Clioquinol – wskazania

Clioquinol to substancja czynna o głównie przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym działaniu. Często stosowana jest w terapii leków przeciwpasożytniczych, szczególnie w przypadku infekcji pasozytniczych skóry objawiających się zapaleniem skóry, wypryskiem lub łupieżem. Pacjenci z problemami skóry, takimi jak trądzik, egzema czy też łuszczyca, mogą korzystać z preparatów zawierających clioquinol. Jest także stosowany w leczeniu choroby Creutzfeldt-Jakob oraz w pewnych formach biegunki spowodowanej przez bakterie.

Clioquinol – jak stosować, dawkowanie

Metoda dawkowania Clioquinolu zależy od charakteru problemu zdrowotnego. W przypadku chorób skóry produkt zazwyczaj stosuje się 2 do 3 razy dziennie, bezpośrednio na obszar, który wymaga leczenia. Należy unikać kontaktu z oczami i obszarami wokół oczu. Dawkę i długość terapii zawsze powinien ustalić lekarz.

Clioquinol – przeciwwskazania

Przeciwwskazania do stosowania Clioquinolu obejmują nadwrażliwość na substancję czynną. Nie powinno być stosowane u pacjentów z chorobą Alzheimera oraz u dzieci poniżej 2 roku życia. Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią powinny zasięgnąć porady lekarza przed rozpoczęciem leczenia.

Clioquinol – interakcje z lekami

Clioquinol może interakcować z niektórymi innymi lekami. W efekcie może obniżać skuteczność doustnych leków przeciwgrzybiczych. W skomplikowanych przypadkach interakcje lekowe mogą prowadzić do neuropatii obwodowej. Zawsze zaleca się konsultację z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania Clioquinolu.

Clioquinol – skutki uboczne

Choć Clioquinol jest ogólnie dobrze tolerowany, niektóre skutki uboczne mogą wystąpić. Te mogą obejmować zaczerwienienie skóry, świąd i wysypkę. Bardzo rzadko mogą wystąpić objawy neurologiczne, które wymagają natychmiastowej uwagi medycznej.