Larotrectinib - wskazania

Larotrectinib to inhibitor kinazy tropomiozyny receptora (TRK), który jest specyficzny dla fusion genu NTRK. Jest to lek nowej generacji, który jest stosowany do leczenia różnych rodzajów nowotworów (np. rak jajnika, rak płuca) u pacjentów, u których stwierdzono solidne guzy zlokalizowane lub przerzutowe z mutacją fuzyjnego genu NTRK i którzy nie mają innych możliwości leczniczych lub u których poprzednie metody terapii nie wywołały odpowiedzi. Larotrectinib jest jedyne lekiem, który celuje w łańcuchy TRK, co oznacza, że ma potencjalne działanie przeciwnowotworowe niezależnie od rodzaju nowotworu.

Larotrectinib - jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie Larotrectinib jest indywidualnie dostosowane dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak stan ogólny, współistnienie innych chorób czy stosowanie innych leków. Zwykle jednak zaleca się dawkę wynoszącą 100 mg dwa razy dziennie. Lek należy przyjmować ustnie, bez względu na posiłki. W przypadku braku skutków ubocznych, leczenie jest kontynuowane, dopóki przynosi korzyść pacjentowi. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, lekarz może zdecydować o obniżeniu dawki.

Larotrectinib - przeciwwskazania

Larotrectinib nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na którykolwiek składnik leku. Powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z czynnymi chorobami serca, niewydolnością wątroby lub nerek. Lek nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią ze względu na potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Larotrectinib – interakcje z lekami

Współużytkowanie Larotrectinibu z niektórymi lekami może zmienić sposób, w jaki działa lek lub zwiększyć ryzyko wystąpienia poważnych skutków ubocznych. Należą do nich m. in. Inhibitory P-glikoproteiny (np. Amiodaron, Werapamil), inhibitory CYP3A4 (np. Ketokonazol, Clarithromycyna) oraz substraty CYP3A4 (np. Midazolam, Simwastatyna).

Larotrectinib – skutki uboczne

Larotrectinib może wywołać różne skutki uboczne, które mogą zależeć od dawki i indywidualnej reakcji organizmu. Do najczęstszych z nich należą zmęczenie, zawroty głowy, biegunka, nudności, bezsenność. Rzadziej obserwuje się anemię, neutropenię, zwolnienie tętna, podwyższony stężenie enzymów wątrobowych czy objawy neurologiczne. W przypadku wystąpienia poważnych skutków ubocznych, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.