Lemtrada

1. Co to jest lek LEMTRADA i w jakim celu się go stosuje

Lek LEMTRADA zawiera substancję czynną - alemtuzumab - stosowaną w leczeniu dorosłych
pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (ang. multiple sclerosis, SM) o przebiegu rzutowo-ustępującym (ang.
relapsing-remitting multiple sclerosis, RRMS). Lek LEMTRADA nie prowadzi do wyleczenia SM, jednak
może zmniejszyć liczbę nawrotów choroby. Lek może również pomóc w spowolnieniu lub cofnięciu
niektórych przedmiotowych lub podmiotowych objawów SM. W badaniach klinicznych u pacjentów
leczonych lekiem LEMTRADA wystąpiło mniej nawrotów choroby oraz rzadziej następowało pogorszenie
niepełnosprawności w porównaniu z pacjentami stosującymi beta-interferon wstrzykiwany kilka razy
w tygodniu.

Czym jest stwardnienie rozsiane

SM jest autoimmunologiczną chorobą ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego).
W przebiegu SM układ odpornościowy pacjenta omyłkowo atakuje ochronną warstwę (osłonkę mielinową)
otaczającą włókna nerwowe, powodując stan zapalny. Sytuację, kiedy zapalenie wywołuje objawy choroby,
często nazywa się „napadem‖ lub „nawrotem‖ choroby. W rzutowo-ustępującym przebiegu stwardnienia
rozsianego u pacjentów po nawrocie choroby następuje okres ustąpienia jej objawów.

Objawy jakie wystąpią u pacjenta zależą od tego, która część ośrodkowego układu nerwowego została
dotknięta chorobą. Uszkodzenia nerwów powstałe w wyniku zapalenia mogą być odwracalne, ale w miarę
postępowania choroby uszkodzenia te mogą się kumulować i utrwalać.

Jak działa lek LEMTRADA

Lek LEMTRADA reguluje pracę układu odpornościowego pacjenta, ograniczając atakowanie własnego
układu nerwowego.

2. Informacje ważne przed podaniem leku LEMTRADA

Kiedy nie stosować leku LEMTRADA:

- jeśli pacjent ma uczulenie na alemtuzumab lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienione w punkcie 6).
- jeśli pacjent jest zakażony ludzkim wirusem niedoboru odporności (ang. human immunodeficiency virus,
  HIV).
- jeśli u pacjenta występuje ciężkie zakażenie.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed przyjęciem leku LEMTRADA należy porozmawiać z lekarzem. U pacjenta po serii leczenia lekiem
LEMTRADA może zwiększyć się ryzyko rozwinięcia się innych chorób autoimmunologicznych lub
wystąpienia poważnych zakażeń. Pacjent powinien zrozumieć te zagrożenia oraz wiedzieć, jak je u siebie
obserwować. Pacjent otrzyma Kartę ostrzeżeń pacjenta oraz Poradnik dla pacjenta zawierające dalsze
informacje. Ważne, aby Kartę ostrzeżeń pacjenta mieć przy sobie przez cały czas trwania leczenia oraz przez
4 lata po otrzymaniu ostatniej infuzji leku LEMTRADA, ponieważ działania niepożądane mogą wystąpić
wiele lat po zakończeniu leczenia. Przy podejmowaniu jakiegokolwiek leczenia, nawet niezwiązanego ze
stwardnieniem rozsianym, należy okazać Kartę ostrzeżeń pacjenta lekarzowi.

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem LEMTRADA lekarz wykona badania krwi. Badania te mają na celu
sprawdzenie, czy pacjent może przyjmować lek LEMTRADA. Przed rozpoczęciem leczenia lekiem
LEMTRADA lekarz będzie również chciał się upewnić, czy pacjent nie cierpi na inne określone choroby lub
stany.

• Choroby autoimmunologiczne
Leczenie lekiem LEMTRADA może zwiększać ryzyko wystąpienia chorób autoimmunologicznych. Są to
choroby, w których system odpornościowy pacjenta omyłkowo atakuje jego własny organizm. Informacje na
temat określonych chorób, które wystąpiły u pacjentów z SM leczonych lekiem LEMTRADA,
przedstawiono poniżej.

Do wystąpienia chorób autoimmunologicznych może dojść wiele lat po zakończeniu leczenia lekiem
LEMTRADA. W związku z tym konieczne jest regularne wykonywanie badań krwi i moczu aż do upływu
4 lat od ostatniej infuzji. Wykonywanie badań jest wymagane nawet, gdy pacjent czuje się dobrze, a objawy
SM są pod kontrolą. Ponadto istnieją określone objawy przedmiotowe i podmiotowe, na które powinien
zwracać uwagę sam pacjent. Szczegółowe informacje na temat tych objawów, jak również badań i działań,
które należy podjąć, zostały podane w punkcie 4 Choroby autoimmunologiczne.

Więcej przydatnych informacji na temat omawianych chorób autoimmunologicznych (i badań
umożliwiających ich rozpoznanie) można znaleźć w Poradniku dla pacjenta dotyczącym leku
LEMTRADA.

· Immunologiczna plamica małopłytkowa (ang. Immune Thrombocytopenic Purpura,
  ITP)
  U pacjentów często dochodziło do rozwoju zaburzenia krzepliwości krwi wywoływanego małą
  liczbą płytek krwi, określanego jako immunologiczna plamica małopłytkowa (ITP). Trzeba jak
  najwcześniej rozpoznać chorobę i podjąć leczenie; w przeciwnym wypadku może mieć ona
  poważne, a nawet śmiertelne skutki. Przedmiotowe i podmiotowe objawy ITP opisano w
  punkcie 4.

· Choroba nerek (na przykład choroba anty-GBM)
  Rzadko u pacjentów występowały problemy autoimmunologiczne dotyczące nerek, takie jak
  choroba anty-GBM (ang. anti-glomerular basement membrane) polegającą na wytwarzaniu
  przeciwciał skierowanych przeciwko błonie podstawnej kłębuszków nerkowych. Przedmiotowe i
  podmiotowe objawy choroby nerek opisano w punkcie 4. Nieleczona choroba może prowadzić
  do niewydolności nerek wymagającej dializ lub przeszczepu, a nawet spowodować zgon.

· Zaburzenia tarczycy

  Bardzo często u pacjentów występowały zaburzenia autoimmunologiczne dotyczące tarczycy,
  wpływające na jej zdolność do wytwarzania i regulacji działania hormonów ważnych dla
  procesów przemiany materii w organizmie.
  Lek LEMTRADA może wywoływać różne rodzaje zaburzeń tarczycy, w tym:
  - nadczynność tarczycy polegającą na nadmiernej produkcji hormonów w tarczycy,
  - niedoczynność tarczycy polegającą na niewystarczającej produkcji hormonów w
    tarczycy.

  Przedmiotowe i podmiotowe objawy zaburzeń tarczycy opisano w punkcie 4.

  Jeśli rozwiną się zaburzenia tarczycy, pacjent najczęściej będzie musiał do końca życia stosować
  leki, aby opanować to zaburzenie; a w niektórych przypadkach konieczne może być usunięcie
  gruczołu tarczycy.

  Prawidłowe leczenie zaburzeń tarczycy jest bardzo ważne, zwłaszcza u pacjentek, które zajdą w
  ciążę po okresie stosowania leku LEMTRADA. Nieleczone zaburzenie tarczycy może
  zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub po narodzeniu.

· Zapalenie wątroby

  U niektórych pacjentów wystąpił stan zapalny wątroby po otrzymaniu leku LEMTRADA. Jeśli
  wystąpi jeden lub więcej z poniższych objawów, należy zgłosić to lekarzowi: nudności,
  wymioty, ból brzucha, zmęczenie, utrata apetytu, zażółcenie skóry lub oczu i (lub) ciemna barwa
  moczu, krwawienie lub łatwiejsze niż zwykle powstawanie siniaków.

· Inne choroby autoimmunologiczne

  Niezbyt często u pacjentów występowały choroby autoimmunologiczne dotyczące krwinek
  czerwonych lub białych. Można je rozpoznać na podstawie badań krwi, które będą regularnie
  przeprowadzane po zakończeniu leczenia lekiem LEMTRADA. Jeśli wystąpi któraś z
  wymienionych chorób, lekarz poinformuje o tym pacjenta i podejmie odpowiednie kroki w celu
  leczenia.

• Reakcje na infuzję
  U większości pacjentów leczonych lekiem LEMTRADA w trakcie infuzji lub w ciągu 24 godzin po jej
  zakończeniu pojawiają się działania niepożądane. Aby ograniczyć częstość reakcji na infuzję, lekarz poda
  pacjentowi inny(-e) lek(i) (patrz punkt 4 Reakcje na infuzję).

• Inne ciężkie reakcje występujące niedługo po podaniu leku LEMTRADA
  U niektórych pacjentów wystąpiły poważne lub zagrażające życiu reakcje, w tym krwawienie do płuc, zawał
  serca, udar mózgu lub rozwarstwienie naczyń krwionośnych dostarczających krew do mózgu. Reakcje te
  mogą wystąpić po zastosowaniu którejkolwiek dawki leku w trakcie cyklu leczenia. W większości
  przypadków reakcje występowały 1-3 dni po podaniu leku we wlewie dożylnym. Lekarz będzie monitorował
  parametry życiowe, w tym ciśnienie krwi, przed i podczas podawania leku. Należy jak najszybciej zwrócić
  się po pomoc, w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących objawów: trudności
  z oddychaniem, ból w klatce piersiowej, niedowład części twarzy, nagły, silny ból głowy, paraliż połowy
  ciała, trudności z mową lub ból szyi.

• Limfohistiocytoza hemofagocytarna
  Leczenie lekiem LEMTRADA może zwiększać ryzyko nadmiernej aktywacji białych krwinek związanych
  z zapaleniem (limfohistiocytoza hemofagocytarna), która może być śmiertelna, jeśli nie zostanie wcześniej
  rozpoznana i leczona. W przypadku wystąpienia objawów, takich jak gorączka, powiększenie węzłów
  chłonnych, zasinienie lub wysypka skórna, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

• Zakażenia
  Pacjenci leczeni lekiem LEMTRADA są w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia poważnego zakażenia
  (patrz punkt 4 Zakażenia). Na ogół zakażenia mogą być leczone standardowymi lekami.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia zakażenia, lekarz sprawdzi, czy inne przyjmowane przez
pacjenta leki nie wpływają na jego układ odpornościowy. Dlatego ważne jest, aby pacjent poinformował

lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach.

