Hydrocortisone sodium phosphate - wskazania

Hydrocortisone sodium phosphate to substancja aktywna znana ze swoich właściwości przeciwzapalnych i immunosupresyjnych. Jest skuteczna w terapii różnych schorzeń, w tym między innymi w alergiach, chorobach autoimmunologicznych, chorobach skóry, chorobach układu oddechowego czy chorobach reumatycznych. Hydrokortyzon fosforan sodu jest również stosowany do leczenia niedoczynności kory nadnerczy i chorób związanych z brakiem kortyzolu.

Hydrocortisone sodium phosphate – jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie leków zawierających hydrokortyzon fosforan sodu zależy od choroby i stanu pacjenta. Lekarz ustala indywidualny program leczenia na podstawie odpowiedzi pacjenta na leki oraz generalnego stanu zdrowia. Przeciętna dawka dla dorosłych to od 15 do 240 mg dziennie podzielona na kilka dawek. Również w terapii u dzieci dawka jest dostosowana indywidualnie.

Hydrocortisone sodium phosphate – przeciwwskazania

Hydrokortyzon fosforan sodu jest przeciwwskazany dla pacjentów z alergią na tę substancję czynną lub pewne współistniejące schorzenia, takie jak gruźlica, choroby wrzodowe żołądka i dwunastnicy, cukrzyca, choroby nerek, schorzenia psychiczne oraz niektóre infekcje wirusowe lub bakteryjne.

Hydrocortisone sodium phosphate – interakcje z lekami

Hydrokortyzon fosforan sodu może reagować z inymi lekami. Znane interakcje obejmują leki zawierające estrogenu, glikozydy nasercowe, leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwcukrzycowe oraz niektóre antybiotyki. Należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem podawania substancji w połączeniu z innymi lekami.

Hydrocortisone sodium phosphate – skutki uboczne

Znane skutki uboczne stosowania Hydrokortyzonu fosforanu sodu obejmują zwiększenie apetytu, utratę masy ciała, zaburzenia snu, zaburzenia emocjonalne, zagrożenia zakażeniami, zahamowanie wzrostu u dzieci oraz pogorszenie stanu chorób towarzyszących, szczególnie cukrzycy i nadciśnienia tętniczego. W razie wystąpienia poważnych objawów, takich jak trudności z oddychaniem, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, użytkownik powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.