Przykładowy opis:

Vancomycin - wskazania

Vancomycin to antybiotyk stosowany głównie w leczeniu infekcji poważnych, spowodowanych przez bakterie oporne na inne antybiotyki. Wykazuje działanie przeciwbakteryjne, zahamowując syntezę ściany komórkowej bakterii. Najczęściej jest stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń skóry, kości, krwi, serca oraz infekcji płuc spowodowanych przez gronkowce, w tym MRSA. Vancomycin jest także lekiem z wyboru w leczeniu zapalenia błony śluzowej jelita dużego (kolitis) spowodowanej przez bakterię Clostridium difficile.

Vancomycin - jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie vancomycyny jest indywidualne dla każdego pacjenta i zależy od nasilenia i lokalizacji infekcji, a także od stanu nerek pacjenta. Generalnie, zalecany dawkowanie to 15-20 mg/kg co 8-12 godzin u dorosłych, podawane dożylnie. U dzieci dawkowanie może być można nieco wyższe. Lek nie powinien być podawany doustnie, z wyjątkiem leczenia infekcji Clostridium difficile. Wszelkie zmiany dawkowania powinny być dokonane tylko pod kontrolą lekarza.

Vancomycin - przeciwwskazania

Vancomycin nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na ten lek. W przypadku zaburzeń nerek, lek powinien być podawany z ostrożnością, ze względu na ryzyko kumulacji leku i koniecznością monitoringu stężenia leku we krwi. Stosowanie w ciąży jest dopuszczalne tylko w sytuacjach, gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

Vancomycin - interakcje z lekami

Istnieje wiele leków, które mogą wchodzić w interakcje z vancomycyną. Przykładowo, jednoczesne podawanie z lekami nefrotoksycznymi, takimi jak aminoglikozydy czy cisplatyna, może zwiększać ryzyko zaburzeń nerek. W przypadku podawania vancomycyny z anestetykami ogólnymi, istnieje ryzyko wystąpienia zaczerwienienia skóry, tachykardii i spadku ciśnienia tętniczego.

Vancomycin - skutki uboczne

Częste skutki uboczne podczas terapii vancomycyną obejmują zaczerwienienie skóry twarzy (tzw. zespół czerwonego człowieka), ból w miejscu podania, nudności, wymioty. Rzadziej mogą występować poważne skutki uboczne, takie jak zaburzenia nerek, uszkodzenie słuchu, reakcje alergiczne. W przypadku pojawienia się poważnych skutków ubocznych pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.