Pabi-Dexamethason

1. Co to jest lek PABI-DEXAMETHASON i w jakim celu się go stosuje

PABI-DEXAMETHASON to glikokortykosteroid syntetyczny. Glikokortykosteroidy to hormony
wytwarzane przez korę nadnerczy. Opisywany lek ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i
przeciwalergiczne oraz immunosupresyjne.

PABI-DEXAMETHASON jest wskazany w leczeniu chorób reumatycznych oraz
autoimmunologicznych (np. zapalenie mięśni), skóry (np. pęcherzyca zwykła), chorób krwi (np.
idiopatyczna plamica małopłytkowa u dorosłych), w leczeniu objawowego szpiczaka mnogiego, ostrej
białaczki limfoblastycznej, choroby Hodgkina i chłoniaka nieziarniczego w połączeniu z innymi
lekami, przerzutowego ucisku rdzenia kręgowego (ucisk na nerwy rdzenia kręgowego spowodowane
przez guz), profilaktyce i leczeniu mdłości oraz wymiotów wywołanych chemioterapią wspólnie z
lekami przeciwwymiotnymi.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku [nazwa własna produktu]

Nie należy stosować leku PABI-DEXAMETHASON:

- w przypadku uczulenia na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6);
- w przypadku zakażenia obejmującego cały organizm (chyba że jest już leczony);
- w przypadku choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy;
- w przypadku zbliżającego się terminu szczepienia szczepionką żywą.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem PABI-DEXAMETHASON należy zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty:
- w przypadku przebycia kiedykolwiek cięzkiej depresji lub choroby maniakalno-depresyjnej
  (zaburzenia afektywnego dwubiegunowego); oznacza to przebycie depresji przed lub w trakcie
  przyjmowania leków steroidowych, takich jak deksametazon;
- w przypadku, gdy u któregokolwiek z członków bliskiej rodziny występowały te choroby.

Zaburzenia psychiczne mogą wystąpić podczas przyjmowania steroidów, takich jak PABI-
DEXAMETHASON.
- Powyższe zaburzenia mogą mieć ciężki charakter.
- Zwykle pojawiają się w ciągu kilku dni lub tygodni od rozpoczęcia przyjmowania leku.
- Częściej występują w przypadku stosowania dużych dawek leku.
- Większość z tych zaburzeń przemija po zmniejszeniu dawki lub zakończeniu terapii. Jednakże
  jeżeli tego typu zaburzenia się pojawią, mogą wymagać leczenia.

Należy skonsultować się z lekarzem, jeżeli w trakcie przyjmowania tego leku pojawią się jakiekolwiek
oznaki zaburzeń psychicznych. Jest to szczególnie istotne w przypadku depresji lub pojawienia się
myśli samobójczych. W kilku przypadkach zaburzenia psychiczne wystąpiły po zmniejszeniu dawki
lub zakończeniu przyjmowania leku.

Należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku w przypadku:
- chorób nerek lub wątroby (marskość wątroby lub przewlekła niewydolność wątroby),
- guza nadnerczy (pheochromocytoma)
- nadciśnienia tętniczego, choroby serca lub przebytego niedawno zawału serca (występowały
  przypadki pęknięcia serca),
- cukrzycy lub występowania kiedykolwiek cukrzycy w rodzinie,
- osteoporozy (ubytku masy kostnej), zwłaszcza u kobiet po menopauzie,
- wystąpienia w przeszłości osłabienia mięśni spowodowanego tym lub innym lekiem steroidowym,
- jaskry (nadmiernego wzrostu ciśnienia w gałce ocznej) lub występowania kiedykolwiek jaskry lub
  zaćmy w rodzinie (zmętnienie soczewki w oku prowadzące do osłabienia wzroku),
- miastenii gravis (choroby powodującej osłabienie mięśni),
- chorób jelit lub wrzodu żołądka,
- problemów psychiatrycznych lub choroby psychicznej, która uległa zaostrzeniu w wyniku
  stosowania tego typu leków,
- padaczki (choroby charakteryzującej się powtarzającymi się utratami przytomności lub napadami
  drgawek),
- migreny,
- niedoczynności tarczycy,
- zakażenia pasożytami,
- gruźlicy, posocznicy lub grzybiczego zakażenia oka,
- malarii mózgowej,
- wirusa opryszczki (ust lub narządów płciowych oraz oka, ze względu na możliwą perforację
  rogówki),
- astmy,
- trwającej terapii z powodu zablokowania naczyń krwionośnych przez skrzepy (choroba
  zakrzepowo-zatorowa),
- owrzodzenia rogówki i urazów rogówki.

Leczenie kortykosteroidami może osłabić zdolność organizmu do zwalczania zakażenia. Może to
niekiedy prowadzić do wystąpienia zakażeń wywołanych przez mikroorganizmy, które w zwykłych
warunkach rzadko powodują zakażenie (nazywanych zakażeniami oportunistycznymi). Jeżeli w
trakcie leczenia tym lekiem dojdzie do jakiegokolwiek zakażenia, należy natychmiast skonsultować
się z lekarzem. Jest to szczególnie istotne w przypadku oznak zapalenia płuc: kaszlu, gorączki,
skrócenia oddechu i bólu w klatce piersiowej. Może także wystąpić poczucie dezorientacji, zwłaszcza
u osób w podeszłym wieku. Należy również poinformować lekarza o przebytej gruźlicy lub
przebywaniu na obszarach, gdzie powszechnie zdarzają się zakażenia glistami.

W trakcie przyjmowania tego leku ważne jest unikanie kontaktu z osobami chorymi na ospę wietrzną,
półpasiec lub odrę. W przypadku podejrzenia potencjalnego kontaktu z którąkolwiek z tych chorób
należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Należy także poinformować lekarza o przebytych
chorobach zakaźnych, takich jak odra lub ospa wietrzna, oraz o szczepieniach na te choroby.

Należy zwrócić się do lekarza, jeśli u pacjenta występuje jakikolwiek z poniższych objawów: objawy
zespołu rozpadu guza, takie jak skurcze mięśni, osłabienie mięśni, splątanie, zaburzenia widzenia lub
utrata wzroku oraz duszność, w przypadku, gdy pacjent ma nowotwór układu krwiotwórczego.

Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z
lekarzem.

Leczenie tym lekiem może spowodować chorioretinopatię, chorobę oka powodującą pogorszenie
ostrości lub zaburzenia widzenia. Zwykle dotyczy to jednego oka.

Terapia z użyciem tego leku może wywołać zapalenie ścięgna. W niezwykle rzadkich przypadkach
może dojść do zerwania ścięgna. To ryzyko wzrasta w przypadku kuracji z użyciem niektórych
antybiotyków oraz problemów z nerkami. Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku
stwierdzenia bolesności, sztywności lub obrzęku stawów lub ścięgien.

Przyjmowanie leku PABI-DEXAMETHASON może prowadzić do choroby określanej mianem
niedoczynności kory nadnerczy. Może ona wpływać na skuteczność działania leku w sytuacjach stresu
lub urazu, zabiegu chirurgicznego, porodu lub choroby, a organizm może nie być w stanie zareagować
w naturalny sposób na poważne obciążenia związane z wypadkiem, operacją, porodem lub chorobą.

Jeżeli podczas lub po zakończeniu leczenia lekiem PABI-DEXAMETHASON dojdzie do wypadku,
choroby lub innych szczególnych okoliczności stanowiących fizyczne obciążenie dla organizmu, gdy
konieczny jest zabieg (nawet stomatologiczny) lub szczepienie (zwłaszcza z żywymi szczepami
wirusa), należy poinformować prowadzącego leczenie lekarza o przyjmowaniu steroidów.

W przypadku wykonywania testów hamowania (wykrywających poziom hormonu we krwi),
uczuleniowych testów skórnych lub badań na wykrycie zakażenia bakteryjnego należy poinformować
osobę wykonującą badania o przyjmowaniu deksametazonu, ponieważ może on mieć wpływ na
wyniki testów.

W trakcie terapii lekarz może także zalecić ograniczenie ilości soli w diecie oraz suplementację
potasu.

W przypadku osób w podeszłym wieku niektóre skutki uboczne stosowania tego leku mogą być
ciężkie, w szczególności zmniejszenie gęstości kości (osteoporoza), nadciśnienie tętnicze, obniżenie
stężenia potasu, cukrzyca, podatność na zakażenia i ścieńczenie skóry. Lekarz będzie prowadzić ścisłą
obserwację pacjenta przyjmującego lek.

Dzieci i młodzież

Podczas stosowania leku u dzieci ważne jest aby lekarz uważnie obserwował wzrost i rozwój dzieci w
krótkich odstępach czasu. Leku PABI-DEXAMETHASON nie należy stosować rutynowo u
wcześniaków z niewydolnością układu oddechowego.

Lek PABI-DEXAMETHASON a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o

lekach, które pacjent planuje przyjmować.

- Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna)
- Kwas acetylosalicylowy lub podobne (niesteroidowe leki przeciwzapalne), np. indometacyna
- Leki stosowane w leczeniu cukrzycy
- Leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego
- Leki stosowane w leczeniu chorób serca
- Leki moczopędne
- Amfoterycyna B podawana we wstrzyknięciach
- Fenytoina, karbamazepina, prymidon, (leki stosowane w leczeniu padaczki)
- Ryfabutyna, ryfampicyna, izoniazyd(antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy)
- Leki zobojętniające sok żołądkowy, szczególnie te zawierające trójkrzemian magnezu
- Barbiturany (leki stosowane w celu ułatwienia zasypiania i zmniejszenia lęku)
- Aminoglutetimid (lek stosowany w leczeniu przeciwnowotworowym)
- Karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka)
- Efedryna (lek stosowany w celu obkurczenia naczyń w stanach zapalnych błon śluzowych nosa)
- Acetazolamid (lek stosowany w leczeniu jaskry i padaczki)
- Hydrokortyzon, kortyzon i inne kortykosteroidy
- Ketokonazol, itrakonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)
- Rytonawir (HIV)
- Antybiotyki w tym erytromycyna, fluorochinolony
- Leki, które wspomagają ruch mięśni w miastenii (np. neostygmina)
- Cholestyramina (lek stosowany w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu)
- Hormon z grupy estrogenów w tym pigułki antykoncepcyjne
- Tetrakozaktyd (wykorzystany w teście oceny funkcji kory nadnerczy)
- Sultopryd stosowany jako lek uspokajający
- Cyklosporyna stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu
- Talidomid stosowany m. in. w leczeniu szpiczaka plazmocytowego
- Prazykwantel (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych),
- Szczepienia „żywymi szczepionkami”
- Chlorochina, hydrochlorochina, meflochina (leki stosowane w leczeniu malarii)
- Hormon wzrostu
- Protyrelina

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub

ostatnio, w tym lekach wydawanych bez recepty. Pacjent może być narażony na zwiększone

ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w przypadku przyjmowaniu deksametazonu z

poniższymi lekami:
- Niektóre leki mogą zwiększać działanie leku PABI-DEXAMETHASON i lekarz może zechcieć
  monitorować pacjenta jeśli pacjent przyjmuje te leki (włącznie z niektórymi lekami na HIV:
  rytonawir, kobicystat)
- Kwas acetylosalicylowy lub podobne (niesteroidowe leki przeciwzapalne), np. indometacyna
- Leki stosowane w leczeniu cukrzycy
- Leki stosowane w leczeniu chorób serca
- Leki moczopędne
- Amfoterycyna B podawana we wstrzyknięciach
- Acetazolamid (lek stosowany w leczeniu jaskry i padaczki)
- Tetrakozaktyd (wykorzystany w teście oceny funkcji kory nadnerczy)
- Karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka)
- Chlorochina, hydrochlorochina, meflochina (leki stosowane w leczeniu malarii)
- Leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego
- Talidomid stosowany m.in. w leczeniu szpiczaka plazmocytowego
- Szczepienia „żywymi szczepionkami”
- Leki, które wspomagają ruch mięśni w miastenii (np. neostygmina)
- Antybiotyki w tym erytromycyna, fluorochinolony

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku PABI-DEXAMETHASON należy przeczytać ulotki dla
pacjenta wszystkich leków, które pacjent będzie przyjmował w skojarzeniu z lekiem PABI-
DEXAMETHASON w celu uzyskania informacji dotyczących tych leków. W przypadku stosowania
talidomidu, lenalidomidu lub pomalidomidu należy zwrócić szczególną uwagę na wykonanie testu na
obecność ciąży oraz na konieczność jej zapobiegania.

PABI-DEXAMETHASON z jedzeniem, piciem i alkoholem

Deksametazon należy stosować w trakcie lub po posiłku w celu zmniejszenia podrażnienia przewodu
pokarmowego. Należy unikać napojów zawierających alkohol lub kofeinę. Zaleca się spożywanie
małych i częstych posiłków, i możliwe stosowanie leków zobojętniających sok żołądkowy, jeśli jest to
zalecane przez lekarza.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lek PABI-DEXAMETHASON powinien być stosowany w ciąży a szczególnie w pierwszym
trymestrze jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym
zagrożeniem dla płodu.
Jeśli podczas stosowania leku PABI-DEXAMETHASON pacjentka zajdzie w ciążę, nie powinna
przerywać jego stosowania, ale natychmiast poinformować lekarza o ciąży.

Kortykosteroidy mogą przenikać do mleka kobiet karmiących piersią. Nie można wykluczyć ryzyka
dla noworodków lub niemowląt. Decyzję o tym, czy kontynuować, czy przerwać karmienie piersią lub
kontynuować, czy przerwać leczenie deksametazonem należy podjąć biorąc pod uwagę korzyści z
karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia deksametazonem dla kobiety.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie prowadzić pojazdów, obsługiwać urządzeń lub maszyn ani wykonywać żadnych niebezpiecznych
zadań, jeśli u pacjenta wystąpią działania niepożądane, takie jak dezorientacja, halucynacje, zawroty
głowy, zmęczenie, senność, omdlenie lub niewyraźne widzenie.

PABI-DEXAMETHASON zawiera laktozę jednowodną

Każda tabletka leku PABI-DEXAMETHASON 20 mg zawiera 370 mg laktozy (185 mg glukozy i 185
mg galaktozy).
Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek PABI-DEXAMETHASON

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości dotyczących
stosowania leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

PABI-DEXAMETHASON występuje w postaci tabletek 4 mg, 8 mg i 20 mg. Tabletki 20 mg można
podzielić na połowy w celu uzyskania dodatkowej mocy produktu (10 mg) lub aby ułatwić pacjentowi
połknięcie tabletki.

Należy mieć na uwadze, że jest to produkt leczniczy w wysokiej dawce.

Zalecane jest stosowanie leku [nazwa własna produktu] w najmniejszej skutecznej dawce.

Deksametazon jest zwykle podawany w dawkach od 0,5 mg do 10 mg na dobę, w zależności od
leczonej choroby. W poważniejszych stanach chorobowych konieczne może być stosowanie dawek
powyżej 10 mg na dobę. Dawka powinna być ustalana w zależności od reakcji indywidualnych
pacjentów oraz nasilenia choroby. W celu zminimalizowania skutków ubocznych należy stosować
najmniejszą skuteczną dawkę.

Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, wskazane jest stosowanie następujących dawek:

Wymienione poniżej zalecenia dotyczące dawkowania mają wyłącznie charakter informacyjny.

Początkowe i dobowe dawki należy zawsze określić w oparciu o reakcję indywidualną pacjentów

oraz nasilenie choroby.
- Pęcherzyca: dawka początkowa 300 mg przez trzy dni, po czym powinno nastąpić ograniczanie
  dawki zgodnie z potrzebami klinicznymi.
- Zapalenie mięśni: 40 mg przez 4 dni w cyklu
- Idiopatyczna plamica małopłytkowa: 40 mg przez 4 doby w cyklach.
- Przerzutowy ucisk rdzenia kręgowego: dawka początkowa i czas trwania leczenia w zależności
  od przyczyn i nasilenia choroby. W opiece paliatywnej mogą być stosowane bardzo duże dawki,
  maksymalnie do 96 mg. Dla optymalnego dawkowania i ograniczenia liczby tabletek można
  łączyć tabletki o mniejszej mocy (4 mg i 8 mg) z tabletkami o większej mocy (20 mg).
- Profilaktyka i leczenie wymiotów wywołanych przez cytostatyki, chemioterapię emetogenną

  wraz z innymi lekami przeciwwymiotnymi: od 8 mg do 20 mg (jedna tabletka 20 mg) przed

  chemioterapią, a następnie od 4 mg do 16 mg na dobę w drugim i trzecim dniu terapii.
- Leczenie objawowego szpiczaka mnogiego, ostrej białaczki limfoblastycznej, choroby

  Hodgkina i chłoniaka nieziarniczego, w połączeniu z innymi lekami: zazwyczaj stosowana

  dawka to 40 mg lub 20 mg raz na dobę.

Dawka i częstość podawania różnią się w zależności od schematu terapii i innych przyjmowanych
leków. Podawanie deksametazonu powinno odbywać się zgodnie z wytycznymi dotyczącymi
dawkowania deksametazonu opisanymi w charakterystyce produktu leczniczego innego
przyjmowanego leku, jeżeli zostały tam umieszczone. Jeżeli nie, należy postępować zgodnie z
krajowymi lub międzynarodowymi protokołami i wytycznymi dawkowania. Lekarz przepisujący lek
powinien dokładnie ocenić właściwą dawkę w każdym przypadku, biorąc pod uwagę stan pacjenta i
jego chorobę.

Leczenie długotrwałe
W przypadku długotrwałego leczenia kilku chorób, po terapii początkowej należy dokonać zmiany
glikokortykosteroidu z deksametazonu na prednizon lub prednizolon, w celu ograniczenia hamującego
wpływu na korę nadnerczy.

Dzieci i młodzież

Podczas stosowania leku u dzieci ważne jest aby lekarz uważnie obserwował wzrost i rozwój dzieci w
krótkich odstępach czasu.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku PABI-DEXAMETHASON

W przypadku zażycia zbyt dużej ilości tabletek, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub
udać się do najbliższego szpitala.

Pominięcie zastosowania leku PABI-DEXAMETHASON

W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć ją tak szybko jak to możliwe. Jeżeli zbliża się pora
przyjęcia kolejnej dawki, należy przyjąć tylko jedną dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w
celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku PABI-DEXAMETHASON

W przypadku konieczności zakończenia terapii należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Mogą one obejmować stopniowe zmniejszanie przyjmowanej dawki leku aż do całkowitego
zakończenia terapii. Objawy występujące po zbyt szybkim zakończeniu terapii obejmują obniżenie
ciśnienia krwi, a w niektórych przypadkach nawrót pierwotnej choroby.
Może także wystąpić zespół odstawienia kortykosteroidów obejmujący gorączkę, ból mięśni i stawów,
zapalenie błony śluzowej nosa (nieżyt nosa), utratę masy ciała, swędzenie skóry i stan zapalny oka
(zapalenie spojówek). W przypadku zbyt szybkiego odstawienia leku i wystąpienia niektórych z
wymienionych objawów należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych pytań dotyczących stosowania tego leku należy zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, ten lek może powodować objawy niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast poinformować lekarza o wystąpieniu poważnych zaburzeń psychicznych. Mogą
one wystąpić u około 5 na 100 osób przyjmujących takie leki jak deksametazon. Zaburzenia te
obejmują:
- poczucie przygnębienia, z myślami samobójczymi włącznie,
- poczucie euforii (mania) lub zmienność nastrojów,
- poczucie niepewności, bezsenność, kłopoty z racjonalnym myśleniem lub poczucie zagubienia i
  zaniki pamięci,
- odczuwanie, postrzeganie lub słyszenie nieistniejących rzeczy; nietypowe lub przerażające myśli
  mające wpływ na zachowanie lub poczucie samotności.

Należy natychmiast poformować lekarza o występowaniu:
- silnego bólu brzucha, nudności, wymiotów, biegunki, znacznego osłabienia mięśni oraz
  przemęczenia, ekstremalnie niskiego ciśnienia krwi, utraty masy ciała i gorączki, ponieważ mogą
  one wskazywać na niedoczynność kory nadnerczy;
- nagłego bólu brzucha, tkliwości, mdłości, wymiotów, gorączki oraz krwi w stolcu, ponieważ mogą
  być to objawy pęknięcia ściany jelita, zwłaszcza w przypadku istniejącej choroby jelita.

Ten lek może zaostrzyć istniejące choroby serca. W przypadku skrócenia oddechu lub obrzęku kostek
należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Do innych objawów niepożądanych należą (częstość nieznana):
- Zwiększona podatność na zakażenia w tym zakażenia wirusowe i grzybicze np. pleśniawka, nawrót
  gruźlicy lub inne zakażenia np. zdiagnozowane wcześniej zakażenia oka.
- Zmniejszona lub zwiększona liczba białych komórek krwi, zaburzenia krzepliwości.
- Reakcje alergiczne na lek, w tym ciężkie, zagrażające życiu reakcje alergiczne (które mogą
  objawiać się wysypką, obrzękiem gardła lub języka, a w ciężkich przypadkach trudnościami w
  oddychaniu lub zawrotami głowy).
- Zaburzenia regulacji hormonalnej organizmu, obrzęk i przyrost masy ciała, księżycowata twarz
  (stan cushingoidalny), zmiana skutecznego wydzielania wewnętrznego w następstwie stresu i
  traumy, zabiegów chirurgicznych, porodu lub choroby, organizm może nie być w stanie w sposób
  prawidłowy zareagować w sytuacjach silnego stresu, takich jak wypadki, zabiegi chirurgiczne,
  poród lub choroby, zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży, nieregularny cykl menstruacyjny
  lub zanik cyklu menstruacyjnego (miesiączki), rozwój nadmiernego owłosienia (szczególnie u
  kobiet).
- Przyrost masy ciała, ujemny bilans białkowo-wapniowy, zwiększony apetyt, zaburzenia równowagi
  soli, zatrzymywanie wody w organizmie, utrata potasu, która może powodować zaburzenia rytmu
  serca, zwiększone zapotrzebowanie na leki przeciwcukrzycowe, wystąpienie objawów utajonej
  cukrzycy, wysokie stężenie cholesterolu i trójglicerydów we krwi (hipercholesterolemia i
  hipertriglycerydemia).
- Bardzo duże wahania nastroju, schizofrenia (zaburzenie psychiczne) może ulec zaostrzeniu,
  depresja, bezsenność.
- Silne niestandardowe bóle głowy z zaburzeniami wzroku w związku z odstawieniem leku, napady i
  zaostrzenie padaczki, zawroty głowy.
- Zwiększone ciśnienie w oku, obrzęk oka, ścieńczenie nabłonka powłok oka, zaostrzenie
  istniejących zakażeń wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych oka, wytrzeszcz oczu, zaćma,
  zaburzenia widzenia, utrata wzroku, nieostre widzenie.
- Zastoinowa niewydolność serca u podatnych pacjentów, pęknięcie serca po niedawnym zawale,
  niewydolność serca.
- Nadciśnienie tętnicze, skrzepy krwi, tworzenie się zakrzepów, które mogą zatkać naczynia
  krwionośne na przykład w nogach lub płucach (powikłania zakrzepowo-zatorowe).
- Czkawka.
- Mdłości, wymioty, dyskomfort w żołądku i wzdęcie brzucha, stan zapalny i wrzody w przełyku,
  wrzody żołądka, które mogą pękać i krwawić, zapalenie trzustki (które może objawiać się bólem
  pleców i brzucha), gazy jelitowe, drożdżyca przełyku.
- Cienka, delikatna skóra, nietypowe znamiona na skórze, siniaki, zaczerwienienie i zapalenie skóry,
  rozstępy, widoczny obrzęk naczyń włosowatych, trądzik, nadmierne pocenie, wysypka, opuchlizna,
  wypadanie włosów, nienaturalne złogi tłuszczu, nadmierne owłosienie ciała, zatrzymywania wody
  w organizmie, zaburzenia barwnikowe, osłabienie naczyń włosowatych widoczne jako krwawienie
  podskórne (zwiększona kruchości naczyń), podrażnienie skóry wokół ust (okołoustne zapalenie
  skóry).
- Zmniejszenie gęstości kości z większym zagrożeniem wystąpienia złamań (osteoporoza), choroby
  kości, zapalenia ścięgien, zerwania ścięgien, zanik mięśni, miopatia, osłabienie mięśni, wczesne
  zatrzymanie wzrostu kości (przedwczesne zamknięcie nasady kości).
- Zmiany ilości i ruchomości plemników, impotencja.
- Upośledzona reakcja na szczepienie i testy skórne, wolne gojenie się ran, dyskomfort, złe
  samopoczucie.
- Może także wystąpić zespół odstawienia kortykosteroidów obejmujący gorączkę, ból mięśni i
  stawów, zapalenie błony śluzowej nosa (nieżyt nosa), utratę masy ciała, bolesne i swędzące guzki
  na skórze, stan zapalny oka (zapalenie spojówek).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Objawy niepożądane można również
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 40 21 301, fax: +48 22 49 21
309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek PABI-DEXAMETHASON

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po skrócie
EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania produktu leczniczego.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek PABI-DEXAMETHASON

Substancją czynną leku jest deksametazon.

Każda tabletka leku PABI-DEXAMETHASON 20 mg zawiera 20 mg deksametazonu.

Pozostałe składniki leku to laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, żelowana, krzemionka
koloidalna bezwodna, magnezu stearynian i sodu stearylofumaran.
Patrz punkt 2. „PABI-DEXAMETHASON zawiera laktozę jednowodną”.

Jak wygląda lek PABI-DEXAMETHASON i co zawiera opakowanie

Białe lub prawie białe, okrągłe, obustronnie płaskie tabletki z linią podziału po jednej stronie. Tabletkę
można podzielić na dwie równe dawki.

Blistry z folii PVC/PVDC90/Aluminium w tekturowym pudełku.

Lek PABI-DEXAMETHASON, 20 mg, tabletki jest dostępny w opakowaniach zawierających 20 i 30
tabletek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów

Wytwórca

Adamed Pharma S.A.
ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 5
95-200 Pabianice

Data ostatniej aktualizacji ulotki: