Felodipine - wskazania

Felodipine jest selektywnym blokerem kanałów wapniowych, zalecanym dla pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz chorobą niedokrwienną serca. Stosowany jest zarówno w monoterapii, jak i w kombinacji z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi m.in. beta-blokerami, a także lekami przeciwpłytkowymi i statynami. Znikoma zdolność do przenikania przez barierę krew-mózg jest korzystna w profilaktyce udarowej.

Felodipine - jak stosować, dawkowanie

Podstawowe dawkowanie Felodipine ustawiane jest indywidualnie w zależności od stanu pacjenta, zazwyczaj na poziomie od 2,5 do 10 mg na dobę. Lek podaje się doustnie, niezależnie od posiłków, zazwyczaj raz na dobę. Felodipine może być stosowany jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, bez konieczności modyfikacji dawki. W przypadku pacjentów z niewydolnością wątroby dawki felodipiny powinny być zredukowane.

Felodipine – przeciwwskazania

Felodipine nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na felodipinę lub inny składnik leku. Przeciwwskazane jest także stosowanie u osób z ciężką niewydolnością serca (klasa IV według NYHA), niestabilną dusznicą bolesną oraz ostrych zawałach serca. Biorąc pod uwagę mechanizm działania felodipiny, zaleca się ostrożność u osób z obniżonym ciśnieniem krwi.

Felodipine – interakcje z lekami

Felodipine może oddziaływać z innymi lekami. Szczególne uwaga wymaga stosowanie leku z inhibitorami enzymu CYP3A4 (m.in. ketoconazol, erytromycyna), które mogą nasilać działanie felodipiny. Jednoczesne podawanie leków zawierających karbamazepinę, fenobarbital, fenytoinę oraz rifampicynę może zmniejszyć skuteczność felodipiny.

Felodipine – skutki uboczne

Do często występujących skutków ubocznych u pacjentów przyjmujących felodipine należą: ból głowy, zaczerwienienie skóry, uczucie kołatania serca, nudności czy obrzęki. Rzadziej mogą wystąpić m.in. biegunka, ból brzucha, zawroty głowy oraz uczucie zmęczenia. W przypadku wystąpienia ciężkich skutków ubocznych zaleca się natychmiastową konsultację z lekarzem.