Dexamethasone phosphate SF

1. Co to jest Dexamethasone phosphate SF i w jakim celu się go stosuje

Lek Dexamethasone phosphate SF w postaci roztworu do wstrzykiwań zawiera fosforan
deksametazonu. Deksametazon jest syntetycznym glikokortykosteroidem (rodzaj hormonu kory
nadnerczy), wpływającym na metabolizm, równowagę elektrolitową i czynność tkanek.

Dexamethasone phosphate SF stosowany jest w sytuacjach klinicznych wymagających zastosowania
glikokortykosteroidów. W zależności od objawów i stopnia nasilenia należą do nich m.in.:

Podanie ogólnoustrojowe:

- obrzęk mózgu wywołany guzem mózgu, interwencją neurochirurgiczną, ropniem mózgu,
  bakteryjnym zapaleniem opon mózgowych;
- wstrząs po ciężkich urazach, w celu profilaktycznego leczenia płuca wstrząsowego;
- ciężki ostry napad astmy;
- początkowy etap leczenia rozległych, ostrych chorób skóry o ciężkim przebiegu, takich jak
  erytrodermia, pęcherzyca zwykła, ostra egzema;
- leczenie ogólnoustrojowych chorób reumatycznych (chorób reumatycznych, które mogą wpływać
  na narządy wewnętrzne), takich jak układowy toczeń rumieniowaty;
- ciężki postępujący przebieg aktywnego reumatoidalnego zapalenia stawów, np. szybko
  postępujące postacie choroby prowadzące do uszkodzenia stawów i (lub) tkanek znajdujących się
  poza stawem;
- ciężkie choroby zakaźne z objawami zatrucia (np. gruźlica, dur, bruceloza) wyłącznie w
  połączeniu z leczeniem przeciwzakaźnym;
- leczenie paliatywne nowotworów złośliwych;
- zapobieganie i leczenie wymiotów po operacji lub wywołanych stosowaniem
  cytostatyków;
- lek Dexamethasone phosphate SF jest wskazany w leczeniu COVID-19 u pacjentów
  dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat i starszych o masie ciała wynoszącej co najmniej
  40 kg), z trudnościami w oddychaniu i wymagających tlenoterapii.

Podanie miejscowe:

- wstrzyknięcie dostawowe: utrzymujące się zapalenie jednego lub kilku stawów po leczeniu
  ogólnoustrojowym przewlekłych chorób zapalnych stawów, aktywowana choroba
  zwyrodnieniowa stawów (w fazie postępu), ostre postaci zespołu bolesnego barku;
- podanie nasiękowe (tylko, gdy jest to ściśle wskazane): niebakteryjne zapalenie ścięgien lub
  kaletki maziowej (torebka wypełniona płynem, która tworzy się pod skórą, zwykle ponad
  stawami), zapalenie okołostawowe, zaburzenia ścięgien.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dexamethasone phosphate SF

Kiedy nie stosować leku Dexamethasone phosphate SF:

- jeśli pacjent ma uczulenie na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6).

W pojedynczych przypadkach podczas stosowania leku Dexamethasone phosphate SF obserwowano
ciężkie reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne) z zapaścią krążeniową, zatrzymaniem pracy
serca, zaburzeniem rytmu serca, dusznością (skurczem oskrzeli) i (lub) zmniejszeniem lub
zwiększeniem ciśnienia tętniczego.

Wstrzyknięcie dostawowe jest przeciwwskazane w przypadkach:
- zakażeń w obrębie lub w bezpośrednim sąsiedztwie stawu, wymagających leczenia,
- bakteryjnego zapalenia stawów,
- niestabilności stawów wymagającej leczenia,
- skłonności do krwawień (samoistnej lub spowodowanej lekami przeciwzakrzepowymi),
- zwapnień w okolicy stawów,
- pozanaczyniowej martwicy kości,
- zerwania ścięgna,
- stawu Charcota.

Nie podawać nasiękowo bez dodatkowego leczenia przyczynowego, w przypadku występowania
zakażeń w miejscu podania.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Dexamethasone phosphate SF należy omówić to z lekarzem,
farmaceutą lub pielęgniarką.

Nie należy przerywać przyjmowania jakichkolwiek innych leków z grupy steroidów, o ile lekarz nie
zaleci inaczej.

Ogólne środki ostrożności dotyczące stosowania leków z grupy steroidów w określonych chorobach,
maskowania zakażeń, przyjmowanych jednocześnie leków itp. zgodnie z aktualnymi zaleceniami.

Deksametazon nie powinien być podawany w chorobie COVID-19 u pacjentów, którzy nie wymagają
podawania tlenu lub wentylacji mechanicznej, ze względu na brak korzyści terapeutycznych i ryzyko
pogorszenia stanu zdrowia w tej grupie pacjentów.

Jeśli podczas leczenia lekiem Dexamethasone phosphate SF wystąpią szczególne sytuacje stresu
fizycznego (wypadek, operacja, poród, itp.), konieczne może być okresowe zwiększenie dawki.

Lek Dexamethasone phosphate SF może maskować objawy istniejącego lub rozwijającego się
zakażenia, co utrudnia diagnozę. Nieaktywne zakażenia mogą ulec wznowieniu.

W okolicznościach wymienionych poniżej, leczenie lekiem Dexamethasone phosphate SF można
wdrożyć jedynie wówczas, gdy lekarz prowadzący uzna to za konieczne. W razie potrzeby należy
także przyjmować inne leki działające przeciw drobnoustrojom chorobotwórczym:
- ostre zakażenia wirusowe (ospa wietrzna, półpasiec, zakażenia wirusem opryszczki, zapalenie
  rogówki wywołane przez wirusy Herpes),
- przewlekłe czynne zapalenie wątroby z dodatnim wynikiem testu na obecność HBsAg (zakaźne
  zapalenie wątroby),
- od około 8 tygodni przed i do 2 tygodni po szczepieniach z użyciem żywej szczepionki,
- ostre i przewlekłe zakażenia bakteryjne,
- zakażenia grzybicze z zajęciem narządów wewnętrznych,
- niektóre choroby pasożytnicze (zarażenie amebą lub robakami). W przypadku zarażenia lub
  podejrzenia zakażenia nicieniami, lek Dexamethasone phosphate SF może doprowadzić do
  aktywacji i masywnego namnażania tych pasożytów,
- choroba Heinego-Medina,
- zaburzenia węzłów chłonnych po szczepieniu przeciw gruźlicy,
- jeśli pacjent chorował w przeszłości na gruźlicę, lek można stosować jedynie równocześnie ze
  środkami przeciw gruźlicy.

Podczas stosowania leku Dexamethasone phosphate SF należy starannie monitorować przebieg
następujących chorób i zastosować właściwe leczenie:
- wrzody żołądka lub jelit,
- ubytek masy kostnej (osteoporoza),
- nadciśnienie tętnicze trudno poddające się leczeniu,
- cukrzyca trudno poddająca się leczeniu,
- zaburzenia psychiczne (także w przeszłości), w tym skłonności samobójcze. W takim przypadku
  zaleca się nadzór neurologa lub psychiatry,
- zwiększenie ciśnienia śródgałkowego (jaskra z zamkniętym lub otwartym kątem przesączania);
  zalecany jest nadzór okulisty i odpowiednie leczenie,
- uszkodzenia i owrzodzenia rogówki; zalecany jest nadzór okulisty i odpowiednie leczenie.

Stosowanie tego leku może spowodować wystąpienie przełomu w przebiegu guza chromochłonnego
nadnerczy (Pheochromocytoma crisis), który może prowadzić do śmierci. Guz chromochłonny jest
rzadkim nowotworem nadnerczy. Przełom w jego przebiegu może objawiać się bólem głowy,
nadmiernym poceniem się, kołataniem serca i zwiększonym ciśnieniem tętniczym. W przypadku
wystąpienia powyższych objawów pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Dexamethasone phosphate SF należy omówić to z lekarzem, jeśli
istnieje podejrzenie lub pacjent ma zdiagnozowanego guza chromochłonnego nadnerczy (nowotworu
nadnerczy).

Jeśli u pacjenta wystąpi niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z
lekarzem.

Ze względu na ryzyko perforacji jelita lek Dexamethasone phosphate SF może być stosowany jedynie
wówczas, gdy istnieją ważne przyczyny i pod odpowiednią kontrolą:
- w ciężkim zapaleniu okrężnicy (wrzodziejące zapalenie jelita grubego) z ryzykiem perforacji, z
  wrzodziejącym lub ropiejącym zapaleniem, które może przebiegać bez podrażnienia otrzewnej,
- w zapaleniu uwypukleń ściany jelita (zapalenie uchyłków),
- po określonych operacjach jelit (anastomoza jelit), bezpośrednio po operacji.

Oznaki podrażnienia otrzewnej po perforacji żołądkowo-jelitowej mogą nie wystąpić u pacjentów
otrzymujących duże dawki glikokortykosteroidów.

U pacjentów z cukrzycą należy regularnie monitorować metabolizm i wziąć pod uwagę większe
zapotrzebowanie na leki stosowane w leczeniu cukrzycy (insulinę, doustne leki przeciwcukrzycowe).

Ze względu na ryzyko zaostrzenia objawów choroby, pacjenci z bardzo wysokim ciśnieniem
tętniczym i (lub) z ciężką niewydolnością serca powinni pozostawać pod uważną obserwacją.
Podczas stosowania dużych dawek leku, tętno może być niższe niż zazwyczaj.

Jeśli deksametazon jest podawany przedwcześnie urodzonemu niemowlęciu, konieczne jest
kontrolowanie czynności i struktury serca.

Może dojść do wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych (nadwrażliwość układu
immunologicznego).

Ryzyko wystąpienia chorób ścięgna, zapalenia ścięgna i zerwania ścięgna zwiększa się u pacjentów
leczonych jednocześnie fluorochinolonami (rodzaj antybiotyku) i lekiem Dexamethasone
phosphate SF.

Podczas leczenia określonego rodzaju porażenia mięśni (miastenii) objawy mogą początkowo nasilić
się.

Szczepienie z użyciem szczepionek zawierających zabite drobnoustroje chorobotwórcze (szczepionki
inaktywowane) jest na ogół możliwe. Należy jednak pamiętać o tym, że po podawaniu dużych dawek
kortykosteroidów może dojść do osłabienia odpowiedzi immunologicznej, a tym samym skuteczności
szczepionki.

Szczególnie podczas długotrwałego leczenia dużymi dawkami leku Dexamethasone phosphate SF
należy zwrócić uwagę na przyjmowanie wystarczającej ilości potasu i ograniczenie spożycia soli.
Lekarz będzie kontrolować stężenie potasu we krwi.

U pacjentów leczonych lekiem Dexamethasone phosphate SF choroby wirusowe (np. odra, ospa
wietrzna) mogą mieć szczególnie ciężki przebieg, zwłaszcza u dzieci z upośledzeniem odporności
oraz osób, które dotychczas nie chorowały na odrę lub ospę wietrzną. W przypadku kontaktu tych
osób podczas stosowania leku Dexamethasone phosphate SF z osobami chorymi na odrę lub ospę
wietrzną, należy natychmiast zgłosić się do lekarza, który w razie konieczności zastosuje leczenie
zapobiegawcze.

Należy zwrócić się do lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią objawy zespołu rozpadu guza, takie jak:
kurcze mięśni, osłabienie mięśni, splątanie, zaburzenia widzenia lub utrata wzroku oraz płytki oddech,
w przypadku gdy pacjent ma nowotwór układu krwiotwórczego.

Ze względu na możliwość wystąpienia przejściowych działań niepożądanych podczas zbyt szybkiego
podawania leku, takich jak nieprzyjemne mrowienie lub zaburzenia czucia (parestezje), które same w
sobie są nieszkodliwe i trwają do 3 minut, wstrzyknięcie dożylne należy wykonywać powoli (w ciągu
2-3 minut).

Lek Dexamethasone phosphate SF jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania. W przypadku
niewłaściwego stosowania leku przez długi czas, należy zapoznać się z dodatkowymi ostrzeżeniami i
środkami ostrożności dotyczącymi długotrwałej terapii lekami zawierającymi glikokortykosteroidy.

Po podaniu miejscowym należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia działań niepożądanych i
interakcji, tak jak w przypadku podania ogólnoustrojowego.

Podawanie dostawowe leku Dexamethasone phosphate SF zwiększa ryzyko zakażeń stawów.
Długotrwałe i powtarzane stosowanie glikokortykosteroidów w obrębie obciążonych stawów może
prowadzić do pogorszenia zmian degeneracyjnych stawów. Jedną z możliwych przyczyn jest
przeciążenie objętego chorobą stawu po ustąpieniu bólu lub innych objawów.
W przypadku podawania dostawowego lekarz zachowa szczególną ostrożność, aby zmniejszyć ryzyko
zakażenia bakteryjnego. Pacjent nie powinien obciążać chorych stawów, nawet jeśli nie odczuwa bólu.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się rutynowego stosowania deksametazonu u wcześniaków, u których występują
zaburzenia płuc.

U dzieci lek ten można stosować jedynie, gdy jest to konieczne, ze względu na ryzyko spowolnienia
wzrostu. Podczas długotrwałego leczenia, należy regularnie kontrolować wzrost dziecka.

Pacjenci w podeszłym wieku

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia osteoporozy, lekarz oceni stosunek korzyści do ryzyka
stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku.

Skutki po zastosowaniu w celu dopingu

Przyjmowanie leku Dexamethasone phosphate SF może spowodować wystąpienie dodatnich wyników
testów na obecność substancji dopingowych.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Deksametazon przenika przez łożysko. W czasie ciąży, szczególnie w pierwszych trzech miesiącach,
lek należy stosować wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka. Jeśli pacjentka jest
w ciąży albo zajdzie w ciążę, powinna poinformować o tym lekarza. W razie długotrwałego
stosowania glikokortykosteroidów podczas ciąży, nie można wykluczyć wystąpienia zaburzeń wzrostu
u nienarodzonego dziecka. W przypadku stosowania glikokortykosteroidów w końcowym okresie
ciąży, u noworodka może wystąpić niedoczynność kory nadnerczy. Może ona wymagać leczenia
zastępczego, które należy stopniowo odstawiać.

Karmienie piersią

Glikokortykosteroidy, w tym deksametazon przenikają do mleka kobiet karmiących piersią.
Dotychczas nie zgłaszano szkodliwego działania na niemowlę. Jednakże należy dokładnie rozważyć
konieczność leczenia w okresie karmienia piersią. Jeżeli z powodu choroby konieczne jest podawanie
dużych dawek, należy przerwać karmienie piersią i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przed przyjęciem/zastosowaniem jakiegokolwiek leku, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

U noworodków matek, którym podano lek Dexamethasone phosphate SF pod koniec ciąży, może po
urodzeniu występować we krwi małe stężenie cukru.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Dotychczas brak dowodów, by lek Dexamethasone phosphate SF wpływał na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn lub wykonywania prac w warunkach wymagających zachowania
równowagi.

Lek Dexamethasone phosphate SF a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków,

ponieważ mogą one wpływać na działanie leku Dexamethasone phosphate SF:
- Leki, które przyspieszają jego rozkład w wątrobie, takie jak niektóre tabletki nasenne
  (barbiturany), leki przeciw drgawkom (fenytoina, karbamazepina, prymidon) i niektóre leki
  przeciw gruźlicy (ryfampicyna), mogą osłabiać działanie kortykosteroidów.
- Leki spowalniające przemianę kortykosteroidów w wątrobie, takie jak pewne leki
  przeciwgrzybicze (ketokonazol, itrakonazol), mogą nasilać działanie kortykosteroidów.
- Niektóre żeńskie hormony płciowe, np. środki antykoncepcyjne (pigułki): działanie leku
  Dexamethasone phosphate SF może być zwiększone.
- Efedryna (jest składnikiem np. leków stosowanych w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, w
  przewlekłym zapaleniu oskrzeli, napadach astmy, leków obkurczających błonę śluzową nosa w
  przypadku kataru i produktów hamujących apetyt): skuteczność leku Dexamethasone
  phosphate SF może być zmniejszona ze względu na przyspieszoną przemianę
  glikokortykosteroidów.

Wpływ leku Dexamethasone phosphate SF na działanie innych leków

- Jednoczesne stosowanie z niektórymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi (inhibitorami ACE)
  może zwiększać ryzyko zmian w morfologii krwi.
- Lek Dexamethasone phosphate SF może nasilać działanie leków zawierających glikozydy
  nasercowe, ze względu na niedobór potasu.
- Lek Dexamethasone phosphate SF może nasilać utratę potasu wywołaną lekami moczopędnymi
  lub lekami przeczyszczającymi.
- Lek Dexamethasone phosphate SF może zmniejszać działanie obniżające stężenie glukozy we
  krwi doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny.
- Lek Dexamethasone phosphate SF może osłabiać lub wzmacniać działanie leków
  zmniejszających krzepliwość krwi (doustnych leków przeciwzakrzepowych, kumaryny). Lekarz
  zadecyduje, czy konieczna jest zmiana dawki leku przeciwzakrzepowego.
- Jeżeli lek Dexamethasone phosphate SF jest stosowany jednocześnie z lekami przeciwzapalnymi
  i przeciwreumatycznymi (salicylany, indometacyna i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne),
  może wystąpić zwiększenie ryzyka wrzodów żołądka i krwawienia z przewodu pokarmowego.
- Lek Dexamethasone phosphate SF może wydłużać działanie zwiotczające mięśnie niektórych
  leków (niedepolaryzujących leków zwiotczających).
- Lek Dexamethasone phosphate SF może nasilić działanie leków zwiększających ciśnienie
  śródoczne (atropina i inne leki przeciwcholinergiczne).
- Lek Dexamethasone phosphate SF może obniżyć skuteczność leków stosowanych w leczeniu
  zarażeń robakami (prazykwantelu).
- Podczas jednoczesnego stosowania z lekami stosowanymi w leczeniu malarii i chorób
  reumatycznych (chlorokina, hydroksychlorokina i meflokina), lek Dexamethasone phosphate SF
  może zwiększyć ryzyko chorób mięśni lub serca (miopatii i kardiomiopatii).
- Lek Dexamethasone phosphate SF może osłabiać zwiększanie aktywności tyreotropiny (TSH) po
  podaniu protyreliny (TRH, hormonu wytwarzanego przez podwzgórze mózgu).
- Stosowanie leku Dexamethasone phosphate SF jednocześnie z lekami hamującymi układ
  odpornościowy (immunosupresantami) może zwiększyć podatność na zakażenia i nasilić
  przebieg zakażenia, które już istnieje, ale mogło się jeszcze nie ujawnić.
- Cyklosporyna (lek hamujący odpowiedź immunologiczną organizmu): lek Dexamethasone
  phosphate SF może zwiększyć stężenie cyklosporyny we krwi i tym samym ryzyko napadów
  drgawkowych.
- Fluorochinolony (grupa antybiotyków): mogą zwiększyć ryzyko zerwania ścięgna.

Wpływ na badania diagnostyczne

Glikokortykosteroidy mogą hamować reakcje skórne w testach alergicznych.

Dexamethasone phosphate SF zawiera sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na ampułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Dexamethasone phosphate SF zawiera glikol propylenowy

Lek Dexamethasone phosphate SF zawiera 20 mg glikolu propylenowego w ampułce 1 ml oraz 40 mg
glikolu propylenowego w ampułce 2 ml, co odpowiada 20 mg/ml.
Przed podaniem leku dziecku w wieku poniżej 5 lat należy skontaktować się z lekarzem lub
farmaceutą, zwłaszcza gdy dziecko przyjmuje inne leki zawierające glikol propylenowy lub alkohol.
Kobiety w ciąży lub karmiące piersią nie powinny przyjmować tego leku bez zalecenia lekarza.
Lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu dodatkowych badań u takich pacjentek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek nie powinni przyjmować tego leku bez
zalecenia lekarza. Lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu dodatkowych badań u takich
pacjentów.

3. Jak stosować Dexamethasone phosphate SF

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Lekarz zadecyduje o tym, jak długo
należy przyjmować deksametazon. Lekarz ustali dawkę leku odpowiednią dla danego pacjenta. Należy
przestrzegać zaleceń, gdyż w przeciwnym razie działanie leku Dexamethasone phosphate SF nie
będzie prawidłowe. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Sposób podawania

Lek podawany będzie we wstrzyknięciu dożylnym, ale może być podawany również we wstrzyknięciu
domięśniowym, nasiękowo lub dostawowo.

Lek Dexamethasone phosphate SF należy podawać powoli (przez 2-3 minuty) we wstrzyknięciu
dożylnym (do żyły). Lek może być podawany domięśniowo (do mięśnia), w przypadku gdy wystąpią
trudności z dostępem do żyły, ale krążenie krwi jest prawidłowe.

Wstrzyknięcia dostawowe traktowane są jako procedury na otwartych stawach i mogą zostać
przeprowadzone wyłącznie w warunkach jałowych. Pojedyncze wstrzyknięcie dostawowe jest na ogół
wystarczające do skutecznego złagodzenia objawów. Jeśli kolejne wstrzyknięcie okaże się konieczne,
nie należy go podawać przez co najmniej 3 - 4 tygodnie. Ilość wstrzyknięć do jednego stawu powinna
być ograniczona do 3 - 4 razy. Wskazane jest badanie lekarskie stawów, szczególnie po
powtarzających się wstrzyknięciach.

Lek Dexamethasone phosphate SF podawany jest nasiękowo w okolicach objętych najbardziej
intensywnym bólem lub przyczepów ścięgna. Uwaga: nie należy wstrzykiwać do ścięgna. Należy
unikać wstrzyknięć w krótkich odstępach czasu. Konieczne jest bezwzględne zachowanie jałowych
warunków.

Przydatność do użycia

Należy stosować wyłącznie przezroczysty roztwór. Zawartość ampułki jest przeznaczona tylko
do jednorazowego użytku. Ilość roztworu pozostałą po wstrzyknięciu należy usunąć.

Bezpośrednio przed podaniem we wlewie zawartość ampułki rozcieńcza się w izotonicznym
roztworze chlorku sodowego lub 5% roztworze glukozy.

Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, należy stosować następujące dawki:

Podanie ogólnoustrojowe:
- Obrzęk mózgu: początkowo w ostrych stanach, w zależności od przyczyny i nasilenia choroby,
  dawka początkowa to 8 do 10 mg (do 80 mg) dożylnie, następnie podaje się 16 do 24 mg (do 48
  mg) na dobę, podzielone na 3-4 (do 6) dawki pojedyncze przez 4-8 dni.

- Obrzęk mózgu wywołany bakteryjnym zapaleniem opon mózgowych: 0,15 mg/kg masy ciała co
  6 godzin, przez 4 dni. Dzieci: 0,4 mg/kg masy ciała co 12 godzin, przez 2 dni, zaczynając przed
  podaniem pierwszej dawki antybiotyku.

- Wstrząs po ciężkim urazie: dawka początkowa to 40 do 100 mg (u dzieci 40 mg) dożylnie,
  powtórzona po 12 godzinach lub 16 do 40 mg co 6 godzin przez 2-3 dni.

- Ciężki ostry napad astmy: Dorośli: 8 do 20 mg dożylnie, podane w możliwie najkrótszym czasie.
  W razie potrzeby powtórzyć wstrzyknięcia w dawce 8 mg co 4 godziny.. Dzieci: 0,15 do 0,3
  mg/kg masy ciała. lub deksametazon doustnie lub początkowo 1,2 mg/kg mc. jako bolus, a
  następnie 0,3 mg/kg mc. co 4 do 6 godzin.
  Dodatkowo można podawać aminofilinę i leki sekretolityczne.

- Ostre choroby skóry: w zależności od rodzaju i stopnia rozległości choroby, dobowe dawki w
  zakresie 8 do 40 mg dożylnie, a w ciężkich przypadkach do 100 mg. Następnie stosować
  leczenie z użyciem tabletek w coraz mniejszych dawkach.

- Układowy toczeń rumieniowaty: 6 do 16 mg.

- Reumatoidalne zapalenie stawów o ciężkim, postępującym przebiegu, np. szybko postępująca
  postać choroby prowadząca do uszkodzenia stawów: 12 do 16 mg, w przypadku uszkodzenia
  tkanek znajdujących się poza stawem: 6 do 12 mg.

- Ciężkie choroby zakaźne z objawami przypominającymi zatrucie: 4 do 20 mg/dobę
  dożylnie, przez kilka dni, wyłącznie w połączeniu z odpowiednią terapią przeciwzakaźną;
  w pojedynczych przypadkach (np. dur brzuszny) początkowo w dawce do 200 mg
  dożylnie, następnie stopniowo zmniejszane dawki.

- Leczenie paliatywne nowotworów złośliwych: początkowo 8 do 16 mg/dobę; 4 do 12
  mg/dobę w przypadku długotrwałej terapii.

- Zapobieganie i leczenie wymiotów wywołanych stosowaniem cytostatyków w ramach terapii
  przeciwwymiotnej: 10 do 20 mg dożylnie przed rozpoczęciem chemioterapii, a następnie, jeśli
  konieczne, 4 do 8 mg do 2-3 razy na dobę przez 1-3 dni (umiarkowanie wymiotna
  chemioterapia) lub przez 6 dni (wysoce wymiotna chemioterapia).

- Zapobieganie i leczenie wymiotów pooperacyjnych: dawka pojedyncza 4 do 8 mg dożylnie
  przed operacją; dzieci w wieku powyżej 2 lat: 0,15-0,5 mg/kg masy ciała (maksymalnie do 16
  mg).
 
- Leczenie COVID-19: dorosłym zaleca się podawanie dożylnie 6 mg raz na dobę przez okres do
  10 dni.
  Stosowanie u młodzieży
  Dzieciom i młodzieży (w wieku od 12 lat) zaleca się podawanie dożylnie 6 mg raz na dobę
  przez okres do 10 dni.

Podanie miejscowe:

Leczenie polegające na podaniu nasiękowym i miejscowym wstrzyknięciu zazwyczaj wymaga dawki
od 4 do 8 mg; w przypadku wstrzyknięcia do małych stawów wystarcza dawka 2 mg deksametazonu
sodu fosforanu.

Sposób podawania

Czas leczenia zależy od rodzaju choroby i jej przebiegu. Lekarz ustali plan leczenia, którego należy
ściśle przestrzegać. Gdy tylko osiągnięty zostanie zadowalający wynik leczenia, dawka zostanie
zmniejszona do dawki podtrzymującej lub leczenie zostanie przerwane.

Nagłe przerwanie leczenia po około 10 dniach może spowodować ostrą niewydolność nadnerczy,
dlatego jeśli leczenie ma zostać przerwane, dawkę należy zmniejszać stopniowo.

W przypadku niedoczynności tarczycy lub marskości wątroby wystarczać mogą stosunkowo małe
dawki lub może być konieczne zmniejszenie dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Dexamethasone phosphate SF

Dexamethasone phosphate SF jest na ogół dobrze tolerowany nawet w przypadku stosowania dużych
ilości przez krótki czas. Nie są wymagane specjalne środki ostrożności. Jeśli pacjent zauważy
pojawienie się nasilonych lub nietypowych działań niepożądanych, należy zwrócić się do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Dexamethasone phosphate SF

Pominiętą dawkę leku można przyjąć tego samego dnia. W następnym dniu dawkę przyjmuje się jak
zwykle. W razie pominięcia wielu dawek leku, może dojść do nawrotu lub nasilenia objawów
choroby. W takim przypadku należy zgłosić się do lekarza, który sprawdzi i ewentualnie skoryguje
leczenie.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Dexamethasone phosphate SF

Należy dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania. Nigdy nie wolno
samodzielnie przerywać przyjmowania leku Dexamethasone phosphate SF, zwłaszcza że
długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do zahamowania wytwarzania własnych
glikokortykosteroidów przez organizm. Nasilony stres dla organizmu mógłby stanowić wówczas
zagrożenie życia.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Podczas krótkotrwałego leczenia deksametazonem ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest
małe. Jednakże krótkotrwałe leczenie dużymi dawkami wymaga kontroli zmian elektrolitowych,
powstawania obrzęku, możliwego zwiększenia ciśnienia krwi, niewydolności serca, zaburzeń rytmu
pracy serca (arytmii) lub drgawek oraz należy spodziewać się wystąpienia objawów klinicznych
zakażenia. Wymagane jest również monitorowanie w kierunku zmniejszenia tolerancji glukozy jak
również wystąpienia wrzodów żołądka i jelit (często związanych ze stresem), które w wyniku leczenia
kortykosteroidami mogą objawiać się w mniejszym stopniu. W bardzo rzadkich przypadkach
Dexamethasone phosphate SF może wywoływać reakcje alergiczne, a nawet wstrząs anafilaktyczny.

Jednakże podczas długotrwałego stosowania szczególnie dużych dawek, można spodziewać się
wystąpienia działań niepożądanych o różnym stopniu nasilenia.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Maskowanie zakażeń, wystąpienie lub pogorszenie zakażeń wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych,
jak również zakażeń pasożytniczych oraz spowodowanych patogenami oportunistycznymi,
pobudzenie zakażenia nicieniami węgorka jelitowego.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Zmiany morfologii krwi (zwiększenie liczby białych komórek krwi lub wszystkich komórek krwi,
zmniejszenie liczby pewnego rodzaju białych komórek krwi).

Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcje nadwrażliwości (np. wysypka polekowa), ciężkie reakcje anafilaktyczne, takie jak zaburzenia
rytmu serca, skurcz oskrzeli (skurcz mięśni gładkich oskrzeli), nadmiernie wysokie lub niskie
ciśnienie tętnicze krwi, zapaść krążeniowa, zatrzymanie akcji serca, osłabienie układu
odpornościowego.

Zaburzenia endokrynologiczne
Rozwój tak zwanego zespołu Cushinga (typowe objawy to twarz księżycowata, otyłość tułowia i
zaczerwienienie twarzy), osłabiona czynność lub zmniejszenie się kory nadnerczy.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zwiększenie masy ciała, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, cukrzyca, zwiększenie stężenia
tłuszczów we krwi (cholesterol i trójglicerydy), zwiększenie stężenia sodu z obrzękiem tkanek,
niedobór potasu ze względu na zwiększenie wydalania potasu (może prowadzić do zaburzeń rytmu
serca), zwiększenie apetytu.

Zaburzenia psychiczne
Depresja, drażliwość, euforia, zwiększenie napędu, psychoza, mania, omamy, zmiany nastroju,
uczucie niepokoju (lęk), zaburzenia snu, myśli samobójcze (ryzyko samobójstwa).

Zaburzenia układu nerwowego
Zwiększone ciśnienie (ucisk) w mózgu, pojawienie się objawów nierozpoznanej dotychczas padaczki,
zwiększenie częstości drgawek u pacjentów z rozpoznaną padaczką.

Zaburzenia oka
Zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego (jaskra), zaćma, pogorszenie wrzodów rogówki,
pojawienie się lub nasilenie wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych zapaleń oka, pogorszenie
bakteryjnego zapalenia rogówki, opadanie powieki, rozszerzenie źrenicy, obrzęk spojówek, perforacja
twardówki (biała ściana oka), zaburzenia widzenia, utrata wzroku; w rzadkich przypadkach
odwracalne uwypuklenie gałki ocznej (wytrzeszcz), nieostre widzenie.

Zaburzenia serca
Pogrubienie mięśnia sercowego (kardiomiopatia przerostowa) u niemowląt przedwcześnie
urodzonych, co zazwyczaj wraca do normy po zaprzestaniu leczenia (częstość nieznana).

Zaburzenia naczyniowe
Wysokie ciśnienie tętnicze, zwiększenie ryzyka miażdżycy i zakrzepicy, zapalenie naczyń (także jako
zespół odstawienia po długotrwałym leczeniu), zwiększona łamliwość naczyń włosowatych.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Czkawka

Zaburzenia żołądka i jelit
Wrzody żołądka i jelit, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki, dolegliwości w
nadbrzuszu.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rozstępy, ścieńczenie skóry („pergaminowa skóra”), rozszerzenie naczyń krwionośnych, tendencja do
powstawania siniaków, bardzo małe lub powierzchniowe wylewy krwi, nadmierne owłosienie,
trądzik, zmiany zapalne skóry twarzy, szczególnie wokół ust, nosa i oczu, zmiany pigmentacji skóry.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Zaburzenia mięśni, osłabienie mięśni, zanik mięśni i osteoporoza występują w zależności od dawki i
są możliwe także podczas krótkotrwałego stosowania; inne postaci zwyrodnienia kości (martwica
kości), zaburzenia w obrębie ścięgien, zapalenie ścięgna, zerwanie ścięgna, gromadzenie się tłuszczu
w kręgosłupie (tłuszczakowatość nadtwardówkowa), zahamowanie wzrostu u dzieci.

Uwaga:
Zaburzenia, takie jak zespół odstawienia, objawiające się między innymi bólem mięśni i bólem
stawów mogą wystąpić, jeśli dawka jest zmniejszana zbyt szybko po długotrwałym leczeniu.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia wydzielania hormonów płciowych skutkujące pojawieniem się nieregularnych krwawień
miesiączkowych lub brakiem krwawień miesiączkowych, wystąpieniem u kobiet owłosienia typu
męskiego (hirsutyzm), impotencją.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Opóźnienie gojenia się ran.

Podanie miejscowe:
Mogą wystąpić miejscowe podrażnienia oraz objawy nietolerancji (uczucie gorąca, długotrwały ból).
Nie można wykluczyć wystąpienia zaniku skóry i tkanki podskórnej w miejscu wstrzyknięcia, jeśli
kortykosteroidy nie są wstrzyknięte dokładnie do jamy stawu.

Postępowanie

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane wymienione jak i niewymienione w ulotce, należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Nie wolno przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

Jeśli wystąpią zaburzenia żołądka i jelit, ból pleców, ramion lub okolic stawu biodrowego, zaburzenia
psychiczne, zauważalne zmiany stężenia glukozy we krwi (pacjenci z cukrzycą) lub jakiekolwiek inne
zaburzenia, należy natychmiast skontaktować się lekarzem.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Dexamethasone phosphate SF

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.

Przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Dexamethasone phosphate SF

- Substancją czynną leku jest deksametazonu fosforan (w postaci deksametazonu sodu fosforanu).
  1 ml roztworu zawiera 4 mg deksametazonu fosforanu.
- Pozostałe składniki to: disodu edetynian, glikol propylenowy, sodu chlorek, sodu wodorotlenek,
  woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Dexamethasone phosphate SF i co zawiera opakowanie

Dexamethasone phosphate SF dostępny jest w bezbarwnych ampułkach zawierających 1 ml lub 2 ml
przezroczystego, bezbarwnego lub prawie bezbarwnego roztworu do wstrzykiwań w tekturowym
pudełku.

Wielkości opakowań:
1, 5 lub 10 ampułek po 1 ml roztworu.
1 lub 10 ampułek po 2 ml roztworu.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

SUN-FARM Sp. z o.o.
ul. Dolna 21
05-092 Łomianki
tel. +48 22 350 66 69

Wytwórca

mibe GmbH Arzneimittel
Münchener Straße 15
06796 Brehna
Niemcy

SUN-FARM Sp. z o.o.
ul. Dolna 21
05-092 Łomianki

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Każda ampułka po 1 ml zawiera 4 mg deksametazonu fosforanu (w postaci deksametazonu sodu
fosforanu).
Każda ampułka po 2 ml zawiera 8 mg deksametazonu fosforanu (w postaci deksametazonu sodu
fosforanu).

Sposób podania:

Produkt leczniczy Dexamethasone phosphate SF należy podawać w powolnym (trwającym 2-3
minuty) wstrzyknięciu dożylnym lub infuzji, ale może być też podawany domięśniowo w przypadku
gdy wystąpią trudności z dostępem do żyły, ale krążenie krwi jest prawidłowe. Produkt leczniczy
Dexamethasone phosphate SF może być również podawany nasiękowo lub jako wstrzyknięcie
dostawowe. Czas trwania leczenia zależy od wskazań.

W przypadku niedoczynności tarczycy lub marskości wątroby wystarczać mogą małe dawki lub może
być konieczne zmniejszenie dawki.

Wstrzyknięcie dostawowe należy traktować jako procedurę na otwartym stawie i przeprowadzać
wyłącznie w warunkach jałowych. Pojedyncze wstrzyknięcie dostawowe jest na ogół wystarczające
do skutecznego złagodzenia objawów. Jeśli konieczne okaże się kolejne wstrzyknięcie, nie należy go
podawać wcześniej niż po 3-4 tygodniach. Ilość wstrzyknięć do jednego stawu powinna być
ograniczona do 3-4 razy. Wskazane jest badanie lekarskie stawów, szczególnie po powtarzających się
wstrzyknięciach.

Podanie nasiękowe: produkt leczniczy Dexamethasone phosphate SF podaje się nasiękowo w okolice
najbardziej bolesne lub okolice przyczepów ścięgna. Uwaga, nie wstrzykiwać do ścięgna! Należy
unikać wykonywania wstrzyknięć w krótkich odstępach czasu. Konieczne jest bezwzględne
zachowanie warunków jałowych.

Wskazówki dotyczące przydatności roztworu

Tylko przezroczysty roztwór może zostać zastosowany. Zawartość ampułki jest przeznaczona tylko do
jednorazowego użytku. Jakąkolwiek ilość pozostałego roztworu do wstrzykiwań należy usunąć.

Bezpośrednio przed podaniem we wlewie zawartość ampułki rozcieńcza się w izotonicznym
roztworze chlorku sodowego lub 5% roztworze glukozy.

Warunki przechowywania:

Patrz punkt 5 „Jak przechowywać Dexamethasone phosphate SF”.

Po otwarciu: zużyć natychmiast.

Po rozcieńczeniu w płynach infuzyjnych wykazano stabilność chemiczną i fizyczną przez 24 godziny
w temperaturze 25°C. Nie przechowywać w lodówce. Z przyczyn mikrobiologicznych produkt należy
zużyć natychmiast, chyba że metoda otwierania/rozcieńczania zapobiega możliwości zanieczyszczenia
drobnoustrojami. Jeśli produkt nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania
odpowiada użytkownik.