Doxycyclinum TZF

1. Co to jest lek Doxycyclinum TZF i w jakim celu się go stosuje

Doksycyklina jest antybiotykiem należącym do grupy tetracyklin. Hamuje rozwój wielu
drobnoustrojów (bakterie i pierwotniaki). Stosowana jest w różnych zakażeniach wywołanych przez
wrażliwe na nią drobnoustroje.
Doksycyklina przenika przez barierę łożyska i do mleka ludzkiego.
Wydalana jest z moczem i kałem.

Wskazania do stosowania

Lek Doxycyclinum TZF stosuje się w niżej wymienionych zakażeniach, wywołanych przez
drobnoustroje wrażliwe na doksycyklinę.

Leczniczo
- Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych – zapalenie migdałków podniebiennych,
  zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.
- Zakażenia dróg moczowych – odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego,
  zapalenie cewki moczowej.
- Choroby przenoszone drogą płciową: zakażenia wywołane przez chlamydie, kiła, wrzód miękki,
  ziarniniak pachwinowy, rzeżączka.
- Niektóre zakażenia tkanek miękkich.
- Zakażenia przewodu pokarmowego.
- Zakażenia okulistyczne – w wyniku zakażeń wywołanych przez gronkowce i dwoinki rzeżączki,
  Haemophilus influenzae, przewlekłe zapalenie spojówek zwane jaglicą.
- Inne zakażenia – papuzica, bruceloza (w skojarzeniu ze streptomycyną), dżuma, tularemia.
- Borelioza z Lyme.

Zapobiegawczo
- Malaria.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Doxycyclinum TZF

Kiedy nie stosować leku Doxycyclinum TZF

- U pacjentów uczulonych na doksycyklinę lub inne antybiotyki z grupy tetracyklin lub
  którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
- U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
- W okresie wzrostu zębów, ze względu na możliwość trwałego przebarwienia zębów.
- U kobiet w ciąży.
- U kobiet karmiących piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania Doxycyclinum TZF należy omówić to z lekarzem.

Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły reakcje nadwrażliwości na antybiotyki lub inne alergeny,
przed przyjęciem leku Doxycyclinum TZF powinni poinformować o tym lekarza.

Doksycykliny nie powinno się stosować w okresie rozwoju zębów (druga połowa ciąży, okres
noworodkowy, okres niemowlęcy, dzieci poniżej 8 lat), ponieważ może spowodować trwałe
przebarwienie zębów (żółto-szaro-brązowe) lub zaburzać prawidłowy wzrost zębów.
Jednak w niektórych przypadkach (np. ciężkie lub zagrażające życiu stany) lekarz może zalecić
podanie doksycykliny dzieciom w wieku poniżej 8 lat, jeśli potencjalne korzyści jej zastosowania
przewyższają ryzyko pojawienia się tych zaburzeń.

Tetracykliny, w tym doksycyklina, mogą wywoływać nadwrażliwość na światło. Podczas leczenia
należy unikać nasłoneczniania lub sztucznego promieniowania UV (np. solarium) ze względu na
możliwość wystąpienia spowodowanych światłem chorób skóry (fotodermatoz), objawiających się np.
zaczerwienieniem skóry, obrzękami, pęcherzykami. Jeśli pojawią się takie objawy, lek należy
natychmiast odstawić i skontaktować się z lekarzem.

Podczas stosowania doksycykliny może wystąpić nadmierny rozwój niewrażliwych na antybiotyk
drobnoustrojów. Jeśli pojawią się objawy wskazujące na rozwój innego zakażenia, np. grzybicy
(uporczywe swędzenie, zaczerwienienie skóry), należy skontaktować się z lekarzem.

Doksycyklina, podobnie jak inne antybiotyki o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (np.
makrolidy, penicyliny półsyntetyczne, cefalosporyny), może niekiedy wywoływać rzekomobłoniaste
zapalenie jelit. Zaburzenie prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach umożliwia namnożenie pałeczki
Clostridium difficile, której toksyny wywołują objawy kliniczne rzekomobłoniastego zapalenia jelit.
Dlatego pacjenci, u których biegunka wystąpiła podczas stosowania antybiotyku lub wkrótce po jego
odstawieniu nie powinni sami jej leczyć, lecz zwrócić się do lekarza. W przypadku stwierdzenia
rzekomobłoniastego zapalenia jelit konieczne jest niezwłoczne przerwanie podawania leku i
zastosowanie odpowiedniego leczenia. W lżejszych przypadkach wystarcza zwykle odstawienie leku,
w cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest podawanie
leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco.

U pacjentów z chorobami wenerycznymi i z podejrzeniem równoczesnego zakażenia kiłą przed
rozpoczęciem, w trakcie oraz po zakończeniu leczenia, lekarz powinien zlecić wykonanie
odpowiednich badań, potwierdzających ewentualne zakażenie i wyleczenie.

Pacjenci z niewydolnością wątroby powinni powiedzieć o tym lekarzowi.

Pacjenci z miastenią, z ogólnoustrojowym toczniem rumieniowatym lub porfirią przed przyjęciem
leku powinni poinformować lekarza o tych schorzeniach, gdyż doksycyklina może nasilać objawy
choroby.

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek wydalanie doksycykliny przez nerki może się zmniejszyć.

Po zastosowaniu antybiotyków z grupy tetracyklin może niekiedy pojawić się wypukłe ciemiączko u
niemowląt oraz łagodne nadciśnienie śródczaszkowe u dzieci i dorosłych. Objawy te ustępują po
zaprzestaniu leczenia.

U pacjentów przyjmujących tabletki lub kapsułki z grupy tetracyklin (w tym doksycyklinę)
występowało niekiedy zapalenie i owrzodzenie przełyku. W większości przypadków pacjenci
przyjmowali lek bezpośrednio przed położeniem się do łóżka lub popijali lek za małą ilością płynu.

Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeżeli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji

występujących w przeszłości.

Stosowanie leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub przyjmujący leki, które mogą uszkadzać wątrobę,
przed przyjęciem leku Doxycyclinum TZF powinni poinformować o tym lekarza. U pacjentów tych
lekarz ustali dawkowanie indywidualnie i jeśli konieczne zaleci okresowe badania czynności wątroby.
U pacjentów z niewydolnością nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna.
W każdym przypadku o dawkowaniu leku u pacjenta z niewydolnością nerek lub wątroby decyduje
lekarz.

Lek Doxycyclinum TZF a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające wielowartościowe jony glinu, wapnia (również
mleko, przetwory mleczne i soki owocowe), magnezu, a także preparaty zawierające jony żelaza,
cynku lub bizmutu zmniejszają wchłanianie doksycykliny. Tego typu leki i pokarmy należy
przyjmować w odstępie co najmniej 2 godzin od przyjęcia doksycykliny.

Metoksyfluran (lek stosowany do znieczulenia ogólnego). Jeśli pacjent musi być poddany znieczuleniu
ogólnemu powinien poinformować lekarza, że przyjmuje kapsułki leku Doxycyclinum TZF.

Leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny. Podczas stosowania tych leków razem z doksycykliną
lekarz powinien zalecić kontrolowanie parametrów czynności układu krzepnięcia – może być
konieczne zmniejszenie dawek tych leków.

Doustne leki przeciwcukrzycowe pochodne sulfonylomocznika. Podczas stosowania tych leków razem
z doksycykliną lekarz powinien zalecić kontrolowanie stężenia glukozy w surowicy – może być
konieczne zmniejszenie dawek tych leków.

Cyklosporyna (lek osłabiający czynność układu immunologicznego, stosowany m.in. po
przeszczepieniu narządów lub w łuszczycy). Jeśli konieczne jest jednoczesne stosowanie obu tych
leków, lekarz zleci kontrolowanie stężenia cyklosporyny w surowicy.

Penicylina i inne antybiotyki o działaniu bakteriobójczym.

Hormonalne środki antykoncepcyjne – doksycyklina zmniejsza ich skuteczność. Podczas leczenia
doksycykliną zaleca się stosowanie dodatkowo niehormonalnych metod antykoncepcji.

Takie leki, jak barbiturany (np. fenobarbital), karbamazepina, difenylohydantoina, fenytoina,
prymidon, ryfampicyna, mogą osłabiać działanie doksycykliny. U pacjentów przyjmujących powyższe
leki lekarz powinien rozważyć ewentualne zwiększenie dobowej dawki doksycykliny.

Teofilina może zwiększać częstość występowania działań niepożądanych ze strony układu
pokarmowego. Jeśli pacjent musi przyjmować teofilinę i doksycyklinę, czas między przyjęciem obu
leków powinien być jak najdłuższy.

Doksycyklina może zakłócać wyniki testów wykrywających katecholaminy w moczu.

Lek Doxycyclinum TZF z jedzeniem, piciem lub alkoholem

Alkohol może osłabiać działanie doksycykliny.

Pokarmy zawierające wapń, na przykład mleko i jego przetwory, soki owocowe wzbogacone w wapń,
należy spożywać co najmniej 2 godziny przed przyjęciem kapsułek Doxycyclinum TZF lub 2 godziny
po ich zażyciu.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować u kobiet w ciąży.

Doksycyklina przenika do mleka ludzkiego. Podczas leczenia doksycykliną należy przerwać
karmienie piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku mogą wystąpić przemijające zaburzenia widzenia, co może wpływać na
bezpieczeństwo podczas prowadzenia pojazdów.

Lek Doxycyclinum TZF zawiera laktozę
Lek zawiera 100 mg laktozy na kapsułkę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję
niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek Doxycyclinum TZF zawiera sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

3. Jak stosować lek Doxycyclinum TZF

Lek Doxycyclinum TZF należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, który ustali dawkę w
zależności od rodzaju zakażenia oraz ogólnego stanu pacjenta.

Jeśli stosowanie doksycykliny w postaci kapsułek jest niemożliwe, lekarz może zalecić ten antybiotyk
w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej lub w postaci do podawania dożylnego.

Zalecane dawkowanie

Dorośli o masie ciała do 70 kg i dzieci w wieku 12 do 18 lat
W pierwszej dobie podaje się 2 kapsułki (200 mg doksycykliny) w dawce pojedynczej lub w
2 dawkach podzielonych – po 1 kapsułce (100 mg) co 12 godzin, a następnie stosuje się dawkę
podtrzymującą – 1 kapsułka na dobę.
W ciężkich zakażeniach podaje się przez cały okres leczenia 2 kapsułki (200 mg) na dobę.
Czas leczenia zależy od ciężkości zakażenia.

Dorośli o masie ciała powyżej 70 kg

Zwykle podaje się 2 kapsułki (200 mg doksycykliny) na dobę przez cały okres leczenia.

Zalecane dawkowanie w niektórych jednostkach chorobowych

- Niepowikłana rzeżączka: 1 kapsułka (100 mg doksycykliny) 2 razy na dobę (co 12 godzin) przez
  co najmniej 7 dni. Wyniki leczenia zakażeń rzeżączkowych należy potwierdzić wykonując
  kontrolny posiew 3 do 4 dni po zakończeniu leczenia.
- Choroby przenoszone drogą płciową, wywołane przez Chlamydia trachomatis lub Ureaplasma
  urealyticum: 1 kapsułka (100 mg doksycykliny) 2 razy na dobę (co 12 godzin) przez 7 do 10 dni.
- Kiła pierwotna i drugorzędowa (u pacjentów uczulonych na penicylinę): 2 kapsułki do 3 kapsułek
  (200 mg do 300 mg doksycykliny) na dobę w dawkach podzielonych przez 2 tygodnie.
- Borelioza z Lyme: 1 kapsułka (100 mg doksycykliny) dwa razy na dobę (co 12 godzin) przez 14
  do 28 dni, we wczesnym stadium choroby od 14 do 21 dni.

Dawkowanie w zapobieganiu malarii

Stosuje się 1 kapsułkę (100 mg doksycykliny) na dobę. Profilaktykę należy rozpocząć 1 do 2 dni przed
planowaną podróżą w rejony zagrożone malarią. Doksycyklinę należy podawać przez cały okres
pobytu w zagrożonym rejonie oraz jeszcze przez 4 tygodnie po zakończeniu pobytu w zagrożonych
malarią rejonach.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Zmiana dawkowania nie jest konieczna. Należy jednak pamiętać, że pacjenci ci są bardziej wrażliwi
na działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, dlatego powinni skrupulatnie
przestrzegać zaleceń opisanych poniżej w punkcie „Sposób podawania”.

Dzieci w wieku od 8 do 12 lat
Doksycyklina w leczeniu ciężkich zakażeń u dzieci w wieku od 8 do 12 lat może być podawana tylko
w sytuacjach, kiedy inne leki nie są dostępne, a leki dostępne najprawdopodobniej nie będą skuteczne
lub są przeciwwskazane.
W takich przypadkach dawkowanie doksycykliny jest następujące:
Dzieci o masie ciała 45 kg lub mniej:
Dawka początkowa (pierwszy dzień leczenia): 4,4 mg/kg mc. (w pojedynczej lub 2 dawkach
podzielonych), a następnie, od drugiego dnia leczenia, dawka 2,2 mg/kg mc. (w pojedynczej lub 2
dawkach podzielonych). Czas leczenia zależy od ciężkości zakażenia.
W leczeniu cięższych zakażeń należy podawać do 4,4 mg/kg mc. przez cały okres leczenia.

Dzieci o masie ciała powyżej 45 kg - należy stosować dawkę jak u dorosłych.
W pierwszej dobie 200 mg, a następnie 100 mg na dobę. Czas leczenia zależy od ciężkości zakażenia.

Dzieci do 8 lat

Doksycykliny nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 8 lat ze względu na ryzyko przebarwienia
zębów (patrz punkt 2 i 4).

Czas leczenia

O czasie leczenia zawsze decyduje lekarz. Antybiotyk zwykle należy podawać jeszcze przez 24 do 48
godzin po ustąpieniu objawów.
W leczeniu zakażeń wywołanych przez beta-hemolizujące paciorkowce grupy A kapsułki należy
przyjmować przez co najmniej 10 dni.

Sposób podawania

Kapsułki należy połykać w całości popijając szklanką wody.

W celu zapobieżenia ewentualnym podrażnieniom gardła lub jelit kapsułki należy przyjmować siedząc
lub stojąc, co najmniej 30 minut przed snem (istotne jest by pacjent bezpośrednio po przyjęciu
kapsułki nie pozostawał w pozycji leżącej).

Pacjentom, u których występują uporczywe działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego
lekarz może zalecić przyjmowanie leku podczas posiłku.

Jednoczesne przyjmowanie doksycykliny z posiłkiem zmniejsza występowanie działań niepożądanych
ze strony przewodu pokarmowego i nie wpływa w zasadniczym stopniu na jej wchłanianie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Doxycyclinum TZF
Objawami przedawkowania doksycykliny są: gorączka, zaczerwienie twarzy, zawroty głowy, niekiedy
może dojść do zapaści. Jeśli pojawią się powyższe objawy, lek należy natychmiast odstawić i
skontaktować się z lekarzem. U pacjentów przytomnych można sprowokować wymioty lub podać leki
zobojętniające sok żołądkowy lub sole wapnia i magnezu.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Doxycyclinum TZF

W przypadku pominięcia dawki leku o stałej, określonej porze, lek należy podać jak najszybciej, jeśli
czas do podania kolejnej dawki jest wystarczająco długi lub kontynuować regularne podawanie leku.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli wystąpi którekolwiek z niżej wymienionych działań niepożądanych, należy przerwać

przyjmowanie leku i natychmiast poinformować o tym lekarza lub udać się do izby przyjęć

najbliższego szpitala.

Ciężkie działania niepożądane występujące bardzo rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000):
Wzrost ciśnienia śródczaszkowego, które objawia się bólem głowy, zaburzeniami widzenia (mroczki,
podwójne widzenie).

Ciężkie działania niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):
Reakcje uczuleniowe, takie jak wysypki, nagła duszność i ucisk w klatce piersiowej, obrzęk powiek,
twarzy lub ust, ciężkie wysypki skórne, które mogą przebiegać z powstawaniem nadżerek w jamie
ustnej, w obrębie oczu, narządów płciowych i na skórze, pękającymi olbrzymimi pęcherzami,
złuszczaniem dużych płatów naskórka, osłabieniem, gorączką i bólami stawowymi, zwiększona
częstość uderzeń serca, wstrząs anafilaktyczny objawiający się splątaniem, bladością skóry, spadkiem
ciśnienia krwi, poceniem się, wytwarzaniem małej ilości moczu, przyspieszonym oddechem,
osłabieniem i omdleniem.
Uczulenie skóry na promieniowanie UV (słońce, solaria).

Biegunka o znacznym nasileniu, utrzymująca się przez dłuższy czas lub zawierająca krew,
przebiegająca z bólem brzucha lub gorączką. Może ona być objawem ciężkiego zapalenia jelita
cienkiego lub grubego (nazywanego rzekomobłoniastym zapaleniem jelit). Objawy te mogą pojawić
się po zastosowaniu antybiotyków, nawet 2 do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia.

Jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych, należy jak

najszybciej skontaktować się z lekarzem:
• zapalenie trzustki (obserwowano rzadko);
• zapalenie wątroby, żółtaczka (obserwowano z częstością nieznaną);
• niedokrwistość spowodowana rozpadem krwinek czerwonych, zwiększenie lub zmniejszenie liczby
  niektórych rodzajów krwinek białych lub czerwonych oraz płytek krwi, czego objawami mogą być
  zmęczenie, krwawienia, zwiększona podatność na występowanie siniaków i zakażeń (obserwowano z
  częstością nieznaną);
• reakcja Jarischa-Herxheimera, powodująca gorączkę, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni i wysypkę
  skórną, która zazwyczaj samoistnie ustępuje. Występuje wkrótce po rozpoczęciu leczenia doksycykliną
  zakażenia krętkami, np. boreliozy (obserwowano z częstością nieznaną);
• oddzielanie się płytki paznokciowej od łożyska spowodowane światłem (obserwowano z
  częstością nieznaną).

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania leku

Działania niepożądane występujące rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):
• zaburzenia syntezy hemu (porfiria);

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000):

• obserwowano uwypuklenie ciemiączka u niemowląt oraz łagodne nadciśnienie śródczaszkowe u
  dzieci i dorosłych po przyjęciu dawek terapeutycznych. Objawami nadciśnienia są między
  innymi zaburzenia widzenia (np. mroczki, podwójne widzenie). Notowano przypadki trwałej
  utarty wzroku.

Działania niepożądane, których częstość jest nieznana (częstość nie może być określona na podstawie

dostępnych danych):
• stany zapalne okolicy narządów płciowych i odbytu, zapalenie nabłonka jamy ustnej i języka,
  zapalenie pochwy;
• podczas długotrwałego podawania tetracykliny obserwowano brązowo-czarne przebarwienia
  tarczycy, bez wpływu na jej działanie;
• ból głowy, zawroty głowy, nagłe czerwienienie twarzy;
• szumy uszne;
• brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zapalenie języka, trudności w
  przełykaniu, zapalenie i owrzodzenie przełyku, zapalenie jelita, zmiany zapalne okolic odbytu.
  Objawy te najczęściej są lekkie i ustępują po odstawieniu leku.
  Przebarwienia zębów i (lub) brak wzrostu zębów (patrz punkt 2).
• przemijające, niewielkie podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych; zaburzenia czynności
  wątroby;
• bóle stawów, bóle mięśni, zaburzenia rozwoju zębów, przebarwienia szkliwa;
• zwiększenie stężenia mocznika we krwi;
• złe samopoczucie.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301; faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Doxycyclinum TZF

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Doxycyclinum TZF
Substancją czynną leku jest doksycyklina w postaci hyklanu.
Jedna kapsułka twarda zawiera 100 mg doksycykliny.
Substancje pomocnicze: kwas alginowy, magnezu stearynian, sodu laurylosiarczan, skrobia
kukurydziana, laktoza jednowodna (100 mg); składniki kapsułki: barwnik indygo, dwutlenek tytanu,
tlenek żelaza żółty, żelatyna

Jak wygląda lek Doxycyclinum TZF i co zawiera opakowanie

10 kapsułek barwy ciemnozielonej w 2 blistrach po 5 kapsułek, w tekturowym pudełku.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22-811-18-14

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
podmiotu odpowiedzialnego.

Data ostatniej aktualizacji ulotki: