Tranxene

1. Co to jest lek Tranxene 20 i w jakim celu się go stosuje

Lek Tranxene 20 występuje w postaci proszku wraz z dołączonym rozpuszczalnikiem do sporządzania
roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych.

Tranxene 20 zawiera substancję czynna klorazepat. Klorazepat należy do grupy leków zwanych
benzodiazepinami. Wykazuje działanie przeciwlękowe, zmniejszające napięcie mięśni szkieletowych,
uspokajające, nasenne i przeciwdrgawkowe.

Lek Tranxene 20 jest wskazany w:
- leczeniu napadów lęku i niepokoju,
- leczeniu napadów pobudzenia ruchowego i agresji,
- zapobieganiu i (lub) leczeniu delirium tremens i innych objawów zespołu abstynencji w
  uzależnieniu alkoholowym.

Lek ten jest także stosowany jako lek wspomagający w tężcu.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tranxene 20

Kiedy nie stosować leku Tranxene 20

- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników
  tego leku (wymienionych w punkcie 6)
- jeśli pacjent ma ciężką niewydolność oddechową
- jeśli u pacjenta występuje zespół bezdechu sennego
- jeśli pacjent choruje na ciężkie, ostre lub przewlekłe upośledzenie czynności wątroby (ryzyko
  wystąpienia encefalopatii)
- jeśli u pacjenta występuje miastenia (choroba charakteryzująca się szybkim męczeniem się i
  osłabieniem mięśni)
- stosowanie leku Tranxene 20 u dzieci jest przeciwwskazane

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Tranxene 20
Skuteczność benzodiazepin może zmieniać się podczas długotrwałego podawania leku, ze względu na
możliwość wystąpienia zjawiska tolerancji.

Podobnie jak w przypadku innych benzodiazepin, szczególnie podczas długotrwałego stosowania,
może dojść do rozwoju uzależnienia fizycznego i psychicznego od tego leku.
Niektóre czynniki, takie jak: czas trwania leczenia, zastosowana dawka, uzależnienie od innych leków
lub od alkoholu w wywiadzie, mogą sprzyjać wystąpieniu uzależnienia.
Uzależnienie może pojawić się też po odstawieniu leku. Często mogą wystąpić wówczas następujące
objawy: bezsenność, ból głowy, nasilony lęk, ból mięśni, napięcie mięśni, drażliwość. Inne objawy
występują rzadziej: pobudzenie, lub nawet epizody splątania, nasilona wrażliwość na różne bodźce
(hałas, światło), depersonalizacja, utrata poczucia rzeczywistości, urojenia, drgawki.
Zaburzenia po odstawieniu leku mogą pojawić się po kilku dniach od przerwania jego stosowania.

Stosowanie kilku benzodiazepin, niezależnie od wskazań do stosowania (łagodzenie lęku czy działanie
nasenne), może zwiększać ryzyko rozwoju uzależnienia od leku.

Może wystąpić przejściowe nasilenie zaburzeń lękowych, które były wskazaniem do leczenia
benzodiazepinami (tzw. zjawisko z odbicia).

W ciągu kilku godzin po podaniu dawki leku mogą wystąpić zaburzenia pamięci. Może tak się
zdarzyć, gdy lek zawierający benzodiazepinę jest stosowany przed udaniem się na spoczynek oraz gdy
sen zostanie zbyt wcześnie przerwany. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia zaburzeń pamięci,
zaleca się zapewnienie warunków do ciągłego, nieprzerwanego 7-8 godzinnego snu.

U niektórych osób benzodiazepiny i podobne leki mogą wywoływać reakcje paradoksalne, takie jak:
- nasilenie bezsenności, koszmary senne;
- pobudzenie, nerwowość, drażliwość, ataki gniewu, uwidocznienie się zachowań agresywnych;
- urojenia, stan przypominający sen, objawy psychozy, nieprawidłowe zachowanie i inne
  zaburzenia zachowania.

Jednoczesne stosowanie benzodiazepin, w tym klorazepatu, i opioidów może powodować
uspokojenie, depresję oddechową, śpiączkę i śmierć. Ze względu na te zagrożenia, lekarz przepisze
równocześnie opioidy i benzodiazepiny jedynie pacjentom, u których inne sposoby leczenia są
niewystarczające.
Jeśli zostanie podjęta decyzja o stosowaniu klorazepatu jednocześnie z opioidami, leki zostaną
przepisane w najmniejszej skutecznej dawce i na najkrótszy możliwy czas równoczesnego stosowania.

Niektóre badania wykazały zwiększone ryzyko myśli samobójczych, prób samobójczych i samobójstw
u pacjentów przyjmujących pewne leki uspokajające i nasenne, w tym ten lek. Nie ustalono jednak,
czy jest to spowodowane przyjmowaniem tego leku, czy istnieją inne przyczyny. Jeśli pacjent ma
myśli samobójcze, powinien jak najszybciej skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania dalszej
porady lekarskiej.

Benzodiazepin i podobnych substancji nie należy stosować jako jedynych leków w leczeniu depresji
czy lęku związanego z depresją, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko samobójstwa.

Lek należy stosować bardzo ostrożnie u pacjentów z alkoholizmem lub innymi uzależnieniami.

U osób w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby zaleca się
zmniejszyć dawkę, na przykład o połowę.

U pacjentów z niewydolnością oddechową zastosowanie benzodiazepin może spowodować problemy
z oddychaniem.

Pacjenci w podeszłym wieku są bardziej wrażliwi na wystąpienie działań niepożądanych, takich jak
senność, zawroty głowy, osłabienie mięśni, które mogą prowadzić do upadków, a w konsekwencji do
poważnych obrażeń. Zaleca się zmniejszenie dawki leku.

Tranxene 20 z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek do stosowania dożylnego i domięśniowego.

Podczas leczenia lekiem Tranxene 20 należy unikać picia alkoholu i stosowania leków zawierających
alkohol.
Po spożyciu alkoholu obserwuje się nasilenie działania uspokajającego benzodiazepin, co może mieć
wpływ na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Dane dotyczące stosowania klorazepatu u kobiet w ciąży są ograniczone. Dlatego nie zaleca się
stosowania tego leku w czasie ciąży ani u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących antykoncepcji.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza, aby ponownie ocenić potrzebę leczenia.

Jeśli pacjentka przyjmuje klorazepat w dużych dawkach podczas ostatnich trzech miesięcy ciąży lub
podczas porodu, u dziecka może wystąpić senność (sedacja), problemy z oddychaniem (depresja
oddechowa), osłabienie mięśni (hipotonia), spadek temperatury ciała (hipotermia) i trudności z
karmieniem (problemy z ssaniem powodujące słaby przyrost masy ciała).

Jeśli pacjentka regularnie przyjmuje pod koniec ciąży klorazepat, u dziecka może wystąpić zespół
odstawienia. W takim przypadku w okresie poporodowym noworodek powinien być uważnie
monitorowany.

Nie należy stosować leku Tranxene 20 podczas karmienia dziecka piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Tranxene 20 może wywoływać senność, uczucie oszołomienia, zmniejszać zdolności
koncentracji, co może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn w czasie
stosowania leku. Jednoczesne stosowanie innych leków może nasilać uspokajające działanie dipotasu
klorazepatu (patrz punkt Lek Tranxene 20 a inne leki).

Lek Tranxene 20 a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia zwiększa się podczas jednoczesnego stosowania innych
benzodiazepin stosowanych przeciwlękowo i nasennie.

Podczas leczenia należy unikać spożywania alkoholu i zażywania leków zawierających alkohol.
Alkohol nasila działanie uspokajające benzodiazepin.

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania leku Tranxene 20 z:
- lekami o działaniu hamującym na ośrodkowy układ nerwowy, takimi jak: opioidy, pochodne
  morfiny w tym buprenorfina (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe i stosowane w innych
  terapiach), leki neuroleptyczne, barbiturany, leki uspokajające inne niż benzodiazepiny, niektóre
  leki przeciwdepresyjne, leki przeciwalergiczne (przeciwhistaminowe) o działaniu
  uspokajającym, klonidyna i leki o podobnym działaniu;
- cyzaprydem (lek pobudzający motorykę przewodu pokarmowego) ze względu na możliwość
  zwiększenia uspokajającego działania benzodiazepin;
- klozapiną (lek neuroleptyczny) ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia zapaści z
  zatrzymaniem oddechu i (lub) czynności serca;
- kurarą i jej pochodnymi (leki zmniejszające napięcie mięśni szkieletowych), ze względu na
  sumujace się działanie).

Jednoczesne stosowanie benzodiazepin i opioidów zwiększa ryzyko uspokojenia, depresji
oddechowej, śpiączki i śmierci z powodu nasilenia hamującego działania na ośrodkowy układ
nerwowy.

Należy unikać jednoczesnego stosowania benzodiazepin i hydroksymaślanu sodu ze względu na
zwiększone ryzyko wystąpienia depresji oddechowej.

3. Jak stosować lek Tranxene 20

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza.

Zalecana dawka to:

W ostrych napadach lęku i pobudzenia psychoruchowego lub agresji zaleca się dawki wynoszące od
20 do 200 mg na dobę domięśniowo lub dożylnie, po czym, w razie potrzeby, należy kontynuować
podawanie leku w formie doustnej.

W zespole abstynencji w uzależnieniu alkoholowym: od 50 do 100 mg na dobę, domięśniowo lub
dożylnie. Jeśli zachodzi potrzeba dalszego stosowania we wstrzyknięciach, po 2 - 3 dniach lekarz
zmniejszy dawkę o połowę; ewentualne dalsze stosowanie leku może być kontynuowane w formie
doustnej.

W tężcu: w przypadkach nie wymagających tracheotomii – 120 do 500 mg na dobę we wlewach
dożylnych; w ciężkim tężcu, z oddychaniem wspomaganym – 500 do 2000 mg na dobę we wlewie
dożylnym.

U osób w wieku podeszłym oraz u pacjentów z upośledzeniem czynności nerek lub wątroby dawkę
należy zmniejszyć. Niekiedy wystarczająca jest dawka o połowę mniejsza od dawki średniej.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Stosowanie leku Tranxene 20 u dzieci jest przeciwwskazane.

Sposób podawania
Lek można podawać domięśniowo albo w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub w powolnym
wlewie dożylnym.
Ze względu na ryzyko wystąpienia bezdechu przy szybkim wstrzyknięciu dożylnym, lek należy
podawać w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, do dużej żyły (patrz punkt 4. Możliwe działania
niepożądane).
Przy podawaniu domięśniowym lek należy wstrzykiwać głęboko domięśniowo.

Placówka, w której podaje się lek, powinna być wyposażona w sprzęt do prowadzenia intensywnej
terapii oddechowej.
Należy unikać mieszania leków w tej samej strzykawce.
Należy stosować wyłącznie rozpuszczalnik, dołączony w opakowaniu leku.

Czas trwania leczenia
Leczenie powinno trwać tak krótko, jak to możliwe. W przypadku zmiany leku na postać doustną,
należy regularnie weryfikować obecność wskazań do jego stosowania.

W razie wrażenia, że działanie leku Tranxene 20 jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do
lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tranxene 20

Objawem przedawkowania jest głównie głęboki sen, który może przejść w śpiączkę, w zależności od
podanej dawki leku. W łagodnych przypadkach obserwuje się objawy takie, jak splątanie i letarg.

W poważniejszych przypadkach występuje niezborność, obniżenie napięcia mięśniowego, obniżenie
ciśnienia tętniczego krwi i depresja oddechowa. W rzadkich przypadkach może dojść do zgonu.

Rokowanie jest korzystne, jeżeli pacjent nie otrzymał jednocześnie innych leków psychotropowych
i był odpowiednio leczony.

W rozpoznawaniu i (lub) leczeniu zamierzonego lub przypadkowego przedawkowania benzodiazepin
może być przydatne podanie flumazenilu.

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Tranxene 20

W razie opuszczenia jednej dawki leku, należy przyjąć ją najszybciej, jak jest to możliwe, z wyjątkiem
sytuacji, gdy zbliża się pora kolejnej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu
uzupełnienia pominiętej dawki. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek Tranxene 20, może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnej wrażliwości
pacjenta oraz podanej dawki leku.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

- senność (szczególnie u osób w podeszłym wieku)

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

- zawroty głowy
- osłabienie

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

- reakcje nadwrażliwości
- drażliwość, pobudzenie, splątanie
- obniżone napięcie mięśniowe
- grudkowo-plamkowe oraz swędzące wysypki skórne

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

- spowolnienie procesów umysłowych
- reakcje paradoksalne (szczególnie u dzieci i osób w podeszłym wieku)
- agresja, halucynacje
- tzw. zespół z odbicia z bardziej nasilonym lękiem niż ten, który był wskazaniem do
  zastosowania leczenia
- fizyczne uzależnienie w przypadku długotrwałego leczenia (zwłaszcza dużymi dawkami) i, po
  odstawieniu leku - objawy odstawienia*
- zaburzenia funkcji poznawczych, takie jak osłabienie pamięci (niepamięć następcza*),
  zaburzenia uwagi i zaburzenia mowy
- upadki*

*patrz punkt: Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ponadto ogólnie podczas stosowania benzodiazepin zgłaszano następujące działania niepożądane:
- stłumienie emocji, zmniejszona czujność,
- ból głowy,
- zaburzenia koordynacji ruchów ciała,
- podwójne widzenie,
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
- zaburzenia libido,
- wystąpienie niepamięci (amnezji), co może być związane z nietypowym zachowaniem,
- reakcje psychiczne i paradoksalne z niepokojem, urojeniami, napadami złości, koszmarami
  sennymi, psychozami, nietypowymi zachowaniami i innymi zaburzeniami zachowania.

Podczas stosowania benzodiazepin może ujawnić się wcześniej istniejąca, niezdiagnozowana depresja.
Może wystąpić uzależnienie psychiczne. Odnotowano przypadki nadużywania benzodiazepin.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, faks: +48 22 49-21-309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi
podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Tranxene 20

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Tranxene 20

- Substancją czynną leku jest dipotasu klorazepat. 1 fiolka z proszkiem zawiera 20 mg dipotasu

  klorazepatu.

- Substancje pomocnicze to:
  proszek: mannitol, potasu węglan;
  rozpuszczalnik: potasu diwodorofosforan, potasu wodorofosforan, woda do wstrzykiwań

Jak wygląda lek Tranxene 20 i co zawiera opakowanie

Fiolki z proszkiem z brunatnego szkła z korkiem i kapslem oraz ampułki z rozpuszczalnikiem z
bezbarwnego szkła w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera:
5 fiolek z proszkiem + 5 ampułek z rozpuszczalnikiem 2 ml

Podmiot odpowiedzialny

neuraxpharm Arzneimittel GmbH
Elisabeth-Selbert Str. 23
40764 Langenfeld
Niemcy

Wytwórca

Sanofi S.r.l.
Via Valcanello 4
03012 Anagni (FR)
Włochy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

Neuraxpharm Polska Sp. z o.o.
ul. Poleczki 35
02-822 Warszawa
info-poland@neuraxpharm.com

Data ostatniej aktualizacji ulotki: