Bupivacaine Spinal Grindeks

1. Co to jest lek Bupivacaine Spinal Grindeks i w jakim celu się go stosuje

Lek Bupivacaine Spinal Grindeks jest izobarycznym roztworem do wstrzykiwań, przeznaczonym do
jednorazowego użytku, chlorowodorku bupiwakainy - substancji miejscowo znieczulającej.
Lek Bupivacaine Spinal Grindeks stosowany jest do wykonywania znieczulenia dooponowego
(podpajęczynówkowego) w odpowiednie partie kręgosłupa w celu znieczulenia określonych części
ciała:
- podczas zabiegów w obrębie kończyn dolnych, w tym biodra – trwających 2-3 godziny,
- w zabiegach urologicznych,
- podczas zabiegów w obrębie jamy brzusznej, w tym cesarskiego cięcia – trwających 45-60
  minut.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Bupivacaine Spinal Grindeks

Kiedy nie stosować leku Bupivacaine Spinal Grindeks

- jeśli pacjent ma uczulenie na bupiwakainy chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku (wymienione w punkcie 6). Jeśli u pacjenta występują reakcje uczuleniowe
  na bardzo podobne środki znieczulające, należy poinformować o tym lekarza;
- jeśli pacjent cierpi na zaburzenia krzepnięcia krwi lub jest w trakcie stosowania leków
  przeciwzakrzepowych;
- jeśli pacjent cierpi na choroby, które w ocenie lekarza są przeciwwskazaniem do zastosowania
  leku Bupivacaine Spinal Grindeks, na przykład:
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, guzy, zapalenie części rdzenia kręgowego
    zwanej istotą szarą, krwawienie wewnątrzczaszkowe;
  • choroby kręgosłupa (np. zapalenie, guz) lub świeży uraz kręgosłupa (np. złamanie);
  • posocznica (ogolnoustrojowe zakażenie)
  • podostre zwyrodnienie kręgosłupa spowodowane anemią złośliwą;
  • zakażenie skóry w miejscu bądź w pobliżu miejsca wkłucia;
  • wstrząs kardiogenny (niedostateczne do utrzymania życia ukrwienie narządów
    wskutek gwałtownego spadku ciśnienia krwi spowodowanego niewydolnością serca)
    lub hipowolemiczny (związany ze zmniejszeniem objętości krążącej krwi).

Ostrzeżenia i środki ostożności

Przed rozpoczęciem stosowania Bupivacaine Spinal Grindeks należy omówić to z lekarzem lub
pielęgniarką.

Przed zastosowaniem leku Bupivacaine Spinal Grindeks należy poinformować lekarza o:
- wszystkich chorobach pacjenta, zwłaszcza o chorobach serca, wątroby lub nerek;
- wszystkich lekach przyjmowanych regularnie przez pacjenta.

Należy zachować szczególną ostrożność:
- u pacjentów w ogólnym złym stanie zdrowia;
- u pacjentów starszych;
- u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek;
- u pacjentek w zaawansowanej ciąży;
- u pacjentów z hipowolemią (zbyt mała objętość krwi krążącej) - może dojść do nagłego
  i znacznego obniżenia ciśnienia krwi. U dzieci poniżej 8 roku życia zdarza się to rzadko.

Ponieważ Bupivacaine Spinal Grindeks jest roztworem izobarycznym zakres segmentów
znieczulonych może być trudny do przewidzenia.

Znieczulenia należy przeprowadzać w odpowiednio wyposażonych ośrodkach, w których jest
zatrudniony odpowiednio przeszkolony personel, stale dostępny anestezjolog, udostępniony
odpowiedni sprzęt oraz leki konieczne do monitorowania i resuscytacji pacjenta.

Podczas stosowania bupiwakainy, jak w przypadku innych leków miejscowo znieczulających, może
dojść do zatrucia ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia, zwłaszcza w przypadku
niezamierzonego podania donaczyniowego. Objawami są: arytmia komór, migotanie komór, zapaść
krążeniowa i zgon. Jednakże w przypadku stosowania zalecanych dawek w znieczuleniu
dooponowym, nie obserwowano wysokiego stężenia środka znieczulającego we krwi.

Bardzo wysokie lub całkowite znieczulenie rdzeniowe jest rzadkim, ale ciężkim działaniem
niepożądanym leku, które może wystąpić po wykonaniu znieczulenia dooponowego, czego skutkiem
jest niewydolność układu krążenia (niedociśnienie i zbyt wolne bicie serca) i układu oddechowego.
Ryzyko wystąpienia wysokiego lub całkowitego znieczulenia rdzeniowego jest większe u pacjentów
w podeszłym wieku i u pacjentek w zaawansowanej ciąży. U tych pacjentów należy zmniejszyć dawkę
leku.

Po znieczuleniu dooponowym rzadko występują powikłania neurologiczne.
Do powikłań tych należą: zaburzenia czucia, brak czucia, zaburzenia czynności ruchowej i porażenia.
W niektórych przypadkach zmiany te są trwałe.

Brak danych dotyczących wystąpienia działań niepożądanych po znieczuleniu dooponowym
u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi takimi, jak stwardnienie rozsiane, porażenie połowiczne,
porażenie poprzeczne i zaburzenia nerwowo-mięśniowe. W przypadku tych schorzeń należy zachować
odpowiednie środki ostrożności.

Lek Bupivacaine Spinal Grindeks a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Inne leki, na przykład inne środki miejscowo znieczulające i leki przeciwarytmiczne (stosowane
w zaburzeniach pracy serca) mogą wpływać na działanie leku Bupivacaine Spinal Grindeks oraz dobór
odpowiedniej jego dawki.

Bupivacaine Spinal Grindeks z jedzeniem, piciem i alkoholem

Nie dotyczy.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Z dotychczasowych informacji dotyczących zastosowania bupiwakainy u kobiet w ciąży nie wynika,
aby bupiwakaina wywierała szkodliwy wpływ na ciążę.
Brak jednak istotnych danych epidemiologicznych ani nie przeprowadzono odpowiednich badań
u ludzi.

Badania prowadzone na zwierzętach wykazały, że podczas podawania dużych dawek bupiwakainy
w okresie ciąży obserwowano zmniejszenie przeżywalności płodów u szczurów i niekorzystny wpływ
na rozwój zarodków u królików.
W związku z tym nie należy podawać bupiwakainy kobietom we wczesnym okresie ciąży, o ile
spodziewana korzyść nie przewyższa możliwego ryzyka.
Należy zmniejszyć dawkę środka znieczulającego u pacjentek w zaawansowanej ciąży.
Bupiwakaina może przenikać do mleka matki, jednak w ilościach tak małych, że nie stwarza to ryzyka
dla dziecka karmionego piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Po wstrzyknięciu leku Bupivacaine Spinal Grindeks nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać
maszyn, ponieważ lek może wpływać na zdolność do wykonywania tych czynności.

Lek Bupivacaine Spinal Grindeks zawiera sód.

W zalecanym dawkowaniu lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje
się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Bupivacaine Spinal Grindeks

Lek Bupivacaine Spinal Grindeks jest podawany pacjentowi zawsze przez lekarza lub przez
pielęgniarkę pod nadzorem lekarza. Lekarz decyduje, jaka jest właściwa dawka dla pacjenta,
uwzględniając przy tym cel kliniczny pożądany do osiągnięcia i stan zdrowia pacjenta.
Bupivacaine Spinal Grindeks jest roztworem izobarycznym. Zakres segmentów znieczulonych może
być trudny do przewidzenia, szczególnie jeśli użyto roztworu izobarycznego.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Dawka zależy od wieku i masy ciała pacienta oraz jest określona przez lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Bupivacaine Spinal Grindeks

Ciężkie działania niepożądane po przedawkowaniu występują bardzo rzadko, jednakże wymagają
specjalnego leczenia. Lekarz prowadzący musi być przygotowany na taką sytuację.

Do objawów zatrucia należą: drętwienie języka, zawroty głowy i drżenie mięśniowe. Następnie mogą
wystąpić drgawki i niewydolność krążenia. Podczas znieczulenia zewnątrzoponowego może dojść do
wystąpienia tzw. wysokiego znieczulenia lub do całkowitego znieczulenia rdzeniowego, czego
objawami mogą być zatrzymanie oddechu i (lub) obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

W razie wystąpienia objawów przedawkowania lekarz natychmiast zaprzestanie podawania leku
znieczulającego, zapewni odpowiednie natlenowanie pacjenta i wdroży odpowiednie leczenie.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożadane zaklasyfikowano ze względu na częstość występowania:

Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

- niskie ciśnienie krwi,
- zwolnienie pracy serca,
- nudności/mdłości.

Często (występują do 1 na 10 pacjentów):

- bóle głowy,
- wymioty,
- zatrzymanie moczu,
- nietrzymanie moczu.

Niezbyt często (występują do 1 na 100 pacjentów):

- pieczenie, kłucie, mrowienie rąk lub nóg,
- niedowład,
- nieprawidłowe, przykre odczuwanie bodźców,
- osłabienie mięśni,
- ból pleców.

Rzadko (występują do 1 na 1 000 pacjentów):

- zatrzymanie akcji serca,
- reakcje uczuleniowe,
- wstrząs anafilaktyczny (bardzo ciężka reakcja uczuleniowa),
- całkowite znieczulenie, obustronny niedowład, porażenie,
- zaburzenia układu nerwowego,
- zapalenie pajęczynówki (opony otaczającej ośrodkowy układ nerwowy, pod którą podaje się
  lek Bupivacaine Spinal Grindeks),
- zahamowanie oddychania.

Należy natychmiast poinformować lekarza w razie złego samopoczucia w trakcie wstrzykiwania leku
Bupivacaine Spinal Grindeks.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309,
e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Bupivacaine Spinal Grindeks

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Nie zamrażać.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie po EXP. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Bupivacaine Spinal Grindeks
- Substancją czynną leku jest bupiwakainy chlorowodorek (Bupivacaini hydrochloridum).
  1 mL roztworu zawiera 5 mg bupiwakainy chlorowodorku.
  1 ampułka zawiera 20 mg chlorowodorku bupiwakainy w 4 mL roztworu.
- Pozostałe składniki to: sodu chlorek, sodu wodorotlenek (do pH 4,0-6,5), kwas solny
  (do pH 4,0-6,5), woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Bupivacaine Spinal Grindeks i co zawiera opakowanie

Przezroczysty, bezbarwny roztwór izobaryczny.

Lek jest w ampułce z bezbarwnego szkła (typ I) z kolorowym pierścieniem lub bez, zawierającej 4 mL
roztworu.
Opakowanie zawiera 5 ampułek w wytłoczce PVC, w tekturowym pudełku.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny
AS GRINDEKS.
Krustpils iela 53, Rīga, LV-1057, Łotwa
Tel.: + 371 67083205
Faks: + 371 67083505
e-mail: grindeks@grindeks.lv

Wytwórca

JSC GRINDEKS
53 Krustpils ST., Riga, LV-1057, Łotwa

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

----------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Dawkowanie i sposób podawania

UWAGA!
Bupivacaine Spinal Grindeks jest roztworem izobarycznym. Zakres segmentów znieczulonych

może być trudny do przewidzenia, szczególnie jeśli użyto roztworu izobarycznego.

Dawkowanie

Dorośli:
Przed określeniem dawki, należy ocenić stan zdrowia pacjenta, jak również określić, czy pacjent
przyjmuje dodatkowe leki.
Należy zastosować najniższą dawkę leku, powodującą efektywne znieczulenie.
Czas trwania znieczulenia zależy od dawki leku.
W przypadku pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentek w zaawansowanej ciąży, należy
zmniejszyć dawkę.

W tabeli poniżej przedstawiono zalecane dawkowanie do znieczulenia, które należy traktować jak
dawki zalecane do wykonywania znieczuleń u osoby dorosłej o średniej budowie ciała. Należy
indywidualnie rozważyć zakres i czas trwania znieczulenia.

ZALECANE DAWKOWANIE

- Wyższy poziom znieczulenia: L1
  Miejsce wstrzyknięcia: L3/4/5
  Pozycja pacjenta: Leżąca
  Dawka ml: 2-3
  Dawka mg: 10-15
  Początek działania(minuty): 5-8
  Czas trwania działania (godziny): 2-3
  Wskazania: zabiegi chirurgiczne kończyn dolnych i krocza

- Wyższy poziom znieczulenia: T10
  Miejsce wstrzyknięcia: L3/4/5
  Pozycja pacjenta: Leżąca
  Dawka ml: 3-4
  Dawka mg: 15-20
  Początek działania(minuty): 5-8
  Czas trwania działania (godziny): 3-4
  Wskazania: zabiegi chirurgiczne biodra i dolnej części podbrzusza

Zalecane miejsce wstrzyknięcia znajduje się poniżej poziomu L3.

Dzieci i młodzież

Dzieci do 40 kg masy ciała:
Produkt Bupivacaine Spinal Grindeks może być stosowany u dzieci.
Różnica pomiędzy dorosłymi a dziećmi objawia się względnie dużą objętością płynu mózgowo-
rdzeniowego u noworodków i niemowląt. Z tego powodu, by uzyskać taki sam stopień blokady jak
w przypadku dorosłych, niezbędne jest użycie względnie wyższej dawki leku na kilogram masy ciała
dziecka.

· Masa ciała (kg): < 5 kg; Dawka (mg/kg): 0,40 – 0,50 mg/kg
· Masa ciała (kg): 5 – 15 kg; Dawka (mg/kg): 0,30 – 0,40 mg/kg
· Masa ciała (kg): 15 – 40 kg; Dawka (mg/kg): 0,25 – 0,30 mg/kg

Sposób podawania
Podanie dooponowe.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

UWAGA!

Bupivacaine Spinal Grindeks jest roztworem izobarycznym. Zakres segmentów znieczulonych

może być trudny do przewidzenia, szczególnie jeśli użyto roztworu izobarycznego.

Znieczulenia należy przeprowadzać w odpowiednio wyposażonych ośrodkach, w których jest
zatrudniony odpowiednio przeszkolony personel, stale dostępny anestezjolog, udostępniony
odpowiedni sprzęt oraz leki konieczne do monitorowania i resuscytacji pacjenta.

Przed wykonaniem znieczulenia dooponowego należy zapewnić dostęp do żyły pacjenta. Lekarz
prowadzący znieczulenie powinien zachować szczególne środki ostrożności w celu uniknięcia
wstrzyknięcia donaczyniowego, a także powinien być odpowiednio przeszkolony oraz znać metody
diagnozowania i postępowania w przypadku wystąpienia skutków ubocznych, objawów toksyczności
i innych powikłań. W przypadku wystąpienia ostrych objawów toksyczności lub całkowitego
znieczulenia rdzeniowego, należy natychmiast przerwać podawanie środka znieczulającego
(patrz punkt ”Przedawkowanie”, poniżej).

Należy zachować szczególne środki ostrożności, stosując znieczulenie miejscowe u pacjentów
w ogólnym złym stanie zdrowia związanym z wiekiem bądź z zaburzeniami czynności wątroby
czy nerek, mimo że znieczulenie regionalne w przypadku zabiegu jest optymalnym rozwiązaniem
dla tej grupy pacjentów.

Bupiwakaina, jak wszystkie inne leki miejscowo znieczulające, może wywoływać objawy
toksyczności w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) oraz w układzie krążenia,
w przypadku, gdy zastosowanie przy znieczuleniu miejscowym skutkuje wysokim poziomem leku we
krwi. Dotyczy to zwłaszcza przypadków niezamierzonego podania donaczyniowego.

Przy wysokim stężeniu bupiwakainy w krążeniu, odnotowano przypadki arytmii komór, migotania
komór, zapaści sercowo-naczyniowej oraz zgonu. Jednakże w przypadku stosowania zalecanych
dawek w znieczuleniu dooponowym, nie obserwowano wysokiego stężenia środka znieczulającego we
krwi.

Bardzo wysokie lub całkowite znieczulenie rdzeniowe jest rzadkim, ale ciężkim działaniem
niepożądanym, które może wystąpić po wykonaniu znieczulenia dooponowego, czego skutkiem
jest niewydolność układu krążenia i układu oddechowego. Niewydolność krążenia spowodowana
jest rozległą blokadą układu współczulnego, której objawami są znaczne niedociśnienie i bradykardia
lub nawet zatrzymanie pracy serca. Niewydolność oddechowa spowodowana jest porażeniem mięśni
oddechowych (na skutek zahamowania przewodnictwa w nerwach unerwiających mięśnie
oddechowe), w tym również przepony.

Ryzyko wystąpienia wysokiego lub całkowitego znieczulenia rdzeniowego jest większe u pacjentów
w podeszłym wieku i u pacjentek w zaawansowanej ciąży. W związku z tym u tych pacjentów należy
zmniejszyć dawkę środka znieczulającego (patrz punkt ” Dawkowanie i sposób podawania”,
powyżej).

U pacjentów z hipowolemią może dojść podczas znieczulenia dooponowego do nagłego i znacznego
obniżenia ciśnienia krwi, bez względu na zastosowany środek miejscowo znieczulający.
U dzieci poniżej 8 roku życia rzadko występuje obniżone ciśnienie krwi po znieczuleniu
dooponowym.

Po znieczuleniu dooponowym rzadko występują powikłania neurologiczne.
Do powikłań tych należą: zaburzenia czucia, brak czucia, zaburzenia czynności ruchowej i porażenia.
W niektórych przypadkach zmiany te są trwałe.

Brak danych dotyczących wystąpienia działań niepożądanych po znieczuleniu dooponowym
u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi takimi, jak stwardnienie rozsiane, porażenie połowiczne,
porażenie poprzeczne i zaburzenia nerwowo-mięśniowe.
W przypadku tych schorzeń należy zachować odpowiednie środki ostrożności.

Przed wykonaniem znieczulenia dooponowego należy rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści
dla pacjenta.

Niezgodności farmaceutyczne

Nie zaleca się dodawania innych substancji do roztworów podawanych do przestrzeni
podpajęczynówkowej.

Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania.
Produkt Bupivacaine Spinal Grindeks nie zawiera konserwantów.
Każda ampułka jest przeznaczona do jednorazowego użycia. Nie należy ponownie używać
niewykorzystanej części roztworu.
Nie należy powtórnie sterylizować.
Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny
z lokalnymi przepisami.

Przedawkowanie

Bupiwakaina zastosowana w dużych dawkach może wywoływać ostre objawy toksyczne
w ośrodkowym układzie nerwowym i układzie krążenia, zwłaszcza jeżeli zostanie podana
donaczyniowo.
Po zastosowaniu zalecanych dawek produktu Bupivacaine Spinal Grindeks w czasie znieczulenia
dooponowego nie obserwowano takiego zwiększenia stężenia środka w surowicy, które
powodowałoby wystąpienie objawów toksyczności ogólnoustrojowej.

Jednakże, jeżeli jednocześnie podaje się inne środki miejscowo znieczulające, ich działania toksyczne
mogą się sumować i spowodować wystąpienie objawów toksyczności ogólnoustrojowej.

Ogólne objawy toksyczności i ich leczenie
Do ogólnych objawów toksyczności należą: drętwienie języka, zawroty głowy, drżenie mięśniowe.
Następnie mogą wystąpić drgawki i niewydolność krążenia.

W razie wystąpienia objawów ostrego ogólnoustrojowego przedawkowania należy natychmiast
zaprzestać podawania leku znieczulającego.
Jeśli ogólne objawy toksyczności są łagodne, leczenie nie jest konieczne.
W razie wystąpienia drgawek niezbędne jest leczenie polegające na przerwaniu napadu drgawek oraz
zapewnieniu odpowiedniego natlenowania pacjenta poprzez podanie tlenu i, w razie potrzeby,
zastosowanie wentylacji wspomaganej lub kontrolowanej.
W niektórych przypadkach drgawki można kontrolować poprzez zapewnienie odpowiedniej
wentylacji płuc, bez stosowania dodatkowych środków.
Jeżeli drgawki nie ustąpią w ciągu 15 do 20 sekund, należy podać dożylnie 100 mg do 150 mg
tiopentalu lub 5 mg do 10 mg diazepamu.
Można również podać dożylnie 50 mg do 100 mg sukcynylocholiny, jednak w takim przypadku należy
pacjenta zaintubować dotchawiczo i wdrożyć pełne leczenie jak u pacjenta po zwiotczeniu mięśni.

Zatrzymanie akcji serca wymaga natychmiastowego wdrożenia postępowania reanimacyjnego –
również zastosowania defibrylacji elektrycznej. Powrót hemodynamicznie wydolnej czynności serca
może wymagać prowadzenia czynności reanimacyjnych przez długi czas.

Objawy całkowitego znieczulenia rdzeniowego i ich leczenie
Podczas znieczulenia zewnątrzoponowego może dojść do wystąpienia tzw. wysokiego znieczulenia
lub do całkowitego znieczulenia rdzeniowego, czego objawami mogą być zatrzymanie oddechu i (lub)
obniżenie ciśnienia tętniczego.
W takim przypadku należy natychmiast przerwać podawanie leku miejscowo znieczulającego i podać
pacjentowi tlen oraz zastosować oddychanie wspomagane lub kontrolowane.

W razie wystąpienia niedociśnienia tętniczego należy podać dożylnie lek obkurczający naczynia
krwionośne, np. 10 mg do 15 mg efedryny – dawkę można powtarzać, aż do uzyskania poprawy.
W celu podwyższenia ciśnienia tętniczego można również podać w szybkim wlewie dożylnym płyny
wieloelektrolitowe lub koloidy.

Zawsze należy zapewnić właściwe natlenowanie, oddech i krążenie oraz wdrożyć leczenie kwasicy.

Dzieci i młodzież
Dawki leków stosowanych w leczeniu w razie przedawkowania produktu u dzieci należy dostosować
do ich wieku i masy ciała.