Cloranxen

1. Co to jest Cloranxen i w jakim celu się go stosuje

Lek Cloranxen zawiera jako substancję czynną dipotasu klorazepan. Klorazepan należy do grupy
leków zwanych benzodiazepinami. Wykazuje działanie przeciwlękowe, uspokajające i nasenne.

Wskazaniami do zastosowania leku Cloranxen są:

• krótkotrwałe leczenie stanów lęku i niepokoju, doraźnie wspomagająco w przebiegu nerwicy
• zespół abstynencji w uzależnieniu alkoholowym (majaczenie alkoholowe, stany predeliryjne).

Cloranxen jest wskazany tylko wtedy, gdy objawy są znacznie nasilone, zaburzają prawidłowe
funkcjonowanie lub są bardzo uciążliwe dla pacjenta.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Cloranxen

Kiedy nie stosować leku Cloranxen
• jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników
   tego leku (wymienionych w punkcie 6)
• jeśli u pacjenta występuje nużliwość (osłabienie) mięśni
• ciężka niewydolność oddechowa
• zespół bezdechu sennego
• ciężka niewydolność wątroby
• jaskra z wąskim kątem przesączania.

Lek jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Cloranxen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Lek może wywoływać uzależnienie psychiczne i fizyczne, jego stosowanie powinno odbywać się pod
dokładną kontrolą lekarską i w większości przypadków być ograniczone w czasie. Ryzyko
uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia, jest też większe u pacjentów
z uzależnieniem od alkoholu, leków lub innych substancji w wywiadzie oraz stosujących jednocześnie
inne leki: psychotropowe, przeciwlękowe lub nasenne. Należy zachować szczególną ostrożność
w przypadku stosowania leku u pacjentów, u których podejrzewa się skłonność do nadużywania leków
lub alkoholu.
Czas trwania leczenia powinien być ograniczony i nie być dłuższy niż 4 tygodnie. Lekarz poinformuje
pacjenta, w jaki sposób zakończyć terapię (stopniowe zmniejszanie dawki leku).
Nagłe odstawienie może wywołać zespół abstynencyjny objawiający się drżeniem mięśniowym,
pobudzeniem, bezsennością, omamami, dezorientacją, derealizacją (poczucie zmiany otaczającego
świata), depersonalizacją (poczucie zmiany obrazu własnej osoby), bólami głowy, bólami
mięśniowymi, niepokojem, drażliwością, napadami padaczkowymi, nadwrażliwością na światło,
dźwięk i kontakt fizyczny. Objawy te mogą wystąpić 4-8 dni po odstawieniu leku.
Przerwanie leczenia, zwłaszcza nagłe, może powodować bezsenność i niepokój „z odbicia”. Zaleca się
stopniowe odstawianie leku.
Podczas długotrwałego stosowania może wystąpić tolerancja na lek (zmniejszenie skuteczności leku).
Podczas stosowania leku może wystąpić niepamięć następcza, zwłaszcza w trakcie zażywania
benzodiazepin bezpośrednio przed pójściem spać i w przypadku krótkiego czasu trwania snu (wczesne
przebudzenie spowodowane czynnikami zewnętrznymi).
Benzodiazepiny nie powinny być stosowane jako jedyny sposób leczenia depresji lub niepokoju
związanego z depresją (u tych pacjentów może wystąpić ryzyko prób samobójczych).
Leku nie należy stosować w leczeniu zaburzeń psychicznych.
Sporadycznie obserwuje się reakcje paradoksalne: niepokój, drażliwość, agresywność, euforię,
pobudzenie, omamy, bezsenność, psychozy, niewłaściwe zachowanie. Reakcje te występują zwłaszcza
u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku.
Podczas stosowania klorazepanu nie zaleca się spożywania napojów alkoholowych.
U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z chorobami nerek może być konieczne dostosowanie
dawki leku.
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością wątroby i u pacjentów z niewydolnością
oddechową.
Jednoczesne stosowanie kilku benzodiazepin nie jest korzystne i może zwiększać ryzyko wystąpienia
uzależnienia.

Lek Cloranxen a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia zwiększa się podczas jednoczesnego stosowania innych
benzodiazepin stosowanych przeciwlękowo i nasennie.

Jednoczesne stosowanie leku Cloranxen i opioidów (silne leki przeciwbólowe, leki stosowane w
leczeniu substytucyjnym uzależnień i niektóre leki przeciwkaszlowe) zwiększa ryzyko senności,
trudności w oddychaniu (niewydolność oddechowa), śpiączki i może zagrażać życiu. Z tego powodu,
jednoczesne stosowanie tych leków można rozważać tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie są
możliwe.

