Gazyvaro

1. Co to jest lek Gazyvaro i w jakim celu się go stosuje

Co to jest lek Gazyvaro

Lek Gazyvaro zawiera substancję czynną obinutuzumab, który należy do grupy leków zwanych
„przeciwciałami monoklonalnymi”. Przeciwciała działają w wyniku przyłączenia się do swoistych
receptorów w organizmie pacjenta.

W jakim celu stosuje się lek Gazyvaro

Lek Gazyvaro jest stosowany u osób dorosłych w leczeniu dwóch różnych rodzajów nowotworu:

• Przewlekła białaczka limfocytowa (zwanej również „PBL”)
   - Lek Gazyvaro jest stosowany u pacjentów, którzy nie byli wcześniej leczeni w związku z PBL i
     mają inne choroby, z powodu których jest mało prawdopodobne, że będą w stanie tolerować
     pełną dawkę innego leku przeciwnowotworowego o nazwie fludarabina.
   - Lek Gazyvaro jest stosowany w skojarzeniu z innym lekiem przeciwnowotworowym o nazwie
     chlorambucyl.

• Chłoniak grudkowy (zwanego również „FL”)
   - Lek Gazyvaro jest stosowany u pacjentów, którzy nie otrzymywali dotychczas żadnego leczenia
     z powodu chłoniaka grudkowego.
   - Lek Gazyvaro jest stosowany u pacjentów, którzy wcześniej byli leczeni przynajmniej raz
     lekiem o nazwie rytuksymab i u których podczas lub po tym leczeniu wystąpił nawrót choroby
     lub jej pogorszenie.
   - Na początku leczenia pacjentów z FL, lek Gazyvaro jest stosowany razem z innymi lekami
     przeciwnowotworowymi.
   - W późniejszym czasie lek Gazyvaro może być stosowany sam przez okres do 2 lat w ramach
     „leczenia podtrzymującego“.

Jak działa lek Gazyvaro

• PBL i FL to choroby nowotworowe wpływające na białe krwinki zwane „limfocytami B”.
   Zmienione nowotworowo „limfocyty B” rozmnażają się w zbyt szybkim tempie i żyją zbyt długo.
   Lek Gazyvaro wiąże się z powierzchnią „limfocytów B”, a następnie powoduje śmierć tych
   komórek.
• Podawanie leku Gazyvaro pacjentom z PBL lub FL razem z innymi lekami
   przeciwnowotworowymi powoduje wydłużenie czasu do pogorszenia się choroby.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Gazyvaro

Kiedy nie stosować leku Gazyvaro:

• jeśli pacjent ma uczulenie na obinutuzumab lub którykolwiek z pozostałych składników leku
   (wymienionych w punkcie 6).

W razie wątpliwości, przed przyjęciem leku Gazyvaro, należy porozmawiać o tym z lekarzem lub
pielęgniarką.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Gazyvaro należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką:
• jeśli pacjent ma zakażenie lub miał w przeszłości długotrwałe lub powtarzające się zakażenia,
• jeśli pacjent kiedykolwiek przyjmował lub podawano mu leki wpływające na układ
  odpornościowy (takie jak chemoterapia, leki immunosupresyjne),
• jeśli pacjent przyjmuje leki obniżające ciśnienie lub leki rozrzedzające krew - być może lekarz
  będzie musiał zmienić sposób ich stosowania,
• jeśli pacjent ma lub kiedykolwiek miał chorobę serca,
• jeśli pacjent ma lub kiedykolwiek miał zaburzenia mózgu (takie jak problemy z pamięcią,
  trudności w poruszaniu się, zaburzenia czucia, problemy ze wzrokiem),
• jeśli pacjent ma lub kiedykolwiek miał zaburzenia oddychania lub chorobę płuc,
• jeśli pacjent ma lub kiedykolwiek miał zapalenie wątroby typu B - rodzaj choroby wątroby,
• jeśli pacjent ma planowe szczepienie lub wie, że może potrzebować szczepienia w najbliższym czasie.

Jeżeli którykolwiek z powyższych punktów dotyczy lub może dotyczyć pacjenta, należy powiedzieć
o tym lekarzowi lub pielęgniarce przed rozpoczęciem stosowania leku Gazyvaro.

Należy zwrócić uwagę na następujące działania niepożądane

Lek Gazyvaro może powodować ciężkie działania niepożądane, o których należy natychmiast
powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce. Należą do nich:

Reakcje związane z wlewem

• W przypadku wystąpienia którejkolwiek z reakcji wymienionych na początku punktu 4, należy
   natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Reakcje związane z wlewem mogą
   wystąpić podczas wlewu lub do 24 godzin po zakończeniu wlewu.
• Jeżeli u pacjenta wystąpi reakcja związana z wlewem, może być konieczne wprowadzenie
   leczenia uzupełniającego lub spowolnienie czy wstrzymanie wlewu. Po ustąpieniu lub
   zmniejszeniu objawów, wlew można wznowić. Reakcje występują z większym
   prawdopodobieństwem podczas pierwszej infuzji. Lekarz może podjąć decyzję o zakończeniu
   leczenia lekiem Gazyvaro, jeżeli u pacjenta wystąpi silna reakcja na wlew.
• Każdorazowo przed wlewem leku Gazyvaro, pacjent otrzyma leki, które pomogą zmniejszyć
   prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji na wlew lub „zespołu rozpadu guza”. Zespół rozpadu
   guza jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem spowodowanym zmianami chemicznymi
   we krwi w wyniku rozpadu umierających komórek nowotworowych (patrz punkt 3).

Postępująca encefalopatia wieloogniskowa (zwana również PML)

• U pacjentów leczonych lekiem Gazyvaro obserwowano przypadki wystąpienia PML, która jest
   bardzo rzadko występującą, groźną dla życia infekcją mózgu.
• Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli u pacjenta wystąpi utrata
  pamięci, problemy z mówieniem, trudności w chodzeniu lub problemy ze wzrokiem.
• Jeżeli którykolwiek z tych objawów występował przed zastosowaniem leku Gazyvaro, należy
   natychmiast powiedzieć lekarzowi o wszelkich zmianach tych objawów. Może być konieczne
   leczenie pacjenta.

Zakażenia

• W przypadku wystąpienia objawów zakażenia po leczeniu lekiem Gazyvaro należy natychmiast
   powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce (patrz „Zakażenia” w punkcie 4).

Dzieci i młodzież

Nie należy podawać leku Gazyvaro dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ma
informacji o stosowaniu leku w powyższej grupie wiekowej.

Lek Gazyvaro a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to także leków
zakupionych bez recepty i leków ziołowych.

Ciąża

• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko,
  musi powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Lekarz pomoże rozważyć korzyści związane
  z kontynuacją leczenia lekiem Gazyvaro u matki, biorąc pod uwagę ryzyko dla nienarodzonego
  dziecka.
• Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku Gazyvaro, należy jak najszybciej
   powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce, gdyż leczenie lekiem Gazyvaro może mieć wpływ
   na zdrowie pacjentki lub dziecka.

Karmienie piersią

• Nie należy karmić piersią w czasie leczenia Gazyvaro lub przez 18 miesięcy po jego
  zakończeniu. Niewielkie ilości leku Gazyvaro mogą przenikać do mleka kobiecego.

Antykoncepcja

• Należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji w czasie trwania leczenia lekiem Gazyvaro.
• Należy kontynuować stosowanie skutecznej metody antykoncepcji przez 18 miesięcy po
   zakończeniu przyjmowania leku Gazyvaro.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Jest mało prawdopodobne by stosowanie leku Gazyvaro wpływało na zdolność prowadzenia
pojazdów, obsługiwanie maszyn lub jazdę na rowerze. W przypadku wystąpienia reakcji związanej
z wlewem (patrz punkt 4), nie należy prowadzić pojazdów, w tym roweru, ani obsługiwać maszyn
do czasu jej ustąpienia.

3. Jak stosować lek Gazyvaro

Jak podawany jest lek Gazyvaro

Lek Gazyvaro jest podawany pod nadzorem lekarza, który ma doświadczenie w stosowaniu takiego
leczenia. Lek jest podawany we wlewie dożylnym przez okres kilku godzin.

Terapia lekiem Gazyvaro

Przewlekła białaczka limfocytowa

• Pacjentowi zostanie podanych 6 cykli leku Gazyvaro w skojarzeniu z innym lekiem
   przeciwnowotworowym o nazwie chlorambucyl. Każdy z cykli trwa 28 dni.
• W dniu 1. pierwszego cyklu, pacjentowi zostanie podana bardzo powoli część pierwszej dawki
   leku Gazyvaro, wynosząca 100 mg. Pacjent będzie cały czas monitorowany przez lekarza lub
   pielęgniarkę, czy nie występują u niego reakcje związane z wlewem.
• Jeżeli po podaniu małej części pierwszej dawki nie wystąpi reakcja na wlew, pacjent może
   otrzymać pozostałą część pierwszej dawki (900 mg) jeszcze tego samego dnia.
• W przypadku wystąpienia reakcji związanej z wlewem, po podaniu małej części pierwszej
   dawki, pacjent otrzyma pozostałą część pierwszej dawki w dniu 2.

Przykładowy harmonogram podawania przedstawiono poniżej.
Cykl pierwszy - w okresie 28 dni podane zostaną trzy dawki leku Gazyvaro:
• Dzień 1. - część pierwszej dawki (100 mg)
• Dzień 2. lub Dzień 1. (kontynuacja) - pozostała części pierwszej dawki (900 mg)
• Dzień 8. - pełna dawka (1000 mg)
• Dzień 15. - pełna dawka (1000 mg).

Cykle 2, 3, 4, 5 i 6 - w okresie 28 dni podana zostanie tylko jedna dawka leku Gazyvaro:
• Dzień 1. - pełna dawka (1000 mg).

Chłoniak grudkowy

• Pacjent otrzyma 6 lub 8 cykli leczenia lekiem Gazyvaro w skojarzeniu z innymi lekami
   przeciwnowotworowymi - każdy cykl trwa 28 lub 21 dni w zależności od tego, jakie leki
   przeciwnowotworowe będą podawane razem z lekiem Gazyvaro.
• Po tej fazie leczenia indukcyjnego rozpocznie się faza „leczenia podtrzymującego” - w tym
   czasie pacjent będzie otrzymywał lek Gazyvaro co 2 miesiące w okresie do 2 lat, o ile wcześniej
   nie wystąpi progresja choroby. Na podstawie oceny stanu choroby po zakończeniu początkowych
   cykli leczenia lekarz prowadzący zdecyduje, czy pacjent będzie otrzymywał leczenie
   podtrzymujące.
• Typowy schemat dawkowania przedstawiono poniżej.

Faza leczenia indukcyjnego

Cykl 1 - w okresie 28 lub 21 dni, w zależności od tego, jakie leki przeciwnowotworowe pacjent będzie
otrzymywać razem z lekiem Gazyvaro, podane zostaną trzy dawki leku Gazyvaro:
• Dzień 1 - pełna dawka (1000 mg)
• Dzień 8 - pełna dawka (1000 mg)
• Dzień 15 - pełna dawka (1000 mg).

Cykle 2-6 lub 2-8 - w okresie 28 lub 21 dni, w zależności od tego, jakie leki przeciwnowotworowe
pacjent będzie otrzymywać razem z lekiem Gazyvaro, podana zostanie tylko jedna dawka leku
Gazyvaro:
• Dzień 1 - pełna dawka (1000 mg).

Faza leczenia podtrzymującego

• Pełna dawka (1000 mg) co 2 miesiące w okresie do 2 lat, o ile wcześniej nie wystąpi progresja
   choroby.

Leki podawane przed każdym wlewem

Przed każdym wlewem leku Gazyvaro pacjent otrzyma leki zmniejszające prawdopodobieństwo
wystąpienia reakcji związanych z wlewem lub zespołu rozpadu guza. Mogą to być między innymi:
• płyny
• leki obniżające gorączkę
• leki przeciwbólowe (analgetyki)
• leki zmniejszające zapalenie (kortykosteroidy)
• leki zmniejszające reakcję uczuleniową (leki przeciwhistaminowe)
• leki zapobiegające zespołowi rozpadu guza (takie, jak allopurinol).

Pominięcie podania leku Gazyvaro

Jeżeli pacjent nie przyjdzie na wizytę w wyznaczonym terminie, powinien zgłosić się na kolejną
wizytę tak szybko, jak to jest możliwe. Ważne jest stosowanie tego leku według ustalonego schematu,
w celu osiągnięcia jego najwyższej możliwej skuteczności.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania tego leku:

Ciężkie działania niepożądane

Reakcje związane z wlewem

Jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas wlewu lub w czasie do 24 godzin po
podaniu tego leku, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce:

Najczęściej zgłaszane:
- nudności
- zmęczenie
- zawroty głowy
- ból głowy
- biegunka
- gorączka, uderzenia gorąca lub dreszcze wymioty
-  brak tchu
- niskie lub wysokie ciśnienie krwi
- bardzo szybkie bicie serca
- uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej

Rzadziej zgłaszane:

- nieregularne bicie serca
- obrzęk gardła lub dróg oddechowych
- świszczący oddech, trudności w oddychaniu, uczucie ściskania w klatce piersiowej,
  podrażnienie gardła

Jeżeli wystąpią którekolwiek z objawów wymienionych powyżej, należy natychmiast powiedzieć
o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (ang. PML)

PML jest bardzo rzadko występującym i zagrażającym życiu zakażeniem mózgu zgłaszanym podczas
stosowania leku Gazyvaro.

Jeżeli wystąpi którykolwiek z objawów wymienionych poniżej, należy natychmiast powiedzieć o tym
lekarzowi lub pielęgniarce:
- utrata pamięci
- trudności w mówieniu
- trudności w chodzeniu
- problemy ze wzrokiem

Jeżeli którykolwiek z tych objawów występował przed zastosowaniem leku Gazyvaro, należy
natychmiast powiedzieć lekarzowi o wszelkich zmianach tych objawów. Może być konieczne leczenie
pacjenta.

Zakażenia

U pacjentów podczas stosowania lub po zastosowaniu leku Gazyvaro istnieje większe
prawdopodobieństwo wystąpienia zakażenia. Często są to przeziębienia, jednak były przypadki
cięższych zakażeń. Zgłaszano przypadki ponownego wystąpienia choroby wątroby zwanej
„wirusowym zapaleniem wątroby typu B” u pacjentów, którzy chorowali na nią w przeszłości.

Należy natychmiast powiadomić lekarza lub pielęgniarkę w przypadku wystąpienia jakichkolwiek
objawów zakażenia podczas lub po zastosowaniu leku Gazyvaro, na przykład: gorączka kaszel
- ból w klatce piersiowej
- uczucie zmęczenia
- bolesna wysypka
- ból gardła
- piekący ból podczas oddawania moczu
- osłabienie lub złe ogólne samopoczucie

Jeśli przed rozpoczęciem leczenia lekiem Gazyvaro u pacjenta występowały nawracające lub
przewlekłe zakażenia, powinien powiedzieć o tym lekarzowi.

Inne działania niepożądane:

Jeśli u pacjenta wystąpią którekolwiek z poniższych działań niepożądanych, powinien powiedzieć
o tym lekarzowi lub pielęgniarce:

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów)

• gorączka
• zakażenie płuc
• ból głowy
• ból stawów, ból pleców
• osłabienie
• biegunka, zaparcia
• bezsenność
• wypadanie włosów, świąd
• zakażenie układu moczowego, zapalenie nosa i gardła, półpasiec
• zmiany w badaniu krwi:
  - niedokrwistość (mała liczba czerwonych krwinek)
  - mała liczba wszystkich rodzajów białych krwinek (łącznie)
  - mała liczba neutrofilii (rodzaj białych krwinek)
  - mała liczba płytek krwi (rodzaj krwinek wspomagających krzepnięcie krwi)
• zakażenie górnych dróg oddechowych (zakażenie nosa, gardła, krtani i zatok), kaszel

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów)

• zaczerwienienie oka
• opryszczka
• depresja, lęk
• nocne poty
• grypa
• zwiększenie masy ciała
• ból węzłów chłonnych
• katar lub zatkany nos
• wyprysk
• zapalenie gardła lub nosa
• ból w jamie ustnej lub gardle
• ból mięśni i kości w klatce piersiowej
• rak skóry (rak kolczystokomórkowy)
• ból kości, ból rąk i nóg
• nieregularne bicie serca (migotanie przedsionków), niewydolność serca
• trudności z oddawaniem moczu, nietrzymanie moczu
• zaburzenia trawienne (np. zgaga), zapalenie jelit, hemoroidy
• zmiany w badaniu krwi:
  - mała liczba limfocytów (rodzaj białych krwinek)
  - zwiększone stężenie potasu, fosforu lub kwasu moczowego, co może powodować
    zaburzenia nerek (występuje w zespole rozpadu guza)
   - zmniejszenie stężenia potasu

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów)

• otwór w ścianie żołądka lub jelit (perforacja żołądkowo-jelitowa, zwłaszcza wówczas, gdy
  zmiany nowotworowe występują w obrębie przewodu pokarmowego)

Jeśli pacjent zauważy którekolwiek z powyższych działań niepożądanych, powinien powiedzieć o tym
lekarzowi lub pielęgniarce.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać również bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania”
wymienionego w załączniku V*. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić
więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Gazyvaro

Lek Gazyvaro będzie przechowywany przez fachowy personel medyczny w szpitalu lub przychodni.
Szczegółowe informacje dotyczące przechowywania:
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
   ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Nie zamrażać.
• Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Lekarz lub
pielęgniarka usuną leki, których już się nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Gazyvaro

• Substancją czynną leku jest obinutuzumab: 1000 mg obinutuzumabu w fiolce 40 ml, co
  odpowiada stężeniu 25 mg/ml przed rozcieńczeniem.
• Pozostałe składniki to: L-histydyna, L-histydyny chlorowodorku jednowodzian, trehalozy
   dwuwodzian, poloksamer 188 i woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Gazyvaro i co zawiera opakowanie

Lek Gazyvaro jest koncentratem do sporządzania roztworu do wlewu. Jest płynem bezbarwnym
do lekko brązowawego. Gazyvaro jest dostępny w opakowaniu zawierającym 1 szklaną fiolkę.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Roche Registration GmbH
Emil-Barell-Strasse 1

79639 Grenzach-Wyhlen

Niemcy

Wytwórca

Roche Pharma AG
Emil-Barell-Strasse 1
D-79639 Grenzach-Wyhlen
Niemcy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego

przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

België/Belgique/Belgien
N.V. Roche S.A.
Tél/Tel: +32 (0) 2 525 82 11

Lietuva

UAB “Roche Lietuva”
Tel: +370 5 2546799

България

Рош България ЕООД
Тел: +359 2 818 44 44

Luxembourg/Luxemburg

(Voir/siehe Belgique/Belgien)

Česká republika

Roche s. r. o.
Tel: +420 - 2 20382111

Magyarország

Roche (Magyarország) Kft.
Tel: +36 - 23 446 800

Danmark

Roche a/s
Tlf: +45 - 36 39 99 99

Malta

(See Ireland)

Deutschland

Roche Pharma AG
Tel: +49 (0) 7624 140

Nederland

Roche Nederland B.V.
Tel: +31 (0) 348 438050

Eesti

Roche Eesti OÜ
Tel: + 372 - 6 177 380

Norge

Roche Norge AS
Tlf: +47 - 22 78 90 00

Ελλάδα

Roche (Hellas) A.E.
Τηλ: +30 210 61 66 100

Österreich

Roche Austria GmbH
Tel: +43 (0) 1 27739

España

Roche Farma S.A.
Tel: +34 - 91 324 81 00

Polska

Roche Polska Sp.z o.o.
Tel: +48 - 22 345 18 88

France

Roche
Tél: +33 (0)1 47 61 40 00

Portugal

Roche Farmacêutica Química, Lda
Tel: +351 - 21 425 70 00

Hrvatska

Roche d.o.o.
Tel: + 385 1 47 22 333

România

Roche România S.R.L.
Tel: +40 21 206 47 01

Ireland

Roche Products (Ireland) Ltd.
Tel: +353 (0) 1 469 0700

Slovenija

Roche farmacevtska družba d.o.o.
Tel: +386 - 1 360 26 00

Ísland

Roche a/s
c/o Icepharma hf
Sími: +354 540 8000

Slovenská republika

Roche Slovensko, s.r.o.
Tel: +421 - 2 52638201

Italia

Roche S.p.A.
Tel: +39 - 039 2471

Suomi/Finland

Roche Oy
Puh/Tel: +358 (0) 10 554 500

Kύπρος

Γ.Α.Σταμάτης & Σια Λτδ.
Τηλ: +357 - 22 76 62 76

Sverige

Roche AB
Tel: +46 (0) 8 726 1200

Latvija

Roche Latvija SIA
Tel: +371 - 6 7039831

United Kingdom

Roche Products Ltd.
Tel: +44 (0) 1707 366000

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Inne źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji ds.
Leków: http://www.ema.europa.eu.

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Dawkowanie
Gazyvaro należy podawać pod ścisłym nadzorem doświadczonego lekarza, w miejscu, w którym
natychmiast są dostępne środki do prowadzenia resuscytacji.

Profilaktyka i premedykacja - zespołu rozpadu guza (ZRG)
U pacjentów z dużą masą guza i(lub) z dużą liczbą krążących limfocytów (> 25 x 10⁹/l) i(lub) z
zaburzeniami czynności nerek (CrCl < 70 ml/min) występuje ryzyko ZRG i powinni oni otrzymać
leczenie zapobiegające lizie guza. Profilaktyka powinna składać się z odpowiedniego nawodnienia
i podawania leków hamujących wytwarzanie kwasu moczowego (np. allopurinol) lub odpowiednich
alternatywnych leków, takich jak oksydaza moczanowa (np. rasburykaza) i powinna być zastosowana
na 12-24 godziny przed rozpoczęciem wlewu leku Gazyvaro, zgodnie z obowiązującymi standardami.
Wszyscy pacjenci, u których występuje ryzyko ZRG, powinni być uważnie monitorowani podczas
pierwszych dni terapii ze zwróceniem szczególnej uwagi na czynność nerek, stężenie potasu i kwasu
moczowego. Ponadto powinny być przestrzegane wszystkie wytyczne, stosowane w praktyce
klinicznej.

Profilaktyka i premedykacja - Reakcje związane z wlewem (IRR)
Premedykacja mająca na celu zmniejszenie ryzyka wystąpienia reakcji związanych z wlewem została
opisana w Tabeli 1. Premedykacja kortykosteroidami jest zalecana u pacjentów z chłoniakiem
grudkowym (FL) i obowiązkowa u pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową (PBL)
w pierwszym cyklu (patrz Tabela 1). Premedykacja w kolejnych wlewach i inna powinna być podawana
zgodnie z zaleceniami przedstawionymi poniżej.

Podczas dożylnego podawania leku Gazyvaro może wystąpić niedociśnienie tętnicze, jako reakcja
związana z wlewem. Z tego względu należy rozważyć przerwanie stosowania leków obniżających
ciśnienie na 12 godzin przed rozpoczęciem terapii i podczas każdego wlewu leku Gazyvaro, jak
również w pierwszej godzinie po jego podaniu.

Tabela 1: Premedykacja przed rozpoczęciem wlewu leku Gazyvaro w celu zmniejszenia ryzyka
             reakcji związanych z wlewem u pacjentów z PBL i FL

• Dzień cyklu leczenia: Cykl 1: Dzień 1 w PBL i FL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Wszyscy pacjenci
  Premedykacja: Kortykosteroidy dożylne^{1, 4} (obowiązkowe w PBL,zalecane w FL)
  Podanie: Zakończenie podawania przynajmniej na 1 godzinę przed wlewem leku Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Cykl 1: Dzień 1 w PBL i FL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Wszyscy pacjenci
  Premedykacja: Doustne leki przeciwbólowe/przeciwgorączkowe²
  Podanie: Przynajmniej na 30 minut przed wlewem leku Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Cykl 1: Dzień 1 w PBL i FL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Wszyscy pacjenci
  Premedykacja: Leki przeciwhistaminowe³
  Podanie: Przynajmniej na 30 minut przed wlewem leku Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Cykl 1: Dzień 2 tylko w PBL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Wszyscy pacjenci
  Premedykacja: Kortykosteroidy dożylne¹ (obowiązkowe)
  Podanie: Zakończenie podawania przynajmniej na 1 godzinę przed wlewem leku Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Cykl 1: Dzień 2 tylko w PBL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Wszyscy pacjenci
  Premedykacja: Doustne leki przeciwbólowe/przeciwgorączkowe²
  Podanie: Przynajmniej na 30 minut przed wlewem leku Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Cykl 1: Dzień 2 tylko w PBL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Wszyscy pacjenci
  Premedykacja: Leki przeciwhistaminowe³
  Podanie: Przynajmniej na 30 minut przed wlewem leku Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Wszystkie kolejne wlewy w PBL i FL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Pacjenci, u których podczas poprzedzającego wlewu nie wystąpiła
  reakcja związana z wlewem
  Premedykacja: Doustne leki przeciwbólowe/przeciwgorączkowe²
  Podanie: Przynajmniej na 30 minut przed wlewem produktu leczniczego Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Wszystkie kolejne wlewy w PBL i FL
  Pacjenci wymagający premedykacji: Pacjenci, u których podczas poprzedzającego wlewu wystąpiła
  reakcja związana z wlewem (stopnia 1 lub 2)
  Premedykacja: Doustne leki przeciwbólowe/przeciwgorączkowe²; Leki przeciwhistaminowe³
  Podanie: Przynajmniej na 30 minut przed wlewem produktu leczniczego Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Wszystkie kolejne wlewy w PBL i FL
  Pacjenci wymagający premedykacji: podczas poprzedzającego wlewu wystąpiła reakcja związana
  z wlewem stopnia 3 LUB pacjenci ze stwierdzoną przed kolejnym wlewem liczbą limfocytów >25 x 10⁹/l
  Premedykacja: Kortykosteroidy dożylne^{1, 4}
  Podanie: Zakończenie podawania przynajmniej na 1 godzinę przed wlewem produktu leczniczego Gazyvaro

• Dzień cyklu leczenia: Wszystkie kolejne wlewy w PBL i FL
  Pacjenci wymagający premedykacji: podczas poprzedzającego wlewu wystąpiła reakcja związana
  z wlewem stopnia 3 LUB pacjenci ze stwierdzoną przed kolejnym wlewem liczbą limfocytów >25 x 10⁹/l
  Premedykacja: Doustne leki przeciwbólowe/przeciwgorączkowe²; Leki przeciwhistaminowe³
  Podanie: Przynajmniej na 30 minut przed wlewem produktu leczniczego Gazyvaro
¹100 mg prednizonu/prednizolonu lub 20 mg deksametazonu lub 80 mg metyloprednizolonu. Nie należy
  stosować hydrokortyzonu, ponieważ lek ten nie powoduje zmniejszenia częstości występowania reakcji
  związanych z wlewem.
² np. 1000 mg acetaminofenu/paracetamolu
³ np. 50 mg difenhydraminy
⁴ Jeśli schemat chemioterapii zawierający kortykosteroidy jest podawany tego samego dnia co produkt
   Gazyvaro, kortykosteroid można podać jako lek doustny, jeśli nastąpi to przynajmniej 60 minut przed
   podaniem produktu Gazyvaro i wówczas nie ma konieczności dodatkowego dożylnego podania
   kortykosteroidu w ramach premedykacji.

Dawka

Przewlekła białaczka limfocytowa (w skojarzeniu z chlorambucylem¹)

Zalecane dawki leku Gazyvaro w skojarzeniu z chlorambucylem zalecane dla pacjentów z PBL
przedstawiono w Tabeli 2.

Cykl 1
Zalecaną dawkę 1000 mg leku Gazyvaro w skojarzeniu z chlorambucylem podaje się w 1. i 2. dniu,
(lub kontynuacji Dnia 1.), 8. dniu i 15. dniu pierwszego 28-dniowego cyklu leczenia.
Do infuzji w 1. i 2. dniu cyklu należy przygotować dwa worki infuzyjne (100 mg na dzień 1. i 900 mg
na dzień 2.). Jeżeli podczas podawania zawartości pierwszego worka nie było przerw ani konieczności
modyfikacji prędkości podawania, drugi worek leku można podać tego samego dnia (bez konieczności
opóźnienia podania) i bez powtórzenia premedykacji, pod warunkiem zapewnienia właściwych
warunków, odpowiedniego czasu i nadzoru personelu medycznego podczas trwania infuzji.
W przypadku jakichkolwiek zmian w prędkości infuzji lub wystąpienia przerw podczas podawania
pierwszych 100 mg, drugi worek leku należy podać następnego dnia.

Cykle 2 - 6
Zalecana dawka 1000 mg leku Gazyvaro w skojarzeniu z chlorambucylem podawana w dniu 1.
każdego cyklu.

Tabela 2: Dawkowanie leku Gazyvaro przez 6 cykli leczenia, z których każdy trwa 28 dni

              u pacjentów z PBL

Cykl                  Dzień leczenia                            Dawka leku Gazyvaro

Cykl 1                Dzień 1                                       100 mg
                         Dzień 2 (lub kontynuacja Dnia 1)   900 mg
                         Dzień 8                                      1000 mg
                         Dzień 15                                    1000 mg
Cykle 2 – 6         Dzień 1                                      1000 mg
¹Chlorambucyl jest podawany doustnie w dawce 0,5 mg/kg mc. w dniu 1. i dniu 15. wszystkich cykli

Czas trwania leczenia
Sześć cykli leczenia, z których każdy trwa 28 dni.

Chłoniak grudkowy

Dawkę produktu leczniczego Gazyvaro w skojarzeniu z chemioterapią zalecaną dla pacjentów z FL
przedstawiono w Tabeli 3.

Pacjenci z wcześniej nieleczonym chłoniakiem grudkowym
Leczenie indukcyjne (w skojarzeniu z chemioterapią²)
Gazyvaro należy podawać z chemioterapią według następującego schematu:

• Sześć 28-dniowych cykli w skojarzeniu z bendamustyną² lub
• Sześć 21-dniowych cykli w skojarzeniu z cyklofosfamidem, doksorubicyną, winkrystyną,
   prednizolonem (CHOP), a następnie 2 dodatkowe cykle leczenia produktem leczniczym
   Gazyvaro w monoterapii lub
• Osiem 21-dniowych cykli w skojarzeniu z cyklofosfamidem, winkrystyną i
   prednizonem/prednizolonem/metyloprednizolonem (CVP).

Leczenie podtrzymujące
Pacjenci, u których wystąpi całkowita lub częściowa odpowiedź na leczenie indukcyjne produktem
leczniczym Gazyvaro w skojarzeniu z chemioterapią powinni kontynuować przyjmowanie dawki
1000 mg produktu Gazyvaro w monoterapii jako leczenie podtrzymujące raz na 2 miesiące przez
2 lata lub do progresji choroby (zależnie od tego, które z tych zdarzeń wystąpi pierwsze).

Pacjenci z chłoniakiem grudkowym, bez odpowiedzi na leczenie lub z progresją choroby podczas lub
do 6 miesięcy po leczeniu rytuksymabem lub schematem leczenia zawierającym rytuksymab

Leczenie indukcyjne (w skojarzeniu z bendamustyną²)
Produkt leczniczy Gazyvaro należy podawać w sześciu 28-dniowych cyklach w skojarzeniu z
bendamustyną².

Leczenie podtrzymujące

Pacjenci, u których wystąpi całkowita lub częściowa odpowiedź na leczenie indukcyjne (tj.
pierwszych 6 cykli leczenia) produktem leczniczym Gazyvaro w skojarzeniu z bendamustyną lub
pacjenci, u których choroba jest stabilna powinni kontynuować przyjmowanie dawki 1000 mg
produktu Gazyvaro w monoterapii jako leczenia podtrzymującego raz na 2 miesiące przez 2 lata lub
do progresji choroby (zależnie od tego, które z tych zdarzeń wystąpi pierwsze).

Tabela 3: Chłoniak grudkowy: Dawkowanie produktu leczniczego Gazyvaro podczas leczenia

                indukcyjnego, po którym następuje faza leczenia podtrzymującego

Cykl                              Dzień cyklu                      Dawka produktu leczniczego Gazyvaro
Cykl 1                            Dzień 1.                            1000 mg
                                     Dzień 8.                            1000 mg
                                     Dzień 15.                          1000 mg
Cykle 2–6 lub 2-8            Dzień 1.                            1000 mg
Leczenie podtrzymujące   Co 2 miesiące przez 2 lata   1000 mg
                                     lub do progresji choroby
                                     (zależnie od tego, które
                                     z tych zdarzeń wystąpi
                                     pierwsze)
²Bendamustyna jest podawana dożylnie w dniu 1. i 2. wszystkich cykli (cykle 1-6) w dawce
 90 mg/m²/dobę; CHOP i CVP według standardowych schematów

Czas trwania leczenia
Leczenie indukcyjne trwające około sześciu miesięcy (sześć cykli leczenia produktem leczniczym
Gazyvaro, z których każdy trwa 28 dni, w przypadku leczenia skojarzonego z bendamustyną lub
osiem cykli leczenia produktem leczniczym Gazyvaro, z których każdy trwa 21 dni, w przypadku
leczenia skojarzonego z CHOP lub CVP), a następnie dawka podtrzymująca podawana co 2 miesiące
przez 2 lata lub do progresji choroby (zależnie od tego, które z tych zdarzeń wystąpi pierwsze).

Metoda podania
Lek Gazyvaro jest przeznaczony do podawania dożylnego. Lek należy podawać po uprzednim
rozcieńczeniu we wlewie dożylnym, przez przeznaczoną do tego celu linię infuzyjną. Nie należy
podawać leku w dożylnym wstrzyknięciu lub bolusie.

Instrukcje dotyczące rozcieńczania produktu Gazyvaro przed podaniem, patrz poniżej.
Instrukcje dotyczące prędkości podawania wlewu znajdują się w Tabeli 4 i 5.

Przewlekła białaczka limfocytowa

Tabela 4: Przewlekła białaczka limfocytowa: Standardowa prędkość wlewu w przypadku

               braku nadwrażliwości/reakcji związanych z wlewem (IRR) oraz zalecenia

               w przypadku, gdy IRR wystąpiły podczas poprzedniego wlewu

• Cykl: Cykl 1
  Dzień leczenia: Dzień 1 (100 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Podawać 25 mg/godzinę przez 4 godziny. Nie
  zwiększać prędkości wlewu.

• Cykl: Cykl 1
  Dzień leczenia: Dzień 2 (lub kontynuacja Dnia 1) (900 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedzającego wlewu nie wystąpiła
  IRR, podawać 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50 mg/godzinę
  co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR, należy rozpocząć podawanie leku
  z prędkością 25 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50 mg/godzinę
  co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

• Cykl: Cykl 1
  Dzień leczenia: Dzień 8 (1000 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedniego wlewu nie wystąpiła IRR
  przy ostatecznej prędkości wynoszącej 100 mg/godzinę lub więcej, lek można podawać z prędkością
  początkową wlewu 100 mg/godzinę i stopniowo ją zwiększać o 100 mg/godzinę co kolejne 30 min.
  do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR, należy rozpocząć podawanie leku
  z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50 mg/godzinę
  co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

• Cykl: Cykl 1
  Dzień leczenia: Dzień 15 (1000 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedniego wlewu nie wystąpiła IRR
  przy ostatecznej prędkości wynoszącej 100 mg/godzinę lub więcej, lek można podawać z prędkością
  początkową wlewu 100 mg/godzinę i stopniowo ją zwiększać o 100 mg/godzinę co kolejne 30 min.
  do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR, należy rozpocząć podawanie leku
  z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50 mg/godzinę
  co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

• Cykl: Cykle 2 – 6
  Dzień leczenia: Dzień 1 (1000 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedniego wlewu nie wystąpiła IRR
  przy ostatecznej prędkości wynoszącej 100 mg/godzinę lub więcej, lek można podawać z prędkością
  początkową wlewu 100 mg/godzinę i stopniowo ją zwiększać o 100 mg/godzinę co kolejne 30 min.
  do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR, należy rozpocząć podawanie leku
  z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50 mg/godzinę co
  kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

Chłoniak grudkowy (FL)

Tabela 5: Chłoniak grudkowy: Standardowa prędkość wlewu w przypadku braku nadwrażliwości/reakcji

                związanych z wlewem (IRR) oraz zalecenia w przypadku, gdy IRR wystąpiły podczas

                poprzedniego wlewu

• Cykl: Cykl 1
  Dzień leczenia: Dzień 1 (100 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Podawać z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu
  może być stopniowo zwiększana o 50 mg/godzinę co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400
  mg/godzinę

• Cykl: Cykl 1
  Dzień leczenia: Dzień 8 (1000 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedniego wlewu nie wystąpiła IRR lub
  jeśli podczas poprzedniego wlewu wystąpiła IRR stopnia 1 przy ostatecznej prędkości wynoszącej 100
  mg/godzinę lub większej, produkt można podawać z prędkością początkową wlewu 100 mg/godzinę
  i stopniowo ją zwiększać o 100 mg/godzinę co kolejne 30 min. do maksymalnej prędkości 400 mg/
  godzinę
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR stopnia 2 lub wyższego, należy rozpocząć
  podawanie leku z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50
  mg/godzinę co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

• Cykl: Cykl 1
  Dzień leczenia: Dzień 15 (1000 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedniego wlewu nie wystąpiła IRR lub
  jeśli podczas poprzedniego wlewu wystąpiła IRR stopnia 1 przy ostatecznej prędkości wynoszącej 100
  mg/godzinę lub większej, produkt można podawać z prędkością początkową wlewu 100 mg/godzinę
  i stopniowo ją zwiększać o 100 mg/godzinę co kolejne 30 min. do maksymalnej prędkości 400 mg/
  godzinę
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR stopnia 2 lub wyższego, należy rozpocząć
  podawanie leku z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50
  mg/godzinę co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

• Cykl: Cykle 2-6 lub 2-8
  Dzień leczenia: Dzień 1 (1000 mg)
  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedniego wlewu nie wystąpiła IRR lub
  jeśli podczas poprzedniego wlewu wystąpiła IRR stopnia 1 przy ostatecznej prędkości wynoszącej 100
  mg/godzinę lub większej, produkt można podawać z prędkością początkową wlewu 100 mg/godzinę
  i stopniowo ją zwiększać o 100 mg/godzinę co kolejne 30 min. do maksymalnej prędkości 400 mg/
  godzinę
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR stopnia 2 lub wyższego, należy rozpocząć
  podawanie leku z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50
  mg/godzinę co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

• Cykl: Leczenie podtrzymujące
  Dzień leczenia: Co 2 miesiące przez 2 lata lub do progresji choroby (zależnie od tego, które

  z tych zdarzeń wystąpi pierwsze)

  Prędkość wlewu: (Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana, o ile pacjent będzie to tolerował.
  Informacje o postępowaniu w przypadku wystąpienia IRR podczas wlewu, patrz „Postępowanie
  w przypadku reakcji związanych z wlewem”.) Jeżeli podczas poprzedniego wlewu nie wystąpiła IRR lub
  jeśli podczas poprzedniego wlewu wystąpiła IRR stopnia 1 przy ostatecznej prędkości wynoszącej 100
  mg/godzinę lub większej, produkt można podawać z prędkością początkową wlewu 100 mg/godzinę
  i stopniowo ją zwiększać o 100 mg/godzinę co kolejne 30 min. do maksymalnej prędkości 400 mg/
  godzinę
  Jeśli podczas poprzedniego wlewu u pacjenta wystąpiła IRR stopnia 2 lub wyższego, należy rozpocząć
  podawanie leku z prędkością 50 mg/godzinę. Prędkość wlewu może być stopniowo zwiększana o 50
  mg/godzinę co kolejne 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg/godzinę.

Postępowanie w przypadku wystąpienia reakcji związanych z wlewami może wymagać czasowego
przerwania podawania, zmniejszenia prędkości wlewu lub zakończenia leczenia lekiem Gazyvaro, w
sposób określony poniżej.

• Stopień 4 (zagrażające życiu): Należy bezwzględnie zakończyć wlew i leczenie lekiem
   Gazyvaro.
• Stopień 3 (ciężkie): Należy czasowo wstrzymać podawanie wlewu i przystąpić do leczenia
   objawów. Po ustąpieniu objawów wlew można wznowić z prędkością zmniejszoną o 50% w
   stosunku do poprzedniej (prędkości w momencie wystąpienia reakcji związane z wlewem), a
   jeżeli u pacjenta nie wystąpią żadne reakcje związane z wlewem, prędkość wlewu można
   stopniowo zwiększać w sposób właściwy dla danej dawki leczenia (patrz Tabele 4 i 5). U
   pacjentów z PBL otrzymujących leczenie z dnia 1 w dawce podzielonej na dwa dni (Cykl 1),
   prędkość wlewu można ponownie zwiększyć jedynie do 25 mg/godzinę po 1 godzinie.
   Należy bezwzględnie zakończyć wlew i całkowicie zakończyć leczenie lekiem Gazyvaro, jeżeli
   u pacjenta zaobserwowano powtórne wystąpienie reakcji związanej z wlewem stopnia 3.
• Stopień 1 - 2 (łagodne do umiarkowanych): Prędkość wlewu musi być zmniejszona a objawy
   leczone. Po ustąpieniu objawów wlew można wznowić, a jeżeli u pacjenta nie wystąpią żadne
   reakcje związane z wlewem, prędkość wlewu można stopniowo zwiększać w sposób właściwy
   dla danej dawki leczenia (patrz Tabele 4 i 5). U pacjentów z PBL otrzymujących leczenie z dnia
   dnia 1. (Cykl 1) w dawce podzielonej na 2 dni, prędkość wlewu w dniu 1. można ponownie
   zwiększyć jedynie do 25 mg/godzinę po 1 godzinie, jednak nie więcej.

Sposób rozcieńczania

Lek Gazyvaro powinien być przygotowywany przez fachowy personel medyczny z zastosowaniem
techniki aseptycznej.

Cykle 2 - 6 w PBL i wszystkie cykle w FL
Pobrać 40 ml koncentratu z fiolki i rozcieńczyć w worku infuzyjnym z chlorku poliwinylu (PCW) lub
w niezawierającym PCW (bez PCW) worku z poliolefin, w których znajduje się roztwór do
wstrzykiwań 9 mg/ml (0,9%) chlorku sodu.

Tylko PBL - Cykl 1
W celu odróżnienia worków infuzyjnych dla początkowej dawki 1000 mg, zaleca się stosowanie
worków w różnych rozmiarach: jeden dla dawki 100 mg na 1. dzień cyklu 1, drugi dla dawki 900 mg
na 1. dzień (kontynuacja) lub 2. dzień cyklu 1. W celu przygotowania 2 worków infuzyjnych, należy
pobrać 40 ml koncentratu z fiolki i rozcieńczyć 4 ml koncentratu w 100 ml worku infuzyjnym z PCW
lub z poliolefin bez PCW, zawierającym roztwór do wstrzykiwań 9 mg/ml (0,9 %) chlorku sodu,
a pozostałe 36 ml w 250 ml worku infuzyjnym z PCW lub z poliolefin bez PCW, zawierającym roztwór
do wstrzykiwań 9 mg/ml (0,9 %) chlorku sodu. Każdy worek infuzyjny należy wyraźnie oznaczyć.

Dawka leku Gazyvaro,   Wymagana ilość płynnego       Wielkość worka infuzyjnego

którą należy podać        koncentratu leku Gazyvaro      z PCW lub poliolefin bez PCW

100 mg                           4 ml                                         100 ml

900 mg                           36 ml                                       250 ml

1000 mg                         40 ml                                        250 ml

Nie obserwowano niezgodności pomiędzy lekiem Gazyvaro w stężeniu od 0,4 mg/ml do 20 mg/ml po
rozcieńczeniu leku Gazyvaro roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań 9 mg/ml (0,9%) a:
• workami z polichlorku winylu (PCW) lub polietylenu (PE), polipropylenu lub poliolefin
• zestawami do infuzji z PCW lub poliuretanu (PUR) lub PE
• opcjonalnymi filtrami w linii infuzyjnej z powierzchnią kontaktującą się z lekiem wykonaną
   z polieterosulfonu (PES), z trójnikiem z kurkami zamykającymi wykonanym z poliwęglanu
   (PC), z cewnikami wykonanymi z polieterouretanu (PEU).

Nie stosować innych rozcieńczalników, np. 5% roztworu glukozy.

Worek należy delikatnie odwrócić w celu wymieszania zawartości i uniknięcia nadmiernego pienienia.
Rozcieńczonego leku nie należy potrząsać ani zamrażać.

Przed podaniem leków parenteralnie należy sprawdzić wzrokowo, czy przygotowany do infuzji lek nie
zawiera cząstek stałych i czy nie zmienił zabarwienia.

Po rozcieńczeniu lek zachowuje stabilność fizyczną i chemiczną w roztworze chlorku sodu 9 mg/ml
(0,9%) w stężeniach od 0,4 mg/ml do 20 mg/ml przez 24 godziny w temperaturze od 2°C do 8°C
i następne 48 godzin (włączając czas wlewu) w temperaturze < 30°C.

Z mikrobiologicznego punktu widzenia gotowy roztwór do infuzji powinien być zastosowany
natychmiast. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania przygotowanego
roztworu przed użyciem odpowiada osoba podająca lek i nie może być on przechowywany dłużej niż
przez 24 godziny w temperaturze 2°C - 8°C, chyba że rozcieńczenie leku miało miejsce
w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.

Usuwanie
Wszelkie resztki niewykorzystanego leku lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z
lokalnymi przepisami.