Adenosina - wskazania

Adenosina jest składnikiem aktywnym, który jest używany przede wszystkim w terapii supraventrykularnej tachyarytmii, w tym przerostu lewej komory i zespołu Wolffa-Parkinsona-White'a. Może być również wykorzystana do przeprowadzenia testu stresu w diagnostyce niedokrwienia serca, a także w leczeniu wstrząsu septycznego. Wskazaniem do stosowania adenosiny jest również częstoskurcz nadkomorowy.

Adenosina - jak stosować, dawkowanie

Stosowanie i dawkowanie adenosiny zależy od podłoża klinicznego. W przypadku częstoskurczu nadkomorowego, dawkę rozpoczyna się od szybkiego wstrzyknięcia 6 mg dożylnie, które można powtórzyć po 1-2 minutach, podając 12 mg. W diagnostyce niedokrwienia serca, podaje się adenosinę dożylnie, zaczynając od dawki 50 mikrogramów/kg/min przez 6 minut. Następnie zwiększa się dawkę do 140 mikrogramów/kg/min na kolejne 6 minut. Każda terapia powinna być monitorowana pod kątem parametrów hemodynamicznych.

Adenosina - przeciwwskazania

Adenosina nie powinna być stosowana u pacjentów z zatokowym zespół węzła, blokiem AV II lub III stopnia (chyba że mają zainstalowane rozruszniki), ciężką niewydolnością serca, astmą oskrzelową oraz ciężką hipotensją. Przeciwwskazaniem do stosowania jest również nadwrażliwość na adenosinę.

Adenosina - interakcje z lekami

Adenosina może interakcować z innymi lekami, takimi jak teofilina, dypridamol, karbamazepina, verapamil oraz digoksyna, co zwiększa ryzyko wystąpienia interakcji lekowych i wymaga uważnego monitorowania. Stosowanie adenosiny w skojarzeniu z innymi lekami powinno być rozważane jedynie po pomiarach hemodynamicznych i konsultacjach z lekarzem.

Adenosina - skutki uboczne

Potencjalne skutki uboczne adenosiny obejmują nudności, zawroty głowy, ból głowy, odczucie niepokoju, drżenie mięśniowe, zaczerwienienie skóry, a także objawy ze strony układu oddechowego, jak duszność. Możliwe są również objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego, takie jak bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy, hipotensja.