Glurenorm

1. Co to jest lek Glurenorm i w jakim celu się go stosuje

Glurenorm to lek zmniejszający stężenie cukru we krwi, należący do grupy pochodnych sulfonylomocznika.

Glurenorm jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 u pacjentów w wieku średnim i podeszłym, u których
przestrzeganie diety nie jest już wystarczające do regulowania metabolizmu węglowodanów.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Glurenorm

Kiedy nie stosować leku Glurenorm:

- Jeśli pacjent ma uczulenie na glikwidon, pochodne sulfonylomocznika lub którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku (wymienionych w punkcie 6)
- Jeśli pacjent choruje na cukrzycę typu 1
- Jeśli cukrzyca typu 2 występująca u pacjenta jest powikłana przez zwiększoną kwasowość krwi lub
  zwiększone stężenie ketonów we krwi
- Jeśli u pacjenta występuje śpiączka cukrzycowa (zagrażające życiu powikłanie cukrzycy, powodujące
  utratę przytomności) i stan przedśpiączkowy (częściowa utrata przytomności poprzedzająca śpiączkę)
- Jeśli u pacjenta występują ciężkie zakażenia
- Jeśli pacjent choruje na ostrą porfirię przerywaną (choroba dziedziczna powodująca ból brzucha
  i objawy neurologiczne)
- Jeśli pacjent jest po resekcji trzustki
- Jeśli pacjent jest przed zabiegiem chirurgicznym
- Jeśli u pacjenta występuje niewydolność wątroby
- Jeśli u pacjenta występuje jakakolwiek choroba dziedziczna, mogąca powodować niezgodności
  z jednym ze składników leku (patrz także: „Lek Glurenorm zawiera laktozę”)

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Glurenorm należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką:

- jeśli wystąpią objawy kliniczne hipoglikemii, takie jak utrata przytomności, przyspieszone tętno,
  wilgotna skóra, niepokój, odruchy nadaktywne (np. drganie) lub zaburzenia żołądkowe – należy
  natychmiast spożyć jedzenie zawierające cukier. W przypadku utrzymywania się niskiego stężenia
  cukru we krwi należy skonsultować się lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala, ze względu na
  konieczność zintensyfikowanego leczenia i monitorowania
- jeśli u pacjenta występuje gorączka, wysypki skórne lub nudności – należy niezwłocznie
  skontaktować się z lekarzem
- jeśli u pacjenta występuje ciężkie zaburzenie czynności nerek – lekarz będzie dokładnie monitorował
  stan pacjenta
- w przypadku wysiłku fizycznego działanie obniżające stężenie cukru we krwi może być nasilone
- stres może nasilać lub osłabiać działanie obniżające stężenie glukozy we krwi
- jeśli u pacjenta występuje niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (choroba
  dziedziczna powodująca niszczenie czerwonych krwinek) – leczenie skojarzone lekami obniżającymi
  stężenie cukru we krwi z grupy pochodnych sulfonylomocznika może prowadzić do niedokrwistości
  hemolitycznej (zmniejszenie stężenia hemoglobiny oraz rozpad czerwonych krwinek). Należy
  rozważyć zastosowanie alternatywnych sposobów leczenia
- jeśli pacjent stosuje inne leki – wiele leków może wpływać na działanie leku Glurenorm obniżające
  stężenie cukru we krwi (patrz także „Lek Glurenorm a inne leki”)
- gdy pacjentka jest w ciąży powinna natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczna
  będzie zmiana leku (patrz także „Ciąża i karmienie piersią”)

Leczenie cukrzycy wymaga regularnej opieki lekarskiej. Należy pamiętać o systematycznych wizytach
u lekarza, szczególnie w przypadku zmiany dawki leku lub zmiany innego leku na lek Glurenorm (patrz:
„Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn”).

Lek Glurenorm a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Wiele leków posiada udowodniony wpływ na metabolizm glukozy. W związku z tym, lekarz powinien
dokładnie wiedzieć o przyjmowanych przez pacjenta lekach – w przeciwnym wypadku nie będzie możliwe
uwzględnienie potencjalnych interakcji pomiędzy lekami.

