Perindopril erbumine – wskazania

Perindopril erbumine jest aktywnym składnikiem leków stosowanych do leczenia nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej. Z powodzeniem stosowany jest również w leczeniu niepowikłanej dozwilgotniowej niewydolności serca. Działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, co skutkuje obniżeniem ciśnienia krwi. Może być stosowany samodzielnie, jak również w kombinacji z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.

Perindopril erbumine – jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie Perindoprilu erbumine jest zależne od stanu zdrowia pacjenta i reakcji na leczenie. Zazwyczaj podaje się go raz na dobę – dawka początkowa to 4 mg, która może zostać zwiększona do 8 mg. Sugeruje się przyjmować lek o tej samej porze każdego dnia, aby zwiększyć efektywność leczenia. Przedawkowanie substancji może prowadzić do hypotensji i niewydolności nerek.

Perindopril erbumine – przeciwwskazania

Perindopril erbumine jest przeciwwskazany u pacjentów z alergią na perindopril, inny inhibitor ACE, lub dowolny składnik leku. Wśród innych przeciwwskazań znajduje się też ciąża i karmienie piersią, a także stan pacjentów ze znacznym zwężeniem tętnicy nerkowej. Powinien być stosowany z ostrożnością u osób z niewydolnością nerek i wątroby.

Perindopril erbumine – interakcje z lekami

Perindopril erbumine może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Szczególnie istotne są interakcje z lekami zawierającymi aliskiren, lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna) oraz lekami hipotensyjnymi. W przypadku równoczesnego stosowania perindoprilu i takich leków jako lit, potas, a także leki moczopędne, istnieje ryzyko hiperkalemii.

Perindopril erbumine – skutki uboczne

Podobnie jak każda substancja czynna, Perindopril erbumine może powodować skutki uboczne. Należą do nich zawroty głowy, ból głowy, suchość w ustach czy zmęczenie. Istnieje również ryzyko wystąpienia cięższych skutków ubocznych jak hiperkaliemia, której objawy to ból brzucha i/zlub choroba nerek. Wszelkie niepokojące symptomy należy zgłosić lekarzowi.