Dihydrocodeine tartrate - wskazania

Dihydrocodeine tartrate to półsyntetyczny opioid używany w leczeniu bólu o różnym pochodzeniu, szczególnie w sytuacjach, gdy inne leki przeciwbólowe są niewystarczające. Oprócz tego wykorzystuje się go również w terapii kaszlu, gdy tradycyjne środki są nieskuteczne. Jego działanie polega na hamowaniu ośrodków bólu w mózgu, co skutkuje obniżeniem odczuwania bólu przez pacjenta.

Dihydrocodeine tartrate - jak stosować, dawkowanie

Dawkowanie Dihydrocodeine tartrate jest indywidualne i zależy od stanu pacjenta oraz stopnia nasilenia dolegliwości. Zwykle podawany jest 2-3 razy dziennie doustnie. Niekiedy może być podany w formie zastrzyku. W przypadku przewlekłych dolegliwości bólowych, dawka może zostać stopniowo zwiększana. Ważne jest, aby stosować lek zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przekraczać zalecanej dawki.

Dihydrocodeine tartrate - przeciwwskazania

Z racji swojego działania opioidowego, Dihydrocodeine tartrate posiada szereg przeciwwskazań. Do najważniejszych z nich należą: nadwrażliwość na składnik leku, ciężka niewydolność oddechowa, ciężka niewydolność wątroby czy zaburzenia rytmu serca. Leku nie powinny stosować również kobiety w ciąży i karmiące piersią bez konsultacji z lekarzem.

Dihydrocodeine tartrate - skutki uboczne

Podobnie jak inne opioidy, Dihydrocodeine tartrate może wywołać szereg skutków ubocznych. Do najczęściej występujących należą senność, nudności i wymioty, zaparcia oraz zawroty głowy. Rzadziej zdarzają się reakcje alergiczne, zaburzenia rytmu serca, depresja oddechowa czy mylące stany psychiczne. W przypadku dostrzeżenia jakichkolwiek negatywnych efektów ubocznych, należy skontaktować się z lekarzem.

Dihydrocodeine tartrate - interakcje z lekami

Dihydrocodeine tartrate może oddziaływać z szeregiem innych leków, w tym z benzodiazepinami, lekami przeciwdepresyjnymi, antybiotykami, lekami przeciwcukrzycowymi, lekami stosowanymi w leczeniu AIDS i wieloma innymi. Stosowanie tych leków łącznie z Dihydrocodeine tartrate może prowadzić do wzajemnego nasilenia działania lub skutków ubocznych. Wszystkie interakcje powinny być konsultowane z lekarzem lub farmaceutą.