Proficar

1. Co to jest lek Proficar i w jakim celu się go stosuje

Substancja czynna leku Proficar, kwas acetylosalicylowy, hamuje agregację płytek krwi. Postać leku –
tabletka dojelitowa, uwalniająca lek w jelicie, chroni śluzówkę żołądka przed podrażnieniem.
Lek Proficar wskazany jest do stosowania w:
hamowaniu agregacji płytek krwi:
- w chorobie niedokrwiennej serca,
- w świeżym zawale serca lub podejrzeniu świeżego zawału serca,
- w zapobieganiu powikłaniom zatorowo-zakrzepowym po pomostowaniu aortalno-wieńcowym
  (CABG), po przezskórnej śródnaczyniowej angioplastyce wieńcowej (PTCA),
- w zapobieganiu napadom przejściowego niedokrwienia (TIA) i niedokrwiennego udaru mózgu
  u pacjentów z TIA,
- w zapobieganiu pierwszemu zawałowi serca u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka,
- w zapobieganiu zakrzepicy żył głębokich u pacjentów długotrwale unieruchomionych, np. po
  dużych zabiegach chirurgicznych jako uzupełnienie innych metod profilaktyki.

Jeśli po upływie kilkunastu dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się
do lekarza.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Proficar

Kiedy nie przyjmować leku Proficar
- jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy, inne salicylany lub którykolwiek
z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
- jeśli pacjent ma skazę krwotoczną,
- jeśli pacjent ma czynną chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy,
- jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek, ciężką niewydolność wątroby, ciężką niewydolność
  serca,
- jeśli u pacjenta występowały w przeszłości napady astmy oskrzelowej, po podaniu salicylanów
  lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych,
- u pacjentów stosujących jednocześnie metotreksat w dawkach 15 mg na tydzień lub większych,
- u kobiet w ostatnim trymestrze ciąży,
- u dzieci w wieku do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko wystąpienia
  zespołu Reye’a – rzadko występującej, ale ciężkiej choroby powodującej uszkodzenie wątroby
  i mózgu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Proficar należy zwrócić sią do lekarza lub farmaceuty.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Proficar u pacjentów:
- z nadwrażliwością na niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne lub inne substancje
  alergizujące,
- w pierwszym i drugim trymestrze ciąży,
- w okresie karmienia piersią,
- stosujących jednocześnie leki przeciwzakrzepowe,
- stosujących jednocześnie ibuprofen,
- z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek,
- z chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w przeszłości,
- z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

Kwas acetylosalicylowy może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne
reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują: astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu
oddechowego, katar sienny z polipami błony śluzowej nosa. Ostrzeżenie to odnosi się także do
pacjentów wykazujących reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne
substancje.
Kwas acetylosalicylowy, ze względu na działanie antyagregacyjne, może prowadzić do wydłużenia
czasu krwawienia w czasie lub po zabiegach chirurgicznych (włącznie z niewielkimi zabiegami, np.
ekstrakcją zęba).
Kwas acetylosalicylowy, nawet w małych dawkach, zmniejsza wydalanie kwasu moczowego.
U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego lek może wywołać napad dny
moczanowej.

Dzieci i młodzież

Nie należy stosować leku Proficar u dzieci w wieku do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze
względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a.

Lek Proficar a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z kwasem acetylosalicylowym:
- metotreksat w dawkach 15 mg na tydzień lub większych
  Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu
  podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi – w tym z kwasem
  acetylosalicylowym – oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza).

Interakcje wymagające zachowania szczególnej ostrożności:
- metotreksat w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień
  Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu
  podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi – w tym z kwasem
  acetylosalicylowym – oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza).
- ibuprofen
  Jednoczesne stosowanie ibuprofenu antagonizuje nieodwracalne hamowanie agregacji płytek krwi
  przez kawas acetylosalicylowy. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem incydentów sercowo-
  naczyniowych leczenie ibuprofenem może zmniejszać działanie kardioprotekcyjne kwasu
  acetylosalicylowego.
- metamizol
  Jednoczesne stosowanie metamizolu z kwasem acetylosalicylowym może zmniejszać działanie
  hamujące kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi. Z tego względu metamizol należy
  stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących kwas acetylosalicylowy w małych dawkach w celu
  ochronnego działania na układ sercowo-naczyniowy.
- leki przeciwzakrzepowe, np. pochodne kumaryny, heparyna
  Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z lekami przeciwzakrzepowymi może
  powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu
  krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń
  z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych kwasu acetylosalicylowego.
- inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym salicylany w dużych dawkach (≥ 3 g/ dobę)
  Jednoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych z kwasem acetylosalicylowym
  zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy i krwawień z przewodu
  pokarmowego oraz uszkodzeń nerek, na skutek synergicznego działania tych leków.
- leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem, np. benzbromaron, probencyd
  Kwas acetylosalicylowy stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu
  moczowego, powoduje zmniejszenie działania leków stosowanych w leczeniu dny moczanowej
  (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe).
- digoksyna
  Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia
  digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki.
- leki przeciwcukrzycowe, np. insulina, pochodne sulfonylomocznika
  Ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika
  z połączeń z białkami osocza kwas acetylosalicylowy zwiększa działanie leków
  przeciwcukrzycowych.
- leki trombolityczne lub inne leki hamujące agregacje płytek krwi, np. tyklopidyna, stosowane
  jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym mogą powodować zwiększone ryzyko wydłużenia czasu
  krwawienia i krwotoków.
- leki moczopędne stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dawkach 3 g na dobę
  i większych - zmniejszenie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody
  w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej spowodowanej zmniejszoną syntezą
  prostaglandyn w nerkach. Kwas acetylosalicylowy może zwiększać działanie ototoksyczne
  furosemidu.
- glikokortykosteroidy systemowe, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza
  w chorobie Addisona, stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym – zwiększone ryzyko
  wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienia z przewodu pokarmowego
  oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka
  przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów.
- inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym
  w dawkach 3 g na dobę i większych – zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez
  zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających
  rozszerzająco na naczynia krwionośne.
- kwas walproinowy
  Kwas acetylosalicylowy zwiększa toksyczność kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go
  z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy zwiększa działanie antyagregacyjne kwasu
  acetylosalicylowego ze względu na synergiczne działanie antyagregacyjne obu leków.
- alkohol
  Alkohol może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych dotyczących przewodu
  pokarmowego, tj. owrzodzenia błony śluzowej lub krwawienia.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek można stosować w pierwszym i drugim trymestrze ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej
konieczności, po dokładnym rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści wynikających z leczenia.
Stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawkach większych niż 300 mg na dobę, w ostatnim
trymestrze ciąży prowadzi do przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego u płodu oraz
hamowania czynności skurczowej macicy. Zarówno u matki jak i u dziecka obserwowano zwiększoną
skłonność do krwawień.
Stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawkach większych niż 300 mg na dobę w okresie
okołoporodowym może – szczególnie u wcześniaków – prowadzić do krwotoków
wewnątrzczaszkowych.
Stosowanie kwasu acetylosalicylowego w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.

Kwas acetylosalicylowy i jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiet
karmiących piersią. Ponieważ jak dotąd, podczas krótkotrwałego stosowania salicylanów przez matki,
nie stwierdzono występowania działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią, przerwanie
karmienia piersią z reguły nie jest konieczne. Jednakże w przypadku regularnego przyjmowania
dużych dawek kwasu acetylosalicylowego, karmienie piersią powinno być wcześniej przerwane.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu.

3. Jak przyjmować lek Proficar

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano to w ulotce dla pacjenta lub według
zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka
Początkowa, jednorazowa dawka – 150 mg na dobę.
Dawka podtrzymująca – 75 mg na dobę.
Tabletki należy połykać w całości, nie rozgryzać.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Proficar

Przedawkowanie u osób w podeszłym wieku i u małych dzieci (przyjmowanie większych dawek niż
zalecane lub zatrucia przypadkowe) wymaga szczególnej uwagi, gdyż może ono w tych grupach
pacjentów prowadzić do zgonu.
Objawy:
Przedawkowanie łagodne: niekontrolowane drżenie rąk, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku,
biegunka, bóle brzucha, senność, przyspieszenie i pogłębianie oddechu, nudności, wymioty, szumy
uszne, wrażenie osłabienia słuchu, bóle i zawroty głowy, dezorientacja; objawy te mogą przeminąć po
zmniejszeniu dawki. Przedawkowanie ciężkie: początkowo hiperwentylacja, następnie spłycenie
oddechu i trudności w oddychaniu, gorączka, kwasica ketonowa, zasadowica oddechowa, kwasica
metaboliczna, śpiączka, wstrząs sercowo-naczyniowy, niewydolność oddechowa, ciężka hipoglikemia,
obecność krwi w moczu, drgawki, omamy, ketonuria, proteinuria, hipokaliemia.

Postępowanie po przedawkowaniu:
Pacjenta należy natychmiast przewieźć do szpitala. Postępowanie zależy od wielkości przyjętej dawki,
stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować środki, mające na celu zmniejszenie wchłaniania
substancji czynnej: płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego oraz kontrolować równowagę
kwasowo-zasadową (niezbędna jest kontrola następujących parametrów krwi: pH, pCO2, stężenia
wodorowęglanów, stężenia potasu). Jeżeli zachowana jest prawidłowa czynność nerek, można
zastosować diurezę alkaliczną aż do uzyskania pH moczu w zakresie 7,5-8; w przypadku stężenia
salicylanów w osoczu powyżej 500 mg/l (3,6 mmol/l) u dorosłych lub 300 mg/l (2,2 mmol/l) u dzieci
należy rozważyć możliwość zastosowania forsowanej diurezy alkalicznej. Należy stosować wlewy
dożylne zawierające NaHCO3, KCl oraz leki moczopędne.
W przypadkach ciężkiego zatrucia można zastosować hemodializę lub dializę otrzewnową. Należy
uzupełniać płyny oraz prowadzić ogólne postępowanie objawowe.

Pominiecie przyjęcia leku Proficar

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zaburzenia żołądka i jelit:
Objawy niestrawności (zgaga, nudności, wymioty), bóle brzucha, rzadko stany zapalne dotyczące
żołądka i jelit; choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy bardzo rzadko prowadzące do
krwotoków i perforacji z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Rzadko opisano przejściowe zaburzenia czynności wątroby ze zwiększeniem aktywności enzymów
wątrobowych.

Zaburzenia układu nerwowego:
Zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego,
trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi). Obserwowano krwawienia takie jak: krwotok
okołooperacyjny, krwiaki, krwawienie z nosa, krwawienie z dróg moczowo-płciowych, krwawienie
dziąseł. Rzadko lub bardzo rzadko odnotowano ciężkie krwawienia takie jak: krwotok z przewodu
pokarmowego, krwotok mózgowy (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem
i (lub) w przypadku równoczesnego podawania leków hamujących krwawienie), które
w pojedynczych przypadkach mogą potencjalnie zagrażać życiu.
Krwotok może prowadzić do ostrej lub przewlekłej niedokrwistości w wyniku krwotoku
i (lub) niedokrwistości z niedoboru żelaza (na przykład w wyniku utajonych mikrokrwawień)
z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi, takimi jak: astenia, bladość, hipoperfuzja
(zmniejszony przepływ krwi).

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Rzadko po długotrwałym stosowaniu dużych dawek kwasu acetylosalicylowego występowała
martwica brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek.

Zaburzenie układu immunologicznego:
Reakcje nadwrażliwości z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi, w tym: astma,
odczyny skórne, wysypka, pokrzywka, obrzęki, świąd, zaburzenia sercowo-oddechowe.
Bardzo rzadko ciężkie reakcje, włączając wstrząs anafilaktyczny.
Długotrwałe przyjmowanie leków zawierających kwas acetylosalicylowy może być przyczyną bólu
głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek.
Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji
czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C,
02-222 Warszawa,
tel.: 22 49-21-301,
fax: 22 49-21-309,
e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Proficar

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym i dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić przed wilgocią.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Proficar
- Substancją czynną leku jest kwas acetylosalicylowy
- Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, talk.
  Skład otoczki: kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), trietylu cytrynian, powidon,
  talk, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172).

Jak wygląda lek Proficar i co zawiera opakowanie

Tabletki powlekane, koloru żółtego o jednolitej powierzchni.
Opakowanie: blistry z folii aluminiowej, PVC/Al lub pojemniki do tabletek PE z zakrętką PE,
w tekturowym pudełku. Opakowanie jednostkowe zawiera 30 lub 60 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów

Wytwórca

Polfarmex S.A.
ul. Józefów 9
99-300 Kutno

Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów

Data ostatniej aktualizacji ulotki: