Chlormadinone acetate – wskazania

Chlormadinone acetate, substancja należąca do grupy progestagenów, jest głównie stosowana w hormonalnej terapii zastępczej oraz w antykoncepcji. Działa na organizm poprzez hamowanie wydzielania gonadotropin, a tym samym – jajeczkowania. Wykazuje również właściwości przeciwandrogenne, dlatego jest zalecany kobietom z problemami takimi jak trądzik, hirsutyzm, czy łojotokowe zapalenie skóry.

Chlormadinone acetate – jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie chlormadinone acetate zależne jest od celu terapii. W przypadku antykoncepcji doustnej, zwykle stosuje się 1-2 mg substancji codziennie, przez 21 dni w cyklu 28-dniowym. W przypadku hormonalnej terapii zastępczej podaje się naprzemiennie 2 mg substancji na dzień, w połączeniu z estrogenem, przez 21 dni w cyklu 28-dniowym. W przypadku schorzeń dermatologicznych dawka jest ustalana indywidualnie, zwykle wynosi 2-4 mg na dobę. Zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza.

Chlormadinone acetate – przeciwwskazania

Z uwagi na potencjalne ryzyko powikłań tromboembolicznych, chlormadinone acetate jest przeciwwskazane u osób z chorobą zakrzepowo-zatorową, stanami predysponującymi do zakrzepicy, chorobą niedokrwienną serca oraz udarem mózgu. Nie powinno się stosować tej substancji również w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby, a także w ciąży i okresie karmienia piersią.

Chlormadinone acetate – interakcje z lekami

Chlormadinone acetate może interakcji z lekami wpływającymi na mikrosomalne enzymy wątrobowe (na przykład antybiotykami makrolidowymi, antyretrowiralnymi, lekami przeciwgrzybiczymi), co może zwiększyć stężenia chlormadinone w organizmie. Dodatkowo, chlormadinone acetate może osłabiać działanie leków przeciwcukrzycowych oraz antykoagulantów.

Chlormadinone acetate – skutki uboczne

Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi po zażyciu chlormadinone acetate są nudności, bóle głowy, napięcie i ból w piersiach, przyrost masy ciała, zmiany nastroju oraz plamienia międzymiesiączkowe. W niektórych przypadkach mogą wystąpić poważniejsze powikłania, takie jak zakrzepica żyl, udar mózgu, czy zakrzepica tętnic obwodowych.