Ziextenzo

1. Co to jest lek Ziextenzo i w jakim celu się go stosuje

Lek Ziextenzo zawiera substancję czynną o nazwie pegfilgrastym. Pegfilgrastym jest białkiem
wytwarzanym za pomocą metod biotechnologicznych przez bakterie o nazwie E. coli. Należy ono do
grupy białek nazywanych cytokinami i jest bardzo podobne do białka wytwarzanego przez ludzki
organizm (czynnik wzrostu kolonii granulocytów).

Lek Ziextenzo stosuje się w celu skrócenia czasu trwania neutropenii (małej liczby krwinek białych) i
zmniejszenia częstości występowania gorączki neutropenicznej (małej liczby krwinek białych z
gorączką), które mogą być wynikiem chemioterapii lekami cytotoksycznymi (lekami niszczącymi
szybko mnożące się komórki). Białe krwinki spełniają istotną rolę, przyczyniając się do zwalczania
zakażeń. Komórki te są bardzo wrażliwe na wpływ chemioterapii, która może doprowadzić do
zmniejszenia ich liczby w organizmie. Gdy liczba białych krwinek znacznie zmniejszy się w
organizmie, może być niewystarczająca do zwalczania bakterii, co zwiększa ryzyko zakażenia.

Lekarz zalecił lek Ziextenzo w celu pobudzenia szpiku kostnego (części kości, w których wytwarzane są
komórki krwi) do zwiększenia produkcji krwinek białych, wspomagających zwalczanie zakażeń.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ziextenzo

Kiedy nie stosować leku Ziextenzo:

• jeśli pacjent ma uczulenie na pegfilgrastym, filgrastym, lub którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ziextenzo należy omówić z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką
następujące sytuacje:
• jeśli u pacjenta występuje reakcja uczuleniowa, w tym osłabienie, spadek ciśnienia tętniczego
  krwi, trudności w oddychaniu, puchnięcie twarzy (anafilaksja), zaczerwienie twarzy i uderzenia
  gorąca, wysypka skórna i swędzące obszary skóry.jeśli u pacjenta występuje kaszel, gorączka i
  trudności w oddychaniu. Mogą być to objawy zespołu ostrej niewydolności oddechowej.
• jeśli u pacjenta występują następujące objawy niepożądane lub ich połączenie:
   - obrzęk lub opuchnięcie, które może być związane z rzadszym oddawaniem moczu,
     trudności w oddychaniu, obrzęk brzucha lub uczucie pełności i ogólne uczucie zmęczenia.
  Mogą to być objawy choroby zwanej „zespołem przesiąkania włośniczek”, która powoduje
  przesiąkanie krwi z małych naczyń krwionośnych do organizmu pacjenta. Patrz punkt 4.
• jeśli u pacjenta występuje ból w lewym nadbrzuszu lub ból na szczycie barku. To może oznaczać,
  że pacjent ma problem ze śledzioną (powiększenie śledziony).
• jeśli pacjent miał ostatnio ciężkie zakażenie płuc (zapalenie płuc), płyn w płucach (obrzęk płuc),
  zapalenie płuc (śródmiąższowa choroba płuc) lub nieprawidłowy wynik Rtg klatki piersiowej
  (nacieki w płucach).
• jeśli u pacjenta zmienia się liczba komórek krwi (np. zwiększa się liczba białych krwinek lub
  nasila się niedokrwistość) lub zmniejsza się liczba płytek krwi, co z kolei obniża zdolność krwi
  do krzepnięcia (małopłytkowość). Być może lekarz będzie chciał uważniej kontrolować stan
  pacjenta.
• jeśli pacjent ma niedokrwistość sierpowatokrwinkową. Być może lekarz będzie chciał uważniej
  kontrolować stan pacjenta.
• jeśli pacjent ma raka piersi lub płuc, stosowanie produktu Ziextenzo w skojarzeniu z
  chemioterapią i (lub) radioterapią może zwiększyć ryzyko wystąpienia stanu przedrakowego krwi
  zwanego zespołem mielodysplastycznym (MDS) lub raka krwi zwanego ostrą białaczką szpikową
  (AML). Objawy mogą obejmować: zmęczenie, gorączkę oraz zwiększoną skłonność do
  powstawania siniaków i krwawienia.
• jeśli u pacjenta wystąpią nagłe objawy reakcji uczuleniowych, takie jak wysypka, swędzenie,
  zaczerwienie lub pokrzywka skóry, puchnięcie twarzy, warg, języka lub innych części ciała,
  spłycenie oddechu, świszczący oddech lub trudności w oddychaniu, mogące być objawami
  ciężkiej reakcji uczuleniowej.
• jeśli u pacjenta wystąpią objawy zapalenia aorty (duże naczynie krwionośne transportujące krew
  z serca do reszty organizmu); u pacjentów z nowotworem i u zdrowych dawców rzadko było to
  obserwowane. Objawy mogą obejmować gorączkę, ból brzucha, złe samopoczucie, ból pleców i
  zwiększenie wartości markerów zapalenia. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy należy
  poinformować o tym lekarza.

Lekarz będzie regularnie sprawdzał wyniki badań krwi i moczu pacjenta, ponieważ pegfilgrastym może
uszkodzić drobne naczynia włosowate wewnątrz nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek).

W związku ze stosowaniem leku Ziextenzo zgłaszano ciężkie reakcje skórne (zespół
Stevensa-Johnsona). W przypadku zauważenia jakichkolwiek objawów opisanych w punkcie 4. należy
niezwłocznie przerwać stosowanie leku Ziextenzo i zwrócić się o pomoc medyczną.

Należy omówić z lekarzem ryzyko związane z rozwinięciem się nowotworów krwi. Jeśli u pacjenta
występuje prawdopodobieństwo rozwoju nowotworów krwi, nie należy stosować u niego leku
Ziextenzo, chyba że jego stosowanie zleci lekarz.

Utrata odpowiedzi na pegfilgrastym

Jeśli u pacjenta nastąpi utrata odpowiedzi lub niepowodzenie w utrzymaniu odpowiedzi na leczenie
pegfilgrastymem, lekarz zbada przyczyny, uwzględniając, czy wytworzone zostały przeciwciała
pozbawiające pegfilgrastym aktywności.

Lek Ziextenzo a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Ciąża i karmienie piersią

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Brak badań
pegfilgrastymu z udziałem ciężarnych kobiet. Ważne jest, aby pacjentka poinformowała lekarza, jeśli:
• jest w ciąży;
• podejrzewa, że jest w ciąży lub
• planuje ciążę.

Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie stosowania leku Ziextenzo, powinna poinformować o tym
lekarza.

Podczas stosowania leku Ziextenzo należy przerwać karmienie piersią, chyba że lekarz zleci inaczej.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Lek Ziextenzo nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i
obsługiwania maszyn.

Lek Ziextenzo zawiera sorbitol (E420) i sód.

Lek zawiera 30 mg sorbitolu w każdej ampułko-strzykawce co odpowiada 50 mg/ml.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 6 mg, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Ziextenzo

Lek Ziextenzo jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u osób dorosłych w wieku 18 lat i powyżej.

Lek Ziextenzo należy zawsze stosować według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty. Zazwyczaj stosowana dawka leku to 6 mg w zastrzyku podskórnym
(wstrzyknięcie pod powierzchnię skóry), używając ampułko-strzykawki do podania leku. Lek podaje się
pod koniec każdego cyklu chemioterapii, co najmniej 24 godziny po przyjęciu ostatniej dawki
chemioterapii.

Informacja dotycząca samodzielnego wstrzykiwania leku Ziextenzo

Lekarz może zadecydować, że korzystniejsze będzie samodzielne wstrzykiwanie leku Ziextenzo przez
pacjenta. Lekarz lub pielęgniarka pokaże sposób samodzielnego wstrzykiwania. Nie należy
podejmować prób samodzielnego wstrzykiwania bez uprzedniego przeszkolenia.

