Raltegravir - wskazania

Raltegravir jest substancją czynną stosowaną w leczeniu zakażenia wirusem HIV. Jest inhibitorem integrazy, czyli enzymu odpowiedzialnego za przenikanie genów wirusów do genów gospodarza. Działa poprzez zatrzymywanie replikacji wirusa, co przyczynia się do zahamowania progresji choroby. Lek powinien być stosowany w połączeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi, szczególnie w przypadku pacjentów, u których zastosowanie innych leków przeciw HIV jest nieskuteczne z powodu oporności na leki.

Raltegravir - jak stosować, dawkowanie

Standardową dawką Raltegraviru jest 400 mg podawane dwa razy dziennie. Lek należy przyjmować niezależnie od posiłków. Dawkowanie leku powinno być dostosowane indywidualnie, z uwzględnieniem stanu klinicznego pacjenta oraz reakcji na leczenie. O dawkowaniu i zmianie leczenia zarówno dla dorosłych, jak i dzieci, powinien zdecydować lekarz. Błędne dawkowanie może prowadzić do oporności na leczenie.

Raltegravir - przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem do włączenia Raltegraviru do terapii jest nadwrażliwość na składnik leku. Ostrożności wymaga podawanie leku pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Stosowanie leku powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarskim i nie powinno być stosowane u pacjentów poniżej 18 roku życia.

Raltegravir - interakcje z lekami

Raltegravir może oddziaływać z innymi lekami, co może wpływać na skuteczność terapii. Interakcje mogą wystąpić między innymi z lekami zawierającymi: rifampicynę, izoniazyd, fenytoinę, fenobarbital, karbamazepinę. Przy jednoczesnym stosowaniu leku z antybiotykami zawierającymi aluminium, żelazo, magnez, wapń lub cynk, może nastąpić zmniejszenie wchłaniania Raltegraviru.

Raltegravir - skutki uboczne

Jak każdy lek, także i Raltegravir może wywołać skutki uboczne. Najczęstsze z nich to: bóle głowy, nudności, biegunka, zmęczenie i bezsenność. Może też przyczyniać się do wywoływania reakcji alergicznych i niewłaściwego funkcjonowania wątroby. Powinno się zgłaszać występujące skutki uboczne lekarzowi prowadzącemu, który podejmie decyzję o ewentualnej zmianie terapii.