Jednoczesne stosowanie następujących leków może nasilać działanie leku Glurenorm:
inhibitory ACE (stosowane w leczeniu nadciśnienia), allopurynol (stosowany w leczeniu wysokiego stężenia
kwasu moczowego we krwi, w tym skazy moczanowej), leki przeciwbólowe i niesteroidowe leki
przeciwzapalne (stosowane w leczeniu chorób reumatycznych i bólu), leki przeciwgrzybicze,
chloramfenikol, klarytromycyna, fluorochinolony, sulfonamidy i tetracykliny (wszystkie antybiotyki
stosowane w leczeniu zakażeń), klofibrat (stosowany w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu), leki
przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny), heparyna i sulfinpirazon (leki rozrzedzające krew), inhibitory
MAO oraz trójpierścieniowe leki antydepresyjne (stosowane w leczeniu depresji), cyklofosfamid i jego
pochodne (stosowane w leczeniu raka), insulina oraz inne leki obniżające stężenie cukru we krwi.

Następujące leki stosowane w leczeniu nadciśnienia: leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, klonidyna,
rezerpina i guanetydyna – mogą potencjalnie nasilać działanie obniżające stężenie cukru we krwi oraz
maskować objawy hipoglikemii.

Jednoczesne stosowanie następujących leków może osłabiać działanie leku Glurenorm obniżające stężenie
cukru we krwi: aminoglutetymid (stosowany w leczeniu raka), kortykosteroidy (stosowane w leczeniu
stanów zapalnych), diazoksyd, leki moczopędne z grupy tiazydów i diuretyki pętlowe (stosowane w leczeniu
nadciśnienia), doustne środki antykoncepcyjne (zapobiegające zajściu w ciążę), sympatykomimetyki (takie
jak leki rozszerzające oskrzela stosowane w leczeniu astmy), ryfamycyna i ryfampicyna (stosowane w
leczeniu gruźlicy), hormony tarczycy, glukagon (hormon trzustki), fenotiazyny (stosowane w leczeniu
chorób psychicznych), kwas nikotynowy (stosowany jako suplement witaminowy oraz w leczeniu
wysokiego stężenia cholesterolu i innych tłuszczów), barbiturany (stosowane jako środki uspokajające) oraz
fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki).

Nasilone lub zmniejszone działanie leku Glurenorm, obniżające stężenie cukru we krwi, opisywano po
zastosowaniu antagonistów receptora H2 (np. cymetydyna, ranitydyna – w celu zmniejszania wydzielania
kwasu żołądkowego) i alkoholu.

Lek Glurenorm z jedzeniem i piciem

Należy przyjmować lek Glurenorm i ściśle przestrzegać diety, zgodnie z zaleceniami lekarza. Po przyjęciu
leku Glurenorm nie należy nigdy pomijać lub opóźniać spożycia posiłku, ponieważ może to znacząco
zmniejszać stężenie cukru we krwi i potencjalnie prowadzić do utraty przytomności (np. w przypadku
przyjęcia tabletki przed posiłkiem, zamiast na początku posiłku).

Należy przestrzegać diety, ponieważ w przypadku cukrzycy dieta ma na celu głównie kontrolę masy ciała
pacjenta i jest niezależna od leczenia przepisanego przez lekarza.

Alkohol może nasilać lub osłabiać działanie leku Glurenorm obniżające stężenie glukozy we krwi.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lekarz zaleci przerwanie stosowania leku Glurenorm i zmieni leczenie na insulinę.

U kobiet w ciąży konieczna jest szczególnie wnikliwa i intensywna kontrola stężenia glukozy w osoczu.
Przy stosowaniu doustnych leków obniżających stężenie cukru we krwi nie jest to możliwe.
Z tej przyczyny leku Glurenorm nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie przeprowadzono żadnych badań dotyczących wpływu na zdolność do prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn. W przypadku wystąpienia senności, zawrotów głowy oraz zaburzenia akomodacji
lub innych objawów klinicznych hipoglikemii podczas stosowania leku Glurenorm, należy koniecznie
unikać wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów
i obsługiwanie maszyn.

Lek Glurenorm zawiera laktozę

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się
z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować lek Glurenorm

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Leczenie początkowe
Leczenie lekiem Glurenorm na ogół rozpoczyna się od podania pół tabletki (15 mg) podczas śniadania. Lek
Glurenorm należy przyjmować na początku posiłku. Po przyjęciu tabletki leku Glurenorm nie należy nigdy
pomijać posiłku.

Jeśli leczenie przy użyciu pół tabletki podczas śniadania będzie niewystarczające, lekarz będzie stopniowo
zwiększał dawkę. Jeśli przepisana dawka jest nie większa niż dwie tabletki (60 mg) na dobę , dawka dobowa
leku Glurenorm może być przyjmowana raz na dobę podczas śniadania. Jeśli konieczne jest zastosowanie
większych dawek dobowych, można uzyskać lepszą kontrolę stosując lek w dwóch lub trzech dawkach
rozdzielonych w ciągu doby. W takim przypadku największą dawkę należy przyjmować podczas śniadania.

Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 4 tabletki (120 mg).

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku Glurenorm u dzieci ani młodzieży ze względu na brak danych dotyczących jego
bezpieczeństwa i skuteczności.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glurenorm

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Glurenorm, należy skonsultować się
z lekarzem lub farmaceutą.

Przedawkowanie leku Glurenorm może powodować niskie stężenie cukru we krwi – również przedłużone –
z objawami takimi jak utrata przytomności, przyspieszone tętno, wilgotna skóra, niepokój, odruchy
nadaktywne (np. drganie) lub zaburzenia żołądkowe.

Pominięcie zastosowania leku Glurenorm

W przypadku pominięcia dawki, należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę, ale nie przyjmować dawki
podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy pamiętać o przyjmowaniu tabletek leku Glurenorm
wyłącznie na początku posiłku. Należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.

Przerwanie stosowania leku Glurenorm

Przed przerwaniem stosowania leku Glurenorm należy skonsultować się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zastosowano następującą klasyfikację częstotliwości:
bardzo często: częściej niż u 1 na 10 pacjentów;
często: częściej niż u 1 na 100 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów;
niezbyt często: częściej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów;
rzadko: częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów; ale rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów;
bardzo rzadko: rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko: zmniejszenie liczby białych krwinek (agranulocytoza), zmniejszenie liczby białych
             krwinek (leukopenia), zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)
 
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często:  niskie stężenie cukru we krwi
Rzadko: osłabiony apetyt

Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często: senność, zawroty głowy, ból głowy
Rzadko:           uczucie mrowienia

Zaburzenia oka
Niezbyt często: zaburzenia akomodacji

Zaburzenia serca
Rzadko: dusznica bolesna, skurcze dodatkowe (zaburzenia rytmu serca)

Zaburzenia naczyniowe
Rzadko: niewydolność sercowo-naczyniowa (zaburzenia serca i krążenia), niskie ciśnienie
             tętnicze

Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często: biegunka, wymioty, dyskomfort brzuszny, nudności, zaparcia, suchość błon śluzowych
                       w jamie ustnej

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zmniejszony przepływ żółci

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: wysypka, swędzenie
Rzadko:           zespół Stevensa-Johnsona (ciężka choroba skóry, w której wierzchnia warstwa skóry
                       obumiera i złuszcza się), nadwrażliwość na światło, pokrzywka

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Rzadko: ból w klatce piersiowej, uczucie zmęczenia

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Glurenorm

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po: Termin
ważności (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Glurenorm
- Substancją czynną leku jest glikwidon. 1 tabletka zawiera 30 mg glikwidonu (Gliquidonum).
- Pozostałe składniki to: laktoza, skrobia kukurydziana, skrobia kukurydziana rozpuszczalna, magnezu
  stearynian.

Jak wygląda lek Glurenorm i co zawiera opakowanie

Blistry Al/PVC bezbarwne lub białe w tekturowym pudełku.
1 opakowanie zawiera 50 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny:
Boehringer Ingelheim International GmbH
Binger Strasse 173
D-55216 Ingelheim/Rhein
Niemcy

Wytwórca:
Boehringer Ingelheim Ellas Single Member S.A.
5th km Paiania-Markopoulo
Koropi Attiki 19441
Grecja

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

Polska
Boehringer Ingelheim Sp. z o.o.
Tel.: +48 22 699 0 699

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Przedawkowanie leków z grupy sulfonylomocznika może powodować hipoglikemię.

Objawy
Możliwe jest wystąpienie reakcji hipoglikemicznej (również długotrwałej), takiej jak utrata przytomności,
tachykardia, wilgotna skóra, niepokój ruchowy i hiperrefleksja, zaburzenie żołądkowe.

Leczenie
Natychmiastowe doustne lub dożylne podanie glukozy. Konieczna może być kontrola stężenia glukozy
w osoczu i dalsze podawanie glukozy.