Cloxacillin – wskazania

Cloxacillin to półsyntetyczny antybiotyk penicylinowy, który jest często stosowany w leczeniu infekcji powodowanych przez bakterie oporne na penicylinę, takie jak Staphylococcus aureus. Najczęściej jest on wskazany do stosowania w przypadku infekcji skóry i tkanek miękkich, takich jak czyraki, flegmony, cellulit czy ropnie, a także w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, zapalenia płuc, zapalenia migdałków, infekcji układu moczowego, sepsy i innych infekcji powstałych na skutek działania zarazków Gram-dodatnich.

Cloxacillin – jak stosować, dawkowanie

Stosowanie cloxacillinu i dawkowanie leku powinno odbywać się pod nadzorem lekarza. Zwykle dawka dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat wynosi 250-500 mg co 6 godzin, co jest dostosowywane w zależności od ciężkości infekcji. Lek przyjmuje się na pusty żołądek, najlepiej na godzinę przed lub 2 godziny po jedzeniu. Dla dzieci poniżej 12 lat dawkowanie jest dostosowywane indywidualnie przez lekarza.

Cloxacillin – przeciwwskazania

Cloxacillin nie powinien być podawany osobom, które wykazują nadwrażliwość na penicyliny. Z powodu ryzyka reakcji alergicznej, lek jest przeciwwskazany u osób z anamnezą alergii na leki z grupy beta-laktamów, takie jak cefalosporyny i karbapenemy. Również osób z niewydolnością nerek, kobiety w ciąży i karmiące powinny unikać stosowania cloxacillinu, chyba że istnieje wyraźna konieczność pod nadzorem lekarza.

Cloxacillin – interakcje z lekami

Lek Cloxacillin może wchodzić w reakcje z innymi lekami. Cloxacillin hamuje działanie doustnych środków antykoncepcyjnych, metotreksatu i leków zawierających zydowudynę. Interakcje z lekami zawierającymi probenecid mogą prowadzić do wzrostu poziomu i przedłużeniu działania cloxacillinu. W przypadku równoczesnego przyjmowania alkoholu, istnieje ryzyko disulfiramowej reakcji na alkohol.

Cloxacillin – skutki uboczne

Cloxacillin, jak każdy lek, może powodować niepożądane działania. Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi są reakcje alergiczne, takie jak wysypka skórna, świąd, obrzęk naczynioruchowy, a w skrajnych przypadkach wstrząs anafilaktyczny. Rzadziej występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego takie jak nudności, wymioty, biegunka czy zapalenie jelit. W skrajnych przypadkach mogą wystąpić zaburzenia krwiotwórcze, takie jak neutropenia, agranulocytoza czy trombocytopenia.