Elvitegravir – Wskazania

Elvitegravir, inhibitor integrazy wirusa HIV, jest składnikiem skojarzonej terapii antyretrowirusowej (cART). Głównym wskazaniem do stosowania tej substancji jest leczenie pierwotne i wtórne HIV-1 u osób dorosłych i młodzieży o masie ciała co najmniej 35 kg. Jest zazwyczaj używany w połączeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi. Wskazaniem jest obecność HIV-1 potwierdzona laboratoryjnie.

Elvitegravir – Jak stosować, Dawkowanie

Elvitegravir jest zwykle podawany jako część skojarzonej terapii antyretrowirusowej. Zazwyczaj podaje się go raz na dobę, w połączeniu z innymi lekami przeciwwirusowymi. Dawkę ustala lekarz, przeznaczona jest do stosowania doustnego. Przy połączeniu z cobicystatem dawka wynosi 150 mg raz na dobę. Niewłaściwe stosowanie leku lub niezastosowanie się do instrukcji może prowadzić do rozwinięcia oporności na leki stosowane w leczeniu HIV.

Elvitegravir – Przeciwwskazania

Elvitegravir jest przeciwwskazany dla pacjentów z hipersensybilnością na substancję czynną lub na którykolwiek z pomocniczych składników leku. Przeciwwskazany jest również dla osób u których stwierdzono ciężką niewydolność wątroby. Leku nie powinny przyjmować kobiety w ciąży i matki karmiące piersią, chyba że korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko skutków ubocznych dla dziecka.

Elvitegravir – Interakcje z lekami

Elvitegravir może interakować z innymi lekami, co może wpływać na skuteczność leczenia. Nie powinno się stosować elvitegraviru równocześnie z lekami zawierającymi alkaloidy sporyszu, antybiotykami, lub lekami stosowanymi do leczenia grzybicy. Zawsze informuj lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie lekach, w tym lekach bez recepty i suplementach diety.

Elvitegravir – Skutki uboczne

Podobnie jak wiele leków przeciwwirusowych, elvitegravir ma potencjał do powodowania skutków ubocznych. Mogą to być nudności, wymioty, bóle brzucha i biegunka. W niektórych przypadkach może dojść do zaburzeń snu, zawrotów głowy, bólów stawów, mięśni, zmęczenia, zaburzeń smaku. W przypadku wystąpienia ciężkich lub długotrwałych skutków ubocznych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.