Jeśli jednak lekarz przepisuje lek Cloranxen razem z opioidami, powinien ograniczyć dawkę i czas
trwania równoczesnego leczenia.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach opioidowych, które pacjent przyjmuje, i ściśle
przestrzegać dawkowania, które zalecił lekarz. Pomocne może być poinformowanie znajomych lub
krewnych o ww. objawach. W razie wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem.

Alkohol

Podczas leczenia należy unikać spożywania alkoholu i zażywania leków zawierających alkohol.
Alkohol nasila działanie uspokajające benzodiazepin. Może to powodować zmniejszenie koncentracji
i upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Lek działa synergicznie z lekami zwiotczającymi mięśnie (kurara i jej pochodne, leki zmniejszające
napięcie mięśni szkieletowych).

Nasila działanie innych leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (leki
psychotropowe, opioidowe leki przeciwbólowe, barbiturany, niektóre leki przeciwdepresyjne, leki
nasenne, leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym, inne leki uspokajające, neuroleptyki,
leki znieczulające, leki przeciwpadaczkowe, leki przeciwlękowe). Zwiększenie hamującego działania
na ośrodkowy układ nerwowy może powodować upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów
mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
W przypadku jednoczesnego stosowania opioidowych leków przeciwbólowych z klorazepanem
możliwe jest nasilenie euforii, co prowadzi do psychicznego uzależnienia.
Cyzapryd (lek pobudzający motorykę jelit) nasila przejściowo uspakajające działanie benzodiazepin
spowodowane zwiększonym ich wchłanianiem. Cymetydyna nasila senność po klorazepanie.
Trudno jest przewidzieć interakcje z fenytoiną. Może wystąpić zwiększenie jej stężenia w surowicy i
nasilenie objawów niepożądanych. Możliwe jest także zmniejszenie stężenia fenytoiny lub brak
interakcji. Klorazepan osłabia działanie lewodopy.
Metabolizm klorazepanu jest na ogół przyspieszony u palaczy tytoniu oraz osób przyjmujących leki
przeciwdrgawkowe. Leki zobojętniające (wodorotlenki i sole glinu i magnezu) mogą opóźniać
niekiedy znacznie wchłanianie klorazepanu, jednak na ogół bezwzględna biodostępność nie ulega
zmianie.

Cloranxen z jedzeniem i piciem

Lek można przyjmować niezależnie od pory przyjmowania posiłków.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Ciąża
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Lek nie powinien być stosowany w ciąży, zwłaszcza w pierwszym i trzecim trymestrze.
O potencjalnych zagrożeniach lekarz powinien poinformować kobiety w wieku rozrodczym. Jeżeli
kobieta planuje zajście w ciążę, leczenie powinno zostać zakończone odpowiednio wcześniej. Jeżeli
lek, z ważnych powodów, jest podawany pod koniec trzeciego trymestru ciąży lub w trakcie porodu,
u noworodka może wystąpić: hipotermia (obniżenie temperatury ciała), hipotonia (obniżenie napięcia
mięśniowego), depresja oddechowa. U noworodków matek przyjmujących klorazepan w ostatnim
okresie ciąży, może rozwinąć się uzależnienie fizyczne i istnieje ryzyko wystąpienia objawów zespołu
odstawiennego.

Karmienie piersią
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Lek i jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Klorazepan nie powinien być stosowany u
matek w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Lek może zaburzać sprawność psychofizyczną, zdolność prowadzenia pojazdów oraz wykonywanie
innych złożonych czynności wymagających koncentracji.

Lek Cloranxen zawiera laktozę.

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować Cloranxen

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Leczenie należy rozpoczynać od dawki początkowej, stopniowo zwiększając dawkę, w celu uniknięcia
wystąpienia działań niepożądanych. Nie należy przekraczać dawki maksymalnej 30 mg na dobę. Czas
leczenia powinien być możliwie najkrótszy i nie powinien przekraczać 4 tygodni włączając w to okres
zmniejszania dawki. Podczas leczenia należy regularnie monitorować pacjenta w celu ewentualnego
zmniejszenia dawkowania lub częstości podawania leku. Ze względu na możliwość wystąpienia
objawów odstawienia, lek należy odstawiać ostrożnie, stopniowo zmniejszając dawkę dobową.

Dorośli

Dawka terapeutyczna: od 5 mg do 30 mg na dobę.
Leczenie zaleca się rozpoczynać od dawki 5 mg na dobę.
Dawkę dobową można przyjmować jeden raz na dobę, wieczorem.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Cloranxen nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży (patrz także punkt 2).
Tylko w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych przez lekarza specjalistę stosowanie u dzieci
w wieku powyżej 12 lat: w dawce 0,5 mg/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów z chorobami nerek
Dawkę leku należy zmniejszyć o połowę a leczenie powinno trwać jak najkrócej.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Cloranxen

Przedawkowanie objawia się różnego stopnia zahamowaniem czynności ośrodkowego układu
nerwowego: od umiarkowanej senności, aż po śpiączkę.
W przypadku niewielkiego przedawkowania występują: senność, dezorientacja, letarg; w cięższym
przedawkowaniu: ataksja, hipotonia mięśniowa, niedociśnienie, depresja oddechowa, rzadko śpiączka
i bardzo rzadko zgon. Oprócz postępowania zgodnego z zasadami ogólnymi w zatruciach doustnych
(usunięcie treści żołądkowej zależnie od stanu pacjenta – wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka,
podanie węgla aktywowanego, podtrzymywanie czynności układu oddechowego i układu krążenia),
w razie ciężkiego zatrucia przebiegającego ze śpiączką lub niewydolnością oddechową, jako
antidotum można dożylnie podawać antagonistę receptorów benzodiazepinowych - flumazenil.
Stosowanie flumazenilu jako odtrutki przeciwwskazane jest w przypadku: stosowania
trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, jednoczesnego podawania leków obniżających próg
drgawkowy, zaburzeń w EKG pod postacią wydłużenia odcinka QRS lub QT (sugerującego
jednoczesne stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych).
Choć przedawkowanie benzodiazepin rzadko bywa stanem zagrożenia życia, nigdy nie wolno
zapominać o tym, że pacjent mógł wraz z lekiem spożyć alkohol lub zażyć inne substancje działające
hamująco na czynność ośrodkowego układu nerwowego.

Pominięcie zastosowania leku Cloranxen

W przypadku pominięcia dawki leku Cloranxen należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zaburzenia układu nerwowego:
Senność, bóle i zawroty głowy, uczucie znużenia, drażliwość, niezborność ruchowa, podwójne
widzenie, niewyraźna mowa, może ujawnić się depresja, zaburzenia świadomości.

Zaburzenia ogólne:
Niekiedy występuje zwiększenie masy ciała, zmiany libido. Ponadto występować może obniżenie
ciśnienia tętniczego.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
Zaburzenia miesiączkowania i zahamowanie owulacji.

Zaburzenia żołądka i jelit:
Suchość błon śluzowych jamy ustnej, uczucie pełności w nadbrzuszu, zaparcie.

Zaburzenia psychiczne:
Niepokój, drażliwość, agresywność, euforie, pobudzenie, omamy, bezsenność, koszmary nocne,
psychozy, niewłaściwe zachowanie. Reakcje te występują zwłaszcza u dzieci i osób w podeszłym
wieku. Może wystąpić niepamięć następcza.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
W rzadkich przypadkach mogą wystąpić wysypki skórne.

Stosowanie nawet terapeutycznych dawek leku może prowadzić do uzależnienia fizycznego;
przerwanie leczenia może powodować objawy odstawienia lub bezsenność i niepokój „z odbicia”.
Może występować uzależnienie psychiczne.
Donoszono o nadużywaniu benzodiazepin.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Cloranxen

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty w celu
ochrony przed światłem i wilgocią.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Cloranxen

• Substancją czynną leku jest dipotasu klorazepan.
• Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, potasu chlorek,
   potasu węglan bezwodny, magnezu stearynian, talk, żółcień chinolinowa lakowa (E104).

Jak wygląda lek Cloranxen i co zawiera opakowanie

Tabletki.
Butelka z HDPE z membraną aluminiową zamknięta zakrętką z PP i pojemnikiem z HDPE
zawierającym środek pochłaniający wilgoć, w tekturowym pudełku. Membranę należy usunąć po
pierwszym otwarciu butelki. Butelka zawiera 30 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
Tel: (22) 345 93 00

Wytwórca

Teva Operations Poland Sp. z o.o.
ul. Mogilska 80
31-546 Kraków

Data zatwierdzenia ulotki: