Perazine - wskazania

Perazine to lek z grupy pochodnych fenotiazyny stosowany przede wszystkim w leczeniu zaburzeń psychicznych. Znajduje zastosowanie w leczeniu objawów schizofrenii, zaburzeń psychotycznych, oraz w stanach niepokoju i pobudzenia. Może być także stosowany do łagodzenia nasilonego napięcia, lęków i innych objawów neurotycznych. W niektórych przypadkach, Perazine jest wykorzystywany w leczeniu wymiotów i nudności jak również w leczeniu bólów przewlekłych.

Perazine - jak stosować, dawkowanie

Perazine jest zwykle podawany doustnie, choć może być także stosowany dożylnie. Dawkowanie jest zależne od objawów i oznak choroby oraz od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie. Zaburzenia psychotyczne zwykle są leczone dawką 50-200 mg dziennie, podzieloną na 2-3 dawki. W przypadku osób starszych, dawka początkowa powinna być mniejsza, zwykle 25-50 mg dziennie, a następnie stopniowo zwiększana. Lekarz powinien sprawdzić reakcję pacjenta na lek co najmniej co 3-6 miesięcy.

Perazine - przeciwwskazania

Perazine jest przeciwwskazany u osób z nadwrażliwością na jakikolwiek składnik leku. Nie powinien być stosowany przez osoby z zaburzeniami hematologicznymi, niewydolnością wątroby lub nerek, zaburzeniami czynności serca, ciężkimi zaburzeniami czynności serca, jak również w stanach upojenia alkoholowego. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu tego leku u osób starszych, osób z chorobą Parkinsona, oraz u osób z chorobami układu nerwowego.

Perazine - interakcje z lekami

Perazine może wchodzić w interakcje z wieloma innymi lekami. Współużywanie Perazine z lekami nasennymi, uspokajającymi, przeciwpadaczkowymi, lekami na alergię, lekami przeciwbólowymi, lekami przeciwcukrzycowymi, a także z alkoholem może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Lekarze powinni zawsze być informowani o wszystkich lekach, które pacjent aktualnie zażywa, łącznie z lekami bez recepty, suplementami i ziołami.

Perazine - skutki uboczne

Podobnie jak każdy lek, Perazine może wywoływać niepożądane skutki uboczne. Należą do nich między innymi: suchość w ustach, zaparcia, nudności, wymioty, biegunka, brak apetytu, zamglenie widzenia, zawroty głowy, spowolnienie czynności psychomotorycznych, bezsenność czy nadmierna senność. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważniejsze skutki uboczne, takie jak zaburzenia rytmu serca, zaburzenia krążenia czy objawy neurologiczne. W razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem.