Cilan

1. Co to jest Cilan i w jakim celu się go stosuje

Cilan zawiera cylazapryl, który hamuje działanie enzymu przekształcającego angiotensynę I
w angiotensynę II (inhibitor konwertazy angiotensyny – inhibitor ACE). Angiotensyna II zwęża
naczynia krwionośne powodując zwiększenie wartości ciśnienia tętniczego krwi.

Cilan jest wskazany w leczeniu:
- nadciśnienia tętniczego;
- przewlekłej niewydolności serca.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Cilan

Kiedy nie stosować leku Cilan:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników
  tego leku (wymienione w punkcie 6), lub inne inhibitory konwertazy angiotensyny;
- jeśli pacjent ma obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie, związany z wcześniejszym leczeniem
  inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE);
- jeśli pacjent ma wrodzony lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy;
- jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią;
- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem
  obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren,
- jeśli pacjent przyjął lub obecnie stosuje sakubitryl z walsartanem, lek
  stosowany w leczeniu pewnego rodzaju długotrwałej (przewlekłej)
  niewydolności serca u dorosłych, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku
  naczynioruchowego (szybkiego obrzęku tkanek znajdujących się pod skórą w
  miejscach takich, jak gardło),
- jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ryzyko obrzęku
  naczynioruchowego może się zwiększyć:
  • racekadotryl, lek stosowany w leczeniu biegunki;
  • leki stosowane w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu
    oraz w leczeniu raka (np. temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus);
  • wildagliptyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania Cilanu należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Należy
zachować szczególną ostrożność stosując Cilan:
- ponieważ inhibitory konwertazy angiotensyny, w tym Cilan mogą powodować nadmierne obniżenie
  ciśnienia tętniczego krwi. Objawowe niedociśnienie występuje rzadko u pacjentów z niepowikłanym
  nadciśnieniem tętniczym. Prawdopodobieństwo wystąpienia niedociśnienia tętniczego jest większe
  u pacjentów z zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej, związanymi ze stosowaniem leków
  moczopędnych, dietą z ograniczeniem soli, dializami, biegunką lub wymiotami oraz u pacjentów
  z ciężkim nadciśnieniem tętniczym renino-zależnym (zależnym od reniny – enzymu wytwarzanego
  przez nerki).
Obserwowano objawowe niedociśnienie u pacjentów z objawową niewydolnością serca,
z niewydolnością nerek lub bez. Ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego jest większe
u pacjentów z bardziej nasiloną niewydolnością serca, leczonych dużymi dawkami diuretyków
pętlowych, pacjentów z hiponatremią (zmniejszone stężenie sodu we krwi) lub zaburzeniami
czynności nerek. Pacjenci z grup ryzyka będą uważnie obserwowani na początku leczenia i podczas
zwiększania dawki. Możliwe, że lekarz odstawi na pewien czas lek moczopędny. Powyższe uwagi
dotyczą również pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub zaburzeniami krążenia mózgowego,
u których nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może spowodować wystąpienie zawału
mięśnia sercowego lub incydent naczyniowo-mózgowy.
U niektórych pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, z prawidłowym lub obniżonym
ciśnieniem tętniczym krwi, istnieje ryzyko dodatkowego obniżenia ciśnienia tętniczego po przyjęciu
leku Cilan. Działanie to jest spodziewane i zwykle nie wyklucza kontynuowania leczenia.
- w przypadku zwężenia zastawki mitralnej lub aortalnej, lub kardiomiopatii przerostowej,
  powodujących zwężenie drogi odpływu z lewej komory;
- w przypadku zaburzeń czynności nerek (patrz również podpunkt „Pacjenci z zaburzeniami czynności
  nerek”).
U pacjentów z objawową niewydolnością serca, niedociśnienie tętnicze występujące po podaniu dawki
początkowej leku Cilan może prowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek. W takich
przypadkach obserwowano ostrą niewydolność nerek, zazwyczaj odwracalną.
U niektórych pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej
czynnej nerki, leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny, obserwowano zwiększenie stężenia
mocznika i kreatyniny w surowicy krwi, zazwyczaj odwracalne po zakończeniu leczenia. Dotyczy to
szczególnie pacjentów z niewydolnością nerek.
W przypadku, gdy współistnieje nadciśnienie naczyniowo-nerkowe, istnieje zwiększone ryzyko
ciężkiego niedociśnienia tętniczego oraz niewydolności nerek.
U niektórych pacjentów, u których przed leczeniem nie stwierdzono żadnej choroby naczyniowej
nerek, obserwowano zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu, szczególnie, gdy Cilan był
stosowany w skojarzeniu z lekiem moczopędnym. Częściej dotyczy to pacjentów, u których wcześniej
występowały zaburzenia czynności nerek.
- po przeszczepieniu nerki, ze względu na brak informacji dotyczących stosowania u osób po
  niedawnej transplantacji nerki;
- u pacjentów, u których wykonuje się dializę z użyciem błon filtracyjnych o dużej przepuszczalności
  i przyjmujących Cilan, ponieważ mogą wystąpić reakcje rzekomoanafilaktyczne;
- ponieważ w dowolnym momencie leczenia może wystąpić obrzęk naczynioruchowy twarzy,
  kończyn, warg, błon śluzowych języka, głośni i (lub) krtani, który może spowodować niedrożność
  dróg oddechowych, prowadzącą w skrajnych przypadkach do zgonu.

Jeżeli pojawią się powyższe objawy należy bezzwłocznie odstawić Cilan i zgłosić się do lekarza.

Częstość występowania obrzęku naczynioruchowego podczas stosowania inhibitorów ACE jest
większa u pacjentów rasy czarnej w porównaniu do pacjentów innych ras.
W przypadku osób, u których w przeszłości występował obrzęk naczynioruchowy nie związany ze
stosowaniem inhibitorów ACE, może istnieć większe ryzyko jego wystąpienia w czasie leczenia
lekiem Cilan.
- u pacjentów poddanych aferezie lipoprotein o małej gęstości (LDL) z użyciem siarczanu dekstranu,
  ponieważ obserwowano reakcje rzekomoanafilaktyczne stanowiące zagrożenie dla życia;
- podczas odczulania (np. jadem owadów błonkoskrzydłych – pszczół, os), ponieważ mogą wystąpić
  reakcje rzekomoanafilaktyczne;
- ponieważ podczas stosowania inhibitorów ACE rzadko dochodziło do wystąpienia zespołu
  rozpoczynającego się od żółtaczki cholestatycznej, prowadzącej do rozwoju piorunującej martwicy
  wątroby i (czasami) zgonu;
- ponieważ może wystąpić suchy, uporczywy kaszel, ustępujący bez leczenia po odstawieniu leku;
- ponieważ podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny, w tym cylazaprylem,
  obserwowano u niektórych pacjentów zwiększenie stężenia potasu w surowicy, zwłaszcza
  w przypadku współistniejącej niewydolności nerek, niewyrównanej cukrzycy, jednoczesnego
  stosowania suplementów potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas lub substytutów soli
  zawierających potas, lub jednoczesnego stosowania leków powodujących zwiększenie stężenia
  potasu w surowicy (np. heparyna);
- ponieważ u pacjentów leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny może wystąpić
  neutropenia/agranulocytoza (niedobór komórek obronnych krwi - granulocytów obojętnochłonnych
  lub brak granulocytów), trombocytopenia (za mała ilość płytek krwi) oraz niedokrwistość
  (zmniejszenie ilości krwinek czerwonych i stężenia hemoglobiny).
U pacjentów z prawidłową czynnością nerek i bez dodatkowych czynników ryzyka neutropenię
obserwuje się rzadko.
Wskazana jest szczególna ostrożność podczas stosowania leku Cilan przez pacjentów z chorobami
tkanki łącznej (kolagenozy naczyń), przyjmujących leki immunopresyjne, allopurynol lub
prokainamid, a także, gdy czynniki te współistnieją, w szczególności, jeśli uprzednio występowały
zaburzenia czynności nerek.
W niektórych przypadkach u tych pacjentów rozwijały się ciężkie infekcje oporne na intensywne
leczenie antybiotykami.
- u pacjentów rasy czarnej, ponieważ inhibitory ACE znacznie częściej powodują obrzęk
  naczynioruchowy, a także mogą wykazywać mniejszą skuteczność w obniżaniu ciśnienia tętniczego
  krwi;
- u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczuleniu środkami powodującymi
  niedociśnienie tętnicze, ponieważ Cilan może nasilić niedociśnienie tętnicze.
Podawanie leku należy przerwać na jeden dzień przed planowanym zabiegiem chirurgicznym.
- u pacjentów z cukrzycą, leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną;
- u pacjentów przyjmujących lit;
- u pacjentów przyjmujących leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu lub substytuty
  soli zawierające potas;
- jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu
  wysokiego ciśnienia krwi:
  - antagonistę receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB)
    (znane również jako sartany - na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza
    jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą.
  - aliskiren.

Należy porozmawiać z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących
w przeszłości.

W szczególności należy porozmawiać z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą, jeśli pacjent
przyjmuje, ostatnio przyjmował lub może przyjmować którykolwiek z następujących leków:
• suplementy potasu (w tym substytuty soli), leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki
  zwiększające stężenie potasu we krwi (np. trimetoprym i ko-trimoksazol, stosowane w
  zakażeniach wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w
  zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz heparyna, lek stosowany w celu
  rozrzedzenia krwi, aby zapobiec zakrzepom).

Lekarz prowadzący może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów
(np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.
Patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Cilan".

Dzieci
Nie zaleca się stosowania ze względu na brak odpowiednio przeprowadzonych i kontrolowanych
badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Lekarz określi dawkę na podstawie klirensu kreatyniny.

Pacjenci w podeszłym wieku
Patrz punkt 3.

Lek Cilan a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki
ostrożności:
Jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II (ARB) lub aliskiren (patrz także
informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Cilan" oraz „Ostrzeżenia i środki
ostrożności”).

Leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu lub substytuty soli zawierające potas
Wprawdzie u pacjentów leczonych cylazaprylem zwykle stężenie potasu w surowicy pozostaje
prawidłowe, jednak u niektórych osób może wystąpić hiperkaliemia (zwiększone stężenie potasu
w surowicy krwi).
Leki moczopędne oszczędzające potas, takie jak: spironolakton, triamteren czy amiloryd,
a także suplementy potasu i substytuty soli zawierające potas mogą prowadzić do znacznego
zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi.
Leki moczopędne
W przypadku pacjentów leczonych lekami moczopędnymi, zwłaszcza z zaburzeniami gospodarki
wodno-elektrolitowej, może wystąpić nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego na początku terapii
inhibitorem ACE.
Lit
W czasie jednoczesnego przyjmowania inhibitorów ACE i litu obserwowano odwracalne zwiększenie
stężenia litu w surowicy oraz objawy jego toksyczności. Jednoczesne stosowanie leków
moczopędnych z grupy tiazydów może nasilać już zwiększone ryzyko działania toksycznego litu
podczas stosowania inhibitorów ACE.
Leki przeciwcukrzycowe
Równoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny oraz leków przeciwcukrzycowych
(insuliny, doustnych leków przeciwcukrzycowych) może powodować nasilone działanie zmniejszające
stężenie glukozy we krwi, z ryzykiem wystąpienia hipoglikemii (za małe stężenie glukozy we krwi).
Dotyczy to zwłaszcza pierwszych tygodni leczenia skojarzonego oraz pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym kwas acetylosalicylowy ≥ 3 g na dobę
Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorów
konwertazy angiotensyny oraz, działając addycyjnie, powodują zwiększenie stężenia potasu
w surowicy, co w konsekwencji może prowadzić do pogorszenia czynności nerek.
Działanie to jest zazwyczaj odwracalne. Rzadko może wystąpić ostra niewydolności nerek, zwłaszcza
u pacjentów z ryzykiem rozwoju niewydolności nerek (np. w podeszłym wieku lub odwodnionych).
Leki przeciwnadciśnieniowe oraz leki rozszerzające naczynia krwionośne
Stosowanie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi może spowodować nasilenie działania
przeciwnadciśnieniowego cylazaprylu. Jednoczesne stosowanie nitrogliceryny, innych azotanów lub
leków rozszerzających naczynia może powodować dalsze obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
Leki sympatykomimetyczne
Leki działające sympatykomimetycznie mogą osłabiać działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów
konwertazy angiotensyny.
Leki przeciwpsychotyczne/trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne/środki znieczulające ogólnie
Stosowanie powyższych leków równocześnie z cylazaprylem zwiększa ryzyko dalszego obniżenia
ciśnienia tętniczego krwi.

Kwas acetylosalicylowy, leki trombolityczne, beta-adrenolityki, azotany
Cylazapryl może być stosowany jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym (stosowanym jako lek
przeciwpłytkowy), lekami trombolitycznymi, beta-adrenolitykami i (lub) azotanami.

Ciąża i karmienie piersią

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy
planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Nie należy stosować leku Cilan w ciąży.
W przypadku ciąży lub planowania ciąży należy jak najszybciej zmienić sposób leczenia.
Nie należy stosować leku Cilan w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

W niektórych przypadkach zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być
zaburzona ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy lub znużenia.

Cilan zawiera laktozę i sód

Cilan zawiera laktozę. Jedna tabletka powlekana zawiera:
Cilan 0,5 mg: 0,11732 g laktozy (0,05866 g glukozy i 0,05866 g galaktozy),
Cilan 1 mg: 0,063876 g laktozy (0,031938 g glukozy i 0,031938 g galaktozy),
Cilan 2,5 mg: 0,12721 g laktozy (0,063605 g glukozy i 0,063605 g galaktozy),
Cilan 5 mg: 0,12468 g laktozy (0,06234 g glukozy i 0,06234 g galaktozy).
Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Cilan zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce powlekanej, to znaczy lek uznaje
się „za wolny od sodu”.

3. Jak stosować Cilan

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Cilan należy stosować doustnie, raz na dobę. Lek można zażywać niezależnie od posiłku, ponieważ
pokarm nie wpływa znacząco na jego wchłanianie. Lek należy przyjmować zawsze o tej samej porze
dnia.

Nadciśnienie tętnicze
Zalecana dawka początkowa wynosi 1 mg raz na dobę. Dawkę ustala lekarz, w zależności od wartości
ciśnienia tętniczego. Dla większości pacjentów dawka podtrzymująca wynosi od 2,5 mg do 5 mg na
dobę. Jeśli po zastosowaniu dawki 5 mg ciśnienie nie normalizuje się, lekarz może jednocześnie
zalecić środek moczopędny w małej dawce (z innej grupy niż leki moczopędne oszczędzające potas),
aby zwiększyć działanie przeciwnadciśnieniowe.

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym leczeni środkami moczopędnymi
Na dwa do trzech dni przed rozpoczęciem leczenia lekiem Cilan lekarz odstawi lek moczopędny, aby
zmniejszyć ryzyko niedociśnienia. Zalecana dawka początkowa cylazaprylu dla tych pacjentów
wynosi 0,5 mg raz na dobę. W przypadku konieczności stosowanie leku moczopędnego można
wznowić później.

Przewlekła niewydolność serca
U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca Cilan może być stosowany jednocześnie
z glikozydami naparstnicy i (lub) środkami moczopędnymi. Lekarz rozpocznie leczenie od dawki
początkowej 0,5 mg raz na dobę, pod ścisłym nadzorem lekarza. W zależności od stanu klinicznego
i tolerancji leku przez pacjenta, dawka zostanie zwiększona do najmniejszej dawki podtrzymującej,
wynoszącej 1 mg na dobę. Decyzję o dalszym zwiększaniu dawki do 2,5 mg na dobę podejmie lekarz
w zależności od reakcji pacjenta.
Dawka maksymalna wynosi 5 mg raz na dobę.

Osoby w podeszłym wieku
Nadciśnienie
Leczenie należy rozpoczynać od dawki 0,5 mg – 1 mg raz na dobę. Dawkę podtrzymującą ustala
lekarz w zależności od tolerancji leku i stanu klinicznego pacjenta.

Przewlekła niewydolność serca
Leczenie należy rozpoczynać od dawki 0,5 mg. Dawkę podtrzymującą, wynoszącą 1 mg do 2,5 mg,
lekarz dostosuje do stanu klinicznego pacjenta.
U pacjentów w podeszłym wieku z przewlekłą niewydolnością serca przyjmujących duże dawki
środków moczopędnych należy bezwzględnie przestrzegać rozpoczynanie leczenia od dawki 0,5 mg
na dobę.

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek – patrz punkt 2.
Stosowanie u dzieci – patrz punkt 2.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Cilan

Istnieje niewiele danych dotyczących przedawkowania leku u ludzi.
Najbardziej prawdopodobne objawy przedawkowania to: ciężkie niedociśnienie tętnicze, wstrząs
(uczucie osłabienia, niepokój, bladość skóry, zimne poty, przyspieszony i płytki oddech,
przyspieszone i słabo wyczuwalne tętno, utrata przytomności), osłupienie, bradykardia (zbyt wolna
czynność serca), zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek.
W razie przedawkowania leku należy natychmiast zgłosić się do szpitala.

Pominięcie zastosowania leku Cilan

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas leczenia cylazaprylem obserwowano następujące działania niepożądane, z przedstawioną
poniżej częstością:
- bardzo często: (występują u więcej niż 1 osoby na 10);
- często: (występują u 1 do 10 osób na 100);
- niezbyt często: (występują u 1 do 10 osób na 1 000);
- rzadko: (występują u 1 do 10 osób na 10 000);
- bardzo rzadko: (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000);
- nieznana: (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Działania niepożądane, które występują często (u 1 do 10 osób na 100):

- bóle głowy, zawroty głowy, parestezje (uczucie kłucia i mrowienia);
- zaburzenia widzenia;
- szumy uszne;
- niedociśnienie tętnicze, w tym objawowe niedociśnienie tętnicze;
- kaszel, duszność;
- nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność, biegunka, zaparcia;
- skurcze mięśni;
- wysypka, świąd;
- astenia – jest to przewlekły stan organizmu, w którym dochodzi do ogólnego spadku
  aktywności, a subiektywne objawy wiążą się najczęściej z odczuwaniem przewlekłego
  zmęczenia, apatii, braku motywacji do działania.

Działania niepożądane, które występują niezbyt często (u 1 do 10 osób na 1 000):

- zaburzenia nastroju lub zaburzenia snu;
- skurcz oskrzeli;
- suchość błony śluzowej jamy ustnej;
- obrzęk twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych, języka, głośni i (lub) krtani, pokrzywka (patrz
  punkt 2);
- niewydolność nerek;
- impotencja;
- nadmierne pocenie.

Działania niepożądane, które występują rzadko (u 1 do 10 osób na 10 000):

- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz zwiększenie stężenia bilirubiny
  w surowicy.

Działania niepożądane, które występują bardzo rzadko (u mniej niż 1 osoby na 10 000):

- uczucie splątania;
- zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego i udar, prawdopodobnie
  wtórnie do nasilenia niedociśnienia tętniczego u pacjentów z grup dużego ryzyka (patrz punkt
  2);
- eozynofilowe zapalenie płuc (zapalenie płuc związane z nagromadzeniem jednego z rodzajów
  krwinek białych - granulocytów kwasochłonnych w płucach), nieżyt błony śluzowej nosa;
- zapalenie trzustki;
- zapalenie wątroby (patrz punkt 2);
- rumień wielopostaciowy;
- ostra niewydolność nerek;
- zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zmniejszenie hematokrytu (stosunek objętości krwinek
  czerwonych do objętości pełnej krwi), trombocytopenia, leukopenia (zmniejszenie ilości
  krwinek białych)/neutropenia oraz przypadki agranulocytozy lub pancytopenii;
- niedokrwistość hemolityczna (niedobór czerwonych krwinek spowodowany ich
  przyspieszonym rozpadem) u pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-
  fosforanowej (enzym).

Może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu i (lub) hiperkaliemia, która
ustępuje po odstawieniu leku, szczególnie w przypadku niewydolności nerek, ciężkiej niewydolności
serca oraz nadciśnienia naczyniowo-nerkowego.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Cilan

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po:
„EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Cilan
- Substancją czynną leku jest cylazapryl. Jedna tabletka powlekana leku Cilan zawiera 0,5 mg,
  1 mg, 2,5 mg lub 5 mg cylazaprylu w postaci cylazaprylu jednowodnego odpowiednio:
  0,522 mg, 1,044 mg, 2,61 mg lub 5,22 mg.
- Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, hypromeloza, talk,
  sodu stearylofumaran.
  Otoczka:
  Cilan, 0,5 mg i 5 mg: hypromeloza, laktoza jednowodna, makrogol 6000, tytanu
  dwutlenek (E 171)
  Cilan, 1 mg: hypromeloza, laktoza jednowodna, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E 171),
  żelaza tlenek żółty (E 172)
  Cilan, 2,5 mg: hypromeloza, laktoza jednowodna, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E 171),
  żelaza tlenek czerwony (E 172)

Jak wygląda Cilan i co zawiera opakowanie

Cilan 0,5 mg – opakowanie zawiera 30 tabletek
Cilan 1 mg – opakowanie zawiera 30 tabletek
Cilan 2,5 mg i 5 mg – opakowanie zawiera 28 lub 30 tabletek

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Polfarmex S.A.
ul. Józefów 9
99-300 Kutno
Tel.: (24) 357 44 44
Faks:(24) 357 45 45

Data ostatniej aktualizacji ulotki: grudzień 2022 r.