Retrovir

1. Co to jest lek Retrovir i w jakim celu się go stosuje

Lek Retrovir zawiera zydowudynę jako substancję czynną. Zydowudyna należy do grupy leków
przeciwretrowirusowych, nazwanych nukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy (NRTI).

Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, stosuje się do krótkotrwałego leczenia
pacjentów z ciężkimi objawami zakażenia ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV), czyli
z nabytym zespołem upośledzenia odporności (AIDS), niemogących przyjmować doustnych postaci
leku.

Retrovir stosuje się także u kobiet ciężarnych (po 14. tygodniu ciąży), u których wykryto HIV, oraz
u noworodków urodzonych przez te kobiety, aby zmniejszyć możliwość przeniesienia zakażenia HIV
z matki na płód.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Retrovir

Kiedy nie stosować leku Retrovir

• jeśli pacjent ma uczulenie na zydowudynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6.);
• u pacjentów, u których we krwi stwierdzono bardzo małą liczbę granulocytów
  obojętnochłonnych (rodzaj krwinek białych) lub bardzo małe stężenie hemoglobiny;
• u noworodków z hiperbilirubinemią, u których konieczne jest zastosowanie leczenia innego
  niż fototerapia, lub ze zwiększoną aktywnością aminotransferaz, przekraczającą 5-krotnie górną
  granicę normy.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Retrovir należy omówić to z lekarzem, farmceutą lub
pielęgniarką.

Lek nie powoduje wyleczenia zakażenia HIV, hamuje jedynie jego rozwój i umożliwia utrzymanie
przebiegu choroby pod kontrolą. Z powodu zakażenia HIV mogą rozwinąć się inne zakażenia
lub schorzenia związane z HIV.

Lek Retrovir powinien być stosowany pod kontrolą lekarza doświadczonego w leczeniu pacjentów
zakażonych HIV lub z AIDS. Podczas właściwego leczenia konieczny jest dostęp do odpowiedniego
zaplecza medycznego, gwarantującego np. możliwość przeprowadzania badań monitorujących
parametry hematologiczne, w tym oznaczanie poziomu wirusa, komórek CD4+ oraz przetaczanie krwi,
jeśli jest to konieczne.

Przeniesienie HIV z matki na dziecko u kobiet w ciąży może nastąpić pomimo stosowania leku w celu
zapobieżenia takiemu przeniesieniu.

Niedokrwistość i neutropenia
Zydowudyna może wpływać na powstawanie czerwonych krwinek, prowadząc do niedokrwistości.
Główne objawy takiego stanu to uczucie zmęczenia i skrócenie oddechu. Rzadziej występuje u
pacjentów zmniejszenie powstawania pewnego rodzaju białych krwinek, co może spowodować
zwiększoną podatność na zakażenia. Lekarz prowadzący może zalecić wykonywanie okresowych
badań krwi w celu kontrolowania liczby niektórych krwinek. Zmiany te zazwyczaj są przemijające.

Stosowanie leku Retrovir razem z rybawiryną może wywoływać lub nasilać istniejącą niedokrwistość.

Jeśli u pacjenta wystąpią objawy niedokrwistości (takie jak zmęczenie i skrócenie oddechu), należy
skontaktować się z lekarzem, który zdecyduje, czy należy zaprzestać stosowania leku Retrovir.

Kwasica mleczanowa
Grupa leków, do których należy Retrovir (NRTI) może wywoływać stan zwany kwasicą mleczanową.
Kwasica mleczanowa, jeżeli wystąpi, to zazwyczaj rozwija się po kilku miesiącach leczenia. Głębokie,
szybkie oddechy, senność i inne niespecyficzne objawy, takie jak nudności, wymioty, ból brzucha,
mogą wskazywać na rozwój kwasicy mleczanowej. To rzadkie, ale ciężkie działanie niepożądane
występuje częściej u kobiet, zwłaszcza z dużą nadwagą. Choroby wątroby, szczególnie powiększenie
wątroby, zapalenie wątroby i stłuszczenie wątroby, mogą również zwiększać ryzyko wystąpienia tego
stanu. Podczas stosowania leku Retrovir lekarz prowadzący będzie ściśle kontrolował stan pacjenta,
aby wykryć wszelkie objawy, które mogą świadczyć o rozwoju kwasicy mleczanowej.

Rozmieszczenie tkanki tłuszczowej

Leczenie lekiem Retrovir lub innymi lekami zawierającymi zydowudynę może powodować utratę
tkanki tłuszczowej w obrębie nóg, ramion i twarzy (lipoatrofia). Lekarz powinien obserwować
pacjenta w celu wykrycia lipoatrofii. W razie zaobserwowania jakiejkolwiek utraty tkanki tłuszczowej
w obrębie nóg, ramion lub twarzy, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Jeśli wystąpią takie objawy,
lekarz oceni czy lek Retrovir należy odstawić i zastosować inne leczenie zakażenia HIV. Po
zaprzestaniu stosowania leku Retrovir odwrócenie ubytku tkanki tłuszczowej może być zauważalne po
upływie kilku miesięcy i utracona tkanka tłuszczowa może nie zostać odzyskana w całości.

Stężenia lipidów i glukozy we krwi
Podczas leczenia zakażenia HIV mogą zwiększać się stężenia lipidów i glukozy we krwi. Jest to
częściowo związane z polepszeniem stanu zdrowia i ze stylem życia oraz niekiedy, w przypadku
stężenia lipidów we krwi, z działaniem leków przeciw HIV. Lekarz zaleci badania w celu wykrycia
tych zmian.

Choroby wątroby (zapalenie wątroby)
Jeśli u pacjenta w przeszłości występowały choroby wątroby, należy porozmawiać z lekarzem.
U pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B lub C, leczonych lekami
przeciwretrowirusowymi, może wystąpić zwiększone ryzyko ciężkich i stanowiących potencjalne
zagrożenie dla życia działań niepożądanych ze strony wątroby i może być konieczne przeprowadzenie
badań krwi w celu kontrolowania czynności wątroby.

Zespół reaktywacji immunologicznej
U niektórych pacjentów w zaawansowanym stadium zakażenia HIV (AIDS), u których w przeszłości
występowało zakażenie oportunistyczne, objawy przedmiotowe i podmiotowe stanu zapalnego
spowodowanego wcześniejszym zakażeniem mogą pojawić się wkrótce po rozpoczęciu leczenia anty-
HIV. Uważa się, że objawy te wynikają z poprawy zdolności organizmu do odpowiedzi
immunologicznej, co umożliwia zwalczanie zakażeń, które mogły występować nie dając wyraźnych
objawów. W razie zauważenia jakichkolwiek objawów stanu zapalnego należy bezzwłocznie
skontaktować się z lekarzem.

Zgłaszano też występowanie chorób autoimmunologicznych (takich jak choroba Gravesa-Basedowa,
zapalenie wielomięśniowe oraz zespół Guillain-Barrè) w sytuacji poprawy statusu immunologicznego
pacjenta (reaktywacji immunologicznej). Jednakże okres do ich wystąpienia jest bardziej
zróżnicowany i choroby te, często o niespecyficznych objawach, mogą pojawić się wiele miesięcy od
rozpoczęcia leczenia.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
i wątroby
Należy skontaktować się z lekarzem, który może zdecydować o dostosowaniu dawki (patrz punkt:
„Jak stosować lek Retrovir”).

Martwica kości

U niektórych pacjentów zgłaszano schorzenie zwane martwicą kości, które może być spowodowane
wieloma czynnikami (m.in. stosowaniem kortykosteroidów, spożywaniem alkoholu, ciężką
immunosupresją, podwyższonym wskaźnikiem masy ciała). Jeśli u pacjenta pojawią się bóle kończyn,
zesztywnienie kończyny lub trudności w poruszaniu się, powinien on skontaktować się z lekarzem.

Pacjenci ze współistniejącym zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C
Podczas stosowania zydowudyny jako części schematu leczenia HIV notowano przypadki zaostrzenia
niedokrwistości (anemii), związanego z podawaniem rybawiryny, jednak dokładny mechanizm tego
zjawiska nie został jeszcze wyjaśniony. Ze względu na zwiększenie ryzyka niedokrwistości, nie jest
zalecane jednoczesne podawanie rybawiryny i zydowudyny. Lekarz rozważy możliwość zastąpienia
innym lekiem zydowudyny podawanej w schemacie leczenia przeciwretrowirusowego, jeśli został on
wcześniej ustalony. Jest to szczególnie ważne u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła
niedokrwistość związana z podawaniem zydowudyny.

Lek Retrovir a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków wydawanych
bez recepty, w tym leków ziołowych.

Poniższych leków nie należy stosować razem z lekiem Retrovir:
• ryfampicyna (antybiotyk),
• stawudyna (stosowana w leczeniu zakażeń HIV).

Retrovir może oddziaływać z niektórymi lekami, co może nasilać działania niepożądane. Jeśli pacjent
przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, powinien o tym poinformować lekarza prowadzącego
(w przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem):
• fenytoina, kwas walproinowy (stosowane w leczeniu padaczki),
• oksazepam, lorazepam (stosowane w stanach lękowych),
• kwas acetylosalicylowy (aspiryna), ketoprofen, naproksen (stosowane jako leki przeciwzapalne,
  przeciwgorączkowe i przeciwbólowe),
• kodeina (lek przeciwkaszlowy),
• morfina (stosowana w leczeniu bólu),
• metadon (stosowany jako substytut heroiny w leczeniu uzależnień (narkomanii)),
• indometacyna (stosowana w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów),
• cymetydyna (stosowana w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy),
• klofibrat (stosowany w leczeniu zaburzeń lipidowych),
• izoprynozyna (lek przeciwwirusowy, wpływający na układ odpornościowy),
• probenecyd (stosowany w leczeniu dny oraz podobnych schorzeń i stosowany jednocześnie
  z niektórymi antybiotykami, w celu zwiększenia ich efektywności),
• pentamidyna, atowakwon (stosowane w leczeniu zarażeń pasożytniczych, takich jak
  pneumocystoza),
• amfoterycyna, ko-trymoksazol (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych),
• pirymetamina (stosowana w leczeniu malarii i innych zarażeń pasożytniczych),
• dapson (stosowany w zapobieganiu pneumocystozowemu zapaleniu płuc i w leczeniu zakażeń
  skóry),
• flukonazol lub flucytozyna (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, takich jak
  drożdżyca),
• gancyklowir, interferon (stosowane w leczeniu zakażeń wirusowych),
• lamiwudyna (stosowana w leczeniu zakażeń HIV i wirusowego zapalenia wątroby typu B),
• winkrystyna, winblastyna lub doksorubicyna (stosowane w leczeniu nowotworów).

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Retrovir należy stosować podczas ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają możliwe ryzyko
dla dziecka.

Stosowanie leku Retrovir u kobiet ciężarnych (powyżej 14. tygodnia ciąży) zakażonych HIV oraz
noworodków urodzonych przez te kobiety znacznie zmniejsza możliwość przeniesienia zakażenia HIV
z matki na dziecko. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę, powinna koniecznie
skontaktować się z lekarzem prowadzącym w celu omówienia możliwych działań niepożądanych oraz
korzyści i ryzyka, wynikających dla niej i dla dziecka ze stosowanej terapii przeciwretrowirusowej.
Jeśli pacjentka przyjmowała lek Retrovir w czasie ciąży, lekarz może zalecić regularne wizyty w celu
obserwacji rozwoju dziecka. W czasie takich wizyt mogą być wykonywane badania krwi oraz inne
badania diagnostyczne.

Zydowudyna, substancja czynna leku Retrovir, przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Jeśli
pacjentka przyjmuje lek Retrovir, nie powinna karmić piersią.
Nie zaleca się karmienia piersią przez kobiety zakażone wirusem HIV, ponieważ wirusa HIV można
przekazać dziecku z mlekiem matki.
Jeżeli pacjentka karmi piersią lub rozważa karmienie piersią, powinna jak najszybciej skonsultować
się z lekarzem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu leku Retrovir na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn. Decydując się na prowadzenie pojazdu lub obsługiwanie maszyn, pacjent
powinien wziąć pod uwagę stan zdrowia oraz możliwe działania niepożądane leku Retrovir.

Lek Retrovir zawiera sód

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na fiolkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

Opakowanie leku Retrovir zawiera lateks

W skład gumowego korka stosowanego w fiolkach zawierających Retrovir, koncentrat do
sporządzania do infuzji, wchodzi lateks. Może on powodować ciężkie reakcje alergiczne. Należy
powiadomić lekarza prowadzącego, jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniej uczulenie na lateks.

3. Jak stosować lek Retrovir

Zaleconą dawkę leku Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, podaje się w powolnej
infuzji dożylnej w postaci rozcieńczonej, trwającej ponad jedną godzinę.

Leku Retrovir, roztwór do infuzji, nie należy podawać domięśniowo.

Rozcieńczanie

Lek Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, należy rozcieńczyć przed podaniem
(patrz Instrukcja dotycząca użytkowania leku zamieszczona na końcu ulotki).

Dawkowanie

Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, należy pacjentowi podawać tylko tak długo,
jak długo nie można zastosować leczenia doustnego.

Dawkowanie u dorosłych
Zazwyczaj lek Retrovir podaje się w dawce 1 mg/kg masy ciała lub 2 mg/kg mc. co 4 godziny.
Obecnie zalecana dawka produktu Retrovir w postaci doustnej, jako część wielolekowego schematu
leczenia, wynosi od 500 do 600 mg na dobę w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży
Dane dotyczące stosowania u dzieci leku Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, są
ograniczone. Stosowano dawki dożylne w zakresie 80 do 160 mg/m² powierzchni ciała co 6 godzin
(320 do 640 mg/m² pc. na dobę).
Obecnie zalecana dawka leku Retrovir w postaci doustnej, jako część wielolekowego schematu
leczenia, wynosi od 360 do 480 mg/m² pc. na dobę w 3-4 dawkach podzielonych, co odpowiada
w przybliżeniu dożylnej dawce 240 do 320 mg/m² pc. na dobę w 3-4 dawkach podzielonych.

Dawkowanie w zapobieganiu przeniesienia zakażenia HIV z kobiety ciężarnej na płód i noworodka
Kobietom ciężarnym po 14. tygodniu ciąży podaje się lek Retrovir doustnie w dawce 500 mg na dobę
(tzn. 100 mg pięć razy na dobę) do czasu rozpoczęcia porodu. W czasie porodu lek Retrovir podaje się
początkowo w jednogodzinnej infuzji dożylnej w dawce 2 mg/kg masy ciała, a następnie w ciągłej
infuzji dożylnej w dawce 1 mg/kg mc. na godzinę do chwili zaciśnięcia pępowiny. Podawanie leku
noworodkowi w dawce doustnej wynoszącej 0,2 ml/kg masy ciała (2 mg/kg masy ciała) co 6 godzin
rozpoczyna się przed upływem 12 godzin od porodu i kontynuuje do ukończenia przez noworodka

6 tygodni życia. W celu zapewnienia dokładności dawkowania leku u noworodków, należy stosować

strzykawki o odpowiedniej wielkości, z podziałką dziesiętną (0,1 ml). Na przykład noworodkom o
masie ciała 2,0 kg i 5,0 kg podaje się odpowiednio 0,4 ml (4 mg zydowudyny) i 1,0 ml (10 mg
zydowudyny) roztworu doustnego 4 razy na dobę.

Jeśli doustne podawanie leku noworodkowi nie jest możliwe, lek Retrovir należy podawać dożylnie co

6 godzin w dawce 1,5 mg/kg masy ciała w półgodzinnej infuzji dożylnej.

Jeśli jest planowane wykonanie cięcia cesarskiego, na 4 godziny przed operacją rozpoczyna się infuzję
dożylną leku Retrovir. Jeśli odstąpi się od zabiegu należy zakończyć infuzję i rozpocząć podawanie
doustne.

Zmiany dawkowania u pacjentów z hematologicznymi objawami niepożądanymi

Jeśli stężenie hemoglobiny zmniejszy się do 7,5-9,0 g/100 ml (4,65-5,59 mmol/l) lub liczba
granulocytów obojętnochłonnych zmniejszy się do wartości 0,75-1,0 × 10⁹/l, lekarz może zdecydować
o zmniejszeniu podawanej dawki lub przerwać podawanie leku Retrovir (patrz punkt: „Informacje
ważne przed zastosowaniem leku Retrovir”).

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Lekarz może u pacjentów w tej grupie wiekowej zalecić przeprowadzanie odpowiednich badań
kontrolnych przed rozpoczęciem i w trakcie stosowania leku Retrovir.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirensem kreatyniny ≤10 ml/min), lekarz może
zadecydować o zmniejszeniu dawki do 1 mg/kg masy ciała, podawanej 3 do 4 razy na dobę.
U pacjentów z krańcową niewydolnością nerek, poddawanych hemodializie lub dializie otrzewnowej,
zaleca się dawkę 100 mg podawaną co 6 do 8 godzin.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z marskością wątroby może wystąpić kumulacja leku w organizmie. Lekarz może
zdecydować o zmianie dawkowania leku lub wydłużeniu przerwy pomiędzy poszczególnymi
dawkami, szczególnie jeśli wystąpią objawy złej tolerancji leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Retrovir

Jeśli pacjentowi przypadkowo podano większą niż zalecana dawkę leku, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub najbliższym dyżurnym oddziałem szpitalnym.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Podczas leczenia zakażenia HIV nie zawsze jest możliwe stwierdzenie, czy jakiś objaw niepożądany
został spowodowany przez Retrovir, inne przyjmowane w tym samym czasie leki, czy przez zakażenie
HIV. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza o wszelkich zmianach w stanie
zdrowia.

Pacjent nie powinien niepokoić się zbytnio po przeczytaniu poniższej listy działań niepożądanych,
gdyż mogą one u niego nie wystąpić. Profil działań niepożądanych u dorosłych i u dzieci jest
podobny.

Bardzo częste działania niepożądane (występujące u więcej niż 10 na 100 pacjentów)

• bóle głowy, nudności.

Częste działania niepożądane (występujące u 1 do 10 na 100 pacjentów)

• niedokrwistość (mała liczba czerwonych krwinek) i neutropenia lub leukopenia (mała liczba
  białych krwinek). Jeśli zmniejszy się liczba czerwonych krwinek, u pacjenta mogą wystąpić
  objawy zmęczenia i duszności. Zmniejszenie liczby białych krwinek może zwiększyć podatność
  na zakażenia,
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, stężenia bilirubiny i kwasu mlekowego,
• zawroty głowy,
• bóle mięśni, złe samopoczucie,
• wymioty, ból brzucha, biegunka.

Niezbyt częste działania niepożądane (występujące u 1 do 10 na 1 000 pacjentów)

• zmniejszenie liczby płytek krwi (komórek odgrywających ważną rolę w procesie krzepnięcia
  krwi). U osób ze zmniejszoną liczbą płytek krwi może występować zwiększona skłonność
  do krwawień i powstawania siniaków,
• zmniejszenie liczby komórek krwi (pancytopenia) z hipoplazją szpiku
  (szpik ubogokomórkowy),
• osłabienie, gorączka, uogólnione bóle,
• zaburzenie czynności mięśni,
• duszność,
• wzdęcia,
• świąd, wysypka.

Rzadkie działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów)

• lęk, depresja, bezsenność, senność, drgawki, otępienie, zaburzenia czucia,
• zaburzenia odczuwania smaku, brak apetytu, zmiany w jamie ustnej o niejednolitym
  zabarwieniu, niestrawność, zapalenie trzustki, zaburzenia dotyczące wątroby, jak powiększenie
  wątroby, stłuszczenie wątroby,
• zmiana rozmieszczenia lub nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie,
• częste oddawanie moczu, powiększenie piersi u mężczyzn,
• choroba mięśnia sercowego nazywana kardiomiopatią,
• wybiórczy zanik (aplazja) układu wytwarzającego krwinki czerwone,
• zmiana zabarwienia paznokci i skóry, wzmożona potliwość, pokrzywka, objawy grypopodobne,
  kaszel, dreszcze, bóle w klatce piersiowej,
• kwasica mleczanowa bez zmniejszenia zawartości tlenu we krwi.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów)

• niedokrwistość aplastyczna (niedokrwistość z powodu niewydolności szpiku kostnego).

U niektórych pacjentów przyjmujących NRTI odnotowano stan zwany kwasicą mleczanową, która
powstaje na skutek zwiększonego wytwarzania kwasu mlekowego w organizmie (patrz punkt 2
„Informacje ważne przed zastosowaniem leku Retrovir”).

Podczas leczenia zakażenia HIV mogą zwiększać się stężenia lipidów i glukozy we krwi (patrz
punkt 2 „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Retrovir”).

Stosowanie leku Retrovir może powodować utratę tkanki tłuszczowej w obrębie nóg, ramion i twarzy
(lipoatrofia, patrz punkt 2 „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Retrovir”).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +
48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Retrovir

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Numer serii leku zamieszczono na opakowaniu po: Lot.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Chronić od światła.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których już się nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Retrovir

• Substancją czynną leku jest zydowudyna. Każda fiolka zawiera 200 mg zydowudyny.
• Pozostałe składniki leku to: kwas solny, sodu wodorotlenek, woda do wstrzykiwań.
• W skład gumowego korka wchodzi lateks.

Jak wygląda lek Retrovir i co zawiera opakowanie

Lek Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, jest przezroczystym, bezbarwnym do lekko
żółtawego, jałowym roztworem wodnym o pH ok. 5,5. Pakowany jest w fiolki z oranżowego szkła zamknięte
korkami z gumy chlorobutylowej i aluminiowymi kapslami, w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera 5 fiolek po 20 ml.

Podmiot odpowiedzialny i importer

Podmiot odpowiedzialny
ViiV Healthcare BV
Van Asch van Wijckstraat 55H
3811 LP Amersfoort
Holandia

Importer

GlaxoSmithKline Manufacturing S.P.A.
Strada Provinciale Asolana No. 90
San Polo di Torrile 43056
Parma
Włochy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego:

GSK Services Sp. z o.o.
ul. Rzymowskiego 53
02-697 Warszawa
tel. 22-576-90-00

Data ostatniej aktualizacji ulotki: czerwiec 2022

______________________________________________________________________

Informacje dla fachowego personelu medycznego

INSTRUKCJA DOTYCZĄCA UŻYTKOWANIA LEKU

Produkt Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, należy podawać, po rozcieńczeniu,
w powolnej infuzji dożylnej trwającej 60 minut.
Produktu Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, nie należy podawać domięśniowo.

Rozcieńczanie
Produkt Retrovir, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, należy rozcieńczyć przed podaniem.

Odpowiednią objętość koncentratu (patrz punkt 3. „Jak stosować lek Retrovir”) należy dodać do 5%
roztworu glukozy do infuzji i wymieszać tak, aby uzyskane stężenie zydowudyny wyniosło 2 mg/ml
lub 4 mg/ml.
Rozcieńczenia takie zachowują swe właściwości fizykochemiczne przez okres do 48 godzin zarówno
w temperaturze 5°C, jak i 25°C.

Produkt nie zawiera środków konserwujących, dlatego rozcieńczenia należy dokonać w warunkach
jałowych, najlepiej bezpośrednio przed podaniem, zaś niewykorzystaną część produktu należy
wyrzucić.

Nie stosować produktu, jeśli przed rozcieńczeniem, po rozcieńczeniu lub w trakcie jego podawania
pojawi się widoczne zmętnienie.