Bivalirudin – wskazania

Bivalirudin to substancja czynna z grupy antykoagulantów, które zapobiegają powstawaniu skrzeplin krwi. Jest często stosowany jako lek pośredni w leczeniu pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym oraz w sytuacjach, gdy pacjent jest poddawany procedurze przezskórnej interwencji wieńcowej. Działa przez hamowanie trombiny, enzymu niezbędnego do powstawania skrzeplin krwi, co zapobiega zagrożeniom, takim jak zawał serca czy udar mózgu.

Bivalirudin – jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie bivalirudyny jest zindywidualizowane i ustalane przez lekarza, a miary są kalibrowane na podstawie masy ciała pacjenta. Zwykle lek jest podawany w formie wstrzyknięcia podskórnego lub dożylnego. Przed rozpoczęciem terapii bivalirudyną i regularnie podczas jej trwania stosowanie leku powinno być monitorowane przez specjalistów ze względu na ryzyko krwawienia.

Bivalirudin – przeciwwskazania

Bivalirudin nie powinien być stosowany u pacjentów z występującymi czynnymi krwawieniami lub u osób, które wykazują nadwrażliwość na którekolwiek składniki leku. Również nie jest zalecany dla osób z ciężkimi zaburzeniami hemostazy. Przeciwwskazaniem jest również zakażenie bakteryjne serca (m.in. bakteryjne zapalenie wsierdzia).

Bivalirudin – interakcje z lekami

Leki antykoagulanty, takie jak bivalirudin, mogą mieć interakcję z innymi lekami wpływającymi na krzepnięcie krwi, takimi jak aspiryna czy warfaryna. Może to prowadzić do nadmiernego krwawienia. Stosowanie bivalirudiny z lekami inhibującymi płytki krwi też może zwiększyć ryzyko krwawienia i powinno być monitorowane przez lekarza.

Bivalirudin – skutki uboczne

Podobnie jak wiele leków, bivalirudin może powodować skutki uboczne. Najczęściej zgłaszanymi skutkami ubocznymi są: krwawienie, ból głowy, zasłabnięcie. Rzadkie, ale poważne skutki uboczne, to poważne krwawienia, skurcze mięśni, reakcje alergiczne. Każdy zauważony skutek uboczny powinien być zgłoszony lekarzowi.