Ponadto, należy poinformować lekarza przed wdrożeniem leczenia lekiem LEMTRADA, jeśli u pacjenta
występuje ciężkie zakażenie, gdyż lekarz powinien opóźnić rozpoczęcie leczenia do czasu ustąpienia
zakażenia.

Pacjenci leczeni lekiem LEMTRADA są narażeni na wyższe ryzyko zakażenia wirusem opryszczki (np.

opryszczki wargowej). Z reguły jeśli pacjent przebył zakażenie wirusem opryszki, występuje zwiększone

ryzyko wystąpienia kolejnego. Zakażenie wirusem opryszczki jest również możliwe u pacjentów, którzy

nigdy wcześniej nie byli zakażeni. Zaleca się, aby lekarz przepisał pacjentowi lek w celu zmniejszenia
szansy zakażenia wirusem opryszczki. Lek należy przyjmować w dniach stosowania leku LEMTRADA oraz
przez miesiąc po zakończeniu leczenia.

Ponadto mogą wystąpić zakażenia prowadzące do nieprawidłowości dotyczących szyjki macicy. W
związku z tym zaleca się u wszystkich pacjentek wykonywanie corocznych badań przesiewowych, takich jak
rozmaz z szyjki macicy. Lekarz wyjaśni pacjentce, jakie badania będą wymagane.

U pacjentów przyjmujących lek LEMTRADA zgłaszano zakażenia wywołane przez tzw. wirus cytomegalii.
Większość z nich wystąpiła w ciągu 2 miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Jeśli u pacjenta wystąpiły takie
objawy zakażenia, jak gorączka lub powiększenie węzłów chłonnych, należy natychmiast poinformować
o tym lekarza.

U pacjentów leczonych lekiem LEMTRADA występuje także zwiększone ryzyko rozwoju listeriozy
(zakażenie bakteryjne spowodowane spożywaniem zanieczyszczonych pokarmów). Zakażenie listerią może
powodować poważne choroby, w tym zapalenie opon mózgowych, ale można je leczyć odpowiednimi
lekami. Aby ograniczyć ryzyko zakażenia, przez dwa tygodnie przed rozpoczęciem leczenia lekiem

LEMTRADA, w jego trakcie oraz przez co najmniej miesiąc po użyciu tego leku, pacjenci powinni unikać
spożywania surowych lub niedopieczonych mięs, serów pleśniowych oraz niepasteryzowanych produktów
mlecznych.

U pacjentów leczonych lekiem LEMTRADA obserwowano występowanie zapalenia płuc (zapalenie tkanki
płuc). Większość przypadków pojawiła się podczas pierwszego miesiąca leczenia tym lekiem. Pacjent
powinien poinformować lekarza o objawach, takich jak skrócenie oddechu (duszność), kaszel, sapanie, ból
lub ucisk w klatce piersiowej i odkasływanie krwi, ponieważ te objawy mogą być wywołane zapaleniem
płuc.

Jeśli pacjent mieszka w regionie, gdzie często występuje gruźlica, może być w grupie zwiększonego ryzyka
zakażenia prątkami gruźlicy. Lekarz zaplanuje wykonanie badań przesiewowych w kierunku gruźlicy.

Jeśli pacjent jest nosicielem wirusowego zapalenia wątroby typu B lub C, zaleca się zachowanie
szczególnej ostrożności przed podaniem leku LEMTRADA, ponieważ nie wiadomo, czy leczenie nie
doprowadzi do aktywacji wirusowego zapalenia wątroby, które mogłoby w konsekwencji zniszczyć wątrobę.

• Zapalenie pęcherzyka żółciowego
  Lek LEMTRADA może zwiększać ryzyko wystąpienia zapalenia pęcherzyka żółciowego. Jest to poważny
  stan, który może zagrażać życiu pacjenta. Należy skontaktować się z lekarzem w razie wystąpienia takich
  objawów jak: ból żołądka lub dolegliwości żołądkowe, gorączka, nudności lub wymioty.

• Wcześniej rozpoznany nowotwór
  Jeżeli u pacjenta wcześniej rozpoznano nowotwór, należy poinformować o tym lekarza.

• Szczepionki
  Nie wiadomo, czy lek LEMTRADA wpływa na odpowiedź pacjenta na szczepionkę. Jeśli pacjent nie ma
  wykonanych standardowych wymaganych szczepień, lekarz rozważy, czy nie uzupełnić ich przed
  rozpoczęciem leczenia lekiem LEMTRADA. W szczególności lekarz rozważy podanie szczepionki
  przeciwko ospie wietrznej pacjentom, którzy jej wcześniej nie otrzymali. Wszystkie szczepionki należy
  podać co najmniej 6 tygodni przed rozpoczęciem kursu leczenia lekiem LEMTRADA.

Pacjent NIE MOŻE otrzymywać niektórych rodzajów szczepionek (żywych szczepionek wirusowych), jeśli
w ostatnim czasie przyjmował lek LEMTRADA.

Dzieci i młodzież

Lek LEMTRADA nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat,
ponieważ nie badano działania leku u pacjentów z SM w tym wieku.

