Ranolazyna – wskazania

Ranolazyna jest lekiem o działaniu przeciwdławicowym, który jest zwykle przepisywany pacjentom cierpiącym na przewlekłą anginę piersiową, szczególnie gdy inne leki okazują się nieskuteczne. Zmniejsza ryzyko wystąpienia dławicy piersiowej przez poprawę przepływu krwi do serca. Ranolazyna działa głównie przez inhibicję późnej fazy prądu sodowego w sercu, co wiąże się z poprawą funkcjonowania mięśnia sercowego.

Ranolazyna – jak stosować, dawkowanie

Ranolazyna najczęściej jest dostępna w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, które są przeznaczone do zażywania doustnego. Dawkowanie ranolazyny może zależeć od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek, ale zazwyczaj wynosi od 500 do 1000 mg dwa razy na dobę. Tabletki należy zażywać w całości, bez rozgryzania czy kruszenia, a także niezależnie od posiłków.

Ranolazyna – przeciwwskazania

Ranolazyna nie powinna być stosowana przez pacjentów z ciężką niewydolnością nerek czy wątroby. Przeciwwskazane jest jej stosowanie razem z niektórymi lekami, w tym niektórymi antybiotykami i lekami przeciwgrzybiczymi. Leku nie powinny zażywać osoby uczulone na którykolwiek składnik preparatu. Ranolazyna jest również przeciwwskazana u pacjentów z zespołem QT.

Ranolazyna – interakcje z lekami

Ranolazyna może oddziaływać z innymi lekami, powodując potencjalnie niebezpieczne skutki. W szczególności, leki takie jak niektóre statyny, antybiotyki makrolidowe, leki przeciwgrzybicze azolowe, czy leki zawierające glikoproteinę-P mogą zwiększyć stężenie ranolazyny w organizmie, co zwiększa ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Ranolazyna – skutki uboczne

Podobnie jak każdy lek, ranolazyna może powodować skutki uboczne. Najczęstszymi nasileniem nasilają się nudności, zawroty głowy, osłabienie i obrzęki. Rzadziej obserwuje się ból brzucha, suchość w jamie ustnej czy bezsenność. Ważne jest, aby pacjent zgłaszał swemu lekarzowi wszystkie niepożądane objawy, które mogą sugerować, że dawka leku jest zbyt wysoka.