Lumacaftor – wskazania

Lumacaftor, zaliczany do glikoprotein, ma zastosowanie w terapii mukowiscydozy – choroby genetycznej, wpływającej na funkcjonowanie gruczołów wydzielania zewnętrznego. W szczególności, Lumacaftor jest wskazany do leczenia osób z mutacją genu F508del-CFTR, odpowiedzialnego za rozwój mukowiscydozy. Poprzez poprawienie funkcji białek CFTR, Lumacaftor umożliwia efektywniejsze usuwanie soli i płynów z komórek, przeciwdziałając szkodliwym objawom choroby.

Lumacaftor – jak stosować, dawkowanie

Stosowanie Lumacaftoru jest zależne od ogólnej kondycji pacjenta i należy ustalić je indywidualnie z lekarzem. Standardowo, rekomendowana dawka wynosi 200 mg dwa razy na dobę, w połączeniu z substancją ivacaftor. Lumacaftor podaje się doustnie, zważywszy na to, że substancja ta jest lepiej absorbowana w połączeniu z tłuszczem, powinna być spożywana z posiłkiem.

Lumacaftor – przeciwwskazania

Użycie Lumacaftoru jest przeciwwskazane u osób z alergią na tę substancję. Dodatkowo, nie powinien być stosowany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Ważne jest, aby lekarz był świadomy wszelkich innych stanów zdrowotnych pacjenta, w tym problemów z wątrobą lub nerkami, przed rozpoczęciem terapii Lumacaftorem.

Lumacaftor – interakcje z lekami

Lumacaftor może wpływać na skuteczność innych leków, wpływając na tempo ich metabolizmu. Istotną interakcją jest ta z lekami przeciwdrgawkowymi, antybiotykami oraz niektórymi lekami z grupy inhibitorów proteazy. Konieczna jest konsultacja z lekarzem przed rozpoczęciem terapii, szczególnie w przypadku jednoczesnego przyjmowania innych leków.

Lumacaftor – skutki uboczne

Powszechne skutki uboczne stosowania Lumacaftoru obejmują ból brzucha, biegunkę oraz nudności i wymioty. Mogą wystąpić również mniej częste skutki uboczne, takie jak ból w klatce piersiowej, zawroty głowy, krwawienie z nosa czy wysypka. Przy pierwszych oznakach niepokojących objawów należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.