Methenamine - Wskazania

Methenamine jest organicznym związkiem siarki, który jest często stosowany jako antyseptyk w leczeniu infekcji dróg moczowych. Jest szczególnie skuteczny przeciwko bakteriom, które są odpowiadały za infekcje dróg moczowych, takie jak Escherichia coli i Staphylococcus saprophyticus. Lek przekształca się w formaldehyd w kwasowym środowisku moczu, który niszczy bakterie powodujące infekcje. Methenamine jest również używane w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej oraz w położnictwie i ginekologii.

Methenamine - Jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie methenaminu zależy od konkretnego stanu zdrowia pacjenta oraz odpowiedzi na terapię. Zwykle stosuje się 1-2 gramy dziennie, podzielone na dwie dawki. Lek podaje się doustnie, co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki 8 gramów na dobę. W celu utrzymania kwasowego PH moczu, pacjenci mogą być instruowani do spożywania pokarmów bogatych w białka i unikania spożywania mleka, owoców i warzyw, które alkaliczne moczu.

Methenamine - Przeciwwskazania

Methenamine nie powinna być stosowana przez osoby, które mają uczulenie na methenaminę lub jakikolwiek inny składnik leku. Przeciwwskazane jest również stosowanie u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby, jak również u dzieci poniżej 12 roku życia. W ciąży, lek należy stosować tylko wtedy, gdy jest absolutnie konieczny, gdyż methenamine przenika przez łożysko i może mieć wpływ na rozwijający się płód.

Methenamine - Interakcje z lekami

Methenamine może oddziaływać na leki których działanie obniża PH moczu, takie jak antybiotyki sulfonamidowe i leki przeciwbakteryjne, ponieważ działanie tych leków staje się mniej efektywne w moczu o niskim pH. Sulfa leki mogą również zwiększyć ryzyko krystalurii.

Methenamine - Skutki uboczne

Najczęstszymi skutkami ubocznymi methenaminy są nudności i wymioty. Inne możliwe skutki uboczne to ból brzucha, biegunka i skórne reakcje alergiczne, takie jak wysypka. W przypadku krystalurii, pacjent może doświadczyć bólów w okolicy pachwiny, częstego parcia na mocz, czy krwi w moczu. W razie wystąpienia dowolnego z tych objawów, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.