Aluminium Phosphate – wskazania

Aluminium phosphate, znane również jako fosforan glinu, to substancja czynna wykorzystywana głównie w lekach stosowanych w terapii schorzeń związanych z układem pokarmowym. Najczęściej znajduje zastosowanie jako lek zobojętniający kwas żołądkowy w przypadku zgagi, niestrawności oraz wrzodów żołądka i dwunastnicy. Zwalcza objawy niestrawności i żeżązku poprzez neutralizację nadmiaru kwasu żołądkowego. Może również być używany w leczeniu wrzodów, gdyż przyspiesza proces gojenia się śluzówki żołądka.

Aluminium Phosphate – jak stosować, dawkowanie

Aluminium phosphate jest zazwyczaj dostępny w formie tabletek do rozpuszczania w wodzie. Dawkowanie jest indywidualne dla każdego pacjenta, ale zwykle lek przyjmuje się na pół godziny przed posiłkiem lub w razie pojawienia się objawów niestrawności. Dorośli zwykle przyjmują jedną do dwóch tabletek (300-600 mg aluminium phosphate) na dobę. Lek nie powinien być stosowany dłużej niż przez dwa tygodnie bez konsultacji z lekarzem.

Aluminium Phosphate – przeciwwskazania

Przeciwwskazaniami do stosowania leku zawierającego fosforan glinu są ciężka niewydolność nerek oraz wysokie stężenie fosforu we krwi. Niektóre osoby mogą być alergiczne na fosforan glinu, więc lek nie powinien być używany przez te osoby. Aluminium phosphate należy stosować z ostrożnością u dzieci oraz u osób starszych, u których ryzyko doświadczenia skutków ubocznych jest większe.

Aluminium Phosphate – interakcje z lekami

Fosforan glinu może wpływać na wchłanianie niektórych leków, takich jak tetracykliny, chinolony czy leki zawierające żelazo, hamując ich skuteczność. Z tego powodu powinno minąć minimum dwie godziny pomiędzy przyjęciem fosforanu glinu a innym lekiem. Własności zobojętniające aluminium phosphate mogą również wpływać na działanie leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona czy epilepsji.

Aluminium Phosphate – skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, fosforan glinu może powodować pewne skutki uboczne, choć nie występują one u wszystkich pacjentów. Do najczęściej występujących zalicza się: zaparcia, nudności, wymioty, biegunkę czy bóle brzucha. W przypadku długotrwałego stosowania, głównie u osób ze znacznym pogorszeniem funkcji nerek, może dojść do nasilenia stężenia aluminium we krwi, co prowadzi do stanu niewydolności nerek.