Lek LEMTRADA a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować (w tym o wszelkich szczepionkach lub
lekach ziołowych).

Poza lekiem LEMTRADA również inne leki (w tym leki przeciwko SM lub leki przeciwko innym
chorobom) mogą wpływać na układ odpornościowy pacjenta, a tym samym na jego zdolność zwalczania
zakażeń. Jeśli pacjent przyjmuje takie leki, lekarz może zalecić przerwanie ich stosowania przed
rozpoczęciem leczenia lekiem LEMTRADA.

Ciąża

W ciąży lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem
tego leku należy poradzić się lekarza.

Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję podczas każdego kursu leczenia
lekiem LEMTRADA oraz przez 4 miesiące po jego zakończeniu.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentek, które zajdą w ciążę po stosowaniu leku LEMTRADA i
u których wystąpią wtedy zaburzenia tarczycy. Zaburzenia tarczycy mogą zaszkodzić dziecku (patrz punkt 2
Ostrzeżenia i środki ostrożności — Choroby autoimmunologiczne).

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy lek LEMTRADA może przedostawać się z mlekiem do organizmu dziecka, jednak jest to
możliwe. Zaleca się powstrzymanie od karmienia piersią podczas każdego kursu leczenia lekiem
LEMTRADA oraz przez 4 miesiące po jego zakończeniu. Planując karmienie piersią należy poradzić się
jednak lekarza, ze względu na zalety pokarmu matki (ochrona dziecka przed zakażeniami). Lekarz doradzi
postępowanie korzystne zarówno dla matki, jak i dziecka.

Płodność

Lek LEMTRADA występuje w organizmie pacjenta podczas leczenia oraz przez 4 miesiące po jego
zakończeniu. Nie wiadomo, czy lek LEMTRADA ma wpływ na płodność w tym okresie. W przypadku
planowania ciąży, należy zwrócić się do lekarza. Nie ma dowodów wskazujących na wpływ leku
LEMTRADA na płodność u mężczyzn.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

U wielu pacjentów występują działania niepożądane podczas infuzji lub w ciągu 24 godzin po podaniu leku
LEMTRADA. Niektóre z nich mogą zagrażać bezpieczeństwu prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn (np. zawroty głowy). Jeśli takie działania wystąpią, należy powstrzymać się od prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn do momentu poprawy samopoczucia.

Lek LEMTRADA zawiera potas i sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol potasu (39 mg) na infuzję, to znaczy lek uznaje się za „wolny od potasu‖.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na infuzję, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu‖.

3. Jak będzie podawany lek LEMTRADA

Lekarz wyjaśni pacjentowi, w jaki sposób będzie podawany lek LEMTRADA. W razie jakichkolwiek pytań,
należy zwrócić się do lekarza.

W leczeniu wstępnym pacjent otrzyma jedną infuzję na dobę przez 5 dni (kurs 1.), a następnie, po roku,

jedną infuzję na dobę przez 3 dni (kurs 2.).
W okresie między tymi kursami leczenia lek LEMTRADA nie będzie podawany. Dwa kursy leczenia mogą
zmniejszyć aktywność SM na okres do 6 lat.
Niektórzy pacjenci, u których po tych dwóch kursach leczenia wystąpią objawy stwardnienia rozsianego,
mogą otrzymać jeden lub dwa dodatkowe kursy leczenia, obejmującego jedną infuzję na dobę przez 3 dni.
Te dodatkowe kursy leczenia można podać najwcześniej 12 miesięcy po przyjęciu ostatniej dawki leku.

Maksymalna dawka dobowa leku to jedna infuzja.

Lek LEMTRADA będzie podawany pacjentowi w postaci infuzji dożylnej. Każda infuzja będzie trwała
około 4 godzin. Monitorowanie działań niepożądanych i regularne badania należy kontynuować jeszcze
przez 4 lata od ostatniej infuzji.

Aby ułatwić zrozumienie schematu dawkowania na schemacie poniżej przedstawiono czas trwania efektów
leczenia oraz czas wymaganej obserwacji kontrolnej.

Kontrola po zakończeniu podawania leku LEMTRADA

Po zakończeniu leczenia lekiem LEMTRADA pacjent powinien być regularnie badany, w celu zapewnienia
szybkiego rozpoznania ewentualnych działań niepożądanych i rozpoczęcia natychmiastowego leczenia.
Badania muszą być kontynuowane przez 4 lata po podaniu ostatniej infuzji, opisano je w punkcie 4 —
Najbardziej istotne działania niepożądane.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku LEMTRADA

U pacjentów, którym omyłkowo podano zbyt dużą dawkę leku LEMTRADA w pojedynczej infuzji,
występowały poważne reakcje, takie jak: ból głowy, wysypka, obniżone ciśnienie tętnicze czy przyspieszona
czynność serca. Podanie dawek wyższych niż zalecana może prowadzić do poważniejszych lub bardziej
długotrwałych reakcji na infuzję (patrz punkt 4) lub silniejszego wpływu na układ odpornościowy. Leczenie
polega na przerwaniu podawania leku LEMTRADA i wdrożeniu leczenia objawowego.

Pominięcie przyjęcia dawki leku LEMTRADA

Jest mało prawdopodobne, aby dawka leku została pominięta, ponieważ lek jest podawany przez fachowy
personel medyczny. Należy jednak pamiętać, że w razie pominięcia dawki, nie należy jej podawać w tym
samym dniu co planowana kolejna dawka.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do
lekarza.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najważniejszymi działaniami niepożądanymi są choroby autoimmunologiczne opisane w punkcie 2, do
których należą:
- Zaburzenia krzepnięcia (częste — mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób): mogą przejawiać się
  występowaniem niewielkich, rozsianych, czerwonych, różowych lub fioletowych plamek na skórze;
  łatwym powstawaniem siniaków; trudnym do zatamowania krwawieniem po skaleczeniu; cięższymi,
  dłuższymi lub częstszymi niż zazwyczaj krwawieniami miesiączkowymi; krwawieniem
  międzymiesiączkowym; krwawieniem z dziąseł lub nosa występującym po raz pierwszy lub
  wymagającym dłuższego niż zwykle tamowania albo odkasływaniem krwią.
- zaburzenia nerek (rzadkie — mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób): mogą przejawiać się
  krwiomoczem (czerwonym lub herbacianym zabarwieniem moczu) oraz obrzękiem nóg lub stóp. Mogą
  również prowadzić do uszkodzenia płuc, co może skutkować odkasływaniem krwią.

W razie zauważenia jakichkolwiek przedmiotowych lub podmiotowych objawów zaburzeń krzepnięcia

lub choroby nerek należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem i poinformować go o nich. Jeśli

kontakt z lekarzem jest niemożliwy, należy natychmiast szukać pomocy medycznej.

- zaburzenia tarczycy (bardzo częste — mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób): mogą przejawiać
  się nadmierną potliwością; niewyjaśnioną utratą lub przybraniem masy ciała; obrzękiem oczu;
  nerwowością; przyspieszonym biciem serca; uczuciem zimna; postępującym zmęczeniem lub
  niewystępującymi uprzednio zaparciami.

- zaburzenia krwinek czerwonych i białych (niezbyt częste — mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100
  osób) rozpoznane na podstawie badań krwi.

Wszystkie powyższe poważne działania niepożądane mogą wystąpić dopiero wiele lat po zastosowaniu leku
LEMTRADA. W razie zauważenia jakichkolwiek wymienionych objawów przedmiotowych lub

podmiotowych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem i poinformować go o ich wystąpieniu.

Pacjent będzie miał regularnie badaną krew i mocz, aby zapewnić natychmiastowe podjęcie leczenia, w
razie ujawnienia którejkolwiek z wymienionych chorób.

Podsumowanie badań wykrywających choroby autoimmunologiczne podejmowanych u pacjenta:

Badanie                            Kiedy                                            Przez jak długi czas

Badanie krwi
(w celu rozpoznania                                                                 Do momentu upłynięcia 4 lat od
wszystkich wymienionych     Przed rozpoczęciem leczenia i co       ostatniej infuzji leku
powyżej poważnych             miesiąc po jego zakończeniu            LEMTRADA
działań niepożądanych)

Badanie moczu
(dodatkowe badanie w          Przed rozpoczęciem leczenia i co       Do momentu upłynięcia 4 lat od
celu rozpoznania zaburzeń    miesiąc po jego zakończeniu             ostatniej infuzji leku
nerek)                                                                                      LEMTRADA

Jeśli po tym czasie u pacjenta będą występowały objawy zaburzeń krzepnięcia (ITP), choroby nerek lub
tarczycy, lekarz zleci przeprowadzenie dalszych badań. Należy także nadal obserwować po upływie tych
czterech lat, czy nie występują objawy przedmiotowe i podmiotowe działań niepożądanych, co
wyszczególniono w przewodniku pacjenta, oraz należy nadal nosić ze sobą Kartę ostrzeżeń pacjenta.

Innym istotnym działaniem niepożądanym jest zwiększone ryzyko zakażeń (informacje na temat

częstości występowania zakażeń u pacjentów podano poniżej). Najczęściej są one łagodne, jednak mogą
również wystąpić poważne zakażenia.

W razie zauważenia któregokolwiek z wymienionych poniżej przedmiotowych objawów zakażenia należy

niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

• gorączka i (lub) dreszcze
• obrzęk gruczołów

W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niektórych zakażeń lekarz rozważy zaszczepienie pacjenta

przeciwko ospie wietrznej i (lub) podanie innych szczepionek, jeśli uzna je za konieczne dla pacjenta (patrz
punkt 2: Informacje ważne przed podaniem leku LEMTRADA — Szczepionki). Lekarz może również
przepisać pacjentowi lek przeciw opryszczce wargowej (patrz punkt 2: Informacje ważne przed podaniem
leku LEMTRADA — Zakażenia).

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są reakcje na infuzję (informacje na temat częstości ich
występowania podano poniżej), mogące wystąpić w trakcie infuzji lub w ciągu 24 godzin po jej zakończeniu.
W większości przypadków reakcje te są łagodne, ale mogą również wystąpić reakcje poważne. Sporadycznie
zdarzają się reakcje alergiczne.

W celu ograniczenia częstości występowania reakcji na infuzję, lekarz poda pacjentowi lek (kortykosteroid)
przed każdą z pierwszych trzech infuzji w ramach kursu leczenia lekiem LEMTRADA. Można też podać
inne leki ograniczające te reakcje przed rozpoczęciem infuzji lub gdy wystąpią objawy. Ponadto pacjent
będzie monitorowany w trakcie infuzji oraz przez 2 godziny po jej zakończeniu. W razie poważnych reakcji,
można spowolnić lub nawet przerwać infuzję.

Więcej informacji na temat omawianych zdarzeń zawiera Poradnik dla pacjenta dotyczący leku
LEMTRADA.

Poniżej wymieniono działania niepożądane, które mogą wystąpić u pacjentów:

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

- Reakcje na infuzję, które mogą wystąpić w trakcie infuzji lub w ciągu 24 godzin po jej zakończeniu:
  zmiany częstości akcji serca, ból głowy, wysypka, wysypka na całym ciele, gorączka, pokrzywka,
  dreszcze, świąd, zaczerwienienie skóry twarzy i szyi, uczucie zmęczenia, nudności
- Zakażenia: zakażenia dróg oddechowych, takie jak przeziębienie lub zapalenie zatok, zakażenia
  układu moczowego, zakażenie wirusem opryszczki
- Zmniejszenie liczby krwinek białych (limfocytów, leukocytów, neutrofilów)
- Zaburzenia czynności tarczycy, takie jak nadczynność i niedoczynność.

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

- Reakcje na infuzję, które mogą wystąpić w trakcie infuzji lub w ciągu 24 godzin po jej zakończeniu:
  niestrawność, dyskomfort w klatce piersiowej, ból, zawroty głowy, zaburzenia smaku, zaburzenia snu,
  problemy z oddychaniem lub duszność, zmniejszone ciśnienie tętnicze krwi, ból w miejscu podania
  infuzji
- Zakażenia: kaszel, zakażenie ucha, choroba grypopodobna, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc,
  drożdżyca ust lub pochwy, półpasiec, opryszczka wargowa, obrzęk lub powiększenie gruczołów,
  grypa, zakażenie wirusem półpaśca, zakażenie zęba
- Zwiększenie liczby krwinek białych, takich jak neutrofile i eozynofile (różne typy białych krwinek)
  niedokrwistość, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, skłonność do powstawania siniaków lub
  występowania krwawienia, obrzęk węzłów chłonnych
- Nadmierna reakcja odpornościowa
- Ból pleców, szyi, rąk lub nóg, ból mięśni, kurcze mięśni, ból stawów, ból w jamie ustnej lub ból gardła
- Zapalenie w jamie ustnej/dziąseł/języka
- Uczucie ogólnego dyskomfortu, osłabienie, wymioty, biegunka, ból brzucha, grypa jelitowa, czkawka
- Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych
- Zgaga
- Nieprawidłowe wyniki badań: krwiomocz lub białkomocz, spowolniona czynność serca, nieregularne
  lub nieprawidłowe bicie serca, zwiększone ciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia czynności nerek,
  obecność białych krwinek w moczu
- Stłuczenia
- Nawrót SM
- Drżenie, utrata czucia, uczucie pieczenia lub kłucia
- Autoimmunologiczna nadczynność lub niedoczynność tarczycy, obecność przeciwciał
  przeciwtarczycowych albo wole tarczycowe (obrzęk tarczycy widoczny na szyi)
- Obrzęk rąk i (lub) nóg
- Zaburzenia wzroku, zapalenie spojówek, choroba oczu związana z chorobą tarczycy
- Uczucie wirowania lub utrata równowagi, migrena
- Uczucie lęku, depresja
- Nietypowo ciężkie, przedłużone lub nieregularne krwawienie miesięczne
- Trądzik, zaczerwienienie skóry, nadmierna potliwość, przebarwienia skóry, zmiany skórne, zapalenie
  skóry
- Krwawienia z nosa, siniaki
- Wypadanie włosów
- Astma
- Bóle mięśniowe i kostne, dyskomfort w okolicy klatki piersiowej

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

- Zakażenia: wirusowe zapalenie żołądka i jelit, zapalenie dziąseł, grzybica paznokci, zapalenie
  migdałków, ostre zapalenie zatok, bakteryjne zakażenie skóry, zapalenie płuc, zakażenie wirusem
  cytomegalii
- Grzybica stóp
- Nieprawidłowy rozmaz z pochwy, przeczulica, zaburzenia czuciowe (drętwienie, mrowienie i ból),
  napięciowy ból głowy
- Podwójne widzenie
- Ból ucha
- Trudności z przełykaniem, podrażnienie gardła, mokry kaszel
- Zmniejszona masa ciała, wzrost masy ciała, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, wzrost poziomu
  glukozy we krwi, makrocytoza (powiększenie krwinek czerwonych)
- Zaparcie, choroba refluksowa przełyku, uczucie suchości w ustach
- Krwawienie z odbytu
- Krwawienie z dziąseł
- Zmniejszenie apetytu
- Pęcherze na skórze, pocenie nocne, obrzęk twarzy, egzema
- Sztywność, dyskomfort w obrębie kończyn górnych i dolnych, ból mięśni klatki piersiowej
- Kamienie nerkowe, ciała ketonowe w moczu, choroba nerek
- Osłabienie układu odpornościowego
- Gruźlica
- Zapalenie pęcherzyka żółciowego z obecnymi kamieniami żółciowymi lub bez
- Brodawki

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

- Nadmierna aktywacja białych krwinek związanych z zapaleniem (limfohistiocytoza hemofagocytarna)

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

- Listerioza/zapalenie opon mózgowych spowodowane zakażeniem listerią
- Krwawienie do płuc
- Zawał serca
- Udar mózgu
- Rozwarstwienie tętnicy szyjnej lub kręgowej (naczynia krwionośne dostarczające krew do mózgu)

Kartę ostrzeżeń pacjenta należy okazywać nie tylko neurologowi, ale również każdemu lekarzowi
uczestniczącemu w leczeniu pacjenta.

Informacje te znajdują się również w Karcie ostrzeżeń pacjenta oraz Poradniku dla pacjenta wydanym
pacjentowi przez lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do
„krajowego systemu zgłaszania‖ wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych
można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek LEMTRADA

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na tekturowym opakowaniu
zewnętrznym i etykiecie fiolki po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (2°C–8°C).

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Ze względu na ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego zaleca się, aby produkt został zużyty
niezwłocznie po rozcieńczeniu. Jeżeli lek nie zostanie natychmiast zużyty, użytkownik ponosi
odpowiedzialność za dalszy czas i warunki przechowywania produktu, które nie powinny być dłuższe niż
8 godzin w temperaturze od 2°C do 8°C, w warunkach ochrony przed światłem.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek LEMTRADA

Substancją czynną leku jest alemtuzumab.
Każda fiolka zawiera 12 mg alemtuzumabu w objętości 1,2 ml.

Pozostałe składniki to:
- disodu fosforan dwuwodny (E339)
- disodu edetynian
- potasu chlorek (E508)
- potasu diwodorofosforan (E340)
- polisorbat 80 (E433)
- sodu chlorek
- woda do wstrzykiwań

Jak wygląda lek LEMTRADA i co zawiera opakowanie

Lek LEMTRADA jest przezroczystym, bezbarwnym lub lekko żółtawym koncentratem do sporządzania
roztworu do infuzji (jałowym koncentratem) dostarczanym w szklanej fiolce z korkiem.

Każde tekturowe pudełko zawiera 1 fiolkę.

Podmiot odpowiedzialny

Sanofi Belgium
Leonardo Da Vincilaan 19
B-1831 Diegem
Belgia

Wytwórca

Genzyme Ltd.
37 Hollands Road
Haverhill
Suffolk CB9 8PU
Wielka Brytania

Genzyme Ireland Limited
IDA Industrial Park
Old Kilmeaden Road
Waterford
Irlandia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego

przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

België/Belgique/Belgien/

Luxemburg/Luxembourg
Sanofi Belgium
Tél/Tel: + 32 2 710 54 00

Lietuva

UAB „SANOFI-AVENTIS LIETUVA―
Tel. +370 5 275 5224

България

SANOFI BULGARIA EOOD
Тел.: +359 (0)2 970 53 00

Magyarország

SANOFI-AVENTIS Zrt
Tel: +36 1 505 0050

Česká republika

sanofi-aventis, s.r.o.
Tel: +420 233086 111

Malta

Sanofi Malta Ltd
Tel: +356 21493022

Danmark

Sanofi A/S
Tlf: +45 45 16 70 00

Nederland

Genzyme Europe B.V.
Tel: +31 20 245 4000

Deutschland

Sanofi Belgium
Tel: +49 (0) 6102 3674 451

Norge

sanofi-aventis Norge AS
Tlf: + 47 67 10 71 00

Eesti

sanofi-aventis Estonia OÜ
Tel. +372 6 273 488

Österreich

sanofi-aventis GmbH
Tel: + 43 1 80 185 - 0

Ελλάδα

sanofi-aventis AEBE
Τηλ: +30 210 900 16 00

Polska

sanofi-aventis Sp. z o.o.
Tel.: +48 22 280 00 00

España

sanofi-aventis, S.A.
Tel: +34 93 485 94 00

Portugal

Sanofi – Produtos Farmacêuticos, Lda.
Tel: +351 21 35 89 400

France

sanofi-aventis France
Tél: 0 800 222 555
Appel depuis l’étranger: +33 1 57 63 23 23

România

Sanofi Romania SRL
Tel: +40 (0) 21 317 31 36

Hrvatska

sanofi-aventis Croatia d.o.o.
Tel: +385 1 6003 400

Slovenija

sanofi-aventis d.o.o.
Tel: +386 1 560 4800

Ísland

Vistor hf.
Sími: +354 535 7000

Slovenská republika

sanofi-aventis Pharma Slovakia s.r.o.
Tel.: +421 2 33 100 100

Ireland

sanofi-aventis Ireland Ltd. T/A SANOFI
Tel: +353 (0) 1 403 56 00

Suomi/Finland

Sanofi Oy
Puh/Tel: + 358 201 200 300

Italia

Sanofi S.p.A.
Tel: +39 059 349 811

Sverige

Sanofi AB
Tel: +46 (0)8 634 50 00

Κύπρος

sanofi-aventis Cyprus Ltd.
Τηλ: +357 22 871600

United Kingdom

Sanofi
Tel +44 (0)845 372 7101

Latvija

sanofi-aventis Latvia SIA
Tel: +371 67 33 24 51

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Inne źródła informacji

W ramach pomocy w informowaniu pacjentów na temat potencjalnych działań niepożądanych oraz
udzielania instrukcji postępowania w przypadkach wystąpienia określonych działań niepożądanych dostępne
są następujące materiały mające minimalizować ryzyko:

1 Karta ostrzegawcza pacjenta: Przeznaczona dla pacjenta do okazywania innym podmiotom świadczącym
opiekę zdrowotną w celu ostrzeżenia ich o stosowaniu przez pacjenta leku
LEMTRADA.

2 Poradnik dla pacjenta: Zawierający bardziej szczegółowe informacje na temat reakcji
autoimmunologicznych i zakażeń oraz inne informacje.

Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków:
http://www.ema.europa.eu.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Informacje dotyczące minimalizacji ryzyka - choroby autoimmunologiczne

- Niezmiernie ważne jest, aby pacjent rozumiał konieczność wykonywania okresowych badań (przez
  4 lata od ostatniej infuzji) nawet wobec braku objawów i uzyskania dostatecznej kontroli SM.

- Lekarz musi wspólnie z pacjentem zaplanować i prowadzić okresowe badania.

- Pacjenci niestosujący się do zaleceń wymagają dalszej edukacji podkreślającej ryzyko związane z
  niewykonaniem zaplanowanych badań kontrolnych.

- Należy monitorować wyniki badań pacjentów i zachować czujność pod kątem objawów działań
  niepożądanych.

- Należy wspólnie z pacjentem zapoznać się z Poradnikiem dla pacjenta dotyczącym leku
  LEMTRADA oraz ulotką dla pacjenta. Należy przypominać pacjentowi o konieczności czujnego
  zwracania uwagi na objawy związane z chorobami autoimmunologicznymi oraz zwrócenia się o
  pomoc medyczną w razie jakichkolwiek wątpliwości.

Dostępne są również materiały edukacyjne dla pracowników służby zdrowia:
- Poradnik dla pracownika służby zdrowia dotyczący leku LEMTRADA
- Moduł szkoleniowy dotyczący leku LEMTRADA
- Lista kontrolna dla lekarza przepisującego lek LEMTRADA

Więcej informacji można znaleźć w Charakterystyce Produktu Leczniczego (dostępnej na stronie EMA pod
adresem podanym powyżej).

Informacje dotyczące przygotowania leku LEMTRADA do podania oraz monitorowania stanu

pacjenta

- Bezpośrednio przed infuzją leku LEMTRADA w pierwszych 3 dniach każdej serii leczenia należy
  zastosować premedykację kortykosteroidową. Przed podaniem leku LEMTRADA można również
  rozważyć podanie leków przeciwhistaminowych i (lub) przeciwgorączkowych.

- W trakcie leczenia i przez miesiąc po jego zakończeniu wszystkim pacjentom należy podawać
  doustny lek przeciw opryszczce. W badaniach klinicznych pacjentom podawano acyklowir w dawce
  200 mg dwa razy na dobę lub lek równoważny.

- Należy wykonać badania wstępne i przesiewowe zgodnie z opisem podanym w ChPL, punkt 4.

- Zawartość fiolki należy przed podaniem obejrzeć, czy nie ma w niej cząstek stałych i zmiany barwy.
  Nie należy podawać leku, jeśli w koncentracie są obecne cząstki stałe ani jeśli koncentrat zmienił
  barwę.
  NIE WSTRZĄSAĆ FIOLEK PRZED UŻYCIEM.

- Zachowując warunki aseptyczne, pobrać z fiolki 1,2 ml leku LEMTRADA i wstrzyknąć do 100 ml
  roztworu chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%) do infuzji lub roztworu glukozy (5%) do infuzji. Roztwór
  należy wymieszać przez delikatne odwrócenie worka do góry dnem. Należy zachować ostrożność,
  aby zapewnić jałowość przygotowanego roztworu.

- Lek LEMTRADA w postaci roztworu do infuzji należy podawać dożylnie przez około 4 godziny.

- Do leku LEMTRADA roztwór do infuzji nie wolno dodawać żadnych innych produktów
  leczniczych; nie należy również równocześnie podawać innych produktów leczniczych za pomocą
  tej samej linii infuzyjnej.

- Ze względu na możliwe ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego zaleca się, aby zużyć produkt
  niezwłocznie po rozcieńczeniu. Jeżeli lek nie zostanie natychmiast zużyty, użytkownik ponosi
  odpowiedzialność za dalszy czas i warunki przechowywania produktu, które nie powinny być
  dłuższe niż 8 godzin w temperaturze od 2°C do 8°, w warunkach ochrony przed światłem.

- Należy przestrzegać procedur właściwego obchodzenia się z lekiem i jego usuwania. Rozlany
  materiał lub odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

Po każdej infuzji pacjenta należy poddać dwugodzinnej obserwacji, czy nie występują reakcje na infuzję. W
razie potrzeby można wdrożyć leczenie objawowe - patrz ChPL. Pacjenta należy badać pod kątem chorób
autoimmunologicznych co miesiąc, aż do upłynięcia 4 lat od ostatniej infuzji. Więcej informacji można
znaleźć w Poradniku dla pracownika służby zdrowia lub w Charakterystyce Produktu
Leczniczego dostępnej na stronie EMA pod adresem podanym powyżej.