Diafer

1. Co to jest lek Diafer i w jakim celu się go stosuje

Diafer zawiera połączenie żelaza i izomaltozydu 1000 (łańcucha cząsteczek cukru). Żelazo
występujące w leku Diafer jest identyczne z występującym naturalnie w organizmie.

Diafer stosuje się w przypadku małego stężenia żelaza (zwanego „niedoborem żelaza”) u pacjentów z
przewlekłą chorobą nerek poddawanych dializie, u których nie mogą być stosowane doustne preparaty
żelaza.

Diafer służy do uzupełnienia i utrzymania zapasów żelaza w organizmie poprzez wielokrotne
stosowanie.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Diafer

Kiedy nie przyjmować leku Diafer

• jeśli u pacjenta występuje niedokrwistość, której przyczyną nie jest mała zawartość żelaza
  (niedobór), np. niedokrwistość hemolityczna;
• jeśli w organizmie pacjenta występuje zbyt duża ilość żelaza (przeładowanie) lub
  utrudnione wykorzystanie żelaza;
• w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na produkt lub którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
• w przypadku wystąpienia poważnych reakcji alergicznych (nadwrażliwości) na inne
  podawane we wstrzyknięciach preparaty zawierające żelazo;
• w przypadku współistniejącej choroby wątroby.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Diafer należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką:
• jeśli u pacjenta w przeszłości występowała alergia na leki;
• jeśli u pacjenta występuje toczeń rumieniowaty układowy;
• jeśli pacjent ma reumatoidalne zapalenie stawów;
• jeśli u pacjenta występuje astma, wyprysk lub inna alergia atopowa;
• jeśli u pacjenta występuje zakażenie bakteryjne krwi.

Należy niezwłocznie powiadomić lekarza, by mógł w razie potrzeby zatrzymać podanie leku,
o występujących objawach obrzęku naczynioruchowego, takich jak:
• opuchnięta twarz, język lub gardło;
• trudności przy przełykaniu;
• pokrzywka i trudności w oddychaniu.

Jeden ml nierozcieńczonego leku Diafer zawiera do 4,6 mg (0,2 mmol) sodu. Należy wziąć to pod
uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

Dzieci i młodzież

Diafer nie został przebadany u dzieci i młodzieży. Z tego powodu dzieciom i młodzieży nie należy
podawać leku Diafer.

Diafer a inne leki

Diafer stosowany łącznie z doustnymi preparatami żelaza może zmniejszyć wchłanianie żelaza
podawanego doustnie. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków bez recepty i
leków ziołowych, ponieważ Diafer może wpływać na sposób działania niektórych leków. Również
niektóre z innych leków mogą wpływać na sposób działania leku Diafer.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Lek Diafer nie został przebadany pod względem stosowania u kobiet w ciąży. Istotne jest, aby
poinformować lekarza o potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub planowaniu posiadania dziecka.
W przypadku zajścia w ciążę podczas leczenia, należy zasięgnąć porady lekarza, który zadecyduje,
czy należy kontynuować stosowanie leku.

W przypadku karmienia piersią należy zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem leku Diafer.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Prawdopodobieństwo obniżenia zdolności do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn przez lek
Diafer jest małe.

3. Jak podaje się lek Diafer

Lekarz lub pielęgniarka podają lek Diafer w postaci wstrzyknięcia do żyły pacjenta lub do aparatu do
dializy. Diafer może być podawany wyłącznie w pomieszczeniach umożliwiających odpowiednią i
szybką pomoc medyczną w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości.

Po każdorazowym podaniu leku pacjent powinien pozostawać pod obserwacją lekarza lub pielęgniarki
przez co najmniej 30 minut.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Diafer

Lek Diafer zostanie podany przez odpowiednio wykwalifikowany personel. Nie jest prawdopodobne,
by pacjent otrzymał zbyt wysoką dawkę. Dawkowanie i krew będą nadzorowane, więc nie dojdzie u
pacjenta do nagromadzenia zbyt dużej ilości żelaza.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Diafer może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo częste (występują u więcej niż 1 na 10 osób):

• brak

Częste (występują u mniej niż 1 na 10 a więcej niż 1 na 100 osób):

• brak

Niezbyt częste (występują u 1 do 10 osób na 1000):

• niewyraźne widzenie
• zdrętwienie
• chrypka
• nudności, wymioty, zaparcia, ból żołądka i jego okolic
• skurcze
• reakcje w wyniku nadwrażliwości (zaczerwienienie, swędzenie, wysypka, zadyszka)
• uczucie gorąca (lub gorączka)
• ból i opuchlizna w pobliżu miejsca wstrzyknięcia

Rzadko występujące (występują u 1 do 10 osób na 10 000):

• zaburzenia rytmu serca
• ból w klatce piersiowej
• utrata przytomności
• drgawki (napad padaczki)
• zawroty głowy, niepokój ruchowy, zmęczenie
• biegunka, potliwość, drżenie
• obrzęk naczynioruchowy (poważna reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy i gardła)
• ból mięśni i stawów
• niskie ciśnienie krwi, zmieniony stan psychiczny

Bardzo rzadko występujące (występują u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• zmniejszona częstość akcji serca u płodu
• kołatanie serca
• oddziaływanie na krwinki czerwone (może być widoczne w niektórych badaniach krwi)
• ból głowy
• dziwne uczucie na powierzchni ciała
• przejściowa głuchota
• podwyższone ciśnienie krwi
• ostre i poważne reakcje alergiczne

Częstość nieznana:

• objawy grypopodobne mogą wystąpić w ciągu kilku godzin do kilku dni po wstrzyknięciu;
  typowymi objawami są: wysoka temperatura ciała oraz bóle mięśni i stawów.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, należy powiadomić o tym lekarza. Dotyczy to
również jakichkolwiek możliwych działań niepożądanych niewymienionych w niniejszej ulotce.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, WyrobówMedycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Diafer

Lek Diafer należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie zamrażać. Personel szpitala dopilnuje, by lek był prawidłowo przechowywany i usuwany we
właściwy sposób. Nie stosować leku po upływie terminu ważności, który jest podany na ampułce i
pudełku. EXP/ Termin ważności (EXP) jest skrótem oznaczającym termin ważności. Termin ważności
oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Diafer

Substancją czynną leku Diafer jest izomaltozyd 1000 żelaza(III). Jeden mililitr roztworu zawiera 50
mg żelaza w postaci izomaltozydu 1000 żelaza(III). Ampułka 2 ml zawiera 100 mg żelaza w postaci
izomaltozydu 1000 żelaza(III).

Pozostałe składniki to woda do wstrzykiwań, sodu chlorek, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) i
kwas solny (do ustalenia pH).

Jak wygląda lek Diafer i co zawiera opakowanie

Diafer ma postać ciemnobrązowego roztworu do wstrzykiwań w szklanej ampułce.

Dostępne są następujące wielkości opakowań:
Wielkości opakowań ampułek: 1 x 2 ml, 5 x 2 ml, 10 x 2 ml, 25 x 2 ml

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Pharmacosmos A/S
Roervangsvej 30
DK-4300 Holbaek
Dania

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego

Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Austria: Diafer
Belgia: Diafer
Czechy: Diafer
Dania: Diafer
Finlandia: Diafer
Irlandia: Diafer
Holandia: Diafer
Norwegia: Diafer
Polska: Diafer
Rumunia: Diafer
Szwecja: Diafer
Wielka Brytania: Diafer

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

--------------------------------------------------------------------------------------------

Inne źródła informacji
Następujące informacje są przeznaczone tylko dla personelu medycznego lub pracowników służby
zdrowia:

Dawkowanie
Diafer można podawać w dawce do 200 mg, przy maksymalnej dawce tygodniowej wynoszącej 1000
mg. W razie zapotrzebowania na dawki wyższe niż 200 mg, należy użyć innych produktów
leczniczych żelaza do podawania dożylnego.

Dawkę żelaza należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie reakcji klinicznej na
leczenie, w tym oceny saturacji hemoglobiny, ferrytyny i transferyny, leczenia czynnikiem
stymulującym erytropoezę (ESA) i dawki leczenia ESA. Poziomy docelowe mogą się różnić w
zależności od pacjenta i miejscowych wytycznych.

Terapia podtrzymująca za pomocą żelaza podawanego dożylnie może być stosowana w postaci
niewielkich dawek podawanych w regularnych odstępach czasu, by utrzymać stabilność wyników
badań stężenia żelaza w określonym zakresie, celem zapobieżenia niedoborowi żelaza lub spadkowi
parametrów żelaza w badaniach poniżej określonych poziomów.

Dzieci i młodzież:

Diafer nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat z powodu niedostatecznych
danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności.

Sposób podawania:
Pacjentów należy uważnie obserwować w celu wykrycia podmiotowych i przedmiotowych objawów
reakcji nadwrażliwości podczas każdego podania produktu leczniczego Diafer oraz po jego podaniu.

Diafer należy podawać wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem personelu medycznego
przeszkolonego w zakresie oceny i leczenia reakcji anafilaktycznych, w miejscu w pełni
wyposażonym w sprzęt do resuscytacji. Pacjenta należy obserwować w celu wykrycia działań
niepożądanych przez co najmniej 30 minut po każdym podaniu produktu leczniczego Diafer.

Dorośli i osoby w podeszłym wieku:

Diafer może być podawany jako szybkie wstrzyknięcie dożylne (bolus) lub jako wstrzyknięcie
bezpośrednio do ramienia żylnego dializatora. Może być podawany w postaci nierozcieńczonej lub
rozcieńczony przy użyciu do 20 ml jałowego roztworu chlorku sodu o stężeniu 0,9%.

Diafer nie powinien być podawany równocześnie z doustnymi preparatami żelaza, ponieważ
wchłanianie żelaza podawanego doustnie może ulec zmniejszeniu.

Okres ważności po rozcieńczeniu jałowym roztworem chlorku sodu o stężeniu 0,9%
Wykazano chemiczną i fizyczną trwałość użytkową wynoszącą 48 godzin w 30°C przy
rozcieńczeniach ilością do 20 ml jałowego roztworu chlorku sodu o stężeniu 0,9%.

Ze względów mikrobiologicznych produkt powinien zostać użyty natychmiast, chyba że sposób
otwierania, rekonstytucji i rozcieńczania wyklucza ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego. Jeśli
nie zostanie użyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania odpowiedzialny jest użytkownik.

Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Przed użyciem należy sprawdzić, czy ampułka nie jest uszkodzona lub czy nie znajduje się w niej
osad. Można używać tylko roztworów jednorodnych, wolnych od osadu.

Diafer jest przeznaczony tylko do jednorazowego użycia. Wszelkie resztki niewykorzystanego
produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.

Diafer można mieszać tylko z jałowym roztworem chlorku sodu o stężeniu 0,9%. Nie używać innych
dożylnych roztworów rozcieńczających. Nie dodawać innych środków leczniczych.

Rozcieńczony roztwór do wstrzykiwań należy obejrzeć przed użyciem. Używać tylko klarownych
roztworów nie zawierających osadu.