Tiaprid PMCS

1. Co to jest lek Tiaprid PMCS i w jakim celu się go stosuje

Lek Tiaprid PMCS zawiera jako substancję czynną tiapryd, który należy do grupy leków, zwanych
przeciwpsychotycznymi, atypowymi lekami neuroleptycznymi.

Lek Tiaprid PMCS jest lekiem wpływającym na funkcje psychiczne i działającym pozytywnie na
ciężkie postaci mimowolnych i nieprawidłowych ruchów u pacjenta.

Lek Tiaprid PMCS jest stosowany w leczeniu zaburzeń zachowania u pacjentów w podeszłym wieku
lub w przypadku przewlekłego uzależnienia od alkoholu, w tym w leczeniu objawów odstawiennych
po nagłym przerwaniu spożywania alkoholu.

Lek jest także stosowany w przypadku ciężkich postaci nieprawidłowych ruchów (pląsawica
Huntingtona).
Tiaprid PMCS może być stosowany u dorosłych i dzieci w wieku od 6 lat

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tiaprid PMCS

Kiedy nie stosować leku Tiaprid PMCS

- jeśli pacjent ma uczulenie na tiapryd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6),
- jeśli u pacjenta występuje rzadka choroba nadnerczy, zwana guzem chromochłonnym
  nadnerczy, powodująca bóle głowy, uderzenia gorąca i okresowe zwiększenie ciśnienia
  tętniczego,
- jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lek zawierający lewodopę lub inne leki dopaminergiczne,
- jeśli u pacjenta występuje rak mózgu, wytwarzający prolaktynę i (lub) rak piersi.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Tiaprid PMCS należy omówić to z lekarzem:

Podobnie jak w przypadku innych leków neuroleptycznych, może wystąpić złośliwy zespół
neuroleptyczny (powikłanie, które może zakończyć się zgonem), charakteryzujący się hipertermią
(zwiększenie wewnętrznej temperatury ciała powyżej normalnego zakresu), sztywnością mięśni
i zaburzeniami autonomicznymi (zaburzenie części układu nerwowego, odpowiedzialnego za
kontrolowanie wewnętrznych czynności organizmu, które są niezależne od woli). Obserwowano
przypadki z nietypowymi objawami, takimi jak brak sztywności mięśni lub zwiększenie napięcia
mięśni oraz niższa gorączka. W razie wystąpienia niewyjaśnionego zwiększenia temperatury ciała
hipertermii, należy zaprzestać leczenia tiaprydem.

Z wyjątkiem szczególnych przypadków, nie należy stosować tiaprydu w leczeniu pacjentów z chorobą
Parkinsona.

Leki neuroleptyczne mogą zmniejszać próg drgawkowy. Pacjenci z padaczką będą dokładnie
kontrolowani podczas leczenia tiaprydem.

Jeśli pacjent ma choroby nerek, lekarz dostosuje dawkę leku, ze względu na możliwe ryzyko utraty
przytomności z powodu przedawkowania (patrz punkt 3).

U pacjentów w podeszłym wieku lekarz oceni leczenie tiaprydem indywidualnie u każdego pacjenta,
w odniesieniu do potencjalnego ryzyka (zmniejszony poziom świadomości i śpiączka, zwiększone
ryzyko zgonu z powodu jednoczesnego stosowania leków przeciwpsychotycznych).

Wydłużenie odstępu QT (w kardiologii, czas mierzony między początkiem załamka Q, a końcem
załamka T w elektrycznym zapisie cyklu pracy serca):
Tiapryd może powodować wydłużenie odstępu QT, co zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca. Z tego
powodu, przed podaniem leku, lekarz sprawdzi, czy występują czynniki, które mogą zwiększać ryzyko
wystąpienia zaburzeń rytmu serca, takie jak:
- Zwolnienie czynności serca (bradykardia) poniżej 55 uderzeń na minutę.
- Zaburzenia elektrolitowe, zwłaszcza hipokaliemia (małe stężenie potasu we krwi).
- Wrodzone wydłużenie odstępu QT.
- Jednoczesne stosowanie leków, które mogą powodować wyraźne zwolnienie czynności serca
  (<55 uderzeń serca/min), zaburzenia równowagi elektrolitowej, zmniejszenie przewodnictwa
  wewnątrzsercowego lub wydłużenie odstępu QT.

Jeśli u pacjenta występują czynniki ryzyka udaru mózgu, lekarz będzie dokładnie kontrolował leczenie
lekiem Tiaprid PMCS, ponieważ w tym przypadku należy zachować szczególną ostrożność.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (choroba, charakteryzująca się tworzeniem się zakrzepów krwi
w określonym miejscu w krążeniu krwi, a następnie przemieszczaniu się ich do płuc):
Donoszono o przypadkach żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, niekiedy zakończonych zgonem,
w związku ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych. Jeśli pacjent ma lub miał w przeszłości
zakrzepy krwi w żyłach, lekarz będzie dokładnie kontrolował leczenie lekiem Tiaprid PMCS,
ponieważ w tym przypadku należy zachować szczególną ostrożność.

Tiapryd może zwiększać stężenie hormonu prolaktyny. Dlatego, należy zachować ostrożność. Jeśli
pacjent lub ktokolwiek z rodziny pacjenta ma raka piersi, lekarz będzie dokładnie kontrolował
pacjenta w trakcie leczenia tiaprydem.

Zgłaszano zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia, neutropenia, agranulocytoza) w związku
ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych, w tym tiaprydu. W razie wystąpienia niewyjaśnionego
zakażenia i gorączki należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ponieważ mogą to być objawy
zaburzeń składu krwi.

Dzieci i młodzież

Nie przeprowadzono dokładnych badań, dotyczących stosowania tiaprydu u dzieci i młodzieży (patrz
punkt 3).

Lek Tiaprid PMCS a inne leki

Lek Tiaprid i inne jednocześnie stosowane leki mogą wpływać wzajemnie na swoje działanie. Należy
powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Agoniści dopaminergiczni (leki o działaniu podobnym do dopaminy, naturalnej substancji pełniącej
ważną funkcję w układzie nerwowym) i Tiaprid PMCS znoszą wzajemnie swoje działanie, dlatego nie
należy ich stosować jednocześnie. Pacjenci z chorobą Parkinsona powinni przyjmować najmniejszą
skuteczną dawkę lewodopy i tiaprydu.

Leki, wpływające na czynność ośrodkowego układu nerwowego, takie jak leki przeciwbólowe,
przeciwkaszlowe, nasenne, uspokajające, leki stosowane w leczeniu depresji lub psychoz, leki
przeciwwymiotne, antyhistaminowe, leki przeciwnadciśnieniowe, działające ośrodkowo i inne leki
(baklofen, talidomid, pizotyfen, klonidyna) mogą nasilać działanie tiaprydu, powodując zmniejszenie
czujności i zwiększenie senności.

Alkohol również nasila ogólne działanie leku Tiaprid PMCS, powodując zwłaszcza zwiększenie
uspokojenia i znaczną senność. Z tego względu, należy unikać picia alkoholu podczas przyjmowania
tego leku.

Połączenia leków niewskazane
Połączenia z następującymi lekami, które mogą powodować poważne zaburzenia rytmu serca (torsade
de pointes) lub wydłużenie odstępu QT (odstęp czasu w zapisie elektrokardiograficznym):
- Leki powodujące zwolnienie czynności serca (bradykardia), takie jak beta-adrenolityki, blokery
  kanału wapniowego powodujące bradykardię, takie jak diltiazem i werapamil, klonidyna,
  guanfacyna, glikozydy nasercowe (digoksyna), pilokarpina, inhibitory cholinoesterazy, niektóre
  leki przeciwarytmiczne klasy II.
- Leki powodujące zaburzenia równowagi elektrolitowej, zwłaszcza hipokaliemię (małe stężenie
  potasu we krwi): leki moczopędne powodujące hipokaliemię (leki zwiększające wytwarzanie i
  wydalanie moczu oraz zmniejszające stężenie potasu we krwi, co powoduje konieczność
  podawania leków zawierających potas lub dostarczenia go w żywności), środki
  przeczyszczające o działaniu przyśpieszającym perystaltykę jelit (rozluźniające stolec),
  amfoterycyna B, podawana dożylnie, glikokortykosteroidy, tetrakozaktyd, kosyntropina. Lekarz
  będzie korygował hipokaliemię (małe stężenie potasu we krwi).
- Leki przeciwarytmiczne klasy IA (leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca), takie jak
  chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid.
- Leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid.
- Niektóre leki przeciwpasożytnicze, takie jak halofantryna, lumefantryna, pentamidyna, niektóre
  neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu psychoz), takie jak pimozyd, sultopryd, haloperydol,
  tiorydazyna, pipotiazyna, sertyndol, weralipryd, chlorpromazyna, lewomepromazyna,
  trifluoperazyna, cyjamemazyna, sulpiryd, droperydol, flufenazyna, pipamperon, flupentyksol,
  zuklopentyksol.
- Inne leki, takie jak metadon, imipramina, leki przeciwdepresyjne, lit, beprydyl, cyzapryd,
  erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, sparfloksacyna, difemanil,
  mizolastyna, spiramycyna difemanil, moxifloksacyna.

Działanie leków zmniejszających wysokie ciśnienie tętnicze krwi i leków stosowanych w leczeniu
choroby wieńcowej może być zwiększone przy jednoczesnego przyjmowaniu leku Tiaprid, co może
prowadzić do znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, co objawia się zawrotami głowy z utratą
przytomności podczas szybkiego wstawania.

Lek Tiaprid PMCS z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek Tiaprid PMCS można stosować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Nie należy spożywać napojów alkoholowych podczas stosowania leku Tiaprid PMCS.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Należy zachować ostrożność stosując ten lek w okresie ciąży.

Ciąża
Nie zaleca się stosowania leku Tiaprid PMCS w okresie ciąży oraz u kobiet, które mogą zajść w ciążę
i nie stosują skutecznej antykoncepcji.
Stosowanie leku Tiaprid PMCS podczas trzech ostatnich miesięcy ciąży może powodować
wystąpienie u dziecka takich objawów, jak niepokój, napięcie mięśni, drżenie, senność, trudności
z oddychaniem i trudności związane z karmieniem. Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych
objawów, należy skontaktować się z lekarzem.

Karmienie piersią
Nie należy karmić piersią podczas leczenia lekiem Tiaprid PMCS. Jeśli pacjentka przyjmuje Tiaprid
PMCS, powinna skontaktować się z lekarzem, w celu omówienia najlepszego sposobu karmienia
dziecka.

Płodność
Lek Tiaprid PMCS może powodować brak miesiączki lub brak owulacji oraz zmniejszenie
płodności.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Tiaprid PMCS może pogorszyć zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn,
ponieważ powodować uspokojenie, nawet jeśli stosowany jest zgodnie z zaleceniami (patrz punkt 4).

Lek Tiaprid PMCS zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Tiaprid PMCS

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Dawka jest ustalana przez lekarza, indywidualnie dla każdego pacjenta.

Dorośli

Leczenie zaburzeń zachowania u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem: zazwyczaj stosowana
dawka to 200–400 mg (2-4 tabletki) na dobę, podawane w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.
Leczenie rozpoczyna się od dawki 50 mg (tj. ½ tabletki) dwa razy na dobę, a następnie zwiększa się ją
w ciągu kolejnych 2-3 dni do 100 mg (tj. 1 tabletki) trzy razy na dobę. Średnia dawka wynosi
300 mg/dobę (tj. 3 tabletki na dobę); maksymalna zalecana dawka wynosi 400 mg/dobę (tj. 4 tabletki
na dobę).

Zazwyczaj stosowana dawka w leczeniu objawów podczas przewlekłego uzależnienia od alkoholu to
300 mg do 400 mg (3-4 tabletki) na dobę, podawane w trzech dawkach podzielonych, przez 1-2
miesiące.

Ciężka postać ruchów pląsawiczych w chorobie Huntingtona: dawka ustalana jest indywidualnie
w szerokim zakresie dawkowania od 300 mg do 1200 mg (3-12 tabletek).

Osoby w podeszłym wieku
Ponieważ osoby w podeszłym wieku są bardzo wrażliwe na działanie tiaprydu, należy dokładnie
przestrzegać dawkowania ustalonego przez lekarza.

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku od 6 lat
Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 100–150 mg na dobę, maksymalnie do 300 mg na dobę.

W każdym przypadku lekarz ustali odpowiednią dawkę, liczbę tabletek, które należy przyjmować na
dobę oraz czas trwania leczenia.

Niewydolność nerek
Dawkę należy zmniejszyć do 75% zwykle stosowanej dawki u pacjentów z klirensem kreatyniny 30-
60 ml/min, do 50% zwykle stosowanej dawki u pacjentów z klirensem kreatyniny 10-30 ml/min i do
25% zwykle stosowanej dawki u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 10 ml/min.

Zaburzenie czynności wątroby
Lek jest metabolizowany w niewielkim stopniu w wątrobie, dlatego zmniejszenie dawkowania nie jest
konieczne.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tiaprid PMCS

W razie przyjęcia większej liczby tabletek mogą wystąpić następujące obawy: senność i uspokojenie,
śpiączka, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, skurcze mięśni twarzy i szyi, niekontrolowane
wysuwanie języka, długotrwały skurcz mięśni żwaczy i sztywność mięśni kończyn.
Może także wystąpić drżenie i sztywność mięśni kończyn. Odnotowano przypadki zgonów po
przedawkowaniu tiaprydu głównie w połączeniu z innymi lekami, wpływającymi na czynność
ośrodkowego układu nerwowego. W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku
przez dziecko należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym
najbliższego szpitala.

Pominięcie zastosowania leku Tiaprid PMCS

Należy przyjąć tabletkę natychmiast po uświadomieniu sobie tego faktu. Nie należy stosować dawki
podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeżeli pacjent zapomniał zastosować więcej, niż
jedną dawkę, powinien powiedzieć o tym lekarzowi.

Przerwanie stosowania leku Tiaprid PMCS

Nie należy przerywać stosowania leku bez porozumienia z lekarzem. Objawy choroby mogą powrócić
lub nasilić się.

Informacje dla lekarzy
Zaleca się odpowiednie środki wspomagające oraz ścisłe monitorowanie ważnych funkcji życiowych.
Zaleca się monitorowanie czynności serca do czasu ustabilizowania stanu pacjenta (ryzyko
wydłużenia odstępu QT oraz następczych komorowych zaburzeń rytmu serca).

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (mogą wystąpić do 1 na 10 osób):

- Hiperprolaktynemia, która, w niektórych przypadkach, może prowadzić do wystąpienia innych
  zaburzeń. Rzadziej może wystąpić ból piersi, powiększenie piersi (ginekomastia), zaburzenia
  miesiączkowania lub brak miesiączki u kobiet oraz zaburzenia orgazmu lub impotencja
  u mężczyzn.
- Senność, bezsenność, pobudzenie, obojętność.
- Zawroty głowy/zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, ból głowy.
- Objawy, jak w chorobie Parkinsona (drżenie, wzmożone napięcie mięśniowe, ograniczona
  aktywność ruchowa i zwiększone wydzielanie śliny). Objawy te są zazwyczaj odwracalne po
  podaniu leku antycholinergicznego (np. Biperyden).
- Zmęczenie, uczucie wyczerpania.

Niezbyt często (mogą wystąpić do 1 na 100 osób):

- Dystonia [skurcze, przykurcze mięśni szyi, niezamierzone ruchy gałek ocznych (oczopląs),
  skurcze mięśni żwaczy (szczękościsk), akatyzja (niepokój ruchowy)]. Objawy te są zazwyczaj
  odwracalne po podaniu leku przeciwcholinergicznego (np. Biperyden).
- Dezorientacja, omamy.
- Omdlenie (krótkotrwała utrata przytomności), drgawki.
- Zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, zazwyczaj ortostatyczne, zakrzepica żył głębokich.
- Zaparcie.
- Wysypka skórna (w tym zaczerwienienie, pokrzywka lub wysypka plamista).
- Brak miesiączki, zaburzenia orgazmu.
- Zwiększenie masy ciała.

Rzadko (mogą wystąpić do 1 na 1000 osób):

- Utrata przytomności.
- Zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia, neutropenia, agranulocytoza).
- Zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hiponatremia), zespół niewłaściwego wydzielania
  hormonu antydiuretycznego.
- Wczesna dyskineza (skurcze języka lub przełyku, tiki). Objawy te są zazwyczaj odwracalne po
  podaniu leku przeciwcholinergicznego (np. Biperyden).
- Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych (neuroleptyków) zgłaszano
  przypadki późnych dyskinez po długotrwałym podawaniu (ponad trzy miesiące),
  charakteryzujących się rytmicznymi mimowolnymi ruchami, przede wszystkim języka i (lub)
  mięśni twarzy. Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpią takie ruchy; lekarz
  zadecyduje o podjęciu niezbędnych kroków. Nie należy podawać leków przeciw
  parkinsonizmowi jako odtrutki, ponieważ są nieskuteczne lub mogą powodować pogorszenie
  objawów.
- Podobnie jak w przypadku wszystkich innych leków neuroleptycznych, może wystąpić złośliwy
  zespół neuroleptyczny (ZZN), który może prowadzić do zgonu (patrz punkt „Informacje ważne
  przed zastosowaniem leku Tiaprid PMCS”).
- Zgłaszano również zaburzenia przewodzenia serca (wydłużenie odstępu QT) i ciężkie,
  komorowe zaburzenia rytmu (takie jak torsade de pointes, nasilenie częstoskurczu
  komorowego), a także migotanie komór, zatrzymanie akcji serca i nagłe zgony (patrz punkt
  „Ostrzeżenia i środki ostrożności” i „Lek Tiaprid PMCS a inne leki”).
- Zakrzepica żylna, szczególnie nóg (z obrzękiem, bólem i zaczerwienieniem); zakrzep może
  przemieszczać się poprzez krążenie do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i duszność.
  W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z powyższych objawów należy natychmiast
  zwrócić się o pomoc medyczną (patrz punkt „Informacje ważne przed zastosowaniem leku
  Tiaprid PMCS”). W niektórych przypadkach zatorowość płucna może być śmiertelna.
- Niektóre postacie zapalenia płuc, spowodowane przypadkowym przedostaniem się np. pokarmu
  lub płynu do płuc (aspiracja płucna), zaburzenia oddychania (depresja oddechowa).
- Zatkanie jelita, niedrożność jelit.
- Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych.
- Wysypka skórna (pokrzywka).
- Zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej (CPK), rozpad mięśni szkieletowych
  (rabdomioliza).

Nieznana (na podstawie dostępnych danych):

- Zespół odstawienia u noworodków (Patrz „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”).
- Upadki, szczególnie u osób w podeszłym wieku.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, Tel.: +48 22 49 21 301,
Faks: + 48 22 49 21 309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Tiaprid PMCS

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: „Termin
ważności” lub „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Tiaprid PMCS

- Substancją czynną leku jest tiaprydu chlorowodorek. Każda tabletka zawiera 111,1 mg tiaprydu
  chlorowodorku, co odpowiada 100 mg tiaprydu.
- Pozostałe składniki leku to: mannitol, celuloza mikrokrystaliczna granulowana, powidon 25, sól
  karboksymetyloskrobi sodowej (typ A), krzemionka koloidalna, bezwodna i magnezu
  stearynian.

Jak wygląda lek Tiaprid PMCS i co zawiera opakowanie

Tabletki leku Tiaprid PMCS są barwy prawie białej, okrągłe, z krzyżykiem dzielącym po jednej
stronie, o średnicy 9,5 mm. Tabletkę można podzielić na cztery równe dawki.

Lek dostarczany jest w opakowaniach blistrowych, zawierających 20 i 50 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

PRO.MED.CS Praha a.s., Telčská 377/1, Michle, 140 00 Praha 4, Republika Czeska

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego

Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Republika Słowacka Tiaprid PMCS 100 mg
Litwa Tiapride PMCS 100 mg tabletės
Polska Tiaprid PMCS
Rumunia Tiapridă PMCS 100 mg comprimate

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 14.03.2023