Azathioprine VIS

1. Co to jest lek AZATHIOPRINE VIS i w jakim celu się go stosuje

Azatiopryna jest lekiem immunosupresyjnym. Stosowana jest w monoterapii lub częściej,
w skojarzeniu z innymi lekami (zazwyczaj kortykosteroidami):

w chorobach o podłożu autoimmunologicznym,

takich jak: toczeń rumieniowaty układowy, ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie
skórno-mięśniowe, zapalenie wielomięśniowe, guzkowe zapalenie okołotętnicze, pęcherzyca
zwyczajna-piodermia zgorzelinowa, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, przewlekła
oporna plamica małopłytkowa, autoimmunologiczne przewlekłe zapalenie wątroby.
Azatioprynę stosuje się, gdy choroby te nie poddają się leczeniu kortykosteroidami, nie można ich
leczyć kortykosteroidami albo wymagają do leczenia dawek kortykosteroidów powodujących ciężkie
działania niepożądane. W tym ostatnim przypadku stosowanie azatiopryny pozwala zmniejszyć dawki
podtrzymujące steroidów;

do leczenia umiarkowanych do ciężkich zapalnych chorób jelit,

takich jak: choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego - u pacjentów, u
których wymagane jest leczenie kortykosteroidami, u pacjentów, którzy nie tolerują leczenia
kortykosteroidami lub u pacjentów, u których choroba jest oporna na leczenie z zastosowaniem innego
standardowego leczenia podstawowego;

po przeszczepieniu narządów,

takich jak: nerki, serce i wątroba, azatiopryna jest stosowana w celu wydłużenia czasu przeżycia
przeszczepianych narządów, po przeszczepieniu nerek - w celu zmniejszenia dawek kortykosteroidów.
Działanie leku prowadzi do zapobiegania namnażania się komórek uczestniczących w odpowiedzi
immunologicznej.

Ze względu na mechanizm działania, działanie terapeutyczne leku może wystąpić dopiero po
tygodniach lub miesiącach leczenia.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AZATHIOPRINE VIS

Kiedy nie stosować leku AZATHIOPRINE VIS:

• jeśli pacjent ma uczulenie na azatioprynę, 6-merkaptopurynę lub którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
• jeśli u pacjenta stwierdzono leukopenię, tj. zmniejszenie liczby krwinek białych (leukocyty) w
  badaniu morfologii krwi obwodowej;
• jeśli u pacjenta stwierdzono niską aktywność enzymu zwanego metylotransferazą tiopurynową
  (TPMT);
• jeśli pacjentka jest w ciąży albo karmi piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Azathioprine VIS należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką.

U pacjentów stosujących leczenie immunosupresyjne przyjmowanie leku Azathioprine VIS może
powodować zwiększenie ryzyka rozwoju:
• guzów, w tym raka skóry; z tego względu podczas przyjmowania leku Azathioprine VIS należy
  unikać nadmiernego narażenia na działanie światła słonecznego, nosić ubrania chroniące skórę i
  stosować preparaty z filtrem przeciwsłonecznym o dużym współczynniku ochrony.
• zespołów limfoproliferacyjnych:
  · leczenie lekiem Azathioprine VIS zwiększa ryzyko zachorowania na rodzaj nowotworu
    zwany zespołem limfoproliferacyjnym; jednoczesne stosowanie schematów leczenia
    zawierających kilka leków immunosupresyjnych (w tym tiopuryny) może prowadzić do
    zgonu;
  · równoczesne stosowanie wielu leków immunosupresyjnych zwiększa ryzyko zaburzeń
    układu limfatycznego, wywołanych przez zakażenie wirusowe [zespoły limfoproliferacyjne
    zależne od wirusa Epsteina-Barr (EBV)].

Przyjmowanie leku Azathioprine VIS może prowadzić do zwiększenia ryzyka:
• rozwoju ciężkiego stanu zwanego zespołem aktywacji makrofagów (nadmiernej aktywacji
  krwinek białych związanej z zapaleniem), zazwyczaj występującego u osób ze szczególnymi
  rodzajami zapalenia stawów.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Azathioprine VIS:
• u pacjentów z niewydolnością wątroby; lekarz zleci systematycznie wykonywać pełne badanie
  ilościowe krwi oraz badania czynnościowe wątroby. W zależności od wyników może
  zmniejszyć dawkę stosowanej azatiopryny.
• u chorych z niedoborem fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej (zespół Lesch-
  Nyhana); azatiopryna wykazuje niepełną skuteczność terapeutyczną i dlatego nie zaleca się jej
  stosowania u chorych z tym zespołem.

Stosowanie leku u pacjentów w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku zaleca się podawanie mniejszych dawek, mieszczących się w dolnym
zakresie zalecanego dawkowania. Dla osiągnięcia pełnego efektu terapeutycznego lek trzeba podawać
przez okres kilku tygodni do kilku miesięcy. Szczególną ostrożność należy zachować w razie
kojarzenia azatiopryny z lekami immunosupresyjnymi o innym mechanizmie działania, takimi jak:
steroidy, cyklosporyna czy globulina antytymocytowa (ATG).

Lek AZATHIOPRINE VIS a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeżeli pacjent przyjmuje:
• leki zwiotczające mięśnie, np. tubokuraryna, pankuronium i sukcynylocholina (stosowane
  podczas operacji);
• leki przeciwzakrzepowe, jak warfaryna (leki zapobiegające zakrzepom krwi);
• aminosalicylany, takie jak olsalazyna, mesalazyna lub sulfosalazyna (leki stosowane m.in. w
  leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna);
• allopurynol, oksypurynol, tiopurynol lub inne inhibitory oksydazy ksantynowej, takie jak
  febuksostat (leki stosowane głównie w leczeniu dny moczanowej). Dawkę azatiopryny należy
  wtedy zmniejszyć nawet do ¼ zwykle stosowanej dawki;
• cytarabina (stosowana w leczeniu białaczki i niektórych typów chłonniaków);
• cymetydyna (stosowana w leczeniu choroby wrzodowej);
• inne leki hamujące czynność szpiku, np. penicylamina (stosowana m.in. w leczeniu
  reumatoidalnego zapalenia stawów);
• cysteina - działanie azatiopryny może być osłabione;
• kotrimoksazol (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych);
• kaptopryl (stosowany m.in. w nadciśnieniu tętniczym);
• indometacyna (lek przeciwbólowy i przeciwzapalny);
• sole złota i leki przeciwmalaryczne;
• jeśli pacjent przyjmuje azatioprynę, powinien poinformować o tym lekarza anestezjologa przed
  zabiegiem chirurgicznym, ponieważ leki zwiotczające mięśnie stosowane w trakcie znieczulenia
  mogą wchodzić w interakcje z azatiopryną.

Szczepienie podczas stosowania leku AZATHIOPRINE VIS
Podczas stosowania azatiopryny pacjentów nie należy szczepić szczepionkami zawierającymi żywe
drobnoustroje. Możliwe jest osłabienie reakcji organizmu na szczepionkę zawierającą zabite
drobnoustroje, np. przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby B.

AZATHIOPRINE VIS z jedzeniem i piciem

Lek najlepiej jest stosować po posiłku, popijając wodą.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży.
W czasie leczenia należy przerwać karmienie piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn. Należy jednak zachować ostrożność, ze względu na możliwe działania niepożądane.

Lek AZATHIOPRINE VIS zawiera laktozę

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować lek AZATHIOPRINE VIS

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie w przeszczepach

Lek podaje się doustnie po posiłku, przy czym dawka dobowa może być podana jednorazowo.
Wielkość dawki lekarz dobierze indywidualnie, w zależności od stanu klinicznego i czynności szpiku
kostnego pacjenta.
W pierwszym dniu po przeszczepieniu narządu - 5 mg/kg masy ciała na dobę, potem dawka
podtrzymująca od 1 do 4 mg/kg mc. na dobę.
Dawkę tę należy dostosować do odpowiedzi klinicznej i tolerancji hematologicznej. Ze względu na
niebezpieczeństwo odrzucenia przeszczepu, leczenie azatiopryną należy prowadzić dożywotnio, choć
czasem stosując małe dawki leku.

Dawkowanie w innych wskazaniach

W innych wskazaniach lek stosuje się u dorosłych i dzieci w dawce dobowej od 1 do 3 mg/kg mc. Po
wystąpieniu wyraźnego efektu klinicznego, lekarz prowadzący rozważy zmniejszenie dawki
podtrzymującej do możliwie najmniejszej. Dawka może wynosić od mniej niż 1 mg/kg mc. do
3 mg/kg mc. Jeśli po 3 miesiącach leczenia stan pacjenta się nie poprawi, lekarz rozważy odstawienie
leku Azathioprine VIS. Jednakże, u pacjentów z zapalną chorobą jelit, lekarz rozważy czas trwania
leczenia wynoszący przynajmniej 12 miesięcy a odpowiedź na leczenie może być klinicznie widoczna
dopiero po 3 do 4 miesiącach leczenia.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku lekarz zaleci podawanie mniejszych dawek leku, mieszczących się
w dolnym zakresie wskazań. Szczególną ostrożność należy zachować w razie kojarzenia azatiopryny z
lekami immunosupresyjnymi o innym mechanizmie działania, takimi jak: steroidy, cyklosporyna czy
globulina antytymocytowa (ATG).

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) wątroby

Pacjentom z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek lekarz zaleci podawanie najmniejszych dawek
zalecanych (1 mg/kg mc. na dobę) i kontrolę czynności układu krwiotwórczego. W razie wystąpienia
objawów uszkodzenia układu krwiotwórczego (objawów zakażenia, wybroczyn bez znanej przyczyny,
krwawień lub innych objawów zahamowania czynności szpiku kostnego) lub wątroby należy
skontaktować się z lekarzem.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku AZATHIOPRINE VIS

W przypadku zażycia większej dawki leku niż przepisana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.

Postępowanie w przypadku przedawkowania
Wskutek przedawkowania dochodzi początkowo do zmniejszenia liczby leukocytów i płytek krwi.
Dalszą konsekwencją może być silniejsze zahamowanie czynności szpiku i pancytopenia (obniżenie
liczby wszystkich elementów komórkowych krwi: krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek
krwi). Mogą równocześnie wystąpić bardziej nasilone inne objawy niepożądane, spowodowane
działaniem na szpik.
W skrajnych przypadkach, w razie cytopenii (zmniejszenia liczby krwinek) zagrażającej powikłaniami
(znaczna małopłytkowość, agranulocytoza) potrzebne może być objawowe leczenie hematologiczne.

Pominięcie zastosowania leku AZATHIOPRINE VIS

W przypadku pominięcia dawki azatiopryny należy przyjąć ją najszybciej jak jest to możliwe, z
wyjątkiem sytuacji, gdy zbliża się pora kolejnej dawki, a następnie powrócić do normalnego cyklu
leczenia. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku AZATHIOPRINE VIS

Nie należy przerywać stosowania leku dopóki nie zaleci tego lekarz. W przypadku jakichkolwiek
dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub lekarzem specjalistą, ponieważ
pacjent może wymagać natychmiastowej pomocy medycznej, jeśli wystąpi którekolwiek z
następujących ciężkich działań niepożądanych:

• reakcje nadwrażliwości, w tym często: gorączka, bóle mięśni i stawów; niezbyt często: guzki
  skórne; rzadko: wysypka i wykwity skórne; z częstością nieznaną: złe samopoczucie, zawroty
  głowy, dreszcze, świąd skóry. Natychmiastowe odstawienie leku lub zmniejszenie dawki do
  połowy zazwyczaj powodowało ustąpienie objawów;
• wysypka (wypukłe, czerwone, różowe lub fioletowe grudki bolesne podczas dotyku),
  szczególnie na ramionach, rękach, palcach, twarzy i szyi, z występującą jednocześnie
  gorączką (zespół Sweeta, znany także jako ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa).
  Częstość występowania tych działań niepożądanych jest nieznana (nie może być określona na
  podstawie dostępnych danych),
• zaburzenia czynności wątroby i zastój żółci, z objawami jak żółte zabarwienie skóry lub białek
  oczu (mogą to być częste działania niepożądane). Objawy te mogą być również związane z
  reakcjami nadwrażliwości. U pacjentów długotrwale stosujących lek (zwłaszcza po
  przeszczepieniu narządów) odnotowano przypadki uszkodzenia wątroby stanowiące
  zagrożenie życia pacjenta;
• problemy z krwią lub szpikiem kostnym, objawy obejmują: osłabienie, zmęczenie, bladość,
  łatwiejsze powstawanie siniaków, nietypowe krwawienia lub zakażenia.

Zgłaszano także występowanie następujących działań niepożądanych:

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

• leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek)

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób)

• małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi)
• spadek ciśnienia krwi
• zaburzenia rytmu serca
• nudności, wymioty, jadłowstręt

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)

• granulocytopenia (zmniejszenie liczby granulocytów), niedokrwistość
• biegunka (u pacjentów z zapalną chorobą jelit odnotowano przypadki ciężkiej biegunki,
  nawracającej po ponownym podaniu leku.

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób)

• zakażenia wirusowe, bakteryjne i grzybicze, szczególnie w obrębie dróg oddechowych
  (zwłaszcza u pacjentów po przeszczepach),
• różne rodzaje nowotworów, w tym nowotwory krwi, układu chłonnego i rak skóry.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób)

• agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów) , pancytopenia (niedobór krwinek
  i płytek krwi) i niedokrwistość aplastyczna
• zapalenie naczyń
• zapalenie trzustki (zwłaszcza po przeszczepieniu nerek lub u pacjentów z zapalną chorobą
  jelit)
• zapalenie okrężnicy, zapalenie uchyłków i perforacja jelit (obserwowano u pacjentów po
  przeszczepach narządów)
• odwracalne śródmiąższowe, polekowe zapalenie płuc
• łysienie (w wielu przypadkach ustąpiło ono samoistnie mimo kontynuowania leczenia z
  zastosowaniem mniejszej dawki leku).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-301,
faks: +48 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

5. Jak przechowywać lek AZATHIOPRINE VIS

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu (etykiecie i
pudełku). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek AZATHIOPRINE VIS

− Substancją czynną leku jest azatiopryna. Jedna tabletka zawiera 50 mg azatiopryny.
− Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna,
   powidon, talk, magnezu stearynian.

Jak wygląda lek AZATHIOPRINE VIS i co zawiera opakowanie

Lek AZATHIOPRINE VIS ma postać jasnożółtych, obustronnie wypukłych tabletek z oznakowaniem
„A/50” i rowkiem dzielącym po jednej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Opakowanie: słoik ze szkła oranżowego z zakrętką polietylenową, zawierający 30 lub 50 lub 100
tabletek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Zakłady Chemiczno- Farmaceutyczne „VIS” Spółka z o.o.
ul. Św. Elżbiety 6a
41-905 Bytom

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04.05.2022 r.