Biperiden lactate - wskazania

Biperiden lactate jest substancją czynną, która działa jako antyagonista receptorów muskarynowych. Dzięki temu mechanizmowi znalazł zastosowanie w terapii przeciwparkinsonowskiej oraz w leczeniu niepożądanych efektów ubocznych pochodzących od leków przeciwpsychotycznych, takich jak dyskinezy późne. Jest ona przeznaczona do stosowania u pacjentów dorosłych ale także stosowana bywa u dzieci oraz młodzieży.

Biperiden lactate - jak stosować, dawkowanie

Podania Biperidenu dokonuje się drogą oralną lub zastrzykiem. Dawkowanie i częstotliwość podawania Biperidenu jest ustalana indywidualnie przez lekarza na podstawie odpowiedzi pacjenta na leczenie, aspektów klinicznych oraz nasilenia objawów. W przypadku podawania doustnego zazwyczaj zaleca się 2 mg 3 do 4 razy na dobę, natomiast w przypadku dawkowania parenteralnego, zazwyczaj podaje się 2-5 mg pod skórę, do mięśnia lub dożylnie.

Biperiden lactate - przeciwwskazania

Biperiden lactate nie powinien być stosowany u osób z uczuleniem na Biperiden lub jakikolwiek z pozostałych składników leku. Substancja jest przeciwwskazana w przypadku stanów takich jak jaskra z zamkniętym kątem, miastenia gravis, cieśń odźwiernika, zaburzenia rytmu serca, czy niewydolność nerek i wątroby. Leku nie stosuje się również u chorego z zatrzymaniem moczu spowodowanego przez schorzenia prostaty.

Biperiden lactate - interakcje z lekami

Biperiden może nasilać działania innych leków o działaniu antycholinergicznym, takich jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, czy niektóre leki przeciwparkinsonowskie. Interakcje mogą nastąpić również z alkoholem i lekami o działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy. Każdy przypadek podawania Biperidenu z innymi lekami powinien być konsultowany z lekarzem.

Biperiden lactate - skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Biperiden lactate może powodować skutki uboczne. Do najczęściej zgłaszanych należą: suchość w jamie ustnej, zaburzenia akomodacji oka, zaparcia, rozszerzenie źrenic i zatrzymanie moczu. rzadziej obserwowane są nudności, bóle brzucha, bóle głowy, zawroty głowy, świąd, pokrzywka, zmniejszenie pocenia, zaburzenia psychomotoryki. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepożądanych działań, należy skonsultować się z lekarzem.