Polstigminum

1. Co to jest lek Polstigminum i w jakim celu się go stosuje

Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań zawiera jako substancję czynną neostygminy
metylosiarczan, który zwiększa aktywność układu przywspółczulnego (podukład autonomicznego
układu nerwowego kierujący czynnościami organizmu nie podlegającymi naszej woli, głównie
odpowiedzialny za odpoczynek organizmu i poprawę trawienia), powoduje skurcz mięśni gładkich,
zwiększa perystaltykę jelit, zwęża źrenice, wzmaga wydzielanie śliny, poprawia napięcie
i kurczliwość mięśni szkieletowych.

Wskazania do stosowania:

- leczenie objawowe nużliwości mięśni (osłabienia i zmęczenia mięśni o nieznanej przyczynie)
w przypadku, gdy nie można zastosować doustnej postaci leku;
- zapobieganie i leczenie niedrożności pooperacyjnej przewodu pokarmowego i pooperacyjnego
zatrzymania moczu, po wcześniejszym wykluczeniu przyczyn mechanicznych tych stanów
patologicznych;
- odwracanie zablokowanego przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego, które spowodowało
zwiotczenie mięśni szkieletowych, po zastosowaniu tzw. niedepolaryzujących leków zwiotczających.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Polstigminum

Kiedy nie stosować leku Polstigminum,0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań:

- jeśli pacjent ma uczulenie na neostygminę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6);
- jeśli występuje mechaniczna niedrożność przewodu pokarmowego lub dróg moczowych,
zapalenie otrzewnej;
- w połączeniu z depolaryzującymi lekami rozluźniającymi mięśnie, takimi jak suksametonium, ze
względu na możliwość nasilenia bloku nerwowo-mięśniowego i w następstwie, wydłużenie bezdechu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań należy omówić
to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Ze specjalną ostrożnością należy stosować neostygminę u pacjentów chorych na astmę oskrzelową,
padaczkę, parkinsonizm, z niedawno przebytym zamknięciem tętnicy wieńcowej, z bradykardią
(rzadkoskurcz) lub innymi zaburzeniami rytmu serca, niedociśnieniem, wagotonią (wzmożona
pobudliwość nerwu błędnego), nadczynnością tarczycy, wrzodami żołądka lub dwunastnicy.

Podczas stosowania neostygminy lekarz zwróci szczególną uwagę na właściwe odróżnienie przełomu
miastenicznego i cholinergicznego, wywołanego przedawkowaniem neostygminy. W obydwu
przypadkach występuje znaczne osłabienie mięśniowe, jednak zastosowane leczenie musi być
całkowicie różne.

Stosowanie leku Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań u dzieci:
Dawkowanie leku ustala lekarz.

Stosowanie leku Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań u pacjentów z zaburzeniem

czynności nerek i (lub) wątroby:
Lek należy stosować z ostrożnością u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek.
W niewydolności nerek zmniejsza się dawkę, nie trzeba zmieniać dawki w terapii nerkozastępczej.

Stosowanie leku Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań u pacjentów w podeszłym wieku:
Nie jest wymagana zmiana dawkowania u tej grupy pacjentów.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy
planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
O podawaniu neostygminy w okresie ciąży decyduje lekarz. Lek może być stosowany w ciąży jedynie
w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla
płodu.
Leki hamujące aktywność acetylocholinoesterazy podane dożylnie kobietom ciężarnym, mogą
zwiększać aktywność skurczową macicy i wywołać przedwczesny poród.

Karmienie piersią
Brak danych na temat przenikania neostygminy do mleka kobiet karmiących. Ze względu na ryzyko
wystąpienia działań niepożądanych u niemowląt, nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią
albo zaprzestać karmienia piersią w czasie podawania leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
W czasie leczenia neostygminą nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, ani obsługiwać
urządzeń mechanicznych w ruchu.

Lek Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań a inne leki
Neostygmina działa antagonistycznie w stosunku do środków wywołujących zniesienie przekaźnictwa
na styku nerwowo-mięśniowym.

Lek nie przeciwdziała, a nawet może znosić przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe wywołane przez
depolaryzujące środki zwiotczające, takie jak sukcynylocholina.

Niektóre antybiotyki z grupy aminoglikozydów (neomycyna, streptomycyna, kanamycyna) mogą
zwiększać działanie zwiotczające mięśnie prążkowane. Mogą być one zastosowane u pacjentów
z nużliwością mięśni tylko w razie zdecydowanej konieczności, a dawkowanie musi być odpowiednio
dostosowane.

Leki znieczulające miejscowo i niektóre leki znieczulające ogólnie (np. halotan, cyklopropan,
enfluran, izofluran, desfluran, sewofluran), leki przeciwarytmiczne (np. prokainamid, chinidyna) oraz
inne leki, które wpływają na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (np. leki blokujące zwoje nerwowe
jak: heksametonium czy trimetafan), mogą powodować jako działanie niepożądane - blokowanie
płytki nerwowo-mięśniowej.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Lek Polstigminum zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w ampułce, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Polstigminum

Lek przeznaczony jest do podania domięśniowego, dożylnego lub podskórnego.
Dawka dobowa podawanej parenteralnie neostygminy nie powinna przekraczać 4 - 6 mg.
Dawkowanie leku ustala lekarz.

- Leczenie objawowe nużliwości mięśni w przypadku, gdy nie można zastosować doustnej

postaci leku:

Dorośli:
Należy podać 0,5 mg neostygminy metylosiarczanu 3 razy na dobę domięśniowo lub dożylnie.
Kolejne dawki ustala się według indywidualnej reakcji pacjenta.
Dawka terapeutyczna wynosi zwykle od 1 mg do 5 mg, u dzieci do 2,5 mg.

Dzieci:
Miastenia przejściowa noworodków, może być leczona 0,1 mg neostygminy metylosiarczanu do
podania domięśniowego. Kolejne dawki ustala się według indywidualnej reakcji pacjenta, lecz
zazwyczaj 0,05 - 0,25 mg domięśniowo, maksymalnie 0,03 mg/kg domięśniowo co 2 do 4 godzin.
Z powodu samoistnego ustępowania choroby u noworodków, dzienna dawka powinna być
redukowana przed całkowitym odstawieniem leku.

Dzieci do 12 roku życia:
Dawka zwykle stosowana wynosi 0,2 - 0,5 mg.
Kolejne dawki ustala się według indywidualnej reakcji pacjenta.

- Zapobieganie pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego i (lub) pooperacyjnego
zatrzymania moczu:
Dorośli:
Zaleca się podanie 0,25 mg neostygminy metylosiarczanu podskórnie lub domięśniowo, jak
najszybciej po zabiegu operacyjnym. Dawkę należy powtarzać co 4 do 6 godzin przez kolejne 2 do 3
dni.

- Leczenie pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego:
Jednorazowo należy podać 0,5 mg do 2 mg neostygminy metylosiarczanu w powolnym wstrzyknięciu
dożylnym, podskórnie lub domięśniowo.
Ciągły wlew dożylny neostygminy metylosiarczanu 0,4 - 0,8 mg/h na 24 h.

- Leczenie pooperacyjnego zatrzymania moczu:
Należy podać 0,5 mg neostygminy metylosiarczanu podskórnie lub domięśniowo. Jeśli w ciągu
godziny nie wystąpi diureza (wydalenie moczu), pacjentowi należy założyć cewnik. Jeżeli pacjent
oddał mocz lub pęcherz został opróżniony, należy kontynuować podanie w iniekcji 0,5 mg
neostygminy metylosiarczanu co 3 godziny, przynajmniej pięciokrotnie.

- Odwracanie bloku nerwowo-mięśniowego wywołanego przez niedepolaryzujące leki

zwiotczające:

Zwykle podaje się dawkę 0,5 mg do 2 mg neostygminy metylosiarczanu w powolnym wstrzyknięciu
dożylnym; w razie konieczności dawkę można powtórzyć, do dawki całkowitej - 5 mg neostygminy
metylosiarczanu.

Osoby w podeszłym wieku:
Nie występują specjalne zalecenia dotyczące dawkowania neostygminy metylosiarczanu u osób
w podeszłym wieku.

W przypadku zastosowania większej dawki leku Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań

niż zalecana:
Przedawkowanie neostygminy może wywołać przełom cholinergiczny, charakteryzujący się
znacznym osłabieniem mięśniowym. Lekarz rozróżni objawy przełomu cholinergicznego
i miastenicznego, których objawy kliniczne są podobne. W przypadku przełomu cholinergicznego
natychmiast odstawi neostygminę i poda atropinę.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane neostygminy związane są ze spotęgowaniem efektów farmakologicznych
(pobudzenie układu parasympatycznego) i obejmują najczęściej wzmożone wydzielanie śliny i drżenia
mięśniowe. Rzadziej mogą występować skurczowe bóle brzucha i biegunka. Poza tym w czasie
leczenia neostygminą mogą wystąpić działania niepożądane o różnej częstości występowania,
dotyczące poszczególnych układów i narządów:

Częstość występowania działań niepożądanych w obrębie poszczególnych układów i narządów
podano poniżej przy użyciu następującej konwencji: bardzo często (>1/10); często (>1/100, <1/10);
niezbyt często (>1/1000, <1/100); rzadko (>1/10 000, <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość
nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia serca:
Częstość nieznana: zaburzenia rytmu serca (bradykardia zatokowa, tachykardia, blok przedsionkowo-
komorowy, rytm węzłowy), niespecyficzne zmiany w zapisie EKG, zatrzymanie akcji serca, omdlenia
i spadki ciśnienia krwi.

Zaburzenia układu nerwowego:
Częstość nieznana: zawroty głowy, ataksja, drgawki, utrata przytomności, senność, bóle głowy,
zaburzenia wymowy.

Zaburzenia oka:
Częstość nieznana: łzawienie, zwężenie źrenicy, zaburzenia widzenia.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Częstość nieznana: zwiększone wytwarzanie wydzieliny w drogach oddechowych, duszność, skurcz
oskrzeli, zaburzenia oddychania, zatrzymanie oddechu.

Zaburzenia żołądka i jelit:
Częstość nieznana: nudności, wymioty, wzdęcia, ślinotok, nasilenie perystaltyki, biegunka.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Częstość nieznana: zwiększenie częstości oddawania moczu.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Częstość nieznana: kurcze i drżenia mięśniowe, bóle stawów.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Częstość nieznana: zwiększone pocenie się, zaczerwienienie skóry, osłabienie.

Zaburzenia układu immunologicznego:
Częstość nieznana: reakcje alergiczne (np. wysypka, pokrzywka) i anafilaktyczne.

Zaburzenia psychiczne:
Częstość nieznana: pobudzenie, uczucie strachu.

U niektórych osób w czasie stosowania leku Polstigminum, 0,5mg/ml, roztwór do wstrzykiwań mogą
wystąpić inne działania niepożądane.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Polstigminum

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, chronić od światła.

Nie należy stosować leku Polstigminum, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań po upływie terminu
ważności zamieszczonego na opakowaniu.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Polstigminum:

1 ampułka (1 ml) zawiera: 0,5 mg neostygminy metylosiarczanu oraz substancje pomocnicze: sodu
chlorek, kwas solny stężony, sodu wodorotlenek i wodę do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Polstigminum i co zawiera opakowanie:

Ampułki ze szkła bezbarwnego o pojemności 1 ml, pakowane po 10 sztuk do pudełek tekturowych.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa
tel.: (22) 345 93 00

Wytwórca

Merckle GmbH,
Ludwig-Merckle-Strasse 3
89143 Blaubeuren
Niemcy

Data ostatniej aktualizacji ulotki:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Poniższa informacje przeznaczone są wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników

służby zdrowia:

Ze względu na możliwość wystąpienia nieoczekiwanej nadwrażliwości na neostygminę, lekarz
powinien być przygotowany na konieczność zastosowania atropiny i leczenia przeciwwstrząsowego.
W przypadku podawania dużych dawek neostygminy, wskazana jest jednoczesna lub wcześniejsza
iniekcja siarczanu atropiny. Konieczne jest użycie oddzielnych strzykawek dla neostygminy
i atropiny.

W przypadku dożylnego podawania neostygminy zaleca się, w celu przeciwdziałania niepożądanym
efektom muskarynowym, podanie siarczanu atropiny (10 μg /kg iv co 3 - 10 min - aż do zaniku
objawów muskarynowych) również dożylnie, w osobnej strzykawce. Zaleca się, aby iniekcję atropiny
wykonać raczej kilka minut przed podaniem neostygminy niż podawać oba leki jednocześnie.
Pacjentowi należy zapewnić dopływ tlenu do płuc i utrzymanie drożności dróg oddechowych, aż do
całkowitego powrotu normalnego oddychania.
Optymalny czas podawania leku to okres hiperwentylacji, gdy stężenie dwutlenku węgla we krwi jest
małe.

W przypadku pacjentów ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego lub innymi ciężkimi
chorobami, należy dokładnie ustalać wymaganą dla pacjenta dawkę neostygminy, stosownie do
wskazań stymulatora nerwów obwodowych.

W przypadku bradykardii, częstość akcji serca należy zwiększyć do 80/minutę, przez wcześniejsze
podanie atropiny.

Przed podaniem leku należy zawsze sprawdzić, czy nie wystąpiła zmiana klarowności lub barwy
roztworu.