Vemurafenib – wskazania

Vemurafenib jest selektywnym inhibitorem kinazy białkowej produkowanej przez gen BRAF, który mutuje aż w około 60% przypadków czerniaka złośliwego. To właśnie czerniak złośliwy z mutacją V600 genu BRAF stanowi główne wskazanie do stosowania vemurafenib. Skuteczność tego leku została potwierdzona w badaniach klinicznych, co przyczyniło się do jego aprobaty przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA).

Vemurafenib – jak stosować, dawkowanie

Zazwyczaj zaleca się stosowanie 960 mg Vemurafenibu dwa razy dziennie, co stanowi całkowitą dawkę 1920 mg na dobę. Lek należy przyjmować na pusty żołądek, minimum jedną godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku. Czas trwania leczenia jest indywidualny i zależy od odpowiedzi pacjenta na leczenie, a także od występujących skutków ubocznych. Zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.

Vemurafenib – przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem do stosowania vemurafenibu jest nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku. Ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, lek ten powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z chorobą serca, chorobą wątroby lub nerek. W czasie trwania terapii vemurafenibem nie zaleca się planowania ciąży, ze względu na ryzyko uszkodzenia płodu.

Vemurafenib – interakcje z lekami

Vemurafenib może oddziaływać z szeregami innych leków, w tym z inhibitorami kinazy, antybiotykami czy lekami na HIV. Może zwiększyć ryzyko toksyczności, kiedy jest stosowany jednocześnie z lekami hepatotoksycznymi. Ponadto, równoczesne przyjmowanie vemurafenibu z lekami zawierającymi pokrzywkę mogą prowadzić do tego, że ich efekty lecznicze będą słabsze lub nieprzewidywalne.

Vemurafenib – skutki uboczne

Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi przyjmowania vemurafenibu są: zmęczenie, biegunka, wysypka skórna, artralgia, łysienie, zwiększona fotowrażliwość skóry prowadząca do oparzeń słonecznych. Rzadziej, ale znacznie poważniej mogą wystąpić reakcje skórne przypominające martwicę skóry, objawy neurologiczne, bóle brzucha, zaburzenia widzenia, niewydolność wątroby. W razie wystąpienia jakichkolwiek skutków ubocznych należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.