Manti

1. Co to jest Manti i w jakim celu się go stosuje

Lek Manti zawiera substancje czynne: wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu i symetykon.
Wodorotlenki glinu i magnezu zobojętniają żołądkowy kwas solny. W wyniku tej reakcji zmniejsza
się kwaśność soku żołądkowego, co ogranicza jego uszkadzające działanie na błonę śluzową żołądka.
Zawarty w preparacie symetykon zmniejsza dolegliwości związane z gromadzeniem się nadmiernej
ilości gazu w przewodzie pokarmowym.

Wskazania do stosowania leku Manti obejmują: objawowe leczenie zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha
spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach, towarzyszących zaburzeniom
górnego odcinka przewodu pokarmowego: chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, zapaleniu
błony śluzowej żołądka, nadkwaśności, przepuklinie rozworu przełykowego, niestrawności
oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.
Początek działania terapeutycznego w postaci zobojętniania kwasu solnego występuje szybko,
po 10 do 15 minutach od przyjęcia preparatu. Podobnie szybko odnotowywano ustępowanie bólu
u pacjentów ze zgagą.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Manti

Kiedy nie stosować leku Manti:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku
  (wymienionych w punkcie 6),
- w ciężkiej niewydolności nerek, a zwłaszcza leczonej dializami,
- u pacjentów z fenyloketonurią ze względu na zawartość aspartamu,
- u pacjentów ze stwierdzoną nietolerancją niektórych cukrów, ze względu na zawartość sorbitolu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania Manti należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu
niesteroidowych leków przeciwzapalnych, gdyż leki zobojętniające mogą maskować objawy
krwawienia do przewodu pokarmowego.

Długotrwałe stosowanie Manti przy niedostatecznej podaży fosforanów może doprowadzić
do niedoboru fosforanów (hipofosfatemii), a także do niewydolności nerek na skutek odkładania się
fosforanu amonowo-magnezowego.

Dzieci

Nie należy stosować leku Manti u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Lek Manti a inne leki

Leki zobojętniające kwas solny mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji
należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp pomiędzy przyjmowaniem Manti i innych leków
podawanych doustnie.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie
lub ostatnio a także o lekach, które pacjent zamierza stosować.

W wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego lek Manti może wpływać na rozpuszczalność,
wchłanianie, biodostępność i wydalanie niektórych jednocześnie stosowanych leków.

Lek Manti może zmniejszać wchłanianie: antybiotyków m.in. tetracyklin, antybiotyków

makrolidowych (azytromycyna), leków pierwotniakobójczych i bakteriobójczych (metronidazol),
fluorowanych chinolonów (cyprofloksacyna, ofloksacyna), leków stosowanych w nadciśnieniu
tętniczym (inhibitorów konwertazy angiotensyny), β-adrenolityków (atenolol, propranolol), leków
uspokajających i nasennych (pochodnych benzodiazepiny i neuroleptyków fenotiazynowych), leków
stosowanych w chorobie wrzodowej żołądka (antagonistów receptora H2), preparatów żelaza, leków
przeciwgrzybiczych (ketokonazol), przeciwprątkowych (izoniazyd), glikokortykosteroidów
(np. kortyzol, kortyzon, kortykosteron), salicylanów (np. kwas acetylosalicylowy), leków
stosowanych m.in. w niewydolności serca i migotaniu przedsionków (digoksyna), leków stosowanych
w padaczce (fenytoina), leków stosowanych w niedoczynności tarczycy (lewotyroksyna).

Lek Manti może zwiększyć wchłanianie: doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy

pochodnych sulfonylomocznika (glipizyd, glibenklamid, chlorpropamid, tolbutamid), leków
obniżających krzepliwość krwi (pochodnych kumaryny), antybiotyków (amoksycylina), leków
stosowanych w chorobie niedokrwiennej serca i nadciśnieniu tętniczym (nifedypina), leków
stosowanych w zaburzeniach krążenia mózgowego (pentoksyfilina), leków stosowanych m.in.
w nieżycie nosa i zapaleniu zatok (pseudoefedryna).

Stosowanie Manti z jedzeniem, piciem i alkoholem

Przyjęcie leku bezpośrednio po posiłku może spowodować wydłużenie czasu jego działania.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Stosowanie produktu leczniczego Manti przez kobiety w ciąży wymaga bezwzględnej konsultacji
z lekarzem i możliwe jest tylko wtedy, kiedy korzyści przeważają nad ryzykiem.
Stosowanie produktu leczniczego Manti podczas karmienia piersią nie jest zalecane, gdyż
nie wiadomo, czy leki zobojętniające kwas solny w żołądku przenikają do mleka matki.
Nie jest znany wpływ wodorotlenku glinu, wodorotlenku magnezu oraz symetykonu na płodność
u ludzi.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Stosowanie Manti nie wpływa na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn.

Lek zawiera 6,3 mg aspartamu w jednej tabletce. Aspartam jest źródłem fenyloalaniny. Może być
szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina
gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.

Lek zawiera maksymalnie 703,6 mg sorbitolu w jednej tabletce. Sorbitol jest źródłem fruktozy. Jeżeli
stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono
wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną, w której
organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed
przyjęciem leku lub podaniem go dziecku. Sorbitol może powodować dyskomfort ze strony układu
pokarmowego i może mieć łagodne działanie przeczyszczające.

Lek zawiera glukozę pochodzącą z maltodekstryny. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta
nietolerancję niektórych cukrów pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed
przyjęciem leku.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

3. Jak stosować lek Manti

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według
wskazań farmaceuty. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat:
Zalecana dawka to 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia
dolegliwości żołądkowych.
Nie należy połykać tabletek w całości. Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.
Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Manti

W przypadku jednorazowego znacznego przedawkowania zawarte w leku wodorotlenek glinu,
wodorotlenek magnezu i symetykon nie stanowią istotnego zagrożenia toksykologicznego ze względu
na ich minimalny stopień wchłaniania. Mogą jednak wystąpić nudności i zaburzenia żołądkowo-
jelitowe.

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Manti

W razie pominięcia dawki leku należy przyjąć następną dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej
w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Manti

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Manti może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych
leków może powodować następujące objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego
stosowania:

Działania niepożądane występujące niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000, ale rzadziej

niż u 1 na 100 osób stosujących lek)
– biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów,

Działania niepożądane, których częstość jest nieznana (nie może być określona na podstawie

dostępnych danych)
– zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, tj. świąd, pokrzywka, obrzęk
  naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne;
– zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia
  (zmniejszenie stężenia fosforanów w surowicy krwi), hipokalcemia (zmniejszenie stężenia wapnia
  całkowitego w surowicy krwi), hiperkalciuria (zwiększone wydalanie wapnia z moczem), 
  hipermagnezemia (zwiększenie stężenia magnezu w surowicy krwi) u osób z niewydolnością nerek;
– zaburzenia psychiczne: demencja (zmniejszenie aktywności, zaburzenia pamięci) podczas
  długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
– zaburzenia układu nerwowego: encefalopatia (uszkodzenie mózgu, którego skutkiem są zaburzenia
  zachowania) podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie
  u pacjentów dializowanych;
– zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osteomalacja (niedostateczna mineralizacja
  polegająca na utracie wapnia i fosforu z tkanki kostnej) i osteodystrofia (zaburzenie przebudowy
  tkanki kostnej i jej mineralizacji) u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożąda-
nych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Me-
dycznych i Produktów Biobójczych, ul. Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Manti

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku Manti po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym
i opakowaniu bezpośrednim. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Zastosowane oznakowanie dla blistra: EXP- termin ważności, Lot - numer serii.

farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowi-
sko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Manti Substancjami czynnymi leku są: glinu wodorotlenek 200 mg, magnezu wodorotlenek 200 mg,
symetykon 25 mg.
Substancje pomocnicze to: magnezu stearynian, kwas stearynowy, aspartam (E 951), barwnik
niebieski (FD&C Blue No 1) (E 133), barwnik żółty (FD&C Yellow 10) (E 104), aromat miętowy SD
297, kroskarmeloza sodowa, sorbitol, maltodekstryna.

Jak wygląda lek Manti i co zawiera opakowanie

Tabletka koloru jasnozielonego z widocznymi białymi i ciemniejszymi plamkami, okrągła, obustron-
nie płaska, ze ściętymi brzegami, o lekko miętowym zapachu, z wytłoczonym napisem „MANTI”
po jednej stronie.

Lek dostępny jest w opakowaniach: 2, 4, 6, 8, 10, 16, 20, 30 lub 32 tabletki pakowane w blistry i tek-
turowe pudełko z ulotką. Nie wszystkie wielkości opakowania muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

US Pharmacia Sp. z o.o., ul. Ziębicka 40, 50-507 Wrocław

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do:
USP Zdrowie Sp. z o.o., ul. Poleczki 35, 02-822 Warszawa, tel.+48 (22) 543 60 00.

Data ostatniej aktualizacji ulotki: