Rixacam

1. Co to jest lek RIXACAM i w jakim celu się go stosuje

Pacjentowi podano lek RIXACAM, ponieważ
- zdiagnozowano u niego ostry zespół wieńcowy (stan obejmujący zawał serca
  i niestabilną dławicę piersiową, ostry ból w klatce piersiowej) oraz stwierdzono
  podwyższone stężenie biomarkerów sercowych.
  Lek RIXACAM zmniejsza u osób dorosłych ryzyko wystąpienia kolejnego
  zawału serca lub zmniejsza ryzyko śmierci z powodu choroby związanej z sercem
  lub naczyniami krwionośnymi.
  Lek RIXACAM nie będzie podawany pacjentowi jako jedyny lek. Lekarz zleci
  pacjentowi przyjmowanie również:
  • kwasu acetylosalicylowego lub
  • kwasu acetylosalicylowego i klopidogrelu lub tyklopidyny.

lub

- zdiagnozowano u niego duże ryzyko wystąpienia zakrzepu krwi ze względu na
  chorobę wieńcową lub chorobę tętnic obwodowych, która powoduje objawy.
  Lek RIXACAM zmniejsza u osób dorosłych ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi
  (zdarzenia zakrzepowe na podłożu miażdżycowym).
  Lek RIXACAM nie będzie podawany pacjentowi jako jedyny lek. Lekarz zleci
  pacjentowi przyjmowanie również kwasu acetylosalicylowego.
  W niektórych przypadkach, jeśli pacjent otrzymuje lek RIXACAM po zabiegu
  udrożnienia zwężonej lub zamkniętej tętnicy kończyny dolnej w celu
  przywrócenia przepływu krwi, lekarz może przepisać pacjentowi również
  klopidogrel, aby przyjmował go przez krótki czas dodatkowo do kwasu
  acetylosalicylowego.

Lek RIXACAM zawiera substancję czynną rywaroksaban i należy do grupy zwanej lekami
przeciwzakrzepowymi. Jego działanie polega na blokowaniu czynnika krzepnięcia krwi
(czynnik Xa) i przez to zmniejszaniu tendencji do tworzenia się zakrzepów krwi.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku RIXACAM

Kiedy nie przyjmować leku RIXACAM

• jeśli pacjent ma uczulenie na rywaroksaban lub którykolwiek z pozostałych składników
  tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• jeśli u pacjenta występuje nadmierne krwawienie,
• jeśli u pacjenta występuje choroba lub stan narządu ciała prowadzące do zwiększonego
  ryzyka poważnego krwawienia (np., wrzód żołądka, uraz lub krwawienie do mózgu,
  ostatnio przebyty zabieg chirurgiczny mózgu lub oczu),
• jeśli pacjent przyjmuje inne leki zapobiegające krzepnięciu krwi (np. warfaryna,
  dabigatran, apiksaban lub heparyna), z wyjątkiem zmiany leczenia
  przeciwzakrzepowego lub jeśli heparyna podawana jest w celu utrzymania drożności
  cewnika w żyle lub tętnicy,
• jeśli u pacjenta stwierdzono ostry zespół wieńcowy i miał uprzednio krwawienie lub
  zakrzep krwi w mózgu (udar mózgu),
• jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę wieńcową lub chorobę tętnic obwodowych
  i wcześniej wystąpiło u niego krwawienie w mózgu (udar) lub doszło do zablokowania
  małych tętnic dostarczających krew do tkanek w głębokich strukturach mózgu (udar
  zatokowy) lub jeśli pacjent miał uprzednio zakrzep krwi w mózgu (udar mózgu
  niedokrwienny, niezatokowy) w ciągu ostatniego miesiąca),
• jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby, która prowadzi do zwiększonego ryzyka
  krwawienia,
• jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Nie stosować leku RIXACAM, a także należy poinformować lekarza, jeżeli pacjent

przypuszcza, że zaistniały u niego opisane powyżej okoliczności.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku RIXACAM należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty. Lek RIXACAM nie powinien być stosowany w połączeniu z innymi niż kwas
acetylosalicylowy, klopidogrel czy tyklopidyna, lekami hamującymi krzepnięcie krwi, takimi
jak prasugrel lub tikagrelor.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek RIXACAM

• jeśli u pacjenta występuje zwiększone ryzyko krwawienia, w takich stanach, jak:
  - ciężka choroba nerek, ponieważ czynność nerek może mieć wpływ na ilość leku
    oddziałującego w organizmie pacjenta,
  - przyjmowanie innych leków zapobiegających krzepnięciu krwi (np. warfaryna,
    dabigatran, apiksaban lub heparyna) przy zmianie leczenia przeciwzakrzepowego
    lub kiedy heparyna podawana jest w celu utrzymania drożności cewnika w żyle lub
    tętnicy (patrz punkt „Lek RIXACAM a inne leki”),
  - zaburzenia krzepnięcia krwi,
  - bardzo podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, które nie zmniejsza się pomimo
    stosowania leków,
  - choroby żołądka lub jelit, które mogą powodować krwawienie np. zapalenie jelit
    i żołądka lub zapalenie przełyku (gardło i przełyk) np. z powodu choroby
    refluksowej przełyku (cofanie się kwasu żołądkowego do przełyku) lub nowotwory
    zlokalizowane w żołądku lub jelitach lub układzie płciowym lub układzie
    moczowym,
  - choroba naczyń krwionośnych tylnej części gałek ocznych (retinopatia),
  - choroba płuc, w której oskrzela są rozszerzone i wypełnione ropą (rozstrzenie
    oskrzeli) lub wcześniejsze krwawienie z płuc,
  - jeśli pacjent jest w wieku powyżej 75 lat,
  - jeśli pacjent waży mniej niż 60 kg,
  - choroba wieńcowa z ciężką objawową niewydolnością serca,
• u pacjentów z protezami zastawek,
• jeśli u pacjenta występuje zaburzenie zwane zespołem antyfosfolipidowym (zaburzenie
  układu odpornościowego powodujące zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów),
  pacjent powinien powiadomić o tym lekarza, który podejmie decyzję o ewentualnej
  zmianie leczenia.

Jeśli pacjent przypuszcza, że istnieją u niego opisane powyżej stany, należy

poinformować lekarza przed zastosowaniem leku RIXACAM. Lekarz zadecyduje, czy
zastosować ten lek oraz czy pacjenta należy poddać szczególnie dokładnej obserwacji.

Jeśli pacjent musi być poddany operacji:

- trzeba bardzo dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza, dotyczących przyjęcia leku
  RIXACAM w ściśle określonym czasie przed lub po operacji,

- jeśli w trakcie operacji planowane jest cewnikowanie lub wykonanie nakłucia

  kręgosłupa (np. dla znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego lub
  złagodzenia bólu):
  • bardzo ważne jest, aby przyjąć lek RIXACAM przed i po wykonaniu nakłucia lub
    usunięciu cewnika, zgodnie z zaleceniami lekarza
  • ze względu na konieczność zachowania szczególnej ostrożności należy
    natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpią drętwienie lub osłabienie nóg,
    zaburzenia czynności jelit lub pęcherza moczowego po zakończeniu znieczulenia.

Dzieci i młodzież

Tabletki RIXACAM 2,5 mg nie są zalecane dla osób w wieku poniżej 18 lat. Nie ma
wystarczających danych dotyczących stosowania leku u dzieci i młodzieży.

Lek RIXACAM a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie
lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które
wydawane są bez recepty.
• Jeśli pacjent przyjmuje
 - niektóre leki stosowane w zakażeniach grzybiczych (np. flukonazol,
    itrakonazol, worykonazol, pozakonazol), chyba że są one stosowane jedynie
    miejscowo na skórę,
  - ketokonazol w tabletkach (stosowany w leczeniu zespołu Cushinga,
    w przebiegu którego organizm wytwarza zbyt dużo kortyzolu),
  - niektóre leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych (np. klarytromycyna,
    erytromycyna),
  - niektóre leki przeciwwirusowe stosowane w zakażeniu HIV lub leczeniu AIDS
    (np. rytonawir),
  - inne leki stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi (np. enoksaparyna,
    klopidogrel lub antagoniści witaminy K, takie jak warfaryna lub acenokumarol,
    prasugrel i tikagrelor (patrz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”),
  - leki przeciwzapalne i przeciwbólowe (np. naproksen lub kwas
    acetylosalicylowy),
  - dronedaron, lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca,
  - niektóre leki stosowane w leczeniu depresji (selektywne inhibitory zwrotnego
    wychwytu serotoniny (SSRI) lub inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny
    i noradrenaliny (SNRI)).

Jeśli pacjent przypuszcza, że istnieją u niego opisane powyżej stany, należy

poinformować lekarza przed zastosowaniem leku RIXACAM, ponieważ działanie leku
RIXACAM może być nasilone. Lekarz zadecyduje czy zastosować ten lek, czy pacjenta
należy poddać szczególnie dokładnej obserwacji.
Jeśli lekarz uważa, że u pacjenta występuje podwyższone ryzyko rozwoju owrzodzenia
żołądka lub jelit, może on zastosować leczenie zapobiegające powstaniu owrzodzenia.
• Jeśli pacjent przyjmuje
  - niektóre leki stosowane w leczeniu padaczki (fenytoina, karbamazepina,
    fenobarbital),
  - ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), lek ziołowy stosowany
    w depresji,
  - ryfampicynę, która należy do grupy antybiotyków.

Jeśli pacjent przypuszcza, że istnieją u niego opisane powyżej stany, należy

poinformować lekarza przed zastosowaniem leku RIXACAM, ponieważ działanie leku
RIXACAM może być zmniejszone. Lekarz zadecyduje czy zastosować lek RIXACAM, czy
pacjenta należy poddać szczególnie dokładnej obserwacji.

Ciąża i karmienie piersią

Nie wolno stosować leku RIXACAM, jeśli pacjentka jest w ciąży lub jeśli karmi piersią.
Jeżeli istnieje ryzyko, że pacjentka może zajść w ciążę, należy w czasie przyjmowania leku
RIXACAM zastosować skuteczną metodę antykoncepcji. Jeśli w czasie stosowania tego leku
pacjentka zajdzie w ciążę, należy natychmiast poinformować o tym lekarza, który zdecyduje
o dalszym leczeniu.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek RIXACAM może jednak powodować zawroty głowy (częste działania niepożądane)
i omdlenia (niezbyt częste działania niepożądane) (patrz punkt 4, „Możliwe działania
niepożądane”). Pacjenci, u których występują te działania niepożądane nie powinni prowadzić
pojazdów, jeździć na rowerze ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.

RIXACAM zawiera laktozę i sód

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.

3. Jak przyjmować lek RIXACAM

Lek ten należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości
należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ile tabletek należy zażyć

Zalecana dawka to jedna tabletka 2,5 mg dwa razy na dobę. Lek RIXACAM należy
przyjmować mniej więcej o tej samej porze każdego dnia (na przykład jedną tabletkę rano
i jedną wieczorem). Lek ten należy przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.

Jeśli pacjent ma trudności z połykaniem całej tabletki, należy porozmawiać z lekarzem
o innych sposobach przyjmowania leku RIXACAM. Tabletkę można rozgnieść i wymieszać
z wodą lub miękkim pokarmem, takim jak przecier jabłkowy, bezpośrednio przed jej
przyjęciem.
W razie potrzeby lekarz może podać rozgniecioną tabletkę leku RIXACAM przez zgłębnik
żołądkowy.

Lek RIXACAM nie będzie podawany pacjentowi jako jedyny lek.
Lekarz zleci pacjentowi przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego. Jeśli pacjent otrzymuje
lek RIXACAM po ostrym zespole wieńcowym, lekarz może również zlecić przyjmowanie
klopidogrelu lub tyklopidyny.
Jeśli pacjent otrzymuje lek RIXACAM po zabiegu udrożnienia zwężonej lub zamkniętej
tętnicy kończyny dolnej w celu przywrócenia przepływu krwi, lekarz może przepisać
pacjentowi również klopidogrel, aby przyjmował go przez krótki czas dodatkowo do kwasu
acetylosalicylowego.

Lekarz powie pacjentowi, ile ma przyjmować z tych leków (zazwyczaj 75 - 100 mg kwasu
acetylosalicylowego na dobę lub dawkę dobową 75 - 100 mg kwasu acetylosalicylowego plus
dawkę dobową 75 mg klopidogrelu lub standardową dawkę dobową tyklopidyny).

Kiedy przyjmować lek RIXACAM

Leczenie lekiem RIXACAM po ostrym zespole wieńcowym należy rozpocząć jak najszybciej
po stabilizacji ostrego zespołu wieńcowego, najwcześniej 24 godziny po przyjęciu do szpitala
i w momencie, gdy pozajelitowe (poprzez wstrzyknięcie) leczenie przeciwzakrzepowe byłoby
normalnie przerwane.
Lekarz powie pacjentowi, kiedy należy rozpocząć leczenie lekiem RIXACAM, jeśli
zdiagnozowano u niego chorobę wieńcową lub chorobę tętnic obwodowych.
Lekarz zadecyduje jak długo należy kontynuować leczenie.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku RIXACAM

Jeżeli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku RIXACAM, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem. Przyjęcie zbyt dużej dawki leku RIXACAM zwiększa ryzyko
krwawienia.

Pominięcie przyjęcia leku RIXACAM

Nie przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent
pominął dawkę, powinien przyjąć następną dawkę w ustalonym czasie.

Przerwanie przyjmowania leku RIXACAM

Lek RIXACAM należy przyjmować regularnie i przez czas zalecany przez lekarza.
Nie wolno przerywać stosowania leku RIXACAM bez uprzedniego porozumienia z lekarzem.
W przypadku przerwania przyjmowania tego leku, może zwiększyć się ryzyko wystąpienia
kolejnego zawału serca, udaru lub śmierci z powodu choroby związanej z sercem lub
naczyniami krwionośnymi.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek RIXACAM może powodować działania niepożądane, chociaż nie
u każdego one wystąpią.
Jak inne leki o podobnym działaniu zmniejszającym tworzenie się zakrzepów krwi, lek
RIXACAM może powodować krwawienie, które potencjalnie może zagrażać życiu.
Nadmierne krwawienie może prowadzić do nagłego spadku ciśnienia krwi (wstrząsu). Nie
zawsze będą to oczywiste czy widoczne oznaki krwawienia.

Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeśli wystąpi którekolwiek z następujących

działań niepożądanych:
• Oznaki krwawienia:
  - krwawienie do mózgu lub wnętrza czaszki (objawy mogą obejmować ból głowy,
    jednostronny niedowład, wymioty, drgawki, obniżenie poziomu świadomości
    i sztywność karku. Poważny nagły przypadek medyczny. Należy natychmiast wezwać
    pomoc lekarską!),
  - długie lub nadmierne krwawienie,
  - nietypowe osłabienie, zmęczenie, bladość, zawroty głowy, ból głowy, wystąpienie
    obrzęku o nieznanej przyczynie, duszność, ból w klatce piersiowej lub dławica
    piersiowa.
Lekarz może zadecydować o konieczności bardzo dokładnej obserwacji pacjenta lub zmianie
sposobu leczenia.

• Oznaki ciężkich reakcji skórnych:
  - rozległa, ostra wysypka skórna, powstawanie pęcherzy lub zmiany na błonie śluzowej
    np. języka lub oczu (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się
    naskórka).
  - reakcja na lek powodująca wysypkę, gorączkę, zapalenie narządów wewnętrznych,
    zaburzenia hematologiczne i ogólnoustrojowe (zespół DRESS).
Częstość występowania tych działań niepożądanych jest bardzo rzadka (maksymalnie 1 na
10 000 osób).

• Oznaki ciężkich reakcji alergicznych
  - obrzęk twarzy, ust, jamy ustnej, języka lub gardła; pokrzywka i trudności
    w oddychaniu; nagły spadek ciśnienia krwi.
Częstość występowania ciężkich reakcji uczuleniowych jest bardzo rzadka (reakcje
anafilaktyczne w tym wstrząs anafilaktyczny może wystąpić u maksymalnie 1 na 10 000
osób) i niezbyt często (obrzęk naczynioruchowy i obrzęk alergiczny może wystąpić u 1 na
100 osób).

Ogólna lista możliwych działań niepożądanych:

Często (mogą wystąpić u 1 na 10 osób)

- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, co może spowodować bladość skóry i być
  przyczyną osłabienia lub duszności,
- krwawienie z żołądka lub jelita, krwawienie z układu moczowo-płciowego (w tym krew
  w moczu i ciężkie krwawienia menstruacyjne), krwawienie z nosa, krwawienie dziąseł,
- krwawienie do oka (w tym krwawienie z białkówki oka),
- krwawienie do tkanek lub jam ciała (krwiak, siniaczenie),
- pojawienie się krwi w plwocinie (krwioplucie) podczas kaszlu,
- krwawienie ze skóry lub krwawienie podskórne,
- krwawienie po operacji,
- sączenie się krwi lub płynu z rany po zabiegu chirurgicznym,
- obrzęk kończyn,
- ból kończyn,
- zaburzenia czynności nerek (można zaobserwować w badaniach wykonanych przez
  lekarza),
- gorączka,
- ból żołądka, niestrawność, uczucie mdłości (nudności) lub wymioty, zaparcie,
  biegunka,
- obniżone ciśnienie tętnicze krwi (objawami mogą być zawroty głowy lub omdlenia po
  wstaniu),
- ogólne obniżenie siły i energii (osłabienie, zmęczenie), ból głowy, zawroty głowy,
- wysypka, swędzenie skóry,
- zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych, co może być widoczne
  w wynikach badania krwi.

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób)

- krwawienie do mózgu lub wewnątrz czaszki (patrz powyższe oznaki krwawienia),
- krwawienie do stawu powodujące ból i obrzęk,
- trombocytopenia (mała liczba płytek krwi, komórek biorących udział w krzepnięciu
  krwi),
- reakcje alergiczne, w tym alergiczne reakcje skórne,
- zaburzenia czynności wątroby (można zaobserwować w badaniach wykonanych przez
  lekarza),
- wyniki badania krwi mogą wykazać zwiększenie stężenia bilirubiny, aktywności
  niektórych enzymów trzustkowych lub wątrobowych lub liczby płytek krwi,
- omdlenia,
- złe samopoczucie,
- przyspieszone tętno,
- suchość w jamie ustnej,
- pokrzywka.

Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 osób)

- krwawienie do mięśni,
- cholestaza (zastój żółci), zapalenie wątroby w tym uszkodzenie komórek wątroby,
- zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka),
- obrzęk miejscowy,
- zbieranie się krwi (krwiak) w pachwinie jako powikłanie procedury cewnikowania
  serca, kiedy cewnik wprowadzany jest do tętnicy w nodze (tętniak rzekomy).

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u 1 na 10 000 osób)

- nagromadzenie eozynofili, rodzaju białych granulocytarnych komórek krwi, które
  powodują zapalenie w płucach (eozynofilowe zapalenie płuc).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

- niewydolność nerek po ciężkim krwawieniu,
- krwawienie w nerkach, czasami z obecnością krwi w moczu, prowadzące do
  niezdolności nerek do prawidłowej pracy (nefropatia związana z lekami
  przeciwzakrzepowymi),
- podwyższone ciśnienie w mięśniach nóg i rąk występujące po krwawieniu, co może
  prowadzić do bólu, obrzęku, zmiany odczuwania, drętwienia lub porażenia (zespół
  ciasnoty przedziałów powięziowych po krwawieniu).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych
Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na
temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek RIXACAM

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku
tekturowym po: Termin ważności i na każdym blistrze po: EXP. Termin ważności oznacza
ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.

Rozgniecione tabletki
Rozgniecione tabletki są stabilne w wodzie lub przecierze jabłkowym do 4 godzin.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy
zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże
chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek RIXACAM
- Substancją czynną leku jest rywaroksaban. Jedna tabletka powlekana zawiera 2,5 mg
  rywaroksabanu.
- Pozostałe składniki to:
  Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, kroskarmeloza
  sodowa, hypromeloza, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian.
  Otoczka tabletki: hypromeloza, hydroksypropyloceluloza, makrogol, tytanu dwutlenek
  (E 171).

Jak wygląda lek RIXACAM i co zawiera opakowanie

Tabletki powlekane RIXACAM 2,5 mg są białe, okrągłe, obustronnie wypukłe,
z wytłoczonym oznakowaniem „2.5” po jednej stronie.
Tabletki pakowane są w blistry umieszczone w pudełku tekturowym zawierającym: 56, 60,
98, 100 lub 196 tabletek powlekanych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny:

Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów

Wytwórca:

Adamed Pharma S.A.
ul. Marszałka J. Piłsudskiego 5
95-200 Pabianice

Data ostatniej aktualizacji ulotki: styczeń 2024