Colecalciferol – wskazania

Colecalciferol, znany także jako witamina D3, jest substancją naturalnie syntezowaną w skórze pod wpływem promieni UVB słońca. Jest niezbędny dla utrzymania zdrowia kości, zębów, mięśni oraz układu odpornościowego. Leczenie niedoboru witaminy D jest najczęstszym wskazaniem dla Colecalciferolu. Może być również stosowany jako profilaktyka u osób z wysokim ryzykiem niedoboru, takich jak osoby starsze, osoby o ciemnej karnacji, dzieci i kobiety w ciąży.

Colecalciferol – jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie Colecalciferolu zależy od wieku, masy ciała, stanu zdrowia i aktualnego poziomu witaminy D w organizmie pacjenta. Dorośli zwykle zaczynają od dawki 800 do 2000 jednostek międzynarodowych (IU) dziennie. Przy ciężkim niedoborze witaminy D dawka może wynosić nawet 10 000 IU dziennie. Colecalciferol zwykle podaje się doustnie, najczęściej raz dziennie, najlepiej z posiłkiem zawierającym tłuszcze, które poprawiają jego wchłanianie.

Colecalciferol – przeciwwskazania

Stosowanie Colecalciferolu jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością na którąkolwiek składnik preparatu. Powinien być także stosowany z ostrożnością u pacjentów z chorobami nerek, kamieniami nerkowymi, z nadmiarem wapnia lub fosforu we krwi oraz u osób, które są na diecie niskokalorycznej. Nie powinien być stosowany w przypadku zdiagnozowanej hipowitaminizacji witaminą D .

Colecalciferol – interakcje z lekami

Colecalciferol może interaktyować z niektórymi lekami, takimi jak fenobarbital i fenytoina, które mogą przyspieszać jego metabolizm i obniżać poziom witaminy D3 w organizmie. Leki hamujące wchłanianie tłuszczów, takie jak orlistat i cholestyramina, mogą zmniejszać wchłanianie Colecalciferolu. W przypadku stosowania leków zawierających digoksynę należy zachować ostrożność, ponieważ witamina D3 może zwiększyć ryzyko wystąpienia nieprawidłowości rytmu serca.

Colecalciferol – skutki uboczne

Mimo, że Colecalciferol jest zwykle dobrze tolerowany, niektóre osoby mogą doświadczać skutków ubocznych, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek. Mogą to być objawy związane z nadmiarem wapnia we krwi, takie jak utrata apetytu, nudności, wymioty, zaparcia, osłabienie, utrata masy ciała, zmęczenie, ból głowy, zwiększone pragnienie, częste oddawanie moczu, nadmierna potliwość czy zaburzenia rytmu serca.