Tannin - wskazania

Tannin, zwany również garbnikiem, to naturalna substancja czynna o działaniu ściągającym, przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym. Znajduje zastosowanie w postaci roztworów do płukań jamy ustnej, garstek oraz maści na stany zapalne skóry. Niekiedy używany jest również wewnętrznie, aby łagodzić dolegliwości gastryczne i jelitowe, takie jak biegunka czy zespół jelita drażliwego. Wykorzystywany jest także w leczeniu stanów zapalnych górnych dróg oddechowych.

Tannin - jak stosować, dawkowanie

Stosowanie tanninu zależy od formy leku i celu terapeutycznego. W przypadku płukanek jamy ustnej, zalecane jest użycie roztworu 2-3 razy dziennie. Maść z tanninem stosuje się 1-2 razy dziennie na obszarach zapalnych skóry. W przypadku stosowania doustnego, dawkowanie zależy od konkretnego produktu. Zawsze należy stosować tannin zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.

Tannin - przeciwwskazania

Tannin jest najczęściej dobrze tolerowany, jednak nie każda osoba może go stosować. Przeciwwskazania do stosowania tanninu to m.in. nadwrażliwość na tę substancję. W przypadku doustnego stosowania, przeciwwskazane jest równoczesne przyjmowanie tanninu z lekami zawierającymi żelazo, gdyż tannin znacznie ogranicza wchłanianie tego pierwiastka. Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią, powinny skonsultować stosowanie tanninu z lekarzem.

Tannin - interakcje z lekami

Tannin, szczególnie podany doustnie, może oddziaływać z niektórymi lekami. Może zmniejszać wchłanianie leków zawierających żelazo, pewne antybiotyki oraz leki zawierające alkaloidy. Zawsze powinno się informować lekarza lub farmaceutę o wszystkich stosowanych lekach przed rozpoczęciem terapii tanninem.

Tannin - skutki uboczne

Większość osób dobrze toleruje tannin. Jednak u niektórych osób może wywołać miejscowe podrażnienie, szczególnie przy użyciu do płukań jamy ustnej lub na skórę. W przypadku doustnego stosowania, możliwe skutki uboczne to nudności, biegunka, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, a w przypadku długotrwałego stosowania - osłabienie wydolności organizmu spowodowane upośledzeniem wchłaniania niektórych minerałów.