Peginterferon beta-1a - wskazania

Peginterferon beta-1a to skuteczna substancja czynna, którą stosuje się w leczeniu różnych postaci stwardnienia rozsianego (RRMS), choroby neurodegeneracyjnej ośrodkowego układu nerwowego. Lek ma na celu wydłużenie odstępów między nawrotami oraz zmniejszenie ich ciężkości. Także używany jest w celu opóźnienia progresji niepełnosprawności fizycznej związanej z RRMS.

Peginterferon beta-1a - jak stosować, dawkowanie

Stosowanie i dawkowanie Peginterferon beta-1a zależą od indywidualnej oceny lekarskiej. Standardowo, lek podaje się podskórnie co 2 tygodnie. Pierwsze dawki podaje się stopniowo, zwiększając dawkę w pierwszych 2 tygodniach terapii. Dawkowanie może się różnić w zależności od reakcji organizmu na leczenie i tolerancji leku.

Peginterferon beta-1a - przeciwwskazania

Podawanie Peginterferon beta-1a jest przeciwwskazane u osób z nadwrażliwością na interferon beta lub peginterferon, a także każejkę polirybocylino-kwasu. Niezalecane jest stosowanie tego leku u osób z ciężką depresją lub myślami samobójczymi. Również powinni go unikać pacjenci cierpiący na schorzenia wątroby.

Peginterferon beta-1a - interakcje z lekami

Badania nie wykazały dotychczas istotnych klinicznie interakcji Peginterferon beta-1a z innymi lekami. Niemniej jednak, należy zawsze informować lekarza o wszystkich przyjmowanych aktualnie lekach, ponieważ istnieje możliwość interakcji niezidentyfikowanych w badaniach klinicznych.

Peginterferon beta-1a - skutki uboczne

Stosowanie Peginterferon beta-1a może prowadzić do różnego rodzaju skutków ubocznych. Najczęstsze z nich to: reakcje w miejscu podania leku, objawy grypopodobne, ból głowy, ból mięśni i stawów, zmęczenie, złe samopoczucie. Wyjątkowo, ale poważnie, wystąpić mogą depresja, zaburzenia funkcji wątroby, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek i granulocytów, czy reakcje alergiczne.