Instrukcje dotyczące sposobu samodzielnego wstrzykiwania leku Ziextenzo przedstawiono w końcowej
części tej ulotki.

Unikać energicznego wstrząsania lekiem Ziextenzo, gdyż może to wpływać na jego działanie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ziextenzo

W razie zastosowania większej niż zalecono dawki leku Ziextenzo, należy skontaktować się z lekarzem,
farmaceutą lub pielęgniarką.

Pominięcie wstrzyknięcia dawki leku Ziextenzo

W razie pominięcia dawki leku Ziextenzo do samodzielnego wstrzyknięcia, należy skontaktować się z
lekarzem prowadzącym w celu omówienia terminu wstrzyknięcia kolejnej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się
do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpią następujące działania niepożądane
lub ich połączenie:
• obrzęk lub opuchnięcie, które może być związane z rzadszym oddawaniem moczu, trudność w
  oddychaniu, obrzęk brzucha lub uczucie pełności i ogólne uczucie zmęczenia. Na ogół objawy te
  rozwijają się w szybkim tempie.

Mogą to być objawy niezbyt częstej (dotyczącej nie więcej niż 1 na 100 osób) choroby zwanej
„zespołem przesiąkania włośniczek”, która powoduje przesiąkanie krwi z małych naczyń krwionośnych
do organizmu pacjenta i wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból kości. Lekarz prowadzący powie, co można przyjąć, aby złagodzić ból kości.
• nudności i bóle głowy.

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból w miejscu wstrzyknięcia;
• uogólniony ból stawów i mięśni;
• mogą wystąpić zmiany we krwi, lecz będą one wykryte w rutynowych badaniach krwi. Liczba
  białych krwinek może być powiększona przez krótki czas. Może dojść do zmniejszenia liczby
  płytek krwi, czego rezultatem może być zwiększona skłonność do powstawania siniaków.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• reakcje uczuleniowe, w tym zaczerwienienie i uderzenia gorąca, wysypka na skórze oraz
  występowanie nabrzmiałych, swędzących obszarów skóry;
• ciężkie reakcje alergiczne, w tym anafilaksja (osłabienie, spadek ciśnienia tętniczego krwi,
  trudności z oddychaniem, obrzęk twarzy);
• powiększenie śledziony;
• pęknięcie śledziony. Niektóre przypadki pęknięcia śledziony były śmiertelne. Jest bardzo ważne,
  aby pacjent natychmiast skonsultował się z lekarzem prowadzącym, jeśli poczuje ból w lewym
  nadbrzuszu lub na szczycie lewego barku, gdyż objawy te mogą być związane ze śledzioną;
• trudności w oddychaniu. Jeśli u pacjenta wystąpi kaszel, gorączka i trudności w oddychaniu,
  należy powiedzieć o tym lekarzowi;
• występował zespół Sweeta (śliwkowego koloru, wypukłe, bolesne zmiany na kończynach oraz
  niekiedy na twarzy i szyi wraz z gorączką), lecz mogły tu odgrywać rolę inne czynniki;
• zapalenie naczyń krwionośnych skóry;
• uszkodzenia drobnych naczyń włosowatych wewnątrz nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek);
• zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia;
• odkrztuszanie krwi (krwioplucie).
• zaburzenia krwi (zespół mielodysplastyczny [MDS] lub ostra białaczka szpikowa [AML]).

Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• zapalenie aorty (dużego naczynia krwionośnego transportującego krew z serca do reszty
  organizmu), patrz punkt 2.
• krwawienie z płuca (krwotok płucny).
• zespół Stevensa-Johnsona, który może objawiać się pojawiającymi się na tułowiu czerwonawymi
  plamami w kształcie okręgu lub tarczy strzeleckiej, którym często towarzyszą umieszczone
  centralnie pęcherze, złuszczaniem skóry oraz owrzodzeniem jamy ustnej, gardła, nosa, genitaliów
  i oczu, i może być poprzedzony gorączką i objawami grypopodobnymi. W przypadku
  wystąpienia tych objawów należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku Ziextenzo oraz
  skontaktować się z lekarzem lub zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można również zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Ziextenzo

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i na etykiecie
strzykawki po: Termin ważności (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C).

Po wyjęciu z lodówki lek Ziextenzo można przechowywać w temperaturze pokojowej (nie wyższej niż
35°C) nie dłużej niż 120 godziny. Strzykawkę, która została wyjęta z lodówki i osiągnęła temperaturę
pokojową (nie wyższą niż 35°C), należy użyć w ciągu 120 godzin lub wyrzucić.

Nie zamrażać. Lek Ziextenzo nadaje się do użycia, jeśli został przypadkowo zamrożony jednorazowo
nie dłużej niż przez 24 godziny.

Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zmętnienie lub drobiny.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ziextenzo

- Substancją czynną leku jest pegfilgrastym. Każda ampułko-strzykawka zawiera 6 mg
  pegfilgrastymu w 0,6 ml roztworu.
- Pozostałe składniki to: kwas octowy lodowaty, sorbitol (E 420), polisorbat 20, sodu wodorotlenek
  i woda do wstrzykiwań. Patrz punkt 2 „Lek Ziextenzo zawiera sorbitol (E 420) i sód”.

Jak wygląda lek Ziextenzo i co zawiera opakowanie

Lek Ziextenzo jest przezroczystym, bezbarwnym po lekko żółtawy, roztworem do wstrzykiwań w
ampułko-strzykawce (6 mg/0,6 ml).

Każde opakowanie zawiera 1 szklaną ampułko-strzykawkę z gumowym ogranicznikiem tłoka (kauczuk
bromobutylowy, bez lateksu), tłokiem i dołączoną igłą 29G ze stali nierdzewnej i nasadką na igłę
(elastomer termoplastyczny, bez lateksu). Strzykawki są wyposażone w automatyczne zabezpieczenie
igły.

Podmiot odpowiedzialny

Sandoz GmbH
Biochemiestr. 10
6250 Kundl
Austria

Wytwórca

Sandoz GmbH
Biochemiestr. 10
6336 Langkampfen
Austria

Data ostatniej aktualizacji ulotki: {MM/RRRR}.

Inne źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków:
http://www.ema.europa.eu.

Ta ulotka jest dostępna we wszystkich językach UE/EOG na stronie internetowej Europejskiej Agencji
Leków.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Instrukcje wstrzykiwania leku Ziextenzo w ampułko-strzykawce z zabezpieczeniem igły

Przestrzeganie tych instrukcji jest ważne, ponieważ pomaga zapobiegać możliwym zakażeniom
i zapewnia stosowanie leku w prawidłowy sposób.

Przed wykonaniem wstrzyknięcia należy zapoznać się ze WSZYSTKIMI instrukcjami. Ważne jest, aby
nie podejmować prób samodzielnego wstrzykiwania bez przeszkolenia przeprowadzonego przez
lekarza, pielęgniarkę lub farmaceutę. Tekturowe opakowanie zawiera ampułko-strzykawkę w
plastikowym blistrze.

Ampułko-strzykawka z lekiem Ziextenzo z zabezpieczeniem igły

Nasadka    Zabezpieczenie igły    Stożkowa    Oparcie dla palców    Tłok    Głowka
na igłę                                      podstawa                                               tłoka

               Okienko podglądu    Ogranicznik                         Skrzydełka
                Etykieta i data            tłoka                         zabezpieczenia igły
                   ważności


Po podaniu leku zabezpieczenie igły zostanie automatycznie aktywowane i zakryje igłę. Zabezpieczenie
igły ma chronić personel medyczny, opiekunów i pacjentów przed przypadkowym ukłuciem się igłą po
wykonaniu wstrzyknięcia.

Dodatkowo do wykonania

wstrzyknięcia potrzebne są:
• Gazik nasączony
  alkoholem.
• Wacik albo gazik.
• Pojemnik na ostre odpady
  medyczne.

Ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania

Przestroga: ampułko-strzykawki przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla

dzieci.

1. Nie otwierać tekturowego opakowania, jeśli nie przygotowało się wszystkiego, co konieczne do
    użycia ampułko-strzykawki.
2. Nie używać ampułko-strzykawki, jeśli zamknięcie blistra jest uszkodzone, ponieważ jej użycie
    może nie być bezpieczne.
3. Nie używać ampułko-strzykawki, jeśli w blistrze znajduje się płyn. Nie używać
    ampułko-strzykawki, jeśli brakuje nasadki na igłę lub nie jest ona pewnie zamocowana. We
    wszystkich tych przypadkach należy zwrócić całe opakowanie produktu do apteki.
4. Nigdy nie zostawiać ampułko-strzykawki bez nadzoru, gdyż inne osoby mogą ją uszkodzić.
5. Nie wstrząsać ampułko-strzykawki.
6. Nie dotykać skrzydełek ogranicznika igły przed użyciem ampułko-strzykawki. Dotknięcie
    skrzydełek może spowodować przedwczesną aktywację zabezpieczenia igły.

7. Nasadkę na igłę zdejmować dopiero bezpośrednio przed wykonaniem wstrzyknięcia.

8. Ampułko-strzykawka nie jest przeznaczona do ponownego użytku. Niezwłocznie po użyciu
    należy umieścić ampułko-strzykawkę w pojemniku na ostre odpady medyczne.

Przechowywanie ampułko-strzykawki z lekiem Ziextenzo

1. Przechowywać ampułko-strzykawkę w tekturowym opakowaniu, które chroni je przed dostępem
    światła.
2. Przechowywać w lodówce w temperaturze 2°C oraz 8°C. Nie zamrażać.
3. Przed użyciem wyjąć ampułko-strzykawkę z lodówki i odczekać, aż lek Ziextenzo ogrzeje się do
    temperatury pokojowej (do maks. 35°C), co trwa około 15-30 minut.
4. Nie używać ampułko-strzykawki po terminie ważności umieszczonym na tekturowym
    opakowaniu i na etykiecie ampułko-strzykawki. Jeśli termin ważności minął, należy zwrócić całe
    opakowanie do apteki.

Miejsce wstrzyknięcia

Miejscem wstrzyknięcia jest miejsce na ciele, w którym
ampułko-strzykawka zostanie użyta do podania leku.
• Zalecanym miejscem jest przednia powierzchnia ud.
  Można również wykonać wstrzykniecie w
  podbrzusze, ale nie bliżej niż 5 centymetrów wokół
  pępka.
• Jeśli wstrzyknięcie wykonuje się samodzielnie,
  należy za każdym razem wybierać inne miejsce.
• Nie wstrzykiwać w miejsca, gdzie skóra jest tkliwa,
  posiniaczona, czerwona, łuszcząca się lub twarda.
  Należy unikać wstrzykiwania w okolicach blizn lub
  rozstępów.
Jeśli wstrzyknięcie wykonuje za pacjenta inna osoba, lek
można także podawać w zewnętrzną powierzchnię ramion.

Przygotowanie ampułko-strzykawki z lekiem Ziextenzo do użycia

1. Należy wyjąć tekturowe opakowanie zawierające blister z ampułko-strzykawką z lodówki i
    pozostawić je zamknięte na około 15-30 minut, aby ogrzało się do temperatury pokojowej.
2. Gdy wszystko jest już przygotowane do użycia ampułko-strzykawki, należy otworzyć blister i
    starannie umyć ręce wodą z mydłem.
3. Przetrzeć miejsce wstrzyknięcia za pomocą gazika nasączonego alkoholem.
4. Wyjąć ampułko-strzykawkę z blistra, trzymając ją pośrodku, jak na rysunku poniżej. Nie chwytać
    za tłok. Nie chwytać za nasadkę igły.
5. Sprawdzić, czy plastikowe, przezroczyste zabezpieczenie igły znajduje się nad cylindrem szklanej
    strzykawki. Jeśli przezroczyste zabezpieczenie jest nasunięte na nasadkę igły (jak na rysunku
    poniżej), zabezpieczenie igły strzykawki zostało aktywowane. NIE NALEŻY jej używać, tylko
    użyć nowej. Rysunek poniżej przedstawia ampułko-strzykawkę gotową do użycia.

6. Należy obejrzeć ampułko-strzykawkę. Płyn powinien być przejrzysty, w kolorze od bezbarwnego

    po lekko żółtawy. W płynie może być widoczny jest mały pęcherzyk powietrza, co jest
    normalnym zjawiskiem. Nie należy używać ampułko-strzykawki, jeśli widoczne są w niej
   drobiny lub przebarwienia.
7. Nie należy używać ampułko-strzykawki, jeśli jest uszkodzona lub została aktywowana.
    Ampułko-strzykawkę z lekiem Ziextenzo należy zwrócić do apteki wraz z opakowaniem.

Urządzenie zostało AKTYWOWANE – NIE
UŻYWAĆ.

W tym ustawieniu zabezpieczenie igły zostało

AKTYWOWANE – NIE UŻYWAĆ ampułko-
strzykawki

Urządzenie GOTOWE DO UŻYCIA

W tym ustawieniu zabezpieczenie igły zostało NIE

ZOSTAŁO AKTYWOWANE i ampułko-
strzykawka jest gotowa do użycia

Jak używać ampułko-strzykawkę z lekiem Ziextenzo

1
Ostrożnie zdjąć prostym ruchem szarą nasadkę z
igły. Wyrzucić nasadkę igły. Na końcu igły może
pojawić się kropla płynu. Jest to zjawisko
normalne.

2

Delikatnie chwycić skórę w miejscu wstrzyknięcia i
wkłuć igłę w sposób pokazany na rysunku. Wsunąć
igłę do końca, aby można było podać całą dawkę
leku.

3

Trzymając ampułko-strzykawkę w sposób pokazany na
rysunku powoli naciskać tłok aż do momentu, gdy cała
główka tłoka znajdzie się między skrzydełkami
zabezpieczenia igły.
Trzymając strzykawkę na miejscu przez 5 sekund, cały
czas wciskać do końca tłok.

4

Wyciągając ostrożnie igłę prostym ruchem ze skóry w
miejscu wstrzyknięcia, cały czas trzymać tłok

całkowicie wciśnięty.

5

Powoli zwolnić tłok i poczekać, aż zabezpieczenie igły
automatycznie przykryje odsłoniętą igłę.

W miejscu wstrzyknięcia może pojawić się niewielka
ilość krwi. Można tam przycisnąć wacik albo gazik i
przytrzymać go przez 10 sekund. Nie należy pocierać
miejsca wstrzyknięcia. Jeśli to konieczne, można je
osłonić niewielkim plastrem.

6

Tylko dla personelu medycznego
W dokumentacji pacjenta należy wyraźnie zanotować
nazwę handlową podawanego produktu. Z ampułko-
strzykawki oderwać i zachować etykietę. Obrócić tłok
tak, aby przesunąć etykietę w miejsce, w którym
możliwe będzie oderwanie jej od ampułko-strzykawki.

Wytyczne dotyczące usuwania zużytego opakowania leku

Zużytą ampułko-strzykawkę należy umieścić w
pojemniku na ostre odpady medyczne (zamykanego, z
zabezpieczeniem przed przebiciem).

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani
domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
lekarza lub farmaceutę, jak usunąć leki, których się już
nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko. Wszelkie niewykorzystane resztki
produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć
zgodnie z lokalnymi przepisami.