Ruxolitinib – wskazania

Ruxolitinib jest inhibitorem kinazy Janusa (JAK), używanym w leczeniu mielofibrozy (MF) i policitemii vera (PV). Mielofibroza to rzadka forma choroby szpiku kostnego, która powoduje nieregularną produkcję komórek krwi. Ruxolitinib jest zatwierdzony dla pacjentów z MF, zarówno pierwotnym jak i wtórnym, a także dla tych, którzy nie reagują na tradycyjne metody leczenia. W przypadku PV, ruxolitinib znajduje zastosowanie u pacjentów, którzy są nieodporni lub nietolerancyjni na hydroksyureę, tradiocyjny lek stosowany w tej chorobie.

Ruxolitinib – jak stosować, dawkowanie

Dawka ruxolitinibu zależy od konkretnej sytuacji klinicznej, skuteczności leku oraz wystąpienia potencjalnych działań niepożądanych. Dawkę dobiera się indywidualnie, zazwyczaj waha się na poziomie 10-25 mg, 2 razy dziennie, przyjmowanych z jedzeniem lub na czczo. W przypadku, jeżeli pacjent doświadcza poważnych działań niepożądanych lub niewielkiego efektu leczniczego, dawkę ruxolitinibu można dostosować. Dawki powyżej 25 mg 2 razy dziennie nie są zalecane. Monitorowanie pacjenta jest niezbędne w trakcie terapii ruxolitinibem.

Ruxolitinib – przeciwwskazania

Ruxolitinib jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością wątroby. Obejmuje to także pacjentów, którzy są w trakcie leczenia substancjami mogącymi wpływać na wydalanie ruxolitinibu. Ponadto, konieczne jest ostrożne stosowanie ruxolitinibu u pacjentów z zakażeniem wirusem Hepatitis B, ponieważ może on aktywować wirus. Generalnie pacjenci poddawani leczeniu ruxolitinibem powinni być monitorowani pod kątem możliwych zakażeń.

Ruxolitinib – interakcje z lekami

Ruxolitinib może interakcować z wieloma lekami, więc konieczne jest dokładne zbadanie pacjenta przed rozpoczęciem leczenia. Leki takie jak flukonazol, ketokonazol i leki z grupy inhibitorów proteaz mogą zwiększyć stężenie ruxolitinibu w organizmie, co grozi zwiększeniem ryzyka efektów niepożądanych. W przypadku konieczności jednoczesnego podania, dawkę ruxolitinibu należy zmniejszyć. Ruxolitinib może również interakcować z lekami wpływającymi na układ krwionośny, dlatego pacjenci powinni być monitorowani pod kątem ewentualnej trombocytopenii.

Ruxolitinib – skutki uboczne

Ruxolitinib może powodować skutki uboczne, jak większość substancji czynnych w lekach. Najczęstszymi skutkami ubocznymi są objawy grypopodobne, jak ból głowy, gorączka i zmęczenie. Może również prowadzić do trombocytopenii, anemii i neutropenii. Niektórzy pacjenci mogą doświadczyć nudności, biegunki lub zmniejszenia apetytu. W rzadkich przypadkach może wystąpić zakażenie górnych dróg oddechowych oraz objawy skórne jak świąd czy wysypka.