrzeli podczas leczenia lekiem Carvin;
- u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory po ostrym zawale mięśnia serca. Przed
  rozpoczęciem leczenia karwedylolem konieczne jest, aby pacjent był stabilny klinicznie i otrzymywał lek z
  grupy inhibitorów ACE przez co najmniej 48 godzin, a dawka inhibitora ACE była stała przez ostatnie 24
  godziny;
- u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, np. digoksynę, cyklosporynę, ryfampicynę,
  leki znieczulające, leki przeciwarytmiczne;
- u pacjentów, u których w czasie leczenia lekiem Carvin wystąpi zwolnienie czynności serca do
  wartości poniżej 55 skurczów na minutę – w takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem, który
  może zalecić zmniejszenie dawki leku.

Karwedylolu, podobnie jak innych leków beta-adrenolitycznych, nie należy odstawiać w sposób nagły.
Dotyczy to w szczególności pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Karwedylol należy odstawiać
stopniowo (w ciągu dwóch tygodni).

Lek Carvin a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Szczególnie ważne jest, by poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków:
− zawierających digoksynę (stosowaną w leczeniu niewydolności serca), ponieważ lekarz może zalecić
   zmianę dawki podczas stosowania leku Carvin,
− cyklosporyny podawanej doustnie (lek osłabiający układ odpornościowy organizmu, zapobiegając w
   ten sposób odrzuceniu przeszczepionego narządu), ponieważ Carvin nasila działanie cyklosporyny,
− ryfampicyny (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy), gdyż osłabia ona działanie leku Carvin,
− fluoksetyny i paroksetyny (leki stosowane w leczeniu depresji),
− insuliny oraz doustnych leków przeciwcukrzycowych, gdyż Carvin może nasilać działanie tych leków
- lekarz może zlecić kontrolę stężenia glukozy we krwi,
− rezerpiny (wpływającej na ciśnienia tętnicze) oraz inhibitorów monoaminooksydazy (rodzaj leków
   przeciwdepresyjnych), ponieważ mogą one spowodować dalsze spowolnienie czynności serca i (lub)
   obniżenie ciśnienia tętniczego,
− antagonistów wapnia określonego typu, amiodaronu lub innych leków przeciwarytmicznych - lekarz
   będzie kontrolować zapis EKG i ciśnienie tętnicze,
− klonidyny (lek stosowany w celu obniżenia ciśnienia krwi lub w leczeniu migreny),
− innych leków obniżających ciśnienie tętnicze. Carvin może nasilać działanie leków obniżających
   ciśnienie tętnicze (np. leków blokujących receptory alfa-adrenergiczne) oraz leków, których działaniem
   niepożądanym jest obniżenie ciśnienia (np. barbiturany − stosowane w leczeniu padaczki, fenotiazyny −
   stosowane w leczeniu psychoz, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne − stosowane w leczeniu depresji,
   leki rozszerzające naczynia i alkohol),
− leków znieczulających,
− niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które mogą osłabić działanie leku Carvin,
− leków rozszerzających oskrzela.

Ciąża i karmienie piersią

W przypadku ciąży, podejrzenia lub planowania ciąży, a także w okresie karmienia piersią, przed
zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Badania na zwierzętach wykazały
działanie toksyczne na rozrodczość. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Leku Carvin nie należy
stosować w ciąży, chyba że spodziewane korzyści z leczenia przeważają nad potencjalnym ryzykiem.
Leku Carvin nie należy stosować podczas karmienia piersią, chyba że spodziewane korzyści z leczenia
przeważają nad potencjalnym ryzykiem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Podobnie jak w przypadku innych leków obniżających ciśnienie tętnicze należy pamiętać, że w razie
wystąpienia zawrotów głowy i podobnych objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać
maszyn. Dotyczy to zwłaszcza rozpoczynania lub zmiany leczenia, okresu zwiększania dawki, jak
również jednoczesnego spożywania alkoholu.

Carvin zawiera laktozę jednowodną i sacharozę (pewien rodzaj cukru)

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować
się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować lek Carvin

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Tabletki leku Carvin należy połykać popijać odpowiednią ilością płynu. Pacjenci z przewlekłą
niewydolnością serca powinni przyjmować lek w czasie posiłku.

Przewlekła niewydolność serca
Dawka leku jest ustalana przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta.
Leczenie lekiem Carvin zostanie rozpoczęte pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu
niewydolności krążenia i poprzedzone oceną stanu klinicznego pacjenta. W zależności od wyniku oceny
stanu klinicznego pacjenta lek zostanie podany w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych.

Dorośli

Zalecana dawka początkowa to 3,125 mg dwa razy na dobę przez dwa tygodnie. W przypadku dobrej
tolerancji leku lekarz stopniowo zwiększy dawkę w odstępach nie krótszych niż dwa tygodnie, według
następującego schematu: 6,25 mg dwa razy na dobę, następnie 12,5 mg dwa razy na dobę, aż do dawki 25
mg dwa razy na dobę. Należy dążyć do podawania największej dawki tolerowanej przez pacjenta.

Zalecana dawka maksymalna u wszystkich pacjentów z ciężką niewydolnością serca, a także u pacjentów z
łagodną do umiarkowanej niewydolnością serca, o masie ciała mniejszej niż 85 kg to 25 mg dwa razy na
dobę. U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością serca o masie ciała większej niż 85 kg
zalecana dawka maksymalna to 50 mg dwa razy na dobę.

U pacjentów z ciśnieniem skurczowym do pogorszenia czynności nerek i (lub) nasilenia niewydolności serca. Z tego powodu przed każdym
kolejnym zwiększeniem dawki lekarz będzie kontrolować parametry określające czynność nerek, a także
oceniać nasilenie objawów niewydolności serca lub objawów związanych z rozszerzeniem naczyń
krwionośnych.

W przypadku przerwania terapii lekiem Carvin na okres dłuższy niż dwa tygodnie, leczenie należy
rozpocząć ponownie od dawki 3,125 mg dwa razy na dobę, a następnie zwiększać dawkę zgodnie z
przedstawionymi powyżej zaleceniami.

Osoby w podeszłym wieku

Dawkowanie jak u dorosłych.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie oceniano bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci (w wieku poniżej 18 lat).

Nadciśnienie tętnicze
Zaleca się podawanie leku raz na dobę.

Dorośli

Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg raz na dobę przez pierwsze dwie doby. Następnie zaleca się
zwiększenie dawki do 25 mg raz na dobę. U większości pacjentów jest to dawka wystarczająca, jednak w
razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do dawki maksymalnej wynoszącej 50 mg, podawanej
raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych.

Dawkę leku należy zwiększać w odstępach nie krótszych niż dwa tygodnie.

Osoby w podeszłym wieku

Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg na dobę. W wielu przypadkach dawka ta zapewnia właściwą
kontrolę ciśnienia tętniczego. W przypadku braku zadowalającego obniżenia ciśnienia tętniczego, lekarz
może stopniowo zwiększyć dawkę do zalecanej maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 50 mg,
podawanej raz na dobę lub w dawkach podzielonych.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie oceniano bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci (w wieku poniżej 18 lat).

Choroba wieńcowa
Dorośli
Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg dwa razy na dobę przez pierwsze dwie doby. Następnie zaleca się
zwiększenie dawki do 25 mg dwa razy na dobę.

Osoby w podeszłym wieku

Zalecana maksymalna dawka dobowa to 50 mg, podawana w dawkach podzielonych.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie oceniano bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).

Pacjenci ze współistniejącymi chorobami wątroby

Stosowanie leku Carvin jest przeciwwskazane u osób ze współistniejącymi zaburzeniami czynności
wątroby.

Pacjenci ze współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek

U osób z ciśnieniem tętniczym skurczowym >100 mm Hg nie jest konieczne zmniejszanie dawki leku.

Zaburzenia czynności lewej komory po ostrym zawale serca
U pacjentów po przebytym zawale serca z zaburzeniami czynności lewej komory zalecana dawka
początkowa to 6,25 mg dwa razy na dobę. Po podaniu pierwszej dawki pacjent będzie pozostawać pod
obserwacją przez 3 godziny.
Lekarz będzie zwiększać dawkę co 3-10 dni do dawki 12,5 mg dwa razy na dobę, a następnie do dawki 25
mg dwa razy na dobę. U pacjentów nietolerujących dawki początkowej 6,25 mg dwa razy na dobę lekarz
zmniejszy dawkę do 3,125 mg dwa razy na dobę i będzie stosować taką dawkę przez 3-10 dni. Jeżeli
dawka ta będzie dobrze tolerowana, zostanie zwiększona do 6,25 mg dwa razy na dobę, a następnie
stopniowo do dawki 25 mg dwa razy na dobę. Należy dążyć do podawania największej dawki tolerowanej
przez pacjenta.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Carvin

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub zgłosić
do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.
Po znacznym przedawkowaniu może wystąpić niedociśnienie (zbyt niskie ciśnienie tętnicze), bradykardia
(nadmierne zwolnienie czynności serca), niewydolność serca, wstrząs kardiogenny (niedokrwienie tkanek i
narządów na skutek niewydolności serca) i zatrzymanie krążenia. Obserwowano także zaburzenia
oddychania, skurcz oskrzeli, wymioty, zaburzenia świadomości i uogólnione napady drgawkowe.

Pominięcie zastosowania leku Carvin

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku pominięcia
dawki nie należy zwiększać następnej dawki leku. Należy przyjąć następną dawkę leku według zalecenia
lekarza.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Obserwowano następujące działania niepożądane, przedstawione według częstości występowania:

Bardzo często (występujące u co najmniej 1 na 10 osób):

− zawroty głowy i ból głowy, zazwyczaj o niewielkim nasileniu i występujące głównie na początku
   leczenia,
− osłabienie,
− niedociśnienie,
− astenia (uczucie zmęczenia),
− niewydolność serca.

Często (występujące u co najmniej 1 na 100, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób):

− zwiększenie masy ciała,
− hipercholesterolemia (zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi),
− hiperglikemia – często obserwowana u pacjentów z cukrzycą (zwiększenie stężenia cukru we
   krwi), hipoglikemia (zmniejszenie stężenia cukru we krwi) i pogorszenie tolerancji glukozy,
− bradykardia (zwolnienie czynności serca),
− niedociśnienie ortostatyczne (zmniejszenie ciśnienia krwi podczas zmiany pozycji ciała),
− obrzęki (w tym uogólnione, obwodowe, ortostatyczne oraz zlokalizowane w okolicy narządów
   płciowych, obrzęki kończyn dolnych), hiperwolemia (zwiększenie objętości krwi krążącej) i przeciążenie
   płynami,
− niewydolność nerek i pogorszenie czynności nerek u pacjentów z rozsianymi zmianami
   naczyniowymi i (lub) współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek,
− ból,
− zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zakażenie górnych dróg oddechowych,
− zakażenia dróg moczowych,
− zaburzenia oddawania moczu,
− niedokrwistość,
− depresja, obniżenie nastroju,
− zaburzenia krążenia obwodowego (ziębnięcie kończyn, choroby naczyń obwodowych, nasilenie
   chromania przestankowego (ból mięśni łydek podczas chodzenia), zespół Raynauda (ból, zblednięcie, a
   następnie zasinienie palców stóp lub rąk wywołane skurczem naczyń),
− duszność, obrzęk płuc i astma u podatnych pacjentów,
− zaburzenia żołądkowo-jelitowe (takie jak: nudności, niestrawność, ból brzucha, biegunka i
   wymioty),
− ból kończyn,
− zaburzenia widzenia,
− zmniejszenie wydzielania łez (zespół suchego oka), podrażnienie oka,
− omdlenie, stany przedomdleniowe.

Niezbyt często (występujące u co najmniej 1 na 1000, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób):

− blok przedsionkowo-komorowy (zaburzenia przewodzenia pobudzeń w mięśniu serca),
− zaburzenia snu,
− parestezja (mrowienie oraz drętwienie kończyn),
− niedociśnienie tętnicze,
− dławica piersiowa (w tym ból w klatce piersiowej),
− zaparcie,
− reakcje skórne (np. wysypka alergiczna, zapalenie skóry, pokrzywka, świąd, zmiany
   przypominające łuszczycę lub liszaj płaski),
− łysienie,
− zaburzenia erekcji, impotencja,
− zapalenie skóry,
− wzmożone pocenie.

Rzadko (występujące u co najmniej 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

− zmniejszenie ilości płytek krwi we krwi (małopłytkowość),
− przekrwienie błony śluzowej nosa,
− suchość błony śluzowej jamy ustnej.

Bardzo rzadko (występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

− nadwrażliwość (reakcja alergiczna),
− nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferazy
   alaninowej (AlAT), aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) oraz gamma-glutamylotransferazy),
− zmniejszenie ilości krwinek białych we krwi (leukopenia),
− nietrzymanie moczu u kobiet,
− ciężkie reakcje skórne (takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne
   martwicze oddzielanie się naskórka).

U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca podczas zwiększania dawki karwedylolu może dojść do
nasilenia niewydolności serca i zatrzymania płynów.

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i niskim ciśnieniem tętniczym, chorobą niedokrwienną
serca, rozsianymi zmianami naczyniowymi i (lub) współistniejącą niewydolnością nerek podczas terapii
karwedylolem obserwowano przemijające pogorszenie czynności nerek.

Częstość występowania działań niepożądanych, z wyjątkiem zawrotów głowy, zaburzeń widzenia i
bradykardii, nie jest zależna od stosowanej dawki leku.

Ze względu na właściwości beta-adrenolityczne leku Carvin możliwe jest ujawnienie się utajonej
cukrzycy, pogorszenie kontroli stężenia cukru we krwi, zahamowanie mechanizmów regulujących
stężenie glukozy we krwi.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych
Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i
Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: (22) 49 21 301, faks: (22) 49
21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Carvin

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po oznaczeniu
EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Carvin

Substancją czynną leku jest karwedylol. Każda tabletka zawiera 6,25 mg, 12,5 mg lub 25 mg karwedylolu.
Pozostałe składniki leku to:
rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A i typ B),
powidon (K 30), sacharoza (60/200), magnezu stearynian (E171).

Otoczka tabletki: makrogol 400, polisorbat 80, tytanu dwutlenek, hypromeloza, 5 cps.

Jak wygląda lek Carvin i co zawiera opakowanie

Tabletki powlekane.

Carvin 6,25 mg, tabletki powlekane: białe lub prawie białe tabletki powlekane, owalne, oznaczone
symbolem „F57” po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Carvin 12,5 mg, tabletki powlekane: białe lub prawie białe tabletki powlekane, owalne, oznaczone
symbolem „F58” po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.

Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Carvin 25 mg, tabletki powlekane: białe lub prawie białe tabletki powlekane, owalne, oznaczone
symbolem „F59” po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Opakowania

Tabletki 6,25 mg, 12,5 mg, 25 mg

Blistry PVC/PE/ /PVdC - Aluminium zawierające 30 lub 60 tabletek powlekanych w pudełku
kartonowym.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i importer

Podmiot odpowiedzialny:
S-LAB Sp. z o.o.
ul. Kiełczowska 2
55-095 Mirków
Tel.: 71 330 50 80

Importer:

APL Swift Services (Malta) Limited
HF 26, Hal Far Industrial Estate, Hal Far
BBG 3000 Birzebbugia
Malta

Data ostatniej aktualizacji ulotki: