Interferon beta-1a - wskazania

Interferon beta-1a to substancja czynna o silnym działaniu immunomodulacyjnym, której celem jest zahamowanie ataków układu immunologicznego na komórki nerwowe. Stosowany jest głównie w leczeniu stwardnienia rozsianego (SM), szczególnie w formie przypominającej rzut i remisję oraz postaci progresywnej z rzutami. Interferon beta-1a pomaga zmniejszyć częstotliwość występowania rozwidnienia, chroniąc układ nerwowy przed dalszym uszkodzeniem.

Interferon beta-1a - jak stosować, dawkowanie

Leczenie z użyciem Interferonu beta-1a jest prowadzone pod kontrolą lekarza specjalisty. Środek podaje się drogą podskórną lub domięśniową, zależnie od wersji leku. Najczęściej zalecaną dawką jest 30 mcg raz w tygodniu podczas i po posiłku. Długotrwałym działaniem preparatu jest możliwe zredukowanie nasilenia i częstotliwości ataków w SM. Przy każdym indywidualnym planie leczenia, dawkowanie może się różnić.

Interferon beta-1a - przeciwwskazania

Interferon beta-1a nie powinien być stosowany w przypadku uczulenia na interferony beta lub inne składniki leku. Dodatkowo, to przeciwwskazanie obejmuje pacjentów z ciężką depresją, chorobą mięśni (myopatią), ciężką niewydolnością wątroby lub nerek. U osób z chorobami serca lek wymaga ostrożnego zastosowania.

Interferon beta-1a - interakcje z lekami

Nie opisano znaczących interakcji między interferonem beta-1a a innymi lekami. Niemniej jednak, pacjenci przyjmujący inne leki powinni poinformować o tym lekarza, a tego typu informacje powinny być uwzględnione przy indywidualnym planie leczenia

Interferon beta-1a - skutki uboczne

Interferon beta-1a może powodować pewne skutki uboczne, wśród których najczęstsze to objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze, ból mięśni czy głowy, które zazwyczaj ustępują po kilku tygodniach leczenia. Inne potencjalne skutki uboczne to reakcje w miejscu wstrzyknięcia, depresja, zaburzenia mowy, biegunka, nudności, problemy z oddychaniem, wysypka. Jeżeli jakiekolwiek z tych objawów nasilą się lub wystąpią nowe dolegliwości, należy skonsultować się z lekarzem.