Engerix B

1. Co to jest szczepionka Engerix B i w jakim celu się ją stosuje

Engerix B jest szczepionką stosowaną w celu zapobiegania wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
(WZW typu B).

Engerix B 20 mikrogramów (dawka dla dorosłych) jest wskazana do stosowania u młodzieży w wieku od
16 lat i dorosłych.

Engerix B 20 mikrogramów (dawka dla dorosłych) można również zastosować u młodzieży w wieku od
11 do 15 lat włącznie pod warunkiem, że ryzyko zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B podczas
trwania cyklu szczepienia jest niskie oraz gdy istnieje pewność, że 2-dawkowy cykl szczepienia będzie
ukończony. Jeżeli te warunki nie mogą być spełnione (np. w przypadku pacjentów hemodializowanych,
osób podróżujących w rejony występowania WZW typu B, osób pozostających w bliskim kontakcie
z zakażonymi), należy zastosować standardowe szczepienie Engerix B 10 mikrogramów (dawka dla
dzieci).

Szczepionka powoduje powstawanie w organizmie własnej odporności przez produkcję przeciwciał
przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B.

   Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B): Choroba ta wywoływana jest przez wirus
   zapalenia wątroby typu B, który powoduje obrzęk zapalny wątroby. Wirus ten znajduje się w płynach
   ustrojowych takich jak krew, nasienie, wydzielina pochwy, ślina (plwocina) osoby zakażonej.
   Choroba może przebiegać bezobjawowo przez okres 6 tygodni do 6 miesięcy od zakażenia.
   Niektórzy zakażeni nie mają żadnych objawów lub mogą mieć lekkie objawy grypopodobne.
   Zazwyczaj zakażeni odczuwają ogólne rozbicie i zmęczenie. Mogą mieć nudności, wymioty, ciemny
   kolor moczu, bladą twarz, zażółconą skórę i (lub) twardówki (białka oczu) oraz inne objawy, które
   prawdopodobnie będą wymagały leczenia szpitalnego.

   Większość dorosłych w pełni powraca do zdrowia, ale niektóre osoby, szczególnie dzieci, pomimo
   braku objawów choroby, pozostają zakażone. Osoby te są nosicielami wirusa zapalenia wątroby
   typu B. Nosiciele wirusa mogą zakażać inne osoby ze swojego otoczenia i są narażeni na poważne
   choroby wątroby takie jak marskość wątroby i rak wątroby.

Szczepienie jest najlepszym sposobem zapobiegania chorobie. Żaden ze składników szczepionki nie
jest zakaźny.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem szczepionki Engerix B

Kiedy nie stosować szczepionki Engerix B

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tej
  szczepionki (wymienionych w punkcie 6). Wśród objawów uczulenia należy wymienić
  swędzącą wysypkę skórną, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy lub języka;
• jeśli u pacjenta występuje wysoka gorączka (temperatura ciała powyżej 38,0°C). Łagodna
  infekcja, jak np. przeziębienie, nie powinna być przeciwwskazaniem do szczepienia, ale
  należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta:

• kiedykolwiek przedtem wystąpiły problemy zdrowotne po szczepieniach, szczególnie przeciw
  wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (w tym reakcje uczuleniowe);
• zdarzają się problemy z krwawieniami lub łatwo dochodzi do powstawania siniaków.

Po lub nawet przed podaniem każdej szczepionki w postaci zastrzyku może dojść do omdlenia (szczególnie
u nastolatków). W związku z tym należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeżeli u dziecka kiedyś
wystąpiło omdlenie podczas podawania zastrzyku.

Stosowanie szczepionki Engerix B u pacjentów z przewlekłą chorobą wątroby lub obniżoną

odpornością:
Pacjenci z przewlekłą chorobą wątroby, nosiciele wirusa zapalenia wątroby typu C mogą być szczepieni
przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
Engerix B może być także stosowany u osób z obniżoną odpornością, w tym zakażonych wirusem HIV
oraz u pacjentów z niewydolnością nerek, w tym hemodializowanych. Należy wziąć pod uwagę, że mogą
one nie wytworzyć wystarczającej ochrony po pełnym cyklu szczepienia i mogą wymagać podania
dodatkowych dawek szczepionki.

Zaobserwowano także, że szereg czynników może wpływać na obniżenie skuteczności szczepienia
przeciw WZW typu B. Należą do nich: starszy wiek, płeć męska, otyłość, palenie papierosów, droga
podania szczepionki oraz niektóre choroby przewlekłe. W takich przypadkach może również zaistnieć
konieczność podania dodatkowych dawek szczepionki.

We wszystkich tych przypadkach lekarz zadecyduje o ewentualnej konieczności przeprowadzenia
dodatkowych badań krwi oraz właściwym terminie i sposobie przeprowadzenia szczepienia.

Podobnie jak w przypadku innych szczepionek, możliwe jest, że nie wszyscy szczepieni uzyskają ochronną
odpowiedź immunologiczną.

Szczepionka Engerix B a inne leki

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach oraz szczepieniach.
Engerix B może być podany równocześnie ze szczepionkami przeciwko gruźlicy, wirusowemu zapaleniu
wątroby typu A, polio, odrze, śwince, różyczce, błonicy, tężcowi, jednakże miejsca szczepienia muszą być
różne.

Równoczesne podanie, w różne miejsca ciała, szczepionki Engerix B i standardowej dawki
immunoglobuliny przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B nie wpływa na poziom wytworzonych
przeciwciał.

Szczepionka Engerix B może być podana jednocześnie ze szczepionką przeciw wirusowi brodawczaka
ludzkiego (Human Papillomavirus – HPV). Jednoczesne podanie szczepionki Engerix B ze szczepionką
Cervarix (szczepionka przeciw HPV) nie wykazało klinicznie istotnego wpływu na wytwarzanie
przeciwciał przeciw antygenom wirusa HPV.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią należy poradzić się
lekarza.
Wpływ podania szczepionki na rozwój płodu nie był oceniany. Uważa się, że podobnie jak inne
inaktywowane szczepionki wirusowe, Engerix B nie stanowi istotnego ryzyka dla płodu.
Engerix B można podać ciężarnej kobiecie jedynie w przypadku, gdy istnieją wyraźne wskazania do
uodpornienia, a korzyści dla matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu.

W badaniach klinicznych nie badano wpływu szczepionki Engerix B podawanej matkom na dzieci
karmione piersią. Brak jest także informacji dotyczących wydzielania z mlekiem antygenu wirusa
zapalenia wątroby typu B zawartego w szczepionce. Nie zostało ustalone przeciwwskazanie do
szczepienia matek karmiących piersią.

Lekarz powinien omówić korzyści i ewentualne zagrożenia związane ze szczepieniem szczepionką
Engerix B podczas ciąży i karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Jest mało prawdopodobne, aby szczepionka Engerix B wywierała istotny wpływ na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn. Jednakże, jeśli pacjent czuje się źle, nie powinien
prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Inne informacje
Z powodu długiego okresu inkubacji wirusowego zapalenia wątroby typu B, może się zdarzyć, że podanie
szczepionki nastąpi w okresie wylęgania choroby. W takich przypadkach szczepionka może nie zapobiec
rozwojowi zakażenia.

Podanie szczepionki Engerix B nie zapobiega zakażeniom wątroby wywoływanym przez inne czynniki
chorobotwórcze.

Ta szczepionka zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy szczepionkę uznaje się za
„wolną od sodu“.

3. Jak stosować szczepionkę Engerix B

Szczepionkę Engerix B należy wstrzyknąć domięśniowo w górną część ramienia.

Nie należy podawać szczepionki Engerix B w mięsień pośladka lub śródskórnie ponieważ można nie
uzyskać wystarczającej ochrony.

Wyjątkowo u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia, ze względu na ryzyko krwawienia po podaniu
domięśniowym, dopuszcza się podskórne podanie szczepionki.

Szczepionki w żadnym przypadku nie wolno podawać dożylnie.

Zaleca się schematy szczepienia podstawowego podane poniżej:

Schemat 3-dawkowy (0, 1, 6 miesięcy) powoduje wolniejsze uzyskanie optymalnej odpowiedzi
immunologicznej, ale zapewnia uzyskanie wyższego poziomu przeciwciał przeciwko wirusowi wątroby
typu B.

• Pierwsza dawka:  w dowolnym terminie
• Druga dawka:     1 miesiąc później
• Trzecia dawka:    6 miesięcy od pierwszej dawki

Schemat przyspieszony, gdy podaje się dawki według schematu 0, 1, 2 miesiące, pozwala na szybkie
uzyskanie optymalnej odpowiedzi immunologicznej i zapewnia lepszą współpracę ze strony
szczepionego. Zaleca się podanie czwartej dawki po 12 miesiącach od podania pierwszej dawki.

• Pierwsza dawka:  w dowolnym terminie
• Druga dawka:     1 miesiąc później
• Trzecia dawka:    2 miesiące od pierwszej dawki
• Czwarta dawka:  12 miesięcy od pierwszej dawki

W wyjątkowych przypadkach u dorosłych od 18 lat, np. przed podróżą, gdy wymagane jest szybkie
przeprowadzenie szczepienia podstawowego w czasie jednego miesiąca przed wyjazdem i nie ma
możliwości zastosowania schematu 0, 1, 6 miesięcy, można podać domięśniowo trzy dawki szczepionki
w dniach 0, 7, 21. W przypadku zastosowania takiego schematu zaleca się podanie czwartej dawki po 12
miesiącach od podania dawki pierwszej.

• Pierwsza dawka: w dowolnym terminie
• Druga dawka:     7 dni później
• Trzecia dawka:    21 dni od pierwszej dawki
• Czwarta dawka:  12 miesięcy od pierwszej dawki

Engerix B 20 mikrogramów (dawka dla dorosłych) można także zastosować u dzieci w wieku od 11 do 15
lat włącznie według 2-dawkowego schematu szczepienia (0, 6 miesięcy) pod warunkiem, że podczas
trwania cyklu szczepienia ryzyko zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B jest niskie oraz gdy
istnieje pewność, że cykl szczepienia będzie ukończony.

• Pierwsza dawka: w dowolnym terminie
• Druga dawka:    6 miesięcy od pierwszej dawki

Jeżeli te warunki nie mogą być spełnione (np. pacjenci hemodializowani, osoby podróżujące w rejony
występowania WZW typu B, osoby pozostające w bliskim kontakcie z zakażonymi), należy zastosować
standardowe szczepienie Engerix B 10 mikrogramów (dawka dla dzieci).

Należy upewnić się, że przyjęto pełne szczepienie złożone z trzech (dwóch) lub czterech dawek
szczepionki. W przypadku nie otrzymania wszystkich dawek, osoba szczepiona może nie być w pełni
chroniona przed zachorowaniem.

Lekarz powinien poinformować o ewentualnej potrzebie zastosowania dodatkowych dawek oraz
o dawkach przypominających.

Jeżeli kolejna dawka szczepionki nie została przyjęta w wyznaczonym terminie, to należy koniecznie
porozmawiać z lekarzem, aby umówić kolejną wizytę.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, szczepionka Engerix B może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego
one wystąpią.

Odnotowywano następujące działania niepożądane po szczepieniu:

♦ Bardzo często (mogą wystąpić w 1 przypadku na 10 dawek szczepionki lub częściej):
  • ból i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, uczucie zmęczenia
  • drażliwość

♦ Często (rzadziej niż w 1 przypadku na 10 dawek szczepionki):
  • ból głowy
  • senność
  • nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha
  • zmniejszenie łaknienia
  • gorączka (37,5°C lub wyższa), złe samopoczucie, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, inne reakcje
     w miejscu wstrzyknięcia (takie jak stwardnienie)

♦ Niezbyt często (rzadziej niż w 1 przypadku na 100 dawek szczepionki):
  • zawroty głowy
  • ból mięśni
  • objawy grypopodobne

♦ Rzadko (rzadziej niż w 1 przypadku na 1000 dawek szczepionki):
  • uogólnione powiększenie węzłów chłonnych
  • parestezje (uczucie mrowienia)
  • pokrzywka, świąd, wysypka
  • ból stawów

♦ Bardzo rzadko (rzadziej niż w 1 przypadku na 10 000 dawek szczepionki):
  Działania niepożądane odnotowywane po wprowadzeniu szczepionki do obrotu:
  • małopłytkowość (krwawienia lub łatwiejsze niż zwykle powstawanie siniaków spowodowane
     spadkiem liczby płytek krwi)
  • zapalenie mózgu, encefalopatia, drgawki, porażenia, zapalenie nerwów, neuropatie, osłabienie
     czucia
  • rumień wielopostaciowy, obrzęk naczynioruchowy, liszaj płaski (choroby skóry i tkanki
     podskórnej)
  • zapalenie stawów, osłabienie mięśni
  • zapalenie opon mózgowych
  • zapalenie naczyń krwionośnych, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi
  • reakcje alergiczne w tym reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne oraz podobne do choroby
    posurowiczej. Mogą wystąpić jako miejscowa lub uogólniona wysypka (która może być
    swędząca lub pęcherzykowa), obrzęk powiek i twarzy, trudności w oddychaniu lub połykaniu,
    nagły spadek ciśnienia tętniczego krwi lub utrata przytomności. Wymienione reakcje mogą
    pojawić się jeszcze przed wyjściem z gabinetu lekarskiego. W każdym przypadku należy
    uzyskać natychmiastową pomoc lekarską.

Jeżeli opisane powyżej zdarzenia nie ustąpią lub wręcz nasilą się, należy powiadomić o tym lekarza.

W przypadku wystąpienia innych objawów niepożądanych, niewymienionych w tej ulotce, należy
poinformować o nich lekarza.

Nie należy niepokoić się tą listą możliwych działań niepożądanych. Możliwe, że nie wystąpią żadne
działania niepożądane po szczepieniu.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: 22 49 21 301
Faks: 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać szczepionkę Engerix B

Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C).
Nie zamrażać.

Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Szczepionkę przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Nie stosować tej szczepionki po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po
„EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Skrót „Lot” oznacza numer serii produktu.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera szczepionka Engerix B

- Substancją czynną szczepionki Engerix B jest:

  Antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg)¹ 20 mikrogramów

  adsorbowany na wodorotlenku glinu, uwodnionym ogółem: 0,50 miligrama Al^{3+
  1} uzyskiwany z hodowli komórek drożdży (Saccharomyces cerevisiae) z wykorzystaniem
  technologii rekombinacji DNA

− Pozostałe składniki to: sodu chlorek, disodu fosforan dwuwodny, sodu diwodorofosforan
   dwuwodny, woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda szczepionka Engerix B i co zawiera opakowanie

Engerix B (dawka 20 mikrogramów w 1 ml) jest zawiesiną do wstrzykiwań w fiolce lub
ampułko-strzykawce.

Dostępne opakowania:

  • 1-dawkowe ampułko-strzykawki po 1, 10 lub 25 szt.,
  • 1-dawkowe fiolki po 1, 10 lub 100 szt. ze strzykawką lub bez strzykawki.

Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

GlaxoSmithKline Biologicals S.A.
rue de l’Institut 89
1330 Rixensart, Belgia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela
podmiotu odpowiedzialnego:

GSK Services Sp. z o.o.

ul. Rzymowskiego 53
02-697 Warszawa
tel. (22) 576-90-00

Data ostatniej aktualizacji ulotki: kwiecień 2023

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

W trakcie przechowywania może powstać biały osad i przezroczysty bezbarwny płyn powyżej.

Bezpośrednio przed podaniem szczepionką należy energicznie wstrząsnąć w celu uzyskania lekko
mętnej zawiesiny oraz obejrzeć szczepionkę pod kątem ewentualnej obecności cząstek i (lub) zmian
w wyglądzie. W przypadku stwierdzenia którejkolwiek z tych nieprawidłowości, szczepionki nie
należy podawać.

Instrukcje dotyczące ampułko-strzykawki

Należy trzymać ampułko-strzykawkę za korpus, a nie za tłok.

Należy odkręcić nasadkę ampułko-strzykawki poprzez przekręcenie
jej w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

Należy przymocować igłę do ampułko-strzykawki poprzez
przyłączenie nasadki igły do adaptera Luer Lock (ang. Luer Lock
Adaptor, LLA) i obrócenie jej ćwierć obrotu w kierunku zgodnym
z ruchem wskazówek zegara, do chwili aż poczuje się
zablokowanie igły.

Nie wolno wyciągać tłoka z korpusu ampułko-strzykawki. Jeśli
tak się stanie, nie należy podawać szczepionki.

Usuwanie
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny
z lokalnymi